Epilepsia partialis continua

rdf:langString Padaczka częściowa ciągła

rdf:langString Padaczka częściowa ciągła (także zespół Kożewnikowa; łac. epilepsia partialis continua; EPC) – jednostka chorobowa objawiająca się długotrwałymi, ciągłymi, rytmicznymi napadami ruchowymi części lub połowy ciała . Skurcze mogą trwać, zależnie od przypadku, od kilku godzin, przez dni po lata. Często (w ponad połowie przypadków) pojawia się jako objaw zapalenia mózgu Rasmussena, jest też jednym z podstawowych objawów w tej chorobie. Nazwa upamiętnia rosyjskiego neurologa Aleksieja Kożewnikowa, który jako pierwszy opisał EPC w 1894 roku. Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Ligi Przeciwpadaczkowej EPC zaliczana jest do tzw. . Inaczej niż w wielu innych typach padaczki w EPC nie stwierdza się zaburzeń świadomości. U około 60 procent chorych poza napadami częściowymi prostymi występują także napady częściowe złożone oraz wtórnie uogólnione. EPC dotyka chorych niemal w każdym wieku, jednak szczególnie często występuje u osób starszych oraz u dzieci pomiędzy drugim a dziesiątym rokiem życia. W grupie poniżej 16 roku życia notuje się ok. jednej trzeciej wszystkich opisanych przypadków. Etiologia choroby nie jest znana; możliwe, że napady są efektem innych chorób dotykających określonych i jąder podkorowych w mózgu chorego. Według jednego z autorów w przeszło połowie przypadków zespół Kożewnikowa towarzyszy ostrym i przewlekłym zapaleniom mózgu, na przykład zespołowi Rasmussena (zależnie od źródła od 56 do nawet 92 procent przypadków tego zespołu), kleszczowemu zapaleniu mózgu, zespołom paraneoplastycznym czy infekcjom związanym z wirusem zespołu nabytego braku odporności. W mniejszej ilości przypadków EPC może występować jako objaw w zaburzeniach metabolicznych, w rodzaju choroby Alpersa, choroby Kufsa, czy encefalopatii wątrobowej lub . W wielu wypadkach wskazuje się także na inne przyczyny, m.in. choroby mitochondrialne (zespół MERRF, zespół MELAS), przyczyny naczyniopochodne, ropnie, zmiany pourazowe, zmiany nowotworowe, choroby pasożytnicze, wady rozwojowe, chorobę Creutzfeldta-Jakoba czy stosowanie niektórych leków (antybiotyków z grupy penicylin, czy cefotaksymu).