Enrico Rava

rdf:langString Enrico Rava

rdf:langString Enrico Rava (Triëst, 20 augustus 1939) is een Italiaanse jazztrompettist en -bugelist. Hij heeft anno 2013 een 45-jarige carrière als musicus achter de rug en heeft inmiddels meegewerkt aan zo’n 90 muziekalbums, waaronder een aantal voor het label ECM Records. Zijn grote voorbeelden zijn uiteraard Miles Davis en Chet Baker. In eerste instantie is hij voorbestemd voor de piano, krijgt les van zijn moeder (1953). Later gaat hij op eigen kosten in Turijn trombone leren. In 1956 komt hij zijn eerste trompet als hij Miles Davis ziet spelen en leidt zichzelf op. Zijn eerste concerten geeft hij in 1960 in Turijn. Zijn carrière komt pas echt van de grond als hij in 1962 met Gato Barbieri de filmmuziek opneemt bij de film . Dan ook maakt hij kennis met stijlgenoten Don Cherry, Mal Waldron en Steve Lacy en vormt een kwartet dat over de gehele wereld reist. In 1967 komt hij in aanraking met de avant-garde jazz waaronder , Marion Brown, Cecil Taylor, Charlie Haden, etc. Na een korte periode in thuisland Italië gaat hij toch weer op stap en speelt mee, met allerlei gezelschappen binnen de jazz, waaronder het Jazz Composer’s Orchestra van Carla Bley. In 1982 volgt dan zijn eerste soloalbum Il giro del giomo in 80 mondi. Dit vestigt zijn reputatie definitief. Hierna speelt hij in allerlei gezelschappen waarbij opvalt dan de piano meestal ontbreekt en reist wederom de hele wereld rond; wint soms een prijs als beste musicus door het blad Musica Jazz. Ook zijn albums vallen soms in de prijzen. Hij treedt dan toe tot weer een nieuw combo: Electric Five. Hij speelt de laatste tijd in steeds wisselende kwartetten en kwintetten; dan weer met jonge musici als maar ook doorgewinterde instrumentalisten als Stefano Bollani, Paolo Fresu en (weer) Gato Barbieri. Hij vormt samen met Eberhard Weber en het trio Europeans. In 2004 wint hij dan de prijs Jazzmusicus van het Jaar van de Académie du Jazz (Frankrijk) en een Deense prijs Jazzpar heeft hij dan al op zak.