Encaustic painting
http://dbpedia.org/resource/Encaustic_painting an entity of type: Thing
L'encàustica, que deriva del grec enkaustikos ('gravat a foc'), és una tècnica de pintura que es caracteritza per l'ús de la cera com a aglutinant dels pigments. La barreja és densa i cremosa. La pintura s'aplica amb un pinzell o amb una espàtula calenta. L'acabat és un polit que es fa amb draps de lli sobre una capa de cera calenta, prèviament estesa (que, en aquest cas, ja no actua com a aglutinant sinó com a protecció). Aquesta operació es diu encàustica i està perfectament descrita per Vitruvi, arquitecte i enginyer romà (c. 70-25 aC), que explica que "Cal estendre una capa de cera calenta sobre la pintura i, a continuació, cal polir-la amb uns draps de lli ben secs."
rdf:langString
Die Enkaustik (von altgriechisch ἐγκαυστική [τέχνη] énkaustikē [téchnē], deutsch ‚Kunst, eingebrannte Gemälde zu verfertigen‘) ist eine künstlerische Maltechnik, bei der in Wachs gebundene Farbpigmente heiß auf den Maluntergrund aufgetragen werden.
rdf:langString
La peinture à l'encaustique ou peinture à la cire, utilisée depuis l'Antiquité, est une technique de peinture qui utilise des couleurs délayées dans de la cire fondue, c'est-à-dire utilisant la cire d'abeille comme liant. Cette pâte est employée à chaud. On utilise cette technique principalement en peinture sur bois. On en trouve une description dans Pline l'Ancien. Ce terme a ensuite été utilisé au XIXe siècle (1845) pour désigner un mélange de cire et d'essence de térébenthine qu'on utilisera pour entretenir et faire reluire les meubles, les parquets.
rdf:langString
Lukisan enkaustik, juga dikenal sebagai lukisan lilin panas, melibatkan pemakaian lilin lebah yang dipanaskan untuk menambahkan pigmen warna. Cair atau pasta tersebut kemudian ditorehkan kepada sebuah permukaan—biasanya kayu, kanvas dan material lain yang sering dipakai.
rdf:langString
エンカウスティーク（ドイツ語: Enkaustik）は、着色した蜜蝋を溶融し、表面に焼き付ける絵画技法。蝋画（ろうが）ともいう。
rdf:langString
Wasschilderen (of Encaustic painting, in het Nederlands ook encaustiek genoemd) is een schildertechniek, waarbij pigmenten vermengd worden met hete bijenwas, hars en nog een paar stoffen, in verschillende kleuren. De techniek is vermoedelijk rond 1000 v.Chr. ontstaan.
rdf:langString
Encáustica (deriva do grego enkausticos, gravar a fogo) é uma técnica de pintura que se caracteriza pelo uso da cera como aglutinante dos pigmentos e pela mistura densa e cremosa. A pintura é aplicada com pincel ou com uma espátula quente. É uma técnica muito resistente, bastando ver a quantidade de pinturas que resistiram ao tempo.
rdf:langString
Энка́устика (от др.-греч. ἐγκαυστική — [искусство] выжигания) — техника живописи, в которой связующим веществом красок является воск. Живопись выполняется красками в расплавленном виде (отсюда и название). Разновидностью энкаустики является восковая темпера, отличающаяся яркостью и сочностью красок. В этой технике написаны многие раннехристианские иконы.
rdf:langString
Enkaustik (av grekiskans enkaustikē, konsten att göra inbrända målningar), eller vaxmålning, är en måleriteknik med smält vax, ofta bivax, som bindemedel för pigment. Målningen kan efteråt bearbetas med varma järn. Enkaustik var vanlig under antiken och äldre medeltid, och har sedan 1900-talet fått ett nyväckt intresse bland konstnärer.
rdf:langString
تتضمن اللوحة إنكوستيك، المعروفة أيضًا باسم طلاء الشمع الساخن، يتم استخدام وسط مغلف ساخن تمت إضافة أصباغ ملونة إليه لإنشاء أعمال فنية. يتم تطبيق الوسيط المنصهر على سطح عادة ما يكون خشب محضر، على الرغم من استخدام قماش ومواد أخرى في بعض الأحيان. يمكن صنع أبسط وسيلة غشاء عن طريق إضافة أصباغ إلى الشمع، على الرغم من أن الوصفات تتكون في الغالب من شمع العسل وراتنج الدامار، ومن المحتمل أن تكون مع مكونات أخرى. للتصبغ، يمكن استخدام أصباغ البودرة المجففة، على الرغم من أن بعض الفنانين يستخدمون الشمع المصطبغ أو الأحبار أو الدهانات الزيتية أو أشكال أخرى من التصبغ.
rdf:langString
Enkaustika (z řečtiny) je starověkého antického původu, při níž se užívalo barviv třených se zvlášť připraveným voskem. Po dokončení se tato vosková malba horkem spojovala a vpalovala k podkladu, byla napojena voskem, enkaustována. Vosk se po prvním zahřátí poškodil.
rdf:langString
Η εγκαυστική ζωγραφική, ονομάζεται και "ζωγραφική με ζεστό κερί", είναι η δημιουργία ζωγραφικών έργων με τη χρήση θερμασμένου κεριού στο οποίο έχει προστεθεί χρωστική ουσία. Το υλικό αυτό, στην υγρή ή στην πιο συμπυκνωμένη μορφή του (πάστα), απλώνεται στη επιφάνεια, συνήθως ξύλινη αλλά και σε καμβά ή άλλα υλικά. Επειδή το κερί χρησιμοποίειται ως συνδετικό υλικό, τα εγκαυστικά έργα μπορούν να σκαλιστούν το ίδιο καλά οπως ζωγραφίζονται. Άλλα υλικά μπορούν να ενθυλακωθούν ή κολληθούν στη επιφάνεια η κατά στρώματα, χρησιμοποιώντας το εγκαυστικό υλικό για να τα "δέσει" στη επιφάνεια.
rdf:langString
Enkaŭstiko, ankaŭ konata kiel varmega vakso-pentrado, vakspentra tekniko uzas varmigitan abelvakson kun aldonitaj koloraj pigmentoj. La likvaĵo aŭ pasto tiel estas aldonita al surfaco, kutime al preparita ligno, kvankam tolo kaj aliaj materialoj estas ofte uzataj. La plej simpla enkaŭstika miksaĵo povas esti farita per aldono de pigmentoj al abelvakso, sed ekzistas pluraj aliaj receptoj, kiuj povas esti uzataj; iuj enhavas aliajn tipojn de vaksoj, damargumo, lingrajna oleo aŭ aliaj ingrediencoj. Puraj, pulverigitaj pigmentoj povas esti uzataj, kvankam iuj miksaĵoj uzas oleofarbojn aŭ aliajn formojn de pigmento.
rdf:langString
Encaustic painting, also known as hot wax painting, is a form of painting that involves a heated wax medium to which colored pigments have been added. The molten mix is applied to a surface—usually prepared wood, though canvas and other materials are sometimes used. The simplest encaustic medium could be made by adding pigments to wax, though recipes most commonly consist of beeswax and damar resin, potentially with other ingredients. For pigmentation, dried powdered pigments can be used, though some artists use pigmented wax, inks, oil paints or other forms of pigmentation.
rdf:langString
Enkaustika, Greziako enkaustikos ( 'sutan grabatuta') hitzetik eratorria da. Pintura teknika bat da eta bere ezaugarri nagusia argizaria pigmentu modura erabiltzean datza; hala bada, sortutako nahasketak oso trinkoak eta krematsuak dira. Pintura eskuila edo espatula bero baten bidez aplikatzen da. Akabera lihozko trapuekin egindako leunketa bat da, (kasu honetan ez du aglutinatzaile gisa jokatzen, babes gisa baizik) eta aldez aurretik hedatutako argizari geruza baten gainean egiten da. Prozesu honi enkaustikazioa deritzo eta Vitruviok, erromatar arkitekto eta ingeniariak ezin hobeto deskribatzen du. Honela dio:
rdf:langString
La encáustica, que derivó del griego enkaustikos ('grabar a fuego'), es una técnica de pintura que se caracteriza por el uso de la cera como aglutinante de los pigmentos, la mezcla tiene efectos muy cubrientes y es densa y cremosa, la pintura se aplica con un pincel o con una espátula caliente. El acabado es un pulido que se hace con trapos de lino sobre una capa de cera caliente previamente extendida (que en este caso ya no actúa como aglutinante sino como protección). Esta operación se llama encaustización y está perfectamente descrita por Vitruvio, arquitecto e ingeniero romano (c. 70–25 a. C.) que dice así:
rdf:langString
L'encausto (gr. έγkαυστον da έγkαίω "metto a fuoco"; lat. encaustum) è un'antica tecnica pittorica applicata, che si basa sull'uso di colori mescolati alla cera attraverso il calore. Fu ideata con delle differenze a seconda dello scopo (Plinio, XXXV, 122) ceris pingere, picturam inunero o "encausticare": su muro o noto come gánosis su marmo, detta anche kósmesis, in quanto ravvivava la policromia di legno, terracotta, avorio. In epoca contemporanea ci sono importanti esempi di applicazione su tela.
rdf:langString
Enkaustyka – technika malarska, polegająca na stosowaniu farb w spoiwie z wosku pszczelego, czasem z dodatkiem olejów schnących dla zwiększenia płynności farby. Farby nakładano na podłoże w stanie płynnym, za pomocą podgrzewanych metalowych łopatek (cauterium). Znana była też metoda nanoszenia farb pędzlami, bardziej wygodna w wypadku malowania większych obrazów.
rdf:langString
Енка́встика, також енкаустика (грец. εγκαυστική) — стародавня техніка малювання, в якій сполучною речовиною для фарб є віск. Ще римський письменник Пліній Старший, що написав «Природничу історію» у 31 томах, згадував про малювання фарбами з воску. Енкавстика була свого часу дуже поширена для малювання образів та портретів, але з поширенням олійних фарб в XIV ст. її призабуто. Пізніші митці намагалися повернутися до малювання восковими фарбами, але це їм не вдалося.
rdf:langString
rdf:langString
Encaustic painting
rdf:langString
لوحة إنكوستيك
rdf:langString
Encàustica
rdf:langString
Enkaustika
rdf:langString
Enkaustik
rdf:langString
Εγκαυστική
rdf:langString
Enkaŭstiko
rdf:langString
Encáustica
rdf:langString
Enkaustika
rdf:langString
Lukisan enkaustik
rdf:langString
Peinture à l'encaustique
rdf:langString
Encausto
rdf:langString
エンカウスティーク
rdf:langString
Enkaustyka
rdf:langString
Wasschilderen
rdf:langString
Энкаустика
rdf:langString
Encáustica
rdf:langString
Enkaustik
rdf:langString
Енкавстика
xsd:integer
46268
xsd:integer
1124813319
rdf:langString
Enkaustika (z řečtiny) je starověkého antického původu, při níž se užívalo barviv třených se zvlášť připraveným voskem. Po dokončení se tato vosková malba horkem spojovala a vpalovala k podkladu, byla napojena voskem, enkaustována. Vosk se po prvním zahřátí poškodil. Enkaustická malba, známá též jako malování horkým voskem, využívá horký včelí vosk, do kterého byl přidán barevný pigment. Tato tekutá pasta je poté aplikována na povrch — obvykle upravené dřevo, případně plátno, leštěný papír, nebo další často používané materiály. Nejjednodušší enkaustické směsi mohou být vyrobeny přidáním pigmentu do včelího vosku, ale jsou zde i některé další použitelné postupy — některé obsahují jiné druhy vosků, damarovou pryskyřici, lněný olej, nebo další přísady. Čistý práškový pigment se dá koupit a použít, ale některé směsi používají olejové barvy nebo jiné formy pigmentu. Kovové nástroje a speciální kartáče mohou být použity k úpravě malby před tím, než se ochladí, nebo mohou být použity vyhřívané kovové nástroje k manipulaci s vychladlým voskem. Dnes umělcům umožňují nástroje jako horké lampy, horkovzdušné pistole a jiné způsoby použití tepla prodloužit čas, které umožní pracovat s materiálem. Protože vosk je používán jako pojivo pigmentu, enkaustika může být stejně tvarovaná, jako malovaná. Další materiály mohou být vloženy jako koláž na povrchu, nebo vrstveny a pomocí enkaustického média přichyceny k podkladu.
rdf:langString
L'encàustica, que deriva del grec enkaustikos ('gravat a foc'), és una tècnica de pintura que es caracteritza per l'ús de la cera com a aglutinant dels pigments. La barreja és densa i cremosa. La pintura s'aplica amb un pinzell o amb una espàtula calenta. L'acabat és un polit que es fa amb draps de lli sobre una capa de cera calenta, prèviament estesa (que, en aquest cas, ja no actua com a aglutinant sinó com a protecció). Aquesta operació es diu encàustica i està perfectament descrita per Vitruvi, arquitecte i enginyer romà (c. 70-25 aC), que explica que "Cal estendre una capa de cera calenta sobre la pintura i, a continuació, cal polir-la amb uns draps de lli ben secs."
rdf:langString
تتضمن اللوحة إنكوستيك، المعروفة أيضًا باسم طلاء الشمع الساخن، يتم استخدام وسط مغلف ساخن تمت إضافة أصباغ ملونة إليه لإنشاء أعمال فنية. يتم تطبيق الوسيط المنصهر على سطح عادة ما يكون خشب محضر، على الرغم من استخدام قماش ومواد أخرى في بعض الأحيان. يمكن صنع أبسط وسيلة غشاء عن طريق إضافة أصباغ إلى الشمع، على الرغم من أن الوصفات تتكون في الغالب من شمع العسل وراتنج الدامار، ومن المحتمل أن تكون مع مكونات أخرى. للتصبغ، يمكن استخدام أصباغ البودرة المجففة، على الرغم من أن بعض الفنانين يستخدمون الشمع المصطبغ أو الأحبار أو الدهانات الزيتية أو أشكال أخرى من التصبغ. يمكن استخدام الأدوات المعدنية والفرش الخاصة لتشكيل الوسط أثناء تبريده. أيضًا، يمكن استخدام الأدوات المعدنية الساخنة، بما في ذلك الملاعق والسكاكين والكاشطات، لمعالجة الوسط بعد أن يبرد على السطح. بالإضافة إلى ذلك، يتم استخدام مصابيح التسخين، والمشاعل، والمدافع الحرارية، وطرق أخرى لتطبيق الحرارة من قبل فنانين إنكوستيك لدمج الوسيط وربطه. نظرًا لأن الوسط المغلف قابل للطرق حراريًا، يمكن أيضًا نحت الوسيط. و / أو يمكن تغليف المواد أو تجميعها أو وضعها في طبقات في الوسط. تم العثور على نوع غير ذي صلة تمامًا من «الرسم الغائر»، الذي لا يتضمن الشمع على الإطلاق، في الخزف البريطاني، بعد أن ابتكر جوشيا ويدجوود التقنية وحصل على براءة اختراعها في عام 1769. كان هذا مزيجًا من طلاء الخزف المنزلق وطلاء «المينا» المتزجج الذي استخدم لتقليد لوحة الزهرية اليونانية القديمة، مع إطلاق نار ثانٍ خفيف. عادة ما تكون السفينة سوداء ومطلية باللون الأحمر للوحة ذات الشكل الأحمر. تم نسخ هذه التقنية بواسطة فخار بريطاني آخر. لم يتم طلاء البلاط إنكوستيك على الإطلاق، ولكنه مطعمة بشكل فعال بألوان متباينة من الصلصال لنمط متعدد الألوان.
rdf:langString
Η εγκαυστική ζωγραφική, ονομάζεται και "ζωγραφική με ζεστό κερί", είναι η δημιουργία ζωγραφικών έργων με τη χρήση θερμασμένου κεριού στο οποίο έχει προστεθεί χρωστική ουσία. Το υλικό αυτό, στην υγρή ή στην πιο συμπυκνωμένη μορφή του (πάστα), απλώνεται στη επιφάνεια, συνήθως ξύλινη αλλά και σε καμβά ή άλλα υλικά. Η απλούστερη μίξη στη εγκαυστική μπορεί να γίνει προσθέτοντας χρώμα σκόνης σε κερί μέλισσας. Υπάρχουν και άλλες συνταγές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, κάποιες από τις οποίες περιλαμβάνουν και άλλα είδη κεριού, ρητίνη Δαμάρεως, λινέλαιο ή άλλα συστατικά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αγνό χρώμα σκόνης ή σε μίγματα με χρώματα λαδιού ή άλλες χρωστικές. Μεταλικά εργαλεία ή ειδικά πινέλα χρησιμοποιούνται για να σχηματίσουν το χρωματικό μείγμα πριν αυτο κρυώσει. Επίσης θερμά μεταλλικά εργαλεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μορφοποιήσουν το χρωματικό μείγμα που έχει προηγουμένως ζωγραφιστεί και κρυώσει πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια. Σήμερα, εργαλεία όπως θερμαντικές λάμπες, πιστόλια θερμού αέρα και άλλες μέθοδοι θέρμανσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν στο καλλιτέχνη τη δυνατότητα να επεκτείνει το χρόνο που μπορεί να δουλέψει με το υλικό. Επειδή το κερί χρησιμοποίειται ως συνδετικό υλικό, τα εγκαυστικά έργα μπορούν να σκαλιστούν το ίδιο καλά οπως ζωγραφίζονται. Άλλα υλικά μπορούν να ενθυλακωθούν ή κολληθούν στη επιφάνεια η κατά στρώματα, χρησιμοποιώντας το εγκαυστικό υλικό για να τα "δέσει" στη επιφάνεια. Αυτή η τεχνική χρησιμοποήθηκε στα πορτραίτα Φαγιούμ της Αιγύπτου το 100-300 μ.Χ., στην και άλλες προγεννέστερες εικόνες όπως και σε πολλά έργα του 20ου αιώνα, όπως δημιουργίες του και του .
rdf:langString
Die Enkaustik (von altgriechisch ἐγκαυστική [τέχνη] énkaustikē [téchnē], deutsch ‚Kunst, eingebrannte Gemälde zu verfertigen‘) ist eine künstlerische Maltechnik, bei der in Wachs gebundene Farbpigmente heiß auf den Maluntergrund aufgetragen werden.
rdf:langString
Enkaŭstiko, ankaŭ konata kiel varmega vakso-pentrado, vakspentra tekniko uzas varmigitan abelvakson kun aldonitaj koloraj pigmentoj. La likvaĵo aŭ pasto tiel estas aldonita al surfaco, kutime al preparita ligno, kvankam tolo kaj aliaj materialoj estas ofte uzataj. La plej simpla enkaŭstika miksaĵo povas esti farita per aldono de pigmentoj al abelvakso, sed ekzistas pluraj aliaj receptoj, kiuj povas esti uzataj; iuj enhavas aliajn tipojn de vaksoj, damargumo, lingrajna oleo aŭ aliaj ingrediencoj. Puraj, pulverigitaj pigmentoj povas esti uzataj, kvankam iuj miksaĵoj uzas oleofarbojn aŭ aliajn formojn de pigmento. Oni povas uzi metalajn ilojn kaj specialajn brosojn por formigi la pentraĵon, antaŭ ĝi malvarmiĝu, aŭ oni povas uzi varmigitajn metalajn ilojn por manipuli la vakson, se ĝi jam malvarmiĝis al la surfaco. Hodiaŭ, iloj kiel varmigaj lampoj, varmigaj pafiloj kaj aliaj metodoj ebligante varmigon permesas al la artistoj etendi la tempodaŭron, dum kiu ili povas labori per la materialo. Ĉar vakso estas uzata kiel pigment-ligilo, enkaŭstiko eblas esti skulptata kaj ankaŭ pentrata. Aliaj materialoj povas esti enkapsuligitaj aŭ kolaĝitaj en la surfaco, aŭ tavoligitaj, uzante la enkaŭstikan medion por ligi ĝin al la surfaco.
rdf:langString
Encaustic painting, also known as hot wax painting, is a form of painting that involves a heated wax medium to which colored pigments have been added. The molten mix is applied to a surface—usually prepared wood, though canvas and other materials are sometimes used. The simplest encaustic medium could be made by adding pigments to wax, though recipes most commonly consist of beeswax and damar resin, potentially with other ingredients. For pigmentation, dried powdered pigments can be used, though some artists use pigmented wax, inks, oil paints or other forms of pigmentation. Metal tools and special brushes can be used to shape the medium as it cools. Also, heated metal tools, including spatulas, knives and scrapers, can be used to manipulate the medium after it has cooled onto the surface. Additionally, heat lamps, torches, heat guns, and other methods of applying heat are used by encaustic artists to fuse and bind the medium. Because encaustic medium is thermally malleable, the medium can be also sculpted. And/or, materials can be encased, collaged or layered into the medium. A completely unrelated type of "encaustic painting", not involving wax at all, is found in British ceramics, after Josiah Wedgwood devised and patented the technique in 1769. This was a mixture of ceramic slip and overglaze "enamel" paints used to imitate ancient Greek vase painting, and given a light second firing. Usually the vessel was black and painted in the red of red-figure painting. The technique was copied by other British potteries. Encaustic tiles are not painted at all, but effectively inlaid with contrasting colours of clay for a polychrome pattern.
rdf:langString
Enkaustika, Greziako enkaustikos ( 'sutan grabatuta') hitzetik eratorria da. Pintura teknika bat da eta bere ezaugarri nagusia argizaria pigmentu modura erabiltzean datza; hala bada, sortutako nahasketak oso trinkoak eta krematsuak dira. Pintura eskuila edo espatula bero baten bidez aplikatzen da. Akabera lihozko trapuekin egindako leunketa bat da, (kasu honetan ez du aglutinatzaile gisa jokatzen, babes gisa baizik) eta aldez aurretik hedatutako argizari geruza baten gainean egiten da. Prozesu honi enkaustikazioa deritzo eta Vitruviok, erromatar arkitekto eta ingeniariak ezin hobeto deskribatzen du. Honela dio: "Pinturaren gainean argizari geruza bero bat ezarri behar da eta ondoren leundu lihozko trapu oso lehor batzuk baliatuz ."
rdf:langString
La encáustica, que derivó del griego enkaustikos ('grabar a fuego'), es una técnica de pintura que se caracteriza por el uso de la cera como aglutinante de los pigmentos, la mezcla tiene efectos muy cubrientes y es densa y cremosa, la pintura se aplica con un pincel o con una espátula caliente. El acabado es un pulido que se hace con trapos de lino sobre una capa de cera caliente previamente extendida (que en este caso ya no actúa como aglutinante sino como protección). Esta operación se llama encaustización y está perfectamente descrita por Vitruvio, arquitecto e ingeniero romano (c. 70–25 a. C.) que dice así: Hay que tomar una capa de cera caliente sobre la pintura y a continuación hay que pulir con unos trapos de lino bien secos.
rdf:langString
La peinture à l'encaustique ou peinture à la cire, utilisée depuis l'Antiquité, est une technique de peinture qui utilise des couleurs délayées dans de la cire fondue, c'est-à-dire utilisant la cire d'abeille comme liant. Cette pâte est employée à chaud. On utilise cette technique principalement en peinture sur bois. On en trouve une description dans Pline l'Ancien. Ce terme a ensuite été utilisé au XIXe siècle (1845) pour désigner un mélange de cire et d'essence de térébenthine qu'on utilisera pour entretenir et faire reluire les meubles, les parquets.
rdf:langString
Lukisan enkaustik, juga dikenal sebagai lukisan lilin panas, melibatkan pemakaian lilin lebah yang dipanaskan untuk menambahkan pigmen warna. Cair atau pasta tersebut kemudian ditorehkan kepada sebuah permukaan—biasanya kayu, kanvas dan material lain yang sering dipakai.
rdf:langString
L'encausto (gr. έγkαυστον da έγkαίω "metto a fuoco"; lat. encaustum) è un'antica tecnica pittorica applicata, che si basa sull'uso di colori mescolati alla cera attraverso il calore. Fu ideata con delle differenze a seconda dello scopo (Plinio, XXXV, 122) ceris pingere, picturam inunero o "encausticare": su muro o noto come gánosis su marmo, detta anche kósmesis, in quanto ravvivava la policromia di legno, terracotta, avorio. In epoca contemporanea ci sono importanti esempi di applicazione su tela. I pigmenti vengono mescolati a cera d'api (che ha funzione di legante), mantenuti liquidi dentro un braciere e stesi sul supporto con un pennello o una spatola e poi fissati a caldo con arnesi di metallo chiamati cauteri o cestri: è questo il procedimento che differenzia l'encausto dalla .
rdf:langString
エンカウスティーク（ドイツ語: Enkaustik）は、着色した蜜蝋を溶融し、表面に焼き付ける絵画技法。蝋画（ろうが）ともいう。
rdf:langString
Wasschilderen (of Encaustic painting, in het Nederlands ook encaustiek genoemd) is een schildertechniek, waarbij pigmenten vermengd worden met hete bijenwas, hars en nog een paar stoffen, in verschillende kleuren. De techniek is vermoedelijk rond 1000 v.Chr. ontstaan.
rdf:langString
Encáustica (deriva do grego enkausticos, gravar a fogo) é uma técnica de pintura que se caracteriza pelo uso da cera como aglutinante dos pigmentos e pela mistura densa e cremosa. A pintura é aplicada com pincel ou com uma espátula quente. É uma técnica muito resistente, bastando ver a quantidade de pinturas que resistiram ao tempo.
rdf:langString
Энка́устика (от др.-греч. ἐγκαυστική — [искусство] выжигания) — техника живописи, в которой связующим веществом красок является воск. Живопись выполняется красками в расплавленном виде (отсюда и название). Разновидностью энкаустики является восковая темпера, отличающаяся яркостью и сочностью красок. В этой технике написаны многие раннехристианские иконы.
rdf:langString
Enkaustyka – technika malarska, polegająca na stosowaniu farb w spoiwie z wosku pszczelego, czasem z dodatkiem olejów schnących dla zwiększenia płynności farby. Farby nakładano na podłoże w stanie płynnym, za pomocą podgrzewanych metalowych łopatek (cauterium). Znana była też metoda nanoszenia farb pędzlami, bardziej wygodna w wypadku malowania większych obrazów. Stosowano ją w starożytnej Grecji oraz w Rzymie. Według opinii starożytnych technika ta wprowadzona została przez greckiego malarza Pauzjasza ze szkoły sykiońskiej. Została ona jednak przez niego tylko udoskonalona i wykorzystana do malowania plafonów. Stosowana była także przez innych artystów np. przez Nikiasza, a w późniejszej czasach (I – IV wiek n.e.) również przez twórców portretów fajumskich w Egipcie. Te właśnie portrety stanowią dziś główny przykład starożytnego malarstwa enkaustycznego, gdyż dochowały się one do naszych czasów. Enkaustykę stosowano zarówno w malarstwie sztalugowym (podłożem były zwykle tablice drewniane), jak i ściennym. Malowidła ścienne wykonywano przy użyciu tzw. wosku punickiego (wosk pszczeli gotowany długo z wodą morską), który łączył się na trwałe z wapiennym tynkiem. Gotowe malowidło polerowano do połysku. Technika enkaustyki była trudna i powolna, dawała jednak dobre rezultaty: obraz był trwały, odporny na wilgoć, a kolory zyskiwały blask i głębię. Wadą była mała odporność na wyższe temperatury. Znano trzy rodzaje technik enkaustycznych: cestrowa, kauteriowa i pędzlowa.W technice cestrowej na płytkach z kości słoniowej rysowano motyw, pogłębiano go rylcem metalowym i całość powlekano barwionym woskiem. Następnie powierzchnię malowidła nagrzewano i polerowano lnianym płótnem.W technice kauteriowej (wynalezionej końcem V wieku p.n.e. przez malarza Arystydesa Starszego) malarz posługiwał się metalowym kauterionem, który z jednej strony zakończony był łyżeczką, z drugiej strony końcówka miała kształt płasko-spiczasty. Łyżeczkowatym końcem nakładano na drewniane tło plamy barwne, które szybko zastygały na powierzchni. Następnie rozgrzanym drugim końcem kauterionu dotykano powierzchni plam, upłynniało się je na chwilę i w ten sposób uzyskiwano tony przejściowe między plamami. Na koniec wygładzano powierzchnię obrazu. W ten sposób malowano obrazy małego formatu.W technice pędzlowej konieczne było dłuższe utrzymanie wosku w stanie płynnym. W tym celu dodawano do wosku olej i pędzlem malowano mniej ważne części obrazu jak tło, szaty, ozdoby. Twarz i nagie części ciała malowano w technice enkaustyki kauteriowej jako bardziej artystycznej. Tą techniką posługiwali się malarze Pauzjasz z Sikionu i Nikiasz Ateńczyk. W średniowieczu technika enkaustyczna została całkowicie zapomniana. Od okresu renesansu podejmowano sporadyczne próby ponownego wykorzystania starych receptur enkaustycznych, które nie dały jednak pozytywnego rezultatu. W roku 1845 ukazała się w Monachium książka malarza i wynalazcy Franza Xavera Fernbacha o technice enkaustyki. Malarz Julius Schnorr von Carolsfeld wykonał tą techniką cykl malowideł ściennych w monachijskiej rezydencji, zniszczonych podczas bombardowania w roku 1944.
rdf:langString
Enkaustik (av grekiskans enkaustikē, konsten att göra inbrända målningar), eller vaxmålning, är en måleriteknik med smält vax, ofta bivax, som bindemedel för pigment. Målningen kan efteråt bearbetas med varma järn. Enkaustik var vanlig under antiken och äldre medeltid, och har sedan 1900-talet fått ett nyväckt intresse bland konstnärer.
rdf:langString
Енка́встика, також енкаустика (грец. εγκαυστική) — стародавня техніка малювання, в якій сполучною речовиною для фарб є віск. Ще римський письменник Пліній Старший, що написав «Природничу історію» у 31 томах, згадував про малювання фарбами з воску. Енкавстика була свого часу дуже поширена для малювання образів та портретів, але з поширенням олійних фарб в XIV ст. її призабуто. Пізніші митці намагалися повернутися до малювання восковими фарбами, але це їм не вдалося. Українська малярка Марія Дольницька розкрила давню таємницю: пунійський віск, вживаний при енкавстиці, треба змішати з морською водою. Про цей її винахід писали в 1949 р. в американській пресі.
xsd:nonNegativeInteger
11322
