Emphasis (typography)

rdf:langString Emfazo tipografia

rdf:langString Per tipografia emfazo oni iel apartigas en teksto vortojn aŭ aliajn partojn pri kiuj oni volas speciale atentigi la leganton. En Esperanto, samkiel ĝenerale en la eŭropa tipografio, la kutima rimedo por ĉiutaga perkomputila tekstado, estas uzo de aparta tipara fasono: graseto, kursivo, aŭ Majuskletoj. La ĉefa tipografia metodo estas la maldensigo. La substreko ne estas tipara fasono, kaj laŭ tipografiaj instrulibroj, ĝi ne estas ankaŭ bona tipografio rimedo - ĝi taŭgas ĉefe por manskribo, kie ĝi estas la ĉefa emfazmetodo. Kontraŭe, la maldensigo estas tre bona tipografia rimedo, preskaŭ tute ne uzata en manskribo (malfacila por uzi), kaj tre konvena kiam la tipara familio estas orfa (kiel okazas ĉefe pri tiparoj de nelatinaj skriboj, pri gotika skribo aŭ Ŝava alfabeto) estas uzi maldensigon, substrekon aŭ koloron. La atentovekaj formoj, diferencaj de la normala ĉefteksta, kompreneble kaptas la atenton (tio ja estas ilia funkcio), sed per tio mem ili iom malfaciligas la legadon kaj tial bremsas la legofluon, tiel ke la leganto restas pli longe ĉe la emfazita tekstoparto (tio ankaŭ estas ja la celo). Kelkaj fasonoj havas ecojn rekoneblajn sen detala ekzameno (ekz. maldensigo, graseco) kaj tuj alvokas la atenton de la leganto.