Emilios T. Harlaftis
http://dbpedia.org/resource/Emilios_T._Harlaftis an entity of type: Thing
Ο Αιμίλιος Θ. Χαρλαύτης (29 Μαρτίου 1965 – 13 Φεβρουαρίου 2005) ήταν Έλληνας αστροφυσικός. Ο Χαρλαύτης γεννήθηκε στο Κιάτο της Κορινθίας. Απεφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1987 και στη συνέχεια έλαβε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 1991, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Φιλ Α. Τσαρλς (Phil A. Charles) και ο τίτλος της διατριβής ήταν "Disc structure and variability in dwarf novae". Από το 1991 μέχρι το 1995 εργάσθηκε ως βοηθός αστρονόμος στην «Ομάδα Τηλεσκοπίων Ισαάκ Νεύτων» του Αστεροσκοπείου του Γκρήνουιτς, στη Λα Πάλμα των Καναρίων Νήσων. Κατόπιν εργάσθηκε ως βοηθός ερευνών (1995–1997) στο Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους της Σκωτίας και ως ερευνητής (1997–1998) στο Ινστιτούτο Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, στην Ελλάδ
rdf:langString
Emilios T. Harlaftis (Greek: Αιμίλιος Χαρλαύτης; 29 March 1965, in Kiato – 13 February 2005, in Mainalo) was an astrophysicist. Harlaftis obtained an undergraduate degree in physics at the University of Athens in 1987, and a PhD degree at the University of Oxford in 1991, under the supervision of Phil A. Charles. His thesis title was "Disc structure and variability in dwarf novae". From 1991 to 1995 he worked as a support astronomer at the Isaac Newton Group of telescopes of the Royal Greenwich Observatory, placed at the Observatory of Roque de los Muchachos (owned by the Instituto de Astrofisica de Canarias at the island of La Palma. He then worked as a research assistant (1995–1997) at the University of St. Andrews and as a research fellow (1997–1998) at the Institute of Astronomy and As
rdf:langString
rdf:langString
Emilios T. Harlaftis
rdf:langString
Αιμίλιος Χαρλαύτης
rdf:langString
Emilios T. Harlaftis
rdf:langString
Emilios T. Harlaftis
xsd:date
2005-02-13
xsd:date
1965-03-29
xsd:integer
1514673
xsd:integer
1117253860
xsd:date
1965-03-29
xsd:date
2005-02-13
rdf:langString
Greek
rdf:langString
Astrophysicist
rdf:langString
Ο Αιμίλιος Θ. Χαρλαύτης (29 Μαρτίου 1965 – 13 Φεβρουαρίου 2005) ήταν Έλληνας αστροφυσικός. Ο Χαρλαύτης γεννήθηκε στο Κιάτο της Κορινθίας. Απεφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1987 και στη συνέχεια έλαβε διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης το 1991, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Φιλ Α. Τσαρλς (Phil A. Charles) και ο τίτλος της διατριβής ήταν "Disc structure and variability in dwarf novae". Από το 1991 μέχρι το 1995 εργάσθηκε ως βοηθός αστρονόμος στην «Ομάδα Τηλεσκοπίων Ισαάκ Νεύτων» του Αστεροσκοπείου του Γκρήνουιτς, στη Λα Πάλμα των Καναρίων Νήσων. Κατόπιν εργάσθηκε ως βοηθός ερευνών (1995–1997) στο Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους της Σκωτίας και ως ερευνητής (1997–1998) στο Ινστιτούτο Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, στην Ελλάδα, όπου και εκλέχθηκε ερευνητής το 1998. Ακολούθως είχε μία σειρά προσωρινών θέσεων επισκέπτη επιστήμονα στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ και στο της NASA (1999), και επισκέπτη λέκτορα στο Πανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους (2001–2002). Υπήρξε ο κύριος επόπτης (principal investigator) στην κατασκευή του Αστεροσκοπείου του Χελμού και την εγκατάσταση σε αυτό του μεγαλύτερου τηλεσκοπίου στην Ελλάδα, του «Αρίσταρχος», που είναι επίσης το μεγαλύτερο των Βαλκανίων και το δεύτερο μεγαλύτερο στην ηπειρωτική Ευρώπη. Η κυριότερη επιστημονική ανακάλυψή του ήταν αυτή των σπειροειδών κυμάτων ύλης σε έναν αστρικό δίσκο προσαυξήσεως, στον IP Πηγάσου, με χρήση της νέας μεθόδου της «τομογραφίας Ντόπλερ». Πραγματοποίησε επίσης πρωτοποριακή ανάλυση για τον προσδιορισμό του λόγου μαζών διπλών συστημάτων με μαύρη τρύπα. Εργάσθηκε με τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια του κόσμου, μεταξύ των οποίων το Κεκ Ι και το VLT. Ο Αιμίλιος Χαρλαύτης έχασε τη ζωή του στις 13 Φεβρουαρίου 2005 σε ορειβατικό δυστύχημα στο όρος Μαίναλο, μαζί με τέσσερις άλλους ορειβάτες, περίπου 40 ημέρες πριν κλείσει τα 40 του χρόνια. Πίσω του άφησε τον πατέρα του, Θεοφάνη, τη σύζυγό του, δρα. αρχαιολογίας , και τα δύο ανήλικα παιδιά τους.
rdf:langString
Emilios T. Harlaftis (Greek: Αιμίλιος Χαρλαύτης; 29 March 1965, in Kiato – 13 February 2005, in Mainalo) was an astrophysicist. Harlaftis obtained an undergraduate degree in physics at the University of Athens in 1987, and a PhD degree at the University of Oxford in 1991, under the supervision of Phil A. Charles. His thesis title was "Disc structure and variability in dwarf novae". From 1991 to 1995 he worked as a support astronomer at the Isaac Newton Group of telescopes of the Royal Greenwich Observatory, placed at the Observatory of Roque de los Muchachos (owned by the Instituto de Astrofisica de Canarias at the island of La Palma. He then worked as a research assistant (1995–1997) at the University of St. Andrews and as a research fellow (1997–1998) at the Institute of Astronomy and Astrophysics of the National Observatory of Athens, where he was appointed to a position of a tenure track researcher in 1999. He held a series of posts as a visiting scientist at the University of Sheffield, and the NASA Goddard Space Flight Center (1999), and two years as a temporary Reader at the School of Physics and Astronomy at the University of St. Andrews (2001–2002). He acted as a principal investigator for the Aristarchos 2.3 m Telescope located at the Chelmos mountain, which colleagues suggested to name after him, following his death in an avalanche accident. His main research contribution is the co-discovery of spiral waves in a solar-size accretion disk, pioneering analysis determining mass ratios of black hole systems using the Keck-I telescope, contribution to accretion disc physics and finally extensive analysis and image processing using the Doppler tomography technique with applications on interactive binaries resolving emission components such as the inner face of the companion star, the gas stream and the impact region of the gas stream on the accretion disk (bright spot). The article on this topic he co-wrote has been cited 140 times. In 2020, the Hellenic Astronomical Society, decided to accept a generous offer of the Harlaftis family and renamed the best PhD thesis prize awarded biennially to a junior member of the Society, to "Best PhD thesis prize - Emilios Harlaftis".
xsd:nonNegativeInteger
4914
xsd:gYear
1965
xsd:gYear
2005