Electron capture detector
http://dbpedia.org/resource/Electron_capture_detector an entity of type: WikicatMeasuringInstruments
An electron capture detector (ECD) is a device for detecting atoms and molecules in a gas through the attachment of electrons via electron capture ionization. The device was invented in 1957 by James Lovelock and is used in gas chromatography to detect trace amounts of chemical compounds in a sample.
rdf:langString
Ein Elektroneneinfangdetektor (kurz ECD für englisch electron capture detector) ist ein Bauteil eines Gaschromatographie-Geräts. Er kommt vor allem dann zur Verwendung, wenn beispielsweise im Rahmen der Umwelt- oder Spurenanalytik schwefelhaltige, nitrierte oder halogenierte Verbindungen nachgewiesen und quantifiziert werden sollen.
rdf:langString
電子捕獲型検出器（でんしほかくがたけんしゅつき、英: Electron Capture Detector、略称：ECD）とは、ガスクロマトグラフィーで用いられ、有機ハロゲン化合物、ニトロ化合物、アルキル水銀などの親電子性の物質を選択的に高感度で検出できる検出器のこと。
rdf:langString
Detektor wychwytu elektronów (detektor jonowy rekombinacyjny; ang. Electron Capture Detector; ECD) – niedestrukcyjny czujnik radiojonizacyjny, jeden z typów detektorów jonizacyjnych), stosowany jako element chromatografów gazowych, czuły przede wszystkim na zanieczyszczenia zawierające pierwiastki o dużej elektroujemności (detektor selektywny). Cząsteczki analitów są wprowadzane wraz z gazem nośnym do komory jonizacyjnej (ok. 1 cm3), w której ulegają jonizacji pod działaniem promieniowania beta. Źródłem promieniowania jonizującego jest najczęściej izotop niklu 63Ni. ECD jest stosowany do oznaczania małych stężeń pestycydów chlorowcowych i innych produktów halogenowania związków organicznych (np. wykrywalność CCl4 wynosi ok. 10–14 g).
rdf:langString
Детектор электронного захвата (электронно-захватный детектор) — селективный детектор, используемый в газовой хроматографии. Обладает селективностью к атомам веществ, обладающих высоким сродством к электрону, например галоген-, азот- и кислородсодержащих веществ. Эти вещества легко захватывают свободные электроны и ионизируются. Детектор обладает очень высокой чувствительностью к галогенсодержащей органике. Изобретен Джеймсом Лавлоком в 1957 году.
rdf:langString
El detector de captura d'electrons és un tipus de utilitzat en cromatografia de gasos. Va ser inventat per James Lovelock. El seu funcionament bàsic es basa en l'emissió d'una partícula ß (electró) per part d'àtoms com el 63 Ni o triti adsorbit sobre una placa de platí o titani. Aquest detector és molt selectiu, i és sensible a la presència de molècules amb grups electronegatius com halògens, peròxids, quinones i grups nitro, grups que contenen àtoms d'halogen (clor, brom, iode), oxigen i nitrogen. Altres grups com l'alcohol, les amines i els hidrocarburs no donen senyal. Avantatges:
rdf:langString
El detector de captura de electrones es un tipo de detector utilizado en cromatografía de gases para detectar trazas de compuestos químicos en una muestra. Fue inventado por James Lovelock. Su funcionamiento básico se basa en la emisión de una partícula β (electrón) por parte de átomos como el 63Ni o tritio adsorbido sobre una placa de platino o titanio. Se aplica en la detección de moléculas que contienen halógenos, principalmente cloro, como algunos insecticidas o bifenilos policlorados.
rdf:langString
In un rivelatore a cattura di elettroni, sigla ECD dall'inglese Electron Capture Detector, un radioisotopo, in genere 63Ni depositato su una lamina di oro, viene utilizzato come sorgente. Questi emette raggi β, ovvero elettroni veloci che ionizzano il gas di trasporto, producendo elettroni lenti e ioni positivi che ci danno un determinato valore di corrente. Nel caso in cui il gas di trasporto sia l'azoto la reazione di ionizzazione è N2 + particella β → N2+ + elettroni lenti.
rdf:langString
Een Electron Capture Detector (ECD) of elektronenvangstdetector is een in de gaschromatografie gebruikte detector voor het aantonen van atomen en moleculen. Het apparaat werd in 1957 uitgevonden door James Lovelock.
rdf:langString
rdf:langString
Detector de captura d'electrons
rdf:langString
Detektor elektronového záchytu
rdf:langString
Elektroneneinfangdetektor
rdf:langString
Detector de captura de electrones
rdf:langString
Electron capture detector
rdf:langString
Rivelatore a cattura di elettroni
rdf:langString
電子捕獲型検出器
rdf:langString
Detektor wychwytu elektronów
rdf:langString
Electron capture detector
rdf:langString
Детектор электронного захвата
xsd:integer
2606066
xsd:integer
1081639307
rdf:langString
El detector de captura d'electrons és un tipus de utilitzat en cromatografia de gasos. Va ser inventat per James Lovelock. El seu funcionament bàsic es basa en l'emissió d'una partícula ß (electró) per part d'àtoms com el 63 Ni o triti adsorbit sobre una placa de platí o titani. Típicament, un ECD ( electron capture detector ) conté uns 5 d'emissor ß. Aquest electró ionitza el gas portador i es produeix una ràfega d'electrons. Si s'aplica un camp elèctric constant, mitjançant un parell d'elèctrodes, per exemple, es tindrà un corrent constant entre tots dos, l'ordre d'un nanoampere. No obstant això, si es tenen espècies orgàniques en el gas, aquestes capturaran part dels electrons, disminuint per tant la intensitat del corrent. Normalment és necessari aplicar el potencial en forma d'impulsos per aconseguir una resposta lineal del detector. Aquest detector és molt selectiu, i és sensible a la presència de molècules amb grups electronegatius com halògens, peròxids, quinones i grups nitro, grups que contenen àtoms d'halogen (clor, brom, iode), oxigen i nitrogen. Altres grups com l'alcohol, les amines i els hidrocarburs no donen senyal. S'aplica en la detecció de molècules que contenen halògens, principalment clor, com alguns insecticida so bifenils policlorats. Avantatges:
* Simple i robust.
* Baix manteniment.
* No destructiu.
* Molt sensible, l'ordre de 10 -12 g/ml de gas portador. Desavantatges:
* Sota rang dinàmic lineal, 10 ² unitats.
* Precaucions d'ús a causa de la presència de material radioactiu ( 63 Ni o triti). Aquest material es troba en un cilindre segellat d'acer i ha de ser revisat periòdicament.
rdf:langString
An electron capture detector (ECD) is a device for detecting atoms and molecules in a gas through the attachment of electrons via electron capture ionization. The device was invented in 1957 by James Lovelock and is used in gas chromatography to detect trace amounts of chemical compounds in a sample.
rdf:langString
Ein Elektroneneinfangdetektor (kurz ECD für englisch electron capture detector) ist ein Bauteil eines Gaschromatographie-Geräts. Er kommt vor allem dann zur Verwendung, wenn beispielsweise im Rahmen der Umwelt- oder Spurenanalytik schwefelhaltige, nitrierte oder halogenierte Verbindungen nachgewiesen und quantifiziert werden sollen.
rdf:langString
El detector de captura de electrones es un tipo de detector utilizado en cromatografía de gases para detectar trazas de compuestos químicos en una muestra. Fue inventado por James Lovelock. Su funcionamiento básico se basa en la emisión de una partícula β (electrón) por parte de átomos como el 63Ni o tritio adsorbido sobre una placa de platino o titanio. Típicamente, un ECD (electron capture detector) contiene unos 5 milicurios de emisor β. Dicho electrón ioniza el gas portador y se produce una ráfaga de electrones. Si se aplica un campo eléctrico constante, mediante un par de electrodos, por ejemplo, se tendrá una corriente constante entre ambos, del orden de un nanoamperio. Sin embargo, si se tienen especies orgánicas en el gas, éstas capturarán parte de los electrones, disminuyendo por tanto la intensidad de la corriente. Normalmente es necesario aplicar el potencial en forma de impulsos para lograr una respuesta lineal del detector. Este detector es muy selectivo, y es sensible a la presencia de moléculas con átomos o grupos electronegativos como halógenos (cloro, bromo, yodo), peróxidos, quinonas y grupos nitro. Otros grupos como el alcohol, amina e hidrocarburos no dan señal. Se aplica en la detección de moléculas que contienen halógenos, principalmente cloro, como algunos insecticidas o bifenilos policlorados. Ventajas
* Simple y robusto.
* Bajo mantenimiento.
* No destructivo.
* Muy sensible, del orden de 10-12g/ml de gas portador.Desventajas
* Bajo rango dinámico lineal, 10² unidades.
* Precauciones de uso debido a la presencia de material radiactivo (63Ni o tritio). Dicho material se encuentra en un cilindro sellado de acero y debe ser revisado periódicamente.
rdf:langString
In un rivelatore a cattura di elettroni, sigla ECD dall'inglese Electron Capture Detector, un radioisotopo, in genere 63Ni depositato su una lamina di oro, viene utilizzato come sorgente. Questi emette raggi β, ovvero elettroni veloci che ionizzano il gas di trasporto, producendo elettroni lenti e ioni positivi che ci danno un determinato valore di corrente. Nel caso in cui il gas di trasporto sia l'azoto la reazione di ionizzazione è N2 + particella β → N2+ + elettroni lenti. Di fatto la lamina radioattiva costituisce l'anodo di un circuito elettrico: quando vengono generati gli ioni questi vanno a chiudere il circuito producendo un segnale elettrico in termini di differenza di potenziale o in intensità di corrente. Composti contenenti atomi elettronegativi, fortemente assorbenti il flusso di elettroni lenti tra la sorgente ed un rivelatore di elettroni, possono essere rilevati via via che effluiscono dalla colonna gascromatografica. Infatti queste molecole catturano gli elettroni lenti che si generano dalla ionizzazione del gas di trasporto e quindi vanno a ridurre la corrente di fondo che normalmente si genera essendo queste ultime di minore mobilità. I picchi di conseguenza sono diretti verso il basso perché comportano una diminuzione della corrente e questa diminuzione sarà proporzionale alla quantità di ioni prodotti e quindi alla concentrazione della sostanza presente nel campione. In genere queste molecole sarebbero scarsamente visibili con altri rivelatori: ad esempio molti composti alogenati oltre a non bruciare sono addirittura estinguenti di fiamma, e porrebbero dei problemi ad un FID. Il difetto più consistente sta nel fatto che la capacità delle molecole di catturare elettroni lenti dipende dall'energia dei medesimi, e dunque dal potenziale applicato; la sensibilità e la selettività dipendono dunque da quest'ultimo parametro.
rdf:langString
電子捕獲型検出器（でんしほかくがたけんしゅつき、英: Electron Capture Detector、略称：ECD）とは、ガスクロマトグラフィーで用いられ、有機ハロゲン化合物、ニトロ化合物、アルキル水銀などの親電子性の物質を選択的に高感度で検出できる検出器のこと。
rdf:langString
Een Electron Capture Detector (ECD) of elektronenvangstdetector is een in de gaschromatografie gebruikte detector voor het aantonen van atomen en moleculen. Het apparaat werd in 1957 uitgevonden door James Lovelock. Een ECD bevat een radioactieve bron zoals 63Ni of 3H (tritium) die béta-stralen uitzendt. In de detectorruimte bevinden twee elektroden, waartussen een elektrisch veld wordt aangelegd. Meestal is de kamer buisvormig en is een ringvormige radioactieve bron in het midden geplaatst. De anode bevindt zich centraal in de kamer. Vaak doet de buis waarmee het draaggas in de kamer wordt gebracht dienst als anode, terwijl de wand van de kamer meestal dienstdoet als kathode. Het draaggas wordt door de bèta-straling geïoniseerd, waardoor er een stroom ontstaat. Wanneer componenten met een affiniteit voor elektronen via het draaggas in deze ruimte komen, zullen zij elektronen wegnemen waardoor de stroom die wordt gemeten tussen de twee elektroden daalt. De ECD is een zeer gevoelige detector voor verbindingen die elektronegatieve functionele groepen bevatten, zoals organische verbindingen met halogenen, fosfor of nitro-groepen. Voor verzadigde koolwaterstoffen zal de gevoeligheid laag zijn. Het nadeel van de ECD is de relatief beperkte lineariteit in vergelijking tot andere detectoren als FID. Naast dit analytische nadeel is er ook een juridisch nadeel: omdat er gebruikgemaakt wordt van een (zwakke) radioactieve bron is gebruik aan allerlei regels gebonden. De tabel geeft alleen een indicatie van de gevoeligheid. De werkelijke waarde is sterk afhankelijk van de structuur van de verbinding, waardoor binnen de groepen een grote spreiding aan gevoeligheden kan voorkomen. De relatief hoge gevoeligheid voor jood-houdende verbindingen geeft aan dat het gemak waarmee de potentieel negatieve deeltjes uit het molecule loskomen een grote rol in de gevoeligheid speelt.
rdf:langString
Detektor wychwytu elektronów (detektor jonowy rekombinacyjny; ang. Electron Capture Detector; ECD) – niedestrukcyjny czujnik radiojonizacyjny, jeden z typów detektorów jonizacyjnych), stosowany jako element chromatografów gazowych, czuły przede wszystkim na zanieczyszczenia zawierające pierwiastki o dużej elektroujemności (detektor selektywny). Cząsteczki analitów są wprowadzane wraz z gazem nośnym do komory jonizacyjnej (ok. 1 cm3), w której ulegają jonizacji pod działaniem promieniowania beta. Źródłem promieniowania jonizującego jest najczęściej izotop niklu 63Ni. ECD jest stosowany do oznaczania małych stężeń pestycydów chlorowcowych i innych produktów halogenowania związków organicznych (np. wykrywalność CCl4 wynosi ok. 10–14 g).
rdf:langString
Детектор электронного захвата (электронно-захватный детектор) — селективный детектор, используемый в газовой хроматографии. Обладает селективностью к атомам веществ, обладающих высоким сродством к электрону, например галоген-, азот- и кислородсодержащих веществ. Эти вещества легко захватывают свободные электроны и ионизируются. Детектор обладает очень высокой чувствительностью к галогенсодержащей органике. Изобретен Джеймсом Лавлоком в 1957 году.
xsd:nonNegativeInteger
7114
