Efraasia

rdf:langString Efraasia

rdf:langString Efraasia is een uitgestorven monotypisch geslacht van plantenetende basale sauropodomorfe dinosauriërs. De enige soort, Efraasia minor, leefde ongeveer 210 miljoen jaar geleden, tijdens het Opper-Trias, in het gebied van het huidige Duitsland. De geschiedenis van de naamgeving van het geslacht is lang en complex. Begin twintigste eeuw werden zijn fossielen in een zandsteengroeve gevonden. Die werden toen als drie aparte soorten ondergebracht bij drie al bestaande geslachten en kregen zo drie geheel verschillende soortnamen: Teratosaurus minor, Sellosaurus fraasi en Paleosaurus diagnosticus. Pas in 1973 kreeg die laatste soort een eigen geslachtsnaam toen zij vernoemd werd naar de ontdekker van de fossielen professor Eberhard Fraas, een paleontoloog uit Stuttgart. Dit leverde de soortnaam Efraasia diagnostica op. In 2003 werden de drie soorten uiteindelijk helemaal samengevoegd waardoor de nieuwe combinatie Efraasia minor als enige geldige soortnaam overbleef. Er zijn verschillende tamelijk complete skeletten gevonden waardoor de wetenschappers een vrij goed beeld kregen van hoe het dier eruitzag. Efraasia was een tot zes à zeven meter lange langgerekte en lichtgebouwde tweevoetige dinosauriër met slanke poten. De armen waren half zo lang als de achterpoten. De niet al te lange hals droeg een kleine spitse kop met kleine tanden waarmee planten afgerukt werden die in de maag door maagstenen vermalen werden. Efraasia stond onder in de stamboom van de Sauropodomorpha en verschaft daarmee belangrijke informatie over de vroege evolutie van die groep.