Eastern black-handed tamarin

rdf:langString Saguinus ursulus

rdf:langString Saguinus ursulus – gatunek ssaka naczelnego z rodziny pazurkowcowatych (Callitrichidae), o słabo poznanej biologii. Dawniej traktowany jako podgatunek (Saguinus niger). Gatunek ten opisał naukowo w 1807 roku nadając mu nazwę S. ursula. Holotyp pochodził z Belém w stanie Pará w Brazylii. Opisywany pod kilkoma synonimami m.in.: Simia ursula, Midas ursula (ang. Midas group – grupa obejmująca gatunki S. midas, , S.ursula), Jacchus ursulus, Hapale ursulus, Leontocebus ursulus, Cercopithecus ursulus i Mystax ursulus. Dawniej traktowana jako podgatunek tamaryny czarnej, jednak z najnowszych badań wynikło (pobranie włosia od S. niger i S. ursulus na terenie rzeki Tocantins i Xingu), iż S. ursulus jest odrębnym taksonem. Mimo to IUCN nadal klasyfikuje S. ursulus jako podgatunek S. niger. Oba gatunki nie mogą się ze sobą krzyżować, ponieważ rzeka Tocantins spełnia swoją funkcję jako biologiczna bariera dla genów tych dwóch gatunków tamaryn. Gatunek monotypowy. Występuje w Ameryce Południowej, na południe od Rio, Rio Tocantins, Pará, Amazonia, Cerrado, Caatinga i Maranhão w Brazylii. Z wyglądu bardzo podobna do S. niger, jednak posiada więcej czerwonych i/lub pomarańczowych plam pomiędzy plecami, a ogonem. Posiada dość gęste włosie, szczególnie w okolicach dłoni i twarzy oraz palców. Podobnie jak w przypadku innych pazurkowcowatych, Saguinus ursulus praktykuje monogamię. Ponadto po urodzeniu się młodego, opiekę nad nim sprawuje samiec. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje Saguinus ursulus za gatunek narażony na wyginięcie (VU – vulnerable), ponieważ traktuje go nadal jako podgatunek. Natomiast autorzy książki Ilustrated Checklist of the Mammals of the World przyznają status gatunkowi (DD).