EU Ecolabel
http://dbpedia.org/resource/EU_Ecolabel an entity of type: Organisation
EU Ecolabel or EU Flower is a voluntary ecolabel scheme established in 1992 by the European Union.
rdf:langString
L'écolabel européen, institué par le Règlement (CEE) no 880/92 du Conseil du 23 mars 1992, peut être décliné[Quoi ?] dans tous les pays de l'Union européenne et en Suisse, après négociation et adoption d’un cahier des charges (voté à la majorité qualifiée par les représentants des États membres, puis publié au JOCE.
rdf:langString
Європейська екологічна позначка, заснована Регламентом Ради (ЄС) від 23 березня 1992 року, може застосовуватись у всіх країнах Європейського Союзу та у Швейцарії після переговорів та схвалення ряду технічних характеристик (проголосовано кваліфікованою більшістю представників держав-членів та опубліковано в OJEC).
rdf:langString
L'etiqueta ecològica de la Unió Europea és el sistema d'etiquetatge ecològic voluntari, creat per la Unió Europea l'any 1992, per promoure la comercialització de productes i serveis que siguin més respectuosos amb el medi ambient.
rdf:langString
Das Europäische Umweltzeichen (kurz Euroblume bzw. EU Ecolabel) ist ein internationales Gütesiegel zur Kennzeichnung von Verbraucherprodukten und Dienstleistungen. Es wurde mit der EG-Verordnung 1980/2000/EG eingeführt. Die aktuell gültige Rechtsgrundlage ist die Verordnung (EG) Nr. 66/2010. Gekennzeichnet werden Konsumgüter, die sich durch besondere Umweltverträglichkeit und vergleichsweise geringe Gesundheitsbelastung auszeichnen sollen. Im Juni 2017 feierte die EU-Kommission das 25-jährige Bestehen des Labels mit einem temporären (Pop-Up-) Laden in Brüssel.
rdf:langString
La eŭropa ekologia atesto, starigita de la eŭropunia reglamento n-ro 880/92 de la 23a de marto 1992 celas "antaŭenigi la fasonadon, produktadon, merkatadon kaj uzadon de produktoj kun malpli alta efiko sur la naturmedio dum ilia tuta vivciklo" kaj "pli bone informi konsumantojn pri la efiko de produktoj al la medio, sen kompromiti la sekurecon de la produkto aŭ laboristoj, aŭ grave influi la kvalitojn, kiuj taŭgigas la produkton por ties uzado".
rdf:langString
L'Ecoetichetta europea (EU Ecolabel nella dicitura inglese), è un marchio europeo usato per certificare (secondo il regolamento CE n. 66/2010) il ridotto impatto ambientale dei prodotti o dei servizi offerti dalle aziende che ne hanno ottenuto l'utilizzo. È rappresentato da una margherita stilizzata avente le dodici stelle della bandiera dell'Unione europea come petali e, al centro, una "E" arrotondata. La certificazione necessaria può essere richiesta, su base volontaria, da qualunque impresa o azienda appartenente ai 27 Stati dell'Unione europea come pure in Norvegia, Islanda e Liechtenstein.
rdf:langString
Het Europees Ecolabel (EU Ecolabel) is het milieukeurmerk van de Europese Unie voor non-foodproducten en diensten. Het EU Ecolabel is in 1992 ingevoerd met de Verordening (EEG) nr. 880/92 van de Raad van 23 maart 1992. In 2000 werd het systeem grondig herzien (Verordening (EG) nr. 1980/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juli 2000) en in 2009 met Verordening (EG) nr. 66/2010 van 25 november.
rdf:langString
rdf:langString
Etiqueta ecològica de la Unió Europea
rdf:langString
Europäisches Umweltzeichen
rdf:langString
Ekologia atesto de Eŭropa Unio
rdf:langString
Écolabel européen
rdf:langString
EU Ecolabel
rdf:langString
Ecolabel europeo
rdf:langString
Europees ecolabel
rdf:langString
Європейська екологічна позначка
xsd:integer
43333187
xsd:integer
1059405761
rdf:langString
L'etiqueta ecològica de la Unió Europea és el sistema d'etiquetatge ecològic voluntari, creat per la Unió Europea l'any 1992, per promoure la comercialització de productes i serveis que siguin més respectuosos amb el medi ambient. L'objectiu és promoure productes que puguin reducir els efectes ambientales adversos, en comparació amb altres productes de la seva categoria, contribuint així a un ús eficaç dels recursos i a un elevat nivell de protecció del medi ambient. Això s'aconsegueix proporcionant als consumidors orientació i informació exacta, fiable i amb base científica sobre aquests productes.
rdf:langString
La eŭropa ekologia atesto, starigita de la eŭropunia reglamento n-ro 880/92 de la 23a de marto 1992 celas "antaŭenigi la fasonadon, produktadon, merkatadon kaj uzadon de produktoj kun malpli alta efiko sur la naturmedio dum ilia tuta vivciklo" kaj "pli bone informi konsumantojn pri la efiko de produktoj al la medio, sen kompromiti la sekurecon de la produkto aŭ laboristoj, aŭ grave influi la kvalitojn, kiuj taŭgigas la produkton por ties uzado". Ĝi baziĝas sur aliro malloka, sistema, kiu implicas analizon de la vivociklo de la produkto, de ĝia fabrikado (inkluzive elekton de krudaj materialoj) ĝis ĝia elimino aŭ reciklado, inkluzive ĝian distribuadon, konsumadon, kaj uzadon. Tiel, ĉiu speco de produkto devas plenumi precizajn specifojn, kiuj konsideras la tutan vivociklon de la produkto. Laŭ la peto de la membroŝtatoj, la eŭropa atesto ekskludas de sia amplekso: agroalimentajn produktojn, trinkaĵojn kaj farmaciaĵojn. Komence de 2006, jenaj produktoj estis jam atestitaj: ampoloj, elektraj tuboj, lavmaŝinoj, vazarlaviloj, fridujoj, frostigiloj, fotokopiaj paperoj, sorbaj paperoj, necesejaj paperoj, kuiraj paperoj, matracoj, farboj kaj glazuroj por interna dekoracio , ŝuoj, personaj komputiloj, tekstilaj produktoj, purigaj produktoj. Ankaŭ turismaj servoj estis atestataj: hoteloj, tendejoj, ferihejmoj, turismaj vizitlokoj.
rdf:langString
Das Europäische Umweltzeichen (kurz Euroblume bzw. EU Ecolabel) ist ein internationales Gütesiegel zur Kennzeichnung von Verbraucherprodukten und Dienstleistungen. Es wurde mit der EG-Verordnung 1980/2000/EG eingeführt. Die aktuell gültige Rechtsgrundlage ist die Verordnung (EG) Nr. 66/2010. Gekennzeichnet werden Konsumgüter, die sich durch besondere Umweltverträglichkeit und vergleichsweise geringe Gesundheitsbelastung auszeichnen sollen. Die Auszeichnung wurde 1992 von der Europäischen Kommission eingeführt und wird heute eigenverantwortlich durch nationale Institute der teilnehmenden Länder vergeben. Im Juni 2017 feierte die EU-Kommission das 25-jährige Bestehen des Labels mit einem temporären (Pop-Up-) Laden in Brüssel. Zu den häufig geprüften Produkten zählen z. B. Matratzen, Leuchten, Wandfarben, Lacke, Papier sowie Haus- und Elektrogeräte.
rdf:langString
EU Ecolabel or EU Flower is a voluntary ecolabel scheme established in 1992 by the European Union.
rdf:langString
L'écolabel européen, institué par le Règlement (CEE) no 880/92 du Conseil du 23 mars 1992, peut être décliné[Quoi ?] dans tous les pays de l'Union européenne et en Suisse, après négociation et adoption d’un cahier des charges (voté à la majorité qualifiée par les représentants des États membres, puis publié au JOCE.
rdf:langString
Het Europees Ecolabel (EU Ecolabel) is het milieukeurmerk van de Europese Unie voor non-foodproducten en diensten. Het EU Ecolabel is in 1992 ingevoerd met de Verordening (EEG) nr. 880/92 van de Raad van 23 maart 1992. In 2000 werd het systeem grondig herzien (Verordening (EG) nr. 1980/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juli 2000) en in 2009 met Verordening (EG) nr. 66/2010 van 25 november. Het doel is om duurzame productie en consumptie te stimuleren. De criteria hebben betrekking op de hele levenscyclus van een product of dienst. Van grondstoffen, energiegebruik tot schadelijke stoffen en afval. Voor producenten of leveranciers is het EU Ecolabel een betrouwbaar bewijs van de milieuvriendelijkheid van een product of dienst. Het is een vrijwillig keurmerk en naar de criteria wordt door overheden - in het kader van Duurzaam Inkopen - verwezen in openbare aanbestedingen. Het EU Ecolabel wordt toegekend door bevoegde instanties in elke lidstaat van de Europese Unie en in Noorwegen, Liechtenstein en Ijsland. In België is dit het Comité voor het toekennen van de Europese milieukeur waarvan het secretariaat zoch bevindt bij de Afdeling Productbeleid van de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu. In Nederland is dit SMK (Stichting Milieukeur). Criteria voor de toekenning van het EU Ecolabel worden op Europees niveau vastgesteld per productgroep. Ze worden op Europees niveau ontwikkeld op basis van wetenschappelijk onderzoek en grondige consultatierondes binnen het zogenaamde Bestuur van het Europees Ecolabel (European Union Ecolabelling board - EUEB). In dit bestuur hebben zitting: nationale overheden, industrie en handel, milieu- en consumentenorganisaties en de nationale bevoegde instanties. De criteria worden vastgesteld in de vorm van een Commissiebeschikking na goedkeuring door de Europese Commissie en enkel als een gekwalificeerde meerderheid van de lidstaten er voor heeft gestemd. Eenmaal vastgesteld zijn de criteria geldig in alle EU lidstaten incl. Noorwegen, Liechtenstein en IJsland. De Europese Commissie coördineert en stelt in de regel financiële middelen ter beschikking voor de ontwikkeling en herziening van criteria. Deze criteria worden gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie. Het logo is een groene bloem met het symbool van de Europese Unie. Op producten met het EU Ecolabel staat het logo en het bijhorende licentienummer. Optioneel worden enkele zinnen bijkomende tekst vermeld die aangeven welke de belangrijkste milieuaspecten zijn waarvoor het keurmerk is toegekend, bijvoorbeeld: "Geringe luchtverontreiniging" of "Efficiënt energiegebruik". Een overzicht van producten met een EU Ecolabel is te vinden op de Ecolabel website van de Europese Commissie. In 2015 zijn er meer dan 44.000 producten en diensten gecertificeerd voor het EU Ecolabel.
rdf:langString
L'Ecoetichetta europea (EU Ecolabel nella dicitura inglese), è un marchio europeo usato per certificare (secondo il regolamento CE n. 66/2010) il ridotto impatto ambientale dei prodotti o dei servizi offerti dalle aziende che ne hanno ottenuto l'utilizzo. È rappresentato da una margherita stilizzata avente le dodici stelle della bandiera dell'Unione europea come petali e, al centro, una "E" arrotondata. La certificazione necessaria può essere richiesta, su base volontaria, da qualunque impresa o azienda appartenente ai 27 Stati dell'Unione europea come pure in Norvegia, Islanda e Liechtenstein. L'Ecoetichetta è uno strumento volontario comunitario che certifica i prodotti ambientalmente compatibili, consentendo al consumatore di riconoscere attraverso un marchio il rispetto dell'ambiente da parte del prodotto (o servizio) in tutto il suo ciclo di vita, che può così differenziarsi dai concorrenti presenti sul mercato, mantenendo elevati standard prestazionali ambientali. L'Ecolabel non si applica a prodotti farmaceutici (settore per il quale è in corso di studio un'estensione del marchio). Il rispetto dell'ambiente deve essere certificato attraverso una serie di criteri definiti per ogni categoria di prodotto, valutati sulla base di un'analisi della vita dei prodotti, sui costi di smaltimento, sugli imballi e sui consumi, secondo procedure normate nella . Queste procedure prevedono la determinazione da parte del produttore del grado di approfondimento necessario per l'analisi, la garanzia della qualità dei dati e della corretta interpretazione dei risultati; inoltre deve essere effettuata un'analisi dell'inventario che, per ogni fase di vita del prodotto, cataloghi tutti i flussi di materia ed energia inerenti al prodotto, in modo da definire un bilancio di materia e di energia. La stima dell'impatto deve considerare tutti i processi relativi al prodotto e deve essere fatta anche in termini di contributo al surriscaldamento, al problema dell'ozono, all'eutrofizzazione, all'acidificazione, alla tossicità per l'uomo e per l'ambiente. Per l'assegnazione del marchio Ecolabel l'azienda deve inviare domanda e documentazione al comitato preposto, il quale si avvale dell'ISPRA (Istituito superiore per la Prevenzione e la Ricerca Ambientale) per la verifica tecnica e le prove di laboratorio. I costi per l'adesione sono fissati e comprendono una quota istruttoria più un canone annuale di partecipazione, proporzionale al volume di vendita. La domanda deve contenere tutti i documenti, i certificati e le schede tecniche utili a stabilire che il prodotto rispetta i criteri stabili. L'utilizzo del marchio deve sottostare a un contratto ed è permesso per il solo prodotto richiedente, infatti è rilasciato per il prodotto e non per l'azienda. Sono previste delle agevolazioni particolare per chi richiede l'Ecoetichetta per un prodotto di un'azienda già registrata EMAS.
rdf:langString
Європейська екологічна позначка, заснована Регламентом Ради (ЄС) від 23 березня 1992 року, може застосовуватись у всіх країнах Європейського Союзу та у Швейцарії після переговорів та схвалення ряду технічних характеристик (проголосовано кваліфікованою більшістю представників держав-членів та опубліковано в OJEC).
xsd:nonNegativeInteger
7987
