Dulcinians
http://dbpedia.org/resource/Dulcinians
The Dulcinians were a religious sect of the Late Middle Ages, originating within the Apostolic Brethren. The Dulcinians, or Dulcinites, and Apostolics were inspired by Franciscan ideals and influenced by the Joachimites, but were considered heretical by the Catholic Church. Their name derives from the movement's leader, Fra Dolcino of Novara (ca. 1250–1307), who was burned as a heretic on the orders of Pope Clement V.
rdf:langString
De Dolcinieten waren een terroristische christelijke groepering in de 13e en begin 14e eeuw na Christus. De beweging was gesticht door en predikte de armoede en universele liefde. De volgelingen kwamen uit Noord-Italië, Frankrijk, Duitsland en Spanje.
rdf:langString
I Dolciniani erano i componenti di un movimento religioso cristiano del basso Medioevo, seguaci di Fra Dolcino di Novara e degli Apostolici. Si ispiravano all'ideale francescano ed erano influenzati dal Gioachimismo, ma furono considerati eretici dalla Chiesa cattolica. Il loro nome derivava da Fra Dolcino (ca. 1250–1307), che venne condannato al rogo come eretico da Papa Clemente V.
rdf:langString
Dolcynizm – chrześcijańska doktryna religijna, istniejąca w państwach włoskich w XIV i XV w. Odrzucała dogmaty wiary, sakramenty i kler, głosiła powszechne kapłaństwo wszystkich wierzących. Negowała istnienie Trójcy Świętej. Wywarła wpływ na powstanie podobnych doktryn w Europie: „Homines Intelligentiae” w Niderlandach i pikardów we Francji i Czechach.
rdf:langString
Els dolcinians foren una secta religiosa de l'edat mitjana tardana, procedents dels . Estaven inspirats pels ideals franciscans i influenciats pel joaquimisme, però van ser considerats herètics per l'Església. El seu nom deriva del líder del moviment, Dolcí de Novara (ca. 1250-1307), que va ser cremat com a heretge per ordre del papa Climent V.
rdf:langString
Les Dolciniens étaient un mouvement religieux chrétien considéré comme une hérésie par l'Église catholique du début du XIVe siècle. Prosélytes itinérants, ils étaient adeptes de Fra Dolcino, lui-même disciple de Gherardo Segarelli, qui leur promettait la vie apostolique du Christ, rejetant les richesses en prônant une pauvreté absolue et communiant dans l'amour avec tous les êtres vivants, animaux y compris. Fra Dolcino fut brûlé en 1307 et ses disciples — considérés comme hérétiques — étaient également destinés au bûcher.
rdf:langString
ドルチーノ派（イタリア語: Dolciniani、英語: Dulcinian）は、14世紀のイタリアに存在したキリスト教異端派。1260年にが創設した（教会からは偽使徒派と呼ばれた）が、1300年異端のかどでセガレルリが処刑されてからは、フラ・ドルチーノが同団の指導者となり主義、主張、思想が変化したため便宜上、こう呼ばれる。 1260年にパルマで創設された使徒兄弟団は、ヨアキム主義の影響をうけた修道会で富裕な聖職者を批判し徹底した清貧活動をして市民から支持された。パルマ市当局も当初は咎めなかったが、新たな修道会を認めない教皇庁は異端宣告をしてセガレルリを処刑した。 しかし団員たちは活動を続け、ドルチーノが指導者となり独自の終末論を唱えるキリスト教神秘主義の一派に変化する。トレントで説教をして千人以上の信徒を獲得したために市から追放された。故郷を目指し信徒を引き連れていったが、道中でヴァルド派などの異端各派を糾合して信徒数は数千人に達した。 到着するとノヴァーラ北方セージア谷の山岳地帯の岩山に砦と粗末な住居を築いて立てこもり、敵対する近隣地域への略奪行為などを行い始めた。このとき人類の歴史を4段階に分け最終的にドルチーノが人類の導き手になると記したマニフェストを外部に何度か送っている。
rdf:langString
O movimento dolciniano foi uma seita religiosa da Baixa Idade Média que se originou dos Irmãos Apostólicos. Foram um movimento religioso cristão considerado como uma seita pela Igreja Católica no início do século XIV. Eles eram seguidores de Frei Dolcino, um seguidor de Gerardo Segarelli, que prometeu-lhes a vida apostólica de Jesus, a rejeição da riqueza e o amor, em comunhão com todos os seres vivos, incluindo os animais.
rdf:langString
rdf:langString
Dolcinià
rdf:langString
Dulcinians
rdf:langString
Dolcinien
rdf:langString
Dolciniani
rdf:langString
ドルチーノ派
rdf:langString
Dolcinieten
rdf:langString
Dolcynizm
rdf:langString
Dolcinianos
xsd:integer
1138537
xsd:integer
1080252887
rdf:langString
Els dolcinians foren una secta religiosa de l'edat mitjana tardana, procedents dels . Estaven inspirats pels ideals franciscans i influenciats pel joaquimisme, però van ser considerats herètics per l'Església. El seu nom deriva del líder del moviment, Dolcí de Novara (ca. 1250-1307), que va ser cremat com a heretge per ordre del papa Climent V. A finals de 1304, només 1.400 van sobreviure al cim de la muntanya Parete Calba, en la fortificació Piano dei Gazzari. Van baixar de la muntanya per saquejar i matar les persones de la vall, responsables als seus ulls per no defensar-los contra les tropes episcopals.
rdf:langString
The Dulcinians were a religious sect of the Late Middle Ages, originating within the Apostolic Brethren. The Dulcinians, or Dulcinites, and Apostolics were inspired by Franciscan ideals and influenced by the Joachimites, but were considered heretical by the Catholic Church. Their name derives from the movement's leader, Fra Dolcino of Novara (ca. 1250–1307), who was burned as a heretic on the orders of Pope Clement V.
rdf:langString
Les Dolciniens étaient un mouvement religieux chrétien considéré comme une hérésie par l'Église catholique du début du XIVe siècle. Prosélytes itinérants, ils étaient adeptes de Fra Dolcino, lui-même disciple de Gherardo Segarelli, qui leur promettait la vie apostolique du Christ, rejetant les richesses en prônant une pauvreté absolue et communiant dans l'amour avec tous les êtres vivants, animaux y compris. Le roman Le Nom de la rose de Umberto Eco en parle et compte deux personnages évocateurs de ceux qui devaient constituer les adeptes de Dolcino : un simple d'esprit et un révolté. Leur cri de ralliement était « Penitenziagite », dérivé de penitentiam agite, « faites pénitence ». Fra Dolcino fut brûlé en 1307 et ses disciples — considérés comme hérétiques — étaient également destinés au bûcher.
rdf:langString
ドルチーノ派（イタリア語: Dolciniani、英語: Dulcinian）は、14世紀のイタリアに存在したキリスト教異端派。1260年にが創設した（教会からは偽使徒派と呼ばれた）が、1300年異端のかどでセガレルリが処刑されてからは、フラ・ドルチーノが同団の指導者となり主義、主張、思想が変化したため便宜上、こう呼ばれる。 1260年にパルマで創設された使徒兄弟団は、ヨアキム主義の影響をうけた修道会で富裕な聖職者を批判し徹底した清貧活動をして市民から支持された。パルマ市当局も当初は咎めなかったが、新たな修道会を認めない教皇庁は異端宣告をしてセガレルリを処刑した。 しかし団員たちは活動を続け、ドルチーノが指導者となり独自の終末論を唱えるキリスト教神秘主義の一派に変化する。トレントで説教をして千人以上の信徒を獲得したために市から追放された。故郷を目指し信徒を引き連れていったが、道中でヴァルド派などの異端各派を糾合して信徒数は数千人に達した。 到着するとノヴァーラ北方セージア谷の山岳地帯の岩山に砦と粗末な住居を築いて立てこもり、敵対する近隣地域への略奪行為などを行い始めた。このとき人類の歴史を4段階に分け最終的にドルチーノが人類の導き手になると記したマニフェストを外部に何度か送っている。 教皇クレメンス5世は、各地の有力者に呼びかけ討伐用の十字軍を編成しヴェルチェッリの司教に指揮を取らせた。迎え撃ったドルチーノ派との間でまずは小競り合いになったが砦はびくともせず、密かに教会に不満を持つ農民や諸侯に支援された。しかし、1305年には厳しい寒さの冬が到来して食料がなくなり、多くの餓死者が出た。岩山での生活は不可能となり負傷者と病人を置き去りにして撤退し、トリヴェーロ地区の山に陣を構えた。そこでの凄惨な戦闘によって信徒の多くは殺戮され、ドルチーノとその妻マルゲリータ、側近たちは捕えられ、1307年6月、ヴェルチェッリで火刑にされ、ドルチーノ派は壊滅した。
rdf:langString
De Dolcinieten waren een terroristische christelijke groepering in de 13e en begin 14e eeuw na Christus. De beweging was gesticht door en predikte de armoede en universele liefde. De volgelingen kwamen uit Noord-Italië, Frankrijk, Duitsland en Spanje.
rdf:langString
I Dolciniani erano i componenti di un movimento religioso cristiano del basso Medioevo, seguaci di Fra Dolcino di Novara e degli Apostolici. Si ispiravano all'ideale francescano ed erano influenzati dal Gioachimismo, ma furono considerati eretici dalla Chiesa cattolica. Il loro nome derivava da Fra Dolcino (ca. 1250–1307), che venne condannato al rogo come eretico da Papa Clemente V.
rdf:langString
Dolcynizm – chrześcijańska doktryna religijna, istniejąca w państwach włoskich w XIV i XV w. Odrzucała dogmaty wiary, sakramenty i kler, głosiła powszechne kapłaństwo wszystkich wierzących. Negowała istnienie Trójcy Świętej. Wywarła wpływ na powstanie podobnych doktryn w Europie: „Homines Intelligentiae” w Niderlandach i pikardów we Francji i Czechach.
rdf:langString
O movimento dolciniano foi uma seita religiosa da Baixa Idade Média que se originou dos Irmãos Apostólicos. Foram um movimento religioso cristão considerado como uma seita pela Igreja Católica no início do século XIV. Eles eram seguidores de Frei Dolcino, um seguidor de Gerardo Segarelli, que prometeu-lhes a vida apostólica de Jesus, a rejeição da riqueza e o amor, em comunhão com todos os seres vivos, incluindo os animais. Os dolcinianos (às vezes chamados de "dolcinitas") e os apostólicos foram inspirados por ideais franciscanos, influenciado pelos Joaquimitas, mas que foram consideradas heréticas pela Igreja Católica. O nome deriva do líder do movimento, Frei Dolcino de Novara (a. 1250-1307), que foi queimado como herege por ordem do papa Clemente V. Os apostólicos / dolcinianos podem ser visto como uma manifestação no norte da Itália do que foi mais tarde o movimento cátaro, que também foi suprimido por uma Cruzada papal (Cruzada Albigense) e foi finalmente eliminado na época do assalto aos dolcinianos.
xsd:nonNegativeInteger
6472