Dirichlet's theorem on arithmetic progressions
http://dbpedia.org/resource/Dirichlet's_theorem_on_arithmetic_progressions an entity of type: Thing
مبرهنة دركليه حول المتتاليات الحسابية (بالإنجليزية: Dirichlet's theorem on arithmetic progressions) أو مبرهنة دركليه حول الأعداد الأولية هي مبرهنة تنسب إلى عالم الرياضيات الألماني دركليه. برهن عليها عام 1837، وتنص على أنه إذا كان a و q عددين صحيحين طبيعيين وأوليين فيما بينهما، فإنه يوجد عدد غير منته من الأعداد الأولية التي تكتب على شكل qn + a. و بتعبير آخر، لائحة الأعداد a+3q, a+2q, a+q, a,... تحتوي على عدد غير منته من الأعداد الأولية.
rdf:langString
El teorema de Dirichlet sobre progresiones aritméticas es un resultado de la teoría analítica de números demostrado por el matemático Dirichlet. Este teorema sobre la distribución de los números primos en , fue conjeturado por Gauss y finalmente demostrado en 1837 por Dirichlet, nombre por el que actualmente se le conoce.
rdf:langString
算術級数定理(さんじゅつきゅうすうていり、theorem on arithmetic progressions)は、初項と公差が互いに素である算術級数(等差数列)には無限に素数が存在する、という定理である。ペーター・グスタフ・ディリクレが1837年にディリクレのL関数を用いて初めて証明した。そのため、定理はしばしばディリクレの算術級数定理と呼ばれる。
rdf:langString
수론에서 디리클레 등차수열 정리(Dirichlet等差數列定理, 영어: Dirichlet’s theorem on arithmetic progressions)는 첫 수와 항들의 차가 서로소인 등차수열에 무한히 많은 소수들이 포함되어 있다는 정리다.
rdf:langString
Теорема Дирихле о простых числах в арифметической прогрессии гласит, что каждая бесконечная арифметическая прогрессия, первый член и разность которой — натуральные взаимно простые числа, содержит бесконечное число простых чисел. Дирихле доказал, что при любых фиксированных натуральных взаимно простых числах l и k справедливо следующее:
rdf:langString
狄利克雷定理是狄利克雷于1837年发表的数论中关于质数在同余类中分布的定理:对于任意互质正整数对,模同余的质数集合相对质数集合的密度为。
rdf:langString
Теорема Діріхле про прості числа в арифметичній прогресії — важлива теорема у аналітичній теорії чисел, вперше доведена німецьким математиком Йоганном Петером Густавом Лежен-Діріхле.
rdf:langString
En matemàtiques, i més particularment en teoria dels nombres, el teorema de la progressió aritmètica, a causa del matemàtic alemany Johann Peter Gustav Lejeune Dirichlet, s'enuncia de la manera següent: el que és equivalent a l'enunciat següent: Aquest teorema fa servir a la vegada els resultats de l'aritmètica modular i els de la teoria analítica dels nombres. ___________________________________________________________________________________________________________________________________________ Dit d'una manera més fàcil: Exemple: 2, 5, 8, 11, 14... 2/5 --> 3 5/8 --> 3 8/11--> 3 11/14 --> 3
rdf:langString
Der Satz von Dirichlet, gelegentlich auch Dirichletscher Primzahlsatz, benannt nach Peter Gustav Lejeune Dirichlet, ist eine Aussage aus dem mathematischen Teilgebiet der Zahlentheorie. Er besagt, dass eine aufsteigende arithmetische Progression unendlich viele Primzahlen enthält, wenn dies nicht aus trivialen Gründen, etwa bei , unmöglich ist. Eine arithmetische Progression ist dabei eine Folge ganzer Zahlen, sodass zwei aufeinanderfolgende Glieder stets dieselbe Differenz haben, wie zum Beispiel Ganz allgemein ist eine solche Folge für eine ganze Zahl und natürliche Zahl gegeben durch
rdf:langString
In number theory, Dirichlet's theorem, also called the Dirichlet prime number theorem, states that for any two positive coprime integers a and d, there are infinitely many primes of the form a + nd, where n is also a positive integer. In other words, there are infinitely many primes that are congruent to a modulo d. The numbers of the form a + nd form an arithmetic progression
rdf:langString
En mathématiques, et plus précisément en théorie des nombres, le théorème de la progression arithmétique, s'énonce de la façon suivante : Pour tout entier n non nul et tout entier m premier avec n, il existe une infinité de nombres premiers congrus à m modulo n (c'est-à-dire de la forme m + an avec a entier).
rdf:langString
Nella teoria dei numeri, il teorema di Dirichlet (Peter Gustav Lejeune Dirichlet) afferma che dati due numeri interi coprimi e esistono infiniti primi della forma dove è un intero positivo, o, in altre parole, ogni progressione aritmetica siffatta contiene infiniti numeri primi. Nella teoria dei numeri algebrica il teorema di Dirichlet viene generalizzato al .
rdf:langString
O teorema de Dirichlet sobre progressões aritméticas é um resultado da teoria analítica dos números demonstrado pelo matemático Johann Dirichlet. Este teorema sobre a distribuição dos números primos em , foi conjecturado por Gauss e finalmente demonstrado em 1837 por Dirichlet, nome pelo qual é atualmente conhecido.
rdf:langString
De stelling van Dirichlet over rekenkundige rijen, ook bekend onder de naam priemgetallentheorema van Dirichlet, is een stelling uit de getaltheorie die handelt over het voorkomen van priemgetallen in rekenkundige rijen. De stelling luidt dat, als a en b relatief priem zijn, dus hun grootste gemene deler gelijk is aan 1, de rij oneindig veel priemgetallen bevat. Zijn a en b niet relatief priem, maar is hun grootste gemene deler g groter dan 1, dan zijn alle getallen in de rij deelbaar door g en bevat de rij hoogstens een priemgetal.
rdf:langString
Inom talteori är Dirichlets sats om aritmetiska följder, även känd som Dirichlets primtalssats, en sats som säger att för två godtyckliga relativt prima positiva heltal a och d, finns det oändligt många primtal av formen a + nd, där n är ett icke-negativt heltal. Satsen generaliserar Euklides sats som säger att det finns oändligt många primtal. Starkare former av Dirichlets sats säger att för en sådan aritmetisk följd divergerar summan av reciprokerna av primtalen i följden och att olika sådana följder med samma värde på d har ungefär lika mycket primtal.
rdf:langString
rdf:langString
مبرهنة دركليه حول المتتاليات الحسابية
rdf:langString
Teorema de la progressió aritmètica
rdf:langString
Satz von Dirichlet (Primzahlen)
rdf:langString
Teorema de Dirichlet sobre progresiones aritméticas
rdf:langString
Dirichlet's theorem on arithmetic progressions
rdf:langString
Théorème de la progression arithmétique
rdf:langString
Teorema di Dirichlet
rdf:langString
디리클레 등차수열 정리
rdf:langString
算術級数定理
rdf:langString
Stelling van Dirichlet over rekenkundige rijen
rdf:langString
Teorema de Dirichlet sobre progressões aritméticas
rdf:langString
Теорема Дирихле о простых числах в арифметической прогрессии
rdf:langString
Dirichlets sats om aritmetiska följder
rdf:langString
Теорема Діріхле про арифметичні прогресії
rdf:langString
狄利克雷定理
xsd:integer
101453
xsd:integer
1122635256
rdf:langString
Atle Selberg
rdf:langString
Atle
rdf:langString
Selberg
rdf:langString
Dirichlet's Theorem
rdf:langString
DirichletsTheorem
xsd:integer
1949
rdf:langString
مبرهنة دركليه حول المتتاليات الحسابية (بالإنجليزية: Dirichlet's theorem on arithmetic progressions) أو مبرهنة دركليه حول الأعداد الأولية هي مبرهنة تنسب إلى عالم الرياضيات الألماني دركليه. برهن عليها عام 1837، وتنص على أنه إذا كان a و q عددين صحيحين طبيعيين وأوليين فيما بينهما، فإنه يوجد عدد غير منته من الأعداد الأولية التي تكتب على شكل qn + a. و بتعبير آخر، لائحة الأعداد a+3q, a+2q, a+q, a,... تحتوي على عدد غير منته من الأعداد الأولية.
rdf:langString
En matemàtiques, i més particularment en teoria dels nombres, el teorema de la progressió aritmètica, a causa del matemàtic alemany Johann Peter Gustav Lejeune Dirichlet, s'enuncia de la manera següent: el que és equivalent a l'enunciat següent: Aquest teorema fa servir a la vegada els resultats de l'aritmètica modular i els de la teoria analítica dels nombres. ___________________________________________________________________________________________________________________________________________ Dit d'una manera més fàcil: Una progressió aritmètica és un tipus de successió, és a dir, una col·lecció ordenada i infinita de nombres reals, on cada terme s'obté sumant una quantitat constant a l'anterior. Exemple: 2, 5, 8, 11, 14... Si calculem la diferència entre cada terme i l'anterior: 2/5 --> 3 5/8 --> 3 8/11--> 3 11/14 --> 3 Sempre es troba que aquestes diferències valen el mateix valor (3). Cada terme s'obté sumant a l'anterior un mateix nombre. ___________________________________________________________________________________________________________________________________________
rdf:langString
Der Satz von Dirichlet, gelegentlich auch Dirichletscher Primzahlsatz, benannt nach Peter Gustav Lejeune Dirichlet, ist eine Aussage aus dem mathematischen Teilgebiet der Zahlentheorie. Er besagt, dass eine aufsteigende arithmetische Progression unendlich viele Primzahlen enthält, wenn dies nicht aus trivialen Gründen, etwa bei , unmöglich ist. Eine arithmetische Progression ist dabei eine Folge ganzer Zahlen, sodass zwei aufeinanderfolgende Glieder stets dieselbe Differenz haben, wie zum Beispiel Ganz allgemein ist eine solche Folge für eine ganze Zahl und natürliche Zahl gegeben durch Die Folge ist dann im Sinne des Satzes von Dirichlet „trivial“, wenn und einen gemeinsamen Teiler haben, der größer als ist. Den ersten vollständigen Beweis der Aussage lieferte Dirichlet im Jahr 1837. Dabei wurden erstmals rein analytische Methoden für die Gewinnung eines zahlentheoretischen Satzes verwendet. Die Vermutung über Primzahlen in arithmetischen Folgen stammt von Adrien-Marie Legendre aus dem Jahr 1798, der in seinem Lehrbuch der Zahlentheorie einen fehlerhaften Beweis gab, wie Dirichlet darlegte. Anwendung findet der Satz innerhalb der Zahlentheorie, etwa im Beweis des Satzes von Hasse-Minkowski. Bezogen auf das Dezimalsystem sagt der Satz aus, dass es jeweils unendlich viele Primzahlen gibt, die auf eine 1, auf eine 3, auf eine 7 und auf eine 9 enden. Allgemeiner kann man sagen: Gibt es zwei verschiedene Primzahlen, die in einem Zahlensystem auf die gleiche Ziffernfolge enden, so gibt es unendlich viele weitere Primzahlen, die in diesem Zahlensystem auf diese Ziffernfolge enden. Etwa gibt es unendlich viele Primzahlen, die auf die Ziffern 419 enden. Die ersten Primzahlen mit dieser Eigenschaft sind und . Dirichlets Beweis war ein wichtiger Schritt zur Begründung der analytischen Zahlentheorie und führte zur Etablierung der Dirichletschen L-Funktionen, Dirichlet-Charaktere und der analytischen Klassenzahlformel für quadratische Zahlkörper. Die Einführung der L-Funktion geschah in Analogie zu Leonhard Eulers Einführung der Zetafunktion bei der Primzahlverteilung. Tatsächlich konnte Dirichlet eine etwas stärkere Formulierung als die bloße Unendlichkeitsaussage gewinnen, denn er lieferte eine Verallgemeinerung des Satzes von Euler über Primzahlen: Addiert man also die Kehrwerte aller Primzahlen in der betroffenen arithmetischen Progression zusammen, ist das Ergebnis Unendlich. Diese Aussage impliziert die Unendlichkeit der entsprechenden Primzahlmenge, aber es existieren ganz allgemein unendlich lange Zahlfolgen, die in ihrer Kehrwertsumme beschränkt sind. Dirichlet zeigte dafür als entscheidenden Zwischenschritt das Nicht-Verschwinden der Dirichletschen L-Funktion an der Stelle . Hierbei wurde die Bedeutung des Nullstellenverhaltens von L-Funktionen in Form sog. Nichtverschwindungssätze für die Zahlentheorie erstmals offenkundig. Im Laufe der Zeit konnte der Satz immer weiter verbessert werden. In etwa schätzt der Primzahlsatz für arithmetische Progressionen die genaue Anzahl der Primzahlen in einer arithmetischen Folge, die eine obere Schranke nicht überschreiten. Eine Folgerung ist, dass bei fester Wahl von in unterschiedlichen Folgen stets asymptotisch gleich viele Primzahlen liegen. Der Fehlerterm in dieser beschriebenen Primzahlverteilung ist Gegenstand des Satzes von Siegel-Walfisz, des Satzes von Bombieri und Winogradow und der Vermutung von Elliott und Halberstam. Unter Annahme der verallgemeinerten Riemannschen Vermutung kann dieser Fehler zudem sehr deutlich verbessert werden.
rdf:langString
In number theory, Dirichlet's theorem, also called the Dirichlet prime number theorem, states that for any two positive coprime integers a and d, there are infinitely many primes of the form a + nd, where n is also a positive integer. In other words, there are infinitely many primes that are congruent to a modulo d. The numbers of the form a + nd form an arithmetic progression and Dirichlet's theorem states that this sequence contains infinitely many prime numbers. The theorem, named after Peter Gustav Lejeune Dirichlet, extends Euclid's theorem that there are infinitely many prime numbers. Stronger forms of Dirichlet's theorem state that for any such arithmetic progression, the sum of the reciprocals of the prime numbers in the progression diverges and that different such arithmetic progressions with the same modulus have approximately the same proportions of primes. Equivalently, the primes are evenly distributed (asymptotically) among the congruence classes modulo d containing a's coprime to d.
rdf:langString
El teorema de Dirichlet sobre progresiones aritméticas es un resultado de la teoría analítica de números demostrado por el matemático Dirichlet. Este teorema sobre la distribución de los números primos en , fue conjeturado por Gauss y finalmente demostrado en 1837 por Dirichlet, nombre por el que actualmente se le conoce.
rdf:langString
En mathématiques, et plus précisément en théorie des nombres, le théorème de la progression arithmétique, s'énonce de la façon suivante : Pour tout entier n non nul et tout entier m premier avec n, il existe une infinité de nombres premiers congrus à m modulo n (c'est-à-dire de la forme m + an avec a entier). Ce théorème est une généralisation du théorème d'Euclide sur les nombres premiers. Sa première démonstration, due au mathématicien allemand Gustav Lejeune Dirichlet en 1838, fait appel aux résultats de l'arithmétique modulaire et à ceux de la théorie analytique des nombres. La première démonstration « élémentaire » est due à Atle Selberg en 1949.
rdf:langString
Nella teoria dei numeri, il teorema di Dirichlet (Peter Gustav Lejeune Dirichlet) afferma che dati due numeri interi coprimi e esistono infiniti primi della forma dove è un intero positivo, o, in altre parole, ogni progressione aritmetica siffatta contiene infiniti numeri primi. Questo teorema rappresenta una naturale generalizzazione di quanto affermato da Euclide, e cioè che esistono infiniti numeri primi (ciò infatti rappresenta il caso particolare in cui a = b = 1). In effetti, è in genere piuttosto facile dimostrare casi particolari di questo teorema (ad esempio che esistono infiniti primi della forma o o ecc.), ma il caso generale presenta invece parecchie difficoltà. È importante osservare che il teorema non dice affatto che esistono infiniti numeri primi consecutivi in progressione aritmetica.Eulero affermò che ogni progressione aritmetica che cominci con contiene un infinito numero di primi. Il teorema in questa forma fu prima congetturato da Gauss e dimostrato da Dirichlet nel 1835 con le L-serie di Dirichlet. La dimostrazione è modellata sul precedente lavoro di Eulero che collegava la funzione zeta di Riemann alla distribuzione dei numeri primi. Il teorema rappresenta l'inizio della moderna teoria dei numeri analitica. Nella teoria dei numeri algebrica il teorema di Dirichlet viene generalizzato al .
rdf:langString
算術級数定理(さんじゅつきゅうすうていり、theorem on arithmetic progressions)は、初項と公差が互いに素である算術級数(等差数列)には無限に素数が存在する、という定理である。ペーター・グスタフ・ディリクレが1837年にディリクレのL関数を用いて初めて証明した。そのため、定理はしばしばディリクレの算術級数定理と呼ばれる。
rdf:langString
수론에서 디리클레 등차수열 정리(Dirichlet等差數列定理, 영어: Dirichlet’s theorem on arithmetic progressions)는 첫 수와 항들의 차가 서로소인 등차수열에 무한히 많은 소수들이 포함되어 있다는 정리다.
rdf:langString
De stelling van Dirichlet over rekenkundige rijen, ook bekend onder de naam priemgetallentheorema van Dirichlet, is een stelling uit de getaltheorie die handelt over het voorkomen van priemgetallen in rekenkundige rijen. De stelling luidt dat, als a en b relatief priem zijn, dus hun grootste gemene deler gelijk is aan 1, de rij oneindig veel priemgetallen bevat. Zijn a en b niet relatief priem, maar is hun grootste gemene deler g groter dan 1, dan zijn alle getallen in de rij deelbaar door g en bevat de rij hoogstens een priemgetal. Aanvullend geldt zelfs de sterkere bewering dat elke reeks van omgekeerden van de priemgetallen in de genoemde rekenkundige rij divergent is. De stelling is een veralgemening van een bewering door Euler dat elke rekenkundige rij die met 1 begint oneindig veel priemgetallen bevat. De huidige vorm werd geformuleerd door Legendre en in 1837 bewezen door Johann Dirichlet. Hij maakte daarbij gebruik van Dirichlet-L-functies.
rdf:langString
O teorema de Dirichlet sobre progressões aritméticas é um resultado da teoria analítica dos números demonstrado pelo matemático Johann Dirichlet. Este teorema sobre a distribuição dos números primos em , foi conjecturado por Gauss e finalmente demonstrado em 1837 por Dirichlet, nome pelo qual é atualmente conhecido. O primeiro teorema de convergência de séries de Fourier, devido a Dirichlet, apareceu em 1829 e se refere à funções monótonas em trechos. Por ele começamos primeiro com uns comentários sobre estas funções. Uma função monótona e cotada em um intervalo [a, b] é integrávele tem limites laterais finitos em cada ponto. Se estes limites não coincidem a função terá uma descontinuidade com um salto finito. A soma dos saltos não pode ser maior que a diferença dos valores da função nos extremos do intervalo, de modo que o conjunto de descontinuidades com salto maior que 1/n é finito e, portanto, o conjunto de descontinuidades é no máximo numerável. As mesmas propriedades serão certas para uma função monótona em trechos, ou seja, aquela que é monótona em uma quantidade finita de intervalos que unidos dão o intervalo original.
rdf:langString
Inom talteori är Dirichlets sats om aritmetiska följder, även känd som Dirichlets primtalssats, en sats som säger att för två godtyckliga relativt prima positiva heltal a och d, finns det oändligt många primtal av formen a + nd, där n är ett icke-negativt heltal. Satsen generaliserar Euklides sats som säger att det finns oändligt många primtal. Starkare former av Dirichlets sats säger att för en sådan aritmetisk följd divergerar summan av reciprokerna av primtalen i följden och att olika sådana följder med samma värde på d har ungefär lika mycket primtal. Notera att Dirichlets sats inte kräver att primtalen i aritmetiska följden är konsekutiva. Det är även känt att det finns godtyckligt långa ändliga aritmetiska följder som består enbart av primtal. Detta är känt som Green–Taos sats. Satsen är uppkallad efter Johann Peter Gustav Lejeune Dirichlet.
rdf:langString
Теорема Дирихле о простых числах в арифметической прогрессии гласит, что каждая бесконечная арифметическая прогрессия, первый член и разность которой — натуральные взаимно простые числа, содержит бесконечное число простых чисел. Дирихле доказал, что при любых фиксированных натуральных взаимно простых числах l и k справедливо следующее:
rdf:langString
狄利克雷定理是狄利克雷于1837年发表的数论中关于质数在同余类中分布的定理:对于任意互质正整数对,模同余的质数集合相对质数集合的密度为。
rdf:langString
Теорема Діріхле про прості числа в арифметичній прогресії — важлива теорема у аналітичній теорії чисел, вперше доведена німецьким математиком Йоганном Петером Густавом Лежен-Діріхле.
xsd:nonNegativeInteger
22056