Dikaiodotes
http://dbpedia.org/resource/Dikaiodotes an entity of type: Building
The dikaiodotes (Greek: δικαιοδότης, "giver of the laws") was a Byzantine judicial office attested in the 11th–12th centuries. The title existed already since antiquity in the non-technical sense of "dispenser of the laws". The title acquired a technical sense probably under Alexios I Komnenos: in 1094, the dikaiodotes is attested as a distinct office, presiding over one of the Byzantine Empire's main tribunals in Constantinople. Its exact duties are unknown, but the office was among the most important in the civil administration during its existence. Its holders often held it in tandem with other titles, including the prestigious position of kanikleios (keeper of the imperial inkstand). Its last holder, the sebastos , is attested in 1197.
rdf:langString
El diceodota o dikaiodotes (en griego: δικαιοδότης, "dador de las leyes") era un oficio judicial bizantino atestiguado en los siglos XI y XII. El título ya existía desde la antigüedad en el sentido informal de «dispensador de leyes». El título adquirió un sentido técnico probablemente bajo Alejo I Comneno: en 1094, el dikaiodotes es atestiguado como un cargo distinto, presidiendo uno de los principales tribunales del Imperio Bizantino en Constantinopla. Se desconocen sus funciones exactas, pero el cargo fue uno de los más importantes de la administración civil durante su existencia. Sus titulares lo desempeñaban a menudo junto con otros títulos, incluido el prestigioso puesto de (guardián del tintero imperial). Su último titular, el sebasto Miguel Belissariotes, está atestiguado en 1197.
rdf:langString
Ο δικαιοδότης ήταν βυζαντινό δικαστικό αξίωμα, η ύπαρξη του οποίου αναφέρεται μεταξύ του 11ου-12ου αιώνα. Ως αξίωμα υφίστατο ήδη από την Αρχαιότητα υπό την μη εξειδικευμένη έννοια "αυτού ο οποίος απονέμει το δίκαιο". Το συγκεκριμένο αξίωμα πιθανώς να έλαβε εξειδικευμένη έννοια κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας του Αλέξιου Α΄ Κομνηνού: το 1094 ο «δικαιοδότης» αναφέρεται ως ξεχωριστό αξίωμα, ενώ προέδρευε ενός εκ των κυριότερων δικαστηρίων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη. Οι ακριβείς αρμοδιότητές του παραμένουν άγνωστες, ωστόσο το συγκεκριμένο αξίωμα ήταν εκ των σημαντικότερων στην δημόσια διοίκηση κατά την διάρκεια της ύπαρξής του. Οι κάτοχοί του συνήθως το κατείχαν παράλληλα με άλλα αξιώματα, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής θέσης του «κανίκλειου» (φύλακα του αυ
rdf:langString
Diceódota (em grego: δικαιοδότης; romaniz.: dikaiodótes , lit. "doador das leis") foi um oficial judicial bizantino do atestado nos séculos XI-XII. O título existia desde a Antiguidade num sentido não técnico de "dispensador das leis", vindo a adquirir um sentido técnico provavelmente sob Aleixo I Comneno (r. 1081–1118): em 1094, o diceódota é atestado como um ofício distinto, presidindo sobre um dos principais tribunais de Constantinopla.
rdf:langString
rdf:langString
Δικαιοδότης
rdf:langString
Diceodota (título)
rdf:langString
Dikaiodotes
rdf:langString
Diceódota
xsd:integer
48452243
xsd:integer
1024901477
rdf:langString
Ο δικαιοδότης ήταν βυζαντινό δικαστικό αξίωμα, η ύπαρξη του οποίου αναφέρεται μεταξύ του 11ου-12ου αιώνα. Ως αξίωμα υφίστατο ήδη από την Αρχαιότητα υπό την μη εξειδικευμένη έννοια "αυτού ο οποίος απονέμει το δίκαιο". Το συγκεκριμένο αξίωμα πιθανώς να έλαβε εξειδικευμένη έννοια κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας του Αλέξιου Α΄ Κομνηνού: το 1094 ο «δικαιοδότης» αναφέρεται ως ξεχωριστό αξίωμα, ενώ προέδρευε ενός εκ των κυριότερων δικαστηρίων της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη. Οι ακριβείς αρμοδιότητές του παραμένουν άγνωστες, ωστόσο το συγκεκριμένο αξίωμα ήταν εκ των σημαντικότερων στην δημόσια διοίκηση κατά την διάρκεια της ύπαρξής του. Οι κάτοχοί του συνήθως το κατείχαν παράλληλα με άλλα αξιώματα, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής θέσης του «κανίκλειου» (φύλακα του αυτοκρατορικού μελανοδοχείου). Ο τελευταίος κάτοχός του, ο «σεβαστός» , αναφέρεται το 1197.
rdf:langString
The dikaiodotes (Greek: δικαιοδότης, "giver of the laws") was a Byzantine judicial office attested in the 11th–12th centuries. The title existed already since antiquity in the non-technical sense of "dispenser of the laws". The title acquired a technical sense probably under Alexios I Komnenos: in 1094, the dikaiodotes is attested as a distinct office, presiding over one of the Byzantine Empire's main tribunals in Constantinople. Its exact duties are unknown, but the office was among the most important in the civil administration during its existence. Its holders often held it in tandem with other titles, including the prestigious position of kanikleios (keeper of the imperial inkstand). Its last holder, the sebastos , is attested in 1197.
rdf:langString
El diceodota o dikaiodotes (en griego: δικαιοδότης, "dador de las leyes") era un oficio judicial bizantino atestiguado en los siglos XI y XII. El título ya existía desde la antigüedad en el sentido informal de «dispensador de leyes». El título adquirió un sentido técnico probablemente bajo Alejo I Comneno: en 1094, el dikaiodotes es atestiguado como un cargo distinto, presidiendo uno de los principales tribunales del Imperio Bizantino en Constantinopla. Se desconocen sus funciones exactas, pero el cargo fue uno de los más importantes de la administración civil durante su existencia. Sus titulares lo desempeñaban a menudo junto con otros títulos, incluido el prestigioso puesto de (guardián del tintero imperial). Su último titular, el sebasto Miguel Belissariotes, está atestiguado en 1197.
rdf:langString
Diceódota (em grego: δικαιοδότης; romaniz.: dikaiodótes , lit. "doador das leis") foi um oficial judicial bizantino do atestado nos séculos XI-XII. O título existia desde a Antiguidade num sentido não técnico de "dispensador das leis", vindo a adquirir um sentido técnico provavelmente sob Aleixo I Comneno (r. 1081–1118): em 1094, o diceódota é atestado como um ofício distinto, presidindo sobre um dos principais tribunais de Constantinopla. Os deveres exatos do diceódota são desconhecidos, mas o ofício estava entre os mais importantes na administração civil durante sua existência. Seus titulares frequentemente mantinham-o em conjunto com outros títulos, incluindo a posição prestigiosa de caníclio (guarda do tinteiro imperial). Seu último titular, o sebasto , é atestado em 1197.
xsd:nonNegativeInteger
1341