Diary of Merer
http://dbpedia.org/resource/Diary_of_Merer an entity of type: Thing
El Diari de Merer (Papirs d'al-Jarf A i B) és el nom donat a un registre en papir escrit fa més de 4.500 anys a Egipte. Aquest document registra les activitats diàries de transport de pedra entre la pedrera de pedra calcària de Tura i Gizeh durant la IV dinastia. Són els papirs més antics amb text trobats fins ara. El text va ser trobat el 2013 per una missió francesa dirigida pels egiptòlegs Pierre Tallet, de la Universitat Paris-Sorbonne, i Gregory Marouard en una cova de Wali al Gerf, a la costa de la Mar Roja.
rdf:langString
《梅勒日记》是一部4500年前写成的莎草纸日志，记录了古埃及第四王朝从图拉采石场往吉萨运送石灰石的活动，是已知最早有文字的莎草纸。为2013年Pierre Tallet带领的法国巴黎-索邦大学考古队在Wadi al-Jarf的洞穴发现的。文字以象形文字和僧侣体写成。这部中层官员梅勒的日记被认为始于法老胡夫统治的第26年，记录了从图拉往吉萨运送石灰石数个月的工作经历。尽管该日记没有具体指出这些石头用于何处或用于什么目的，但是基于日记的时间是胡夫统治末期，Tallet认为这些石头最有可能被用于胡夫金字塔外墙。每10天会运送2到3轮，梅勒手下管理40人。记录的时间是7月到11月。埃及考古学家札希·哈瓦斯称《梅勒日记》是“埃及21世纪最大的发现”。
rdf:langString
يوميات ميرير، ( بردية جرف أ وب ) هو اسم دفاتر البردى المكتوبة منذ أكثر من 4500 عام والتي تسجل الأنشطة اليومية لنقل الأحجار من مقلع الحجر الجيري طرة من وإلى الجيزة خلال الأسرة الرابعة . هم من أقدم البرديات المعروفة مع النص. تم العثور على النص في عام 2013 من قبل بعثة فرنسية تحت إشراف علماء الآثار بيير تاليت من جامعة باريس السوربون وغريغوري ماروار في كهف بوادي الجرف على ساحل البحر الأحمر .
rdf:langString
Papyrus Jarf A und B sind Fragmente von altägyptischen Papyri, die 2013 in höhlenartigen Galerien im Wadi al-Garf gefunden wurden. Sie datieren unter König Cheops (etwa 2620 bis 2580 v. Chr.). Es handelt sich um die ältesten erhaltenen und beschriebenen Papyri. Sie sind darüber hinaus deshalb von besonderem Interesse, da es sich um das Logbuch eines Arbeitstrupps handelt, der Steine für den Bau der Cheopspyramide herbeischaffte. Es sind bisher die einzigen erhaltenen Dokumente, die vom Bau der größten Pyramide stammen.
rdf:langString
Το Ημερολόγιο του Μερέρ (Πάπυρος Τζαρφ Α και Β) είναι αρχεία γραμμένα πριν από 4500 χρόνια που καταγράφουν τις καθημερινές δραστηριότητες των εργατών που πήραν μέρος στην κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας. Το κείμενο βρέθηκε το 2013 από μια γαλλική αποστολή υπό τον Πιέρ Ταγιέ (Pierre Tallet) του Πανεπιστημίου της Σορβόννης σε ένα σπήλαιο στο Ουάντι αλ Τζαφρ. Το κείμενο είναι γραμμένο σε ιερογλυφικά και σε πάπυρο. Οι πάπυροι αυτοί είναι οι παλιότεροι που έχουν βρεθεί ποτέ. Το Ημερολόγιο του Μερέρ χρονολογείται από το 26ο χρόνο βασιλείας του Χέοπα. Περιγράφει αρκετούς μήνες εργασίας με τη μεταφορά ασβεστόλιθου από τη Τούρα στη Γκίζα. Ο Μερέρ ήταν μεσαίου επιπέδου αξιωματούχος με τον τίτλο του «επιθεωρητή» (shd). Ήταν ο υπεύθυνος για την μεταφορά των πετρών από τα λατομία της Τούρα
rdf:langString
The Diary of Merer (also known as Papyrus Jarf) is the name for papyrus logbooks written over 4,500 years ago by Merer, a middle ranking official with the title inspector (sHD). They are the oldest known papyri with text, dating to the 27th year of the reign of pharaoh Khufu during the 4th dynasty.The text, written with (hieratic) hieroglyphs, mostly consists of lists of the daily activities of Merer and his crew. The most well preserved sections (Papyrus Jarf A and B) document the transportation of white limestone blocks from the Tura quarries to Giza by boat.
rdf:langString
El Diario de Merer (Papiro Jarf A y B) es el nombre dado a unos libros de registros escritos sobre papiro hacia 2.500 a. C. registrando las actividades diarias de transporte de piedra de la cantera de caliza de Tura a Guiza durante la IV Dinastía. Son los papiros con texto escrito más antiguos encontrados. Fueron descubiertos en 2013 por una misión francesa bajo la dirección de Pierre Tallet de la Universidad de la Sorbona en una cueva en Uadi al-Yarf en la costa del Mar Rojo. El texto está escrito en jeroglíficos y hierático en tinta roja y negra sobre papiro. El diario de Merer, un funcionario de rango medio con el título de inspector, está datado en el año 27º del reinado del faraón Khufu (Keops, en griego) y describe tres meses de trabajo en el transporte de caliza de Tura a Guiza. Au
rdf:langString
Le journal de Merer, également connu sous le nom de Papyrus Jarf, est le nom donné à un journal de bord écrit vers 2560 avant notre ère, qui répertorie les activités quotidiennes des travailleurs ayant participé au transport de bloc de calcaire vers la pyramide de Khéops. Le texte a été trouvé en 2013 par une mission française sous la direction de l'égyptologue Pierre Tallet, enterré dans des grottes artificielles qui servaient à entreposer les bateaux à Ouadi el-Jarf, face au fort de Tell Ras Budran situé de l'autre côté du golfe de Suez sur la côte de la mer Rouge.
rdf:langString
Papirus (juga dikenal sebagai Buku Harian Merer) adalah nama untuk papirus yang ditulis lebih dari 4.500 tahun yang lalu oleh Merer, seorang pejabat tingkat menengah dengan gelar inspektur (sHD). Mereka adalah papirus tertua yang diketahui dengan teks, berasal dari tahun ke-XXVII pemerintahan Firaun Khufu selama Dinasti ke-IV. Dimakamkan di depan gua buatan yang berfungsi untuk menyimpan perahu di di pantai Laut Merah, papirus ditemukan dan digali pada 2013 oleh misi Prancis di bawah pimpinan arkeolog dari Universitas Paris-Sorbonne dan Gregory Marouard.
rdf:langString
O Diário de Merer (Papiro Jarfe A e B) são diários de bordo escritos há mais de 4.500 anos, que registram as atividades diárias dos trabalhadores que participaram na construção da Grande Pirâmide de Gizé. O texto foi encontrado em 2013 por uma missão francesa, sob a direção de Pierre Tallet, da Universidade de Sorbonne em uma caverna, em Uádi Aljarfe. O texto está escrito em hieróglifo e hierático, em papiro. Estes papiros são os mais antigos, com texto, já encontrados. O diário de Merer, é do ano 26 do reinado do Faraó Quéops. O texto descreve vários meses de trabalho com o transporte de calcário, de Tora até Gizé. Merer foi um oficial médio, com o título de inspetor (sHD). Ele era responsável por trazer as pedras das pedreiras de Tora para a pirâmide. As pedras eram provavelmente utiliza
rdf:langString
Merers dagbok är ett drygt 4 500 år gammalt egyptiskt arkeologiskt fynd av en hamntjänstemans dagbok som hade en betydande roll vid uppförandet av Cheopspyramiden. Dokumenten är daterade till farao Cheops (r. ca 2604–2581 f.Kr.) 27e regeringsår. Dagboken, som är skriven med hieroglyfer och hieratisk skrift (kursivform av hieroglyfer) på papyrus är det äldsta papyrus som hittats. Dagboken hittades 2013 i en grotta vid Wadi al Jarf vid Röda havets kust 180 km söder om Suezkanalen där arkeologiska fynd av världens äldsta hamn hittats.
rdf:langString
rdf:langString
يوميات ميرير
rdf:langString
Diari de Merer
rdf:langString
Papyrus Jarf A und B
rdf:langString
Ημερολόγιο του Μερέρ
rdf:langString
Diario de Merer
rdf:langString
Diary of Merer
rdf:langString
Papirus Jarf
rdf:langString
Journal de Merer
rdf:langString
Diário de Merer
rdf:langString
Merers dagbok
rdf:langString
梅勒日记
xsd:integer
55203705
xsd:integer
1107744746
rdf:langString
El Diari de Merer (Papirs d'al-Jarf A i B) és el nom donat a un registre en papir escrit fa més de 4.500 anys a Egipte. Aquest document registra les activitats diàries de transport de pedra entre la pedrera de pedra calcària de Tura i Gizeh durant la IV dinastia. Són els papirs més antics amb text trobats fins ara. El text va ser trobat el 2013 per una missió francesa dirigida pels egiptòlegs Pierre Tallet, de la Universitat Paris-Sorbonne, i Gregory Marouard en una cova de Wali al Gerf, a la costa de la Mar Roja.
rdf:langString
يوميات ميرير، ( بردية جرف أ وب ) هو اسم دفاتر البردى المكتوبة منذ أكثر من 4500 عام والتي تسجل الأنشطة اليومية لنقل الأحجار من مقلع الحجر الجيري طرة من وإلى الجيزة خلال الأسرة الرابعة . هم من أقدم البرديات المعروفة مع النص. تم العثور على النص في عام 2013 من قبل بعثة فرنسية تحت إشراف علماء الآثار بيير تاليت من جامعة باريس السوربون وغريغوري ماروار في كهف بوادي الجرف على ساحل البحر الأحمر . النص مكتوب بالهيروغليفية والهيراطيقية على ورق البردي. يُعتقد أن يوميات مرر ، وهو مسؤول متوسط المستوى مع مفتش اللقب ( sHD ) ، تعود إلى العام السادس والعشرين من عهد الفرعون خوفو وتصف عدة أشهر من العمل في نقل الحجر الجيري من طرة إلى الجيزة. على الرغم من أن المذكرات لا تحدد مكان استخدام الأحجار أو لأي هدف ، نظرًا لأن المذكرات يمكن أن تعود إلى ما يُعتبر على نطاق واسع نهاية عهد خوفو ، يعتقد تاليت أنها كانت على الأرجح لتكسية خارج الهرم الأكبر . كل عشرة أيام تقريبًا ، تم إجراء رحلتين أو ثلاث رحلات ذهابًا وإيابًا ، وربما يتم شحن 30 قطعة من 2 إلى 3 أطنان لكل منها ، بما يعادل 200 قطعة في الشهر. كان يعمل تحت مسؤوليته حوالي أربعين ملاحًا. تمتد الفترة التي تغطيها البرديات من يوليو إلى نوفمبر.
rdf:langString
Το Ημερολόγιο του Μερέρ (Πάπυρος Τζαρφ Α και Β) είναι αρχεία γραμμένα πριν από 4500 χρόνια που καταγράφουν τις καθημερινές δραστηριότητες των εργατών που πήραν μέρος στην κατασκευή της Μεγάλης Πυραμίδας της Γκίζας. Το κείμενο βρέθηκε το 2013 από μια γαλλική αποστολή υπό τον Πιέρ Ταγιέ (Pierre Tallet) του Πανεπιστημίου της Σορβόννης σε ένα σπήλαιο στο Ουάντι αλ Τζαφρ. Το κείμενο είναι γραμμένο σε ιερογλυφικά και σε πάπυρο. Οι πάπυροι αυτοί είναι οι παλιότεροι που έχουν βρεθεί ποτέ. Το Ημερολόγιο του Μερέρ χρονολογείται από το 26ο χρόνο βασιλείας του Χέοπα. Περιγράφει αρκετούς μήνες εργασίας με τη μεταφορά ασβεστόλιθου από τη Τούρα στη Γκίζα. Ο Μερέρ ήταν μεσαίου επιπέδου αξιωματούχος με τον τίτλο του «επιθεωρητή» (shd). Ήταν ο υπεύθυνος για την μεταφορά των πετρών από τα λατομία της Τούρα στην πυραμίδα. Οι πέτρες κατά πάσα πιθανότητα προορίζονταν για την εξωτερική επικάλυψη της πυραμίδας. Περίπου κάθε δέκα μέρες, πραγματοποιούνταν δύο ή τρία ταξίδια μετ’ επιστροφής. Υπό τον Μερέρ δούλευαν περίπου 40 άτομα που εργάζονταν στις βάρκες μεταφοράς. Η περίοδος που καλύπτει ο πάπυρος εκτείνεται από τον Ιούλιο ως το Νοέμβριο. Οι καταγραφές είναι όλες τοποθετημένες στην ίδια γραμμή. Στην πάνω γραμμή είναι οι μήνες και η εποχή. Από κάτω από αυτή είναι μια οριζόντια γραμμή με τις μέρες των μηνών. Κάτω από την καταγραφή των ημερών υπάρχουν πάντα δύο κάθετες στήλες περιγράφοντας τι έγινε στην κάθε μέρα: (Μέρος Β ΙΙ) «[Μέρα 1] ο προϊστάμενος 6 ομάδων Ιντζερού από την Ηλιούπολι σε βάρκα μεταφοράς για να μας φέρουν φαγητά από την Ηλιούπολι ενώ οι ανώτεροι είναι στην Τούρα», Ημέρα 2 Ο επιθεωρητής Μερέρ περνάει τη μέρα του με την ομάδα του φορτώνοντας πέτρα στη Βόρεια Τούρα. Περνάμε τη νύχτα στη Βόρεια Τούρα.» . Εκτός από το Μερέρ, στα σωζόμενα αποσπάσματα του παπύρου αναφέρονται και κάποια άλλα άτομα. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι ο Ανκχάφ, ο οποίος είναι γνωστός και από άλλες πηγές. Στον ημερολόγιο αποκαλείται «ο ευγενής» (ιρί-παρ) και επόπτης του Ρα-σι-Χουφού. Αυτό ήταν το λιμάνι της Γκίζα όπου έφταναν οι πέτρες για την κατασκευή της πυραμίδας. Στο ημερολόγιο επίσης αναφέρονται διάφορες τοποθεσίες. Εκτός από το λιμάνι της Γκίζας, η Βόρεια Τούρα και η Νότια Τούρα είναι οι τοποθεσίες των λατομείων. Το Ημερολόγιο του Μερέρ είναι η πρώτη ιστορική αναφορά που περιγράφει την καθημερινή ζωή των ανθρώπων που εργάστηκαν στην κατασκευή της Πυραμίδας της Γκίζας. Ο Ζάχι Χαουάς περιέγραψε το κείμενο ως «τη μεγαλύτερη ανακάλυψη στην Αίγυπτο τον 21ο αιώνα». Ο πάπυρος εκτίθεται στο στο Κάιρο.
rdf:langString
The Diary of Merer (also known as Papyrus Jarf) is the name for papyrus logbooks written over 4,500 years ago by Merer, a middle ranking official with the title inspector (sHD). They are the oldest known papyri with text, dating to the 27th year of the reign of pharaoh Khufu during the 4th dynasty.The text, written with (hieratic) hieroglyphs, mostly consists of lists of the daily activities of Merer and his crew. The most well preserved sections (Papyrus Jarf A and B) document the transportation of white limestone blocks from the Tura quarries to Giza by boat. Buried in front of man-made-caves that served to store the boats at Wadi al-Jarf on the Red Sea coast, the papyri were found and excavated in 2013 by a French mission under the direction of archaeologists Pierre Tallet of Paris-Sorbonne University and Gregory Marouard. The Egyptian archaeologist Zahi Hawass describes the Diary of Merer as "the greatest discovery in Egypt in the 21st century." Parts of the papyri are exhibited at the Egyptian Museum in Cairo.
rdf:langString
Papyrus Jarf A und B sind Fragmente von altägyptischen Papyri, die 2013 in höhlenartigen Galerien im Wadi al-Garf gefunden wurden. Sie datieren unter König Cheops (etwa 2620 bis 2580 v. Chr.). Es handelt sich um die ältesten erhaltenen und beschriebenen Papyri. Sie sind darüber hinaus deshalb von besonderem Interesse, da es sich um das Logbuch eines Arbeitstrupps handelt, der Steine für den Bau der Cheopspyramide herbeischaffte. Es sind bisher die einzigen erhaltenen Dokumente, die vom Bau der größten Pyramide stammen. Die hieratisch (die Kursive der Hieroglyphen), aber auch mit Hieroglyphen beschriebenen Fragmente decken einen Zeitraum von etwa fünf Monaten (Juli bis November) im 26. Regierungsjahr von König Cheops ab. Die häufigste genannte Person ist der Inspektor (sHD) Merer, der eine Gruppe von Arbeitern leitete, die Steine von dem Steinbruch Tura (südlich von Kairo) nach Gizeh schiffte. Innerhalb von zehn Tagen gab es im Schnitt zwei bis drei Fahrten zwischen Tura und Giza. Die Texte sind alle nach demselben Schema aufgebaut. Ganz oben befindet sich eine horizontale Textzeile mit der Angabe der Jahreszeit und des Monats. Darunter befindet sich eine weitere horizontale Textzeile mit einer Liste der einzelnen Monatstage. Unter jedem Tag befinden sich zwei vertikale Kolumnen mit Angaben, was an diesem Tag geschehen ist: (Papyrus B Abschnitt B I): Tag 29: Inspektor Merer verbringt den Tag mit seiner Truppe um Steine zu ziehen in Tura-Süd. Verbringen der Nacht in Tura-Süd. (Papyrus B Abschnitt B IV): Tag 22: Verbringen der Nacht in Ro-Sche-Chufu. Am Morgen los segeln von Ro-Sche-Chufu, nach Achet-Chufu, verbringen der Nacht bei den Kapellen von Achet-Chufu. Die transportierten Steine wurden wahrscheinlich für die heute vollkommen verschwundene Außenverkleidung der Pyramide genutzt. Neben Merer werden noch andere Personen im Papyrus genannt. Hier vor allem Anchhaf, der als hoher Beamter von seinem Grab bekannt ist und der im Papyrus als Verantwortlicher für den Hafen von Giza erscheint. Er wird im Papyrus B als Iripat, aber auch als Vorsteher von Ra-schi-Chufu bezeichnet. Mehrere Ortschaften werden im Text genannt. Tura-Nord und Tura-Süd sind die Steinbrüche, in denen Kalkstein gebrochen wurde. Achet-Chufu (Horizont des Cheops) ist der Name der Cheopspyramide. Ra-schi-Chufu war der Hafen bei der Cheopspyramide. Hier kamen die Schiffe an, um die Steine abzuladen. Chemu-em-Achet-Chufu (Kapellen in Achet-Chufu) wird nur einmal genannt. Hier übernachtete die Truppe. Es scheint ein Teil des königlichen Pyramidentempels gewesen zu sein.
rdf:langString
El Diario de Merer (Papiro Jarf A y B) es el nombre dado a unos libros de registros escritos sobre papiro hacia 2.500 a. C. registrando las actividades diarias de transporte de piedra de la cantera de caliza de Tura a Guiza durante la IV Dinastía. Son los papiros con texto escrito más antiguos encontrados. Fueron descubiertos en 2013 por una misión francesa bajo la dirección de Pierre Tallet de la Universidad de la Sorbona en una cueva en Uadi al-Yarf en la costa del Mar Rojo. El texto está escrito en jeroglíficos y hierático en tinta roja y negra sobre papiro. El diario de Merer, un funcionario de rango medio con el título de inspector, está datado en el año 27º del reinado del faraón Khufu (Keops, en griego) y describe tres meses de trabajo en el transporte de caliza de Tura a Guiza. Aunque el diario no especifica dónde las piedras van a ser utilizadas o para qué propósito, dado que el diario está ampliamente considerado de finales del reinado de Khufu, Tallet cree que probablemente serían los bloques de recubrimiento exterior de la Gran Pirámide. Cada diez días, se hacían dos o tres viajes de ida y vuelta, embarcando quizás 30 bloques de 2-3 toneladas cada uno, dando un total de 200 bloques por mes. Merer dirigía una cuadrilla de 40 barqueros trabajando a sus órdenes. El periodo cubierto en el papiro se extiende de julio a noviembre. Las entradas en el libro de registros están todas dispuestas a lo largo de la misma línea. En la parte superior hay un encabezado nombrando el mes y la estación. Debajo hay una línea horizontal listando los días de los meses. Bajo las entradas para los días, hay siempre dos columnas verticales que describen lo sucedido en esos días (Sección B II): [Día 1] El director de 6 Idjeru marcha a Heliópolis en una barca de transporte para traernos alimentos de Heliópolis mientras la élite está en Tura, [Día 2] El inspector Merer pasa el día con su tropa transportando piedras en Tura Norte; pasando la noche en Tura Norte.
rdf:langString
Le journal de Merer, également connu sous le nom de Papyrus Jarf, est le nom donné à un journal de bord écrit vers 2560 avant notre ère, qui répertorie les activités quotidiennes des travailleurs ayant participé au transport de bloc de calcaire vers la pyramide de Khéops. Le texte a été trouvé en 2013 par une mission française sous la direction de l'égyptologue Pierre Tallet, enterré dans des grottes artificielles qui servaient à entreposer les bateaux à Ouadi el-Jarf, face au fort de Tell Ras Budran situé de l'autre côté du golfe de Suez sur la côte de la mer Rouge. Les sections les mieux conservées (Papyrus Jarf A et B) documentent le transport par bateau de blocs de calcaire blanc des carrières de Tourah à Gizeh. Le journal de Merer est la première référence historique décrivant la vie quotidienne des personnes qui travaillent à la construction de la grande pyramide. L'archéologue égyptien Zahi Hawass décrit les textes comme « la plus grande découverte égyptienne du XXIe siècle ». Outre Merer, quelques autres personnes sont mentionnées dans les fragments. Le plus important est Ânkhkhâf, (demi-frère du pharaon Khéops), connu par d'autres sources, qui aurait été prince et vizir sous Khéops et/ou Khéphren. Dans les papyri, il est appelé « noble » (Iry-pat) et surveillant de Ra-shi-Khufu. Ce dernier lieu était le port de Gizeh où, selon Tallet, les pierres de revêtement étaient transportées.
rdf:langString
Papirus (juga dikenal sebagai Buku Harian Merer) adalah nama untuk papirus yang ditulis lebih dari 4.500 tahun yang lalu oleh Merer, seorang pejabat tingkat menengah dengan gelar inspektur (sHD). Mereka adalah papirus tertua yang diketahui dengan teks, berasal dari tahun ke-XXVII pemerintahan Firaun Khufu selama Dinasti ke-IV. Teks yang ditulis dengan hieroglif (Aksara Hieratik), sebagian besar terdiri dari daftar kegiatan sehari-hari Merer dan krunya. Bagian yang paling terpelihara dengan baik (Papirus Jarf A dan B) mendokumentasikan pengangkutan blok gamping putih dari ke Giza dengan perahu. Dimakamkan di depan gua buatan yang berfungsi untuk menyimpan perahu di di pantai Laut Merah, papirus ditemukan dan digali pada 2013 oleh misi Prancis di bawah pimpinan arkeolog dari Universitas Paris-Sorbonne dan Gregory Marouard. Arkeolog Mesir Zahi Hawass menggambarkan Buku Harian Merer sebagai “penemuan terbesar di Mesir pada abad ke-XXI.” Bagian dari papirus dipamerkan di Museum Mesir, Kairo.
rdf:langString
Merers dagbok är ett drygt 4 500 år gammalt egyptiskt arkeologiskt fynd av en hamntjänstemans dagbok som hade en betydande roll vid uppförandet av Cheopspyramiden. Dokumenten är daterade till farao Cheops (r. ca 2604–2581 f.Kr.) 27e regeringsår. Dagboken, som är skriven med hieroglyfer och hieratisk skrift (kursivform av hieroglyfer) på papyrus är det äldsta papyrus som hittats. Dagboken hittades 2013 i en grotta vid Wadi al Jarf vid Röda havets kust 180 km söder om Suezkanalen där arkeologiska fynd av världens äldsta hamn hittats. Dagboken tillhörde tjänstemannen Merer som hade en viktig roll i uppförandet av Cheopspyramiden. Texterna beskriver huvudsakligen tre månaders resor som gjordes mellan kalkstensbrottet i Tura och Giza för att transporterar kalkstensblock till pyramidbygget. Merer beskriver även att han rapporterade till , som var farao Cheops halvbror. Merers dagbok är den första historiska källan med detaljerad information om det dagliga livet för de som byggde Cheopspyramiden och transporterade material till arbetsplatsen. Zahi Hawass har kallat fyndet för det största i Egypten under 2000-talet. Merers dagbok finns utställd på Egyptiska museet i Kairo.
rdf:langString
O Diário de Merer (Papiro Jarfe A e B) são diários de bordo escritos há mais de 4.500 anos, que registram as atividades diárias dos trabalhadores que participaram na construção da Grande Pirâmide de Gizé. O texto foi encontrado em 2013 por uma missão francesa, sob a direção de Pierre Tallet, da Universidade de Sorbonne em uma caverna, em Uádi Aljarfe. O texto está escrito em hieróglifo e hierático, em papiro. Estes papiros são os mais antigos, com texto, já encontrados. O diário de Merer, é do ano 26 do reinado do Faraó Quéops. O texto descreve vários meses de trabalho com o transporte de calcário, de Tora até Gizé. Merer foi um oficial médio, com o título de inspetor (sHD). Ele era responsável por trazer as pedras das pedreiras de Tora para a pirâmide. As pedras eram provavelmente utilizadas no revestimento externo da pirâmide. A cada dez dias, duas ou três viagens de ida e volta eram fconcluídas. Cerca de 40 marinheiros trabalhavam sob seu comando. O período abrangido nos papiros se estende de julho a novembro. Os campos nos diários de bordo estão todos dispostos ao longo da mesma linha. No topo há um cabeçalho nomeando o mês e a estação. Abaixo, há uma linha horizontal listando os dias dos meses. Abaixo dos campos para os dias, há sempre duas colunas verticais descrevendo o que aconteceu nestes dias (Seção B-II): [Dia 1] O diretor de 6 Idjeru manda para Heliópolis, em um barco de transporte, para nos trazer comida de Heliópolis enquanto a elite está em Tura, Dia 2 O Inspetor Merer passa o dia com sua tropa arrastando pedras em Tora Norte; passando a noite em Tora Norte. Além de Merer, algumas outras pessoas são mencionadas nos fragmentos. O mais importante é Ancafe, que também é conhecido de outras fontes. Nos papiros ele é chamado de nobre (iry-pat) e supervisor de Raxi-Cufu. O último lugar ficou o porto de Gizé, por onde as pedras para a construção da pirâmide chegaram. Vários locais são mencionados nos diários de bordo. Tora Norte e Tora Sul são as pedreiras. Raxi-Cufu é o porto de Gizé. O diário de Merer é a primeira referência histórica que descreve a vida diária das pessoas que trabalharam na construção da grande pirâmide. O arqueólogo egípcio, Zahi Hawass, descreve os textos como "a maior descoberta no Egito, no século 21." O papiro está exposto no Museu Egípcio, no Cairo.
rdf:langString
《梅勒日记》是一部4500年前写成的莎草纸日志，记录了古埃及第四王朝从图拉采石场往吉萨运送石灰石的活动，是已知最早有文字的莎草纸。为2013年Pierre Tallet带领的法国巴黎-索邦大学考古队在Wadi al-Jarf的洞穴发现的。文字以象形文字和僧侣体写成。这部中层官员梅勒的日记被认为始于法老胡夫统治的第26年，记录了从图拉往吉萨运送石灰石数个月的工作经历。尽管该日记没有具体指出这些石头用于何处或用于什么目的，但是基于日记的时间是胡夫统治末期，Tallet认为这些石头最有可能被用于胡夫金字塔外墙。每10天会运送2到3轮，梅勒手下管理40人。记录的时间是7月到11月。埃及考古学家札希·哈瓦斯称《梅勒日记》是“埃及21世纪最大的发现”。
xsd:nonNegativeInteger
7228