Default rule
http://dbpedia.org/resource/Default_rule an entity of type: WikicatSourcesOfLaw
Une règle supplétive est une règle de droit à laquelle on peut déroger, notamment par une convention qui stipulerait explicitement une clause contraire ou non conforme à la règle de droit. Les règles supplétives s'appliquent généralement lorsque les règles impératives font défaut, notamment lorsqu'il n'existe aucune loi statutaire sur une question juridique donnée ou bien dans le cas où la convention est délibérément silencieuse sur un problème de droit.
rdf:langString
Si dice dispositiva una norma giuridica che trova applicazione solo quando le parti di un rapporto giuridico non abbiano disposto diversamente, nel qual caso si dice che la norma è stata derogata. La norma dispositiva si contrappone a quella imperativa che trova sempre applicazione e non può essere derogata dalla diversa volontà delle parti.
rdf:langString
Norma dispositiva, também chamada de Facultativa, é aquela que se limita a declarar direitos, autorizar condutas, ou atuar em caso duvidoso, ou omisso.
rdf:langString
Dispositiv lagstiftning innebär lagstadganden som går att avtala bort och därmed inte behöver följas. Parter kan komma överens om ett avtal med annan innebörd utan att lagen hindrar detta. Om inget annat avtalats gäller lagens bestämmelser. Det förekommer att enbart vissa bestämmelser (vissa paragrafer) i en lag är dispositiva. Motsatsen till dispositiv lagstiftning är tvingande lagstiftning.
rdf:langString
تعرف القاعدة المكملة (بالإنجليزية: Default Rule) على أنها القواعد التي يمكن الإتفاق على ما يخالفها، فجاءت هذه القاعدة لتعزز مبدأ العقد شريعة المتعاقدين . حيث أن القواعد القانونية تقسم إلى قسمين : القواعد الآمرة والقواعد المكملة، فالقاعدة الآمرة هي القواعد التي لا يجوز الإتفاق على ما يخالفها، وأي إتفاق يؤدي إلى مخالفتها يعتبر باطل وكل ما بني على باطل فهو باطل والباطل لا يرتب أي أثر قانوني ، فلم يسمح المشرع بمخالفة مثل هذه القواعد لان مخالفتها تؤدي إلى مخالفة النظام العام والأداب . هناك كثير من الأمثلة على قواعد أمرة منها : أن سن الأهلية في القانون هو ثمانية عشر سنة شمسية كاملة هذه القاعدة أمرة لا يجوز للافراد الاتفاق على ما يخالفها .
rdf:langString
Dispozitivní právní norma je právní norma, u které se lze odchýlit od pravidla chování obsaženého v dispozici normy. Opakem normy dispozitivní je právní norma kogentní. Norma dispozitivní je dvojího charakteru, jelikož obsahuje v hypotéze dovolení odchýlit se od samotného pravidla chování obsaženého v dispozici. Toto pravidlo působí podpůrně, subsidiárně. Adresáti dispozitivní normy si díky tomu mohou ujednat vlastní pravidla. Až v případě, že tak neučiní, aplikuje se pravidlo obsažené v dispozici dispozitivní právní normy.
rdf:langString
In legal theory, a default rule is a rule of law that can be overridden by a contract, trust, will, or other legally effective agreement. Contract law, for example, can be divided into two kinds of rules: default rules and mandatory rules. Whereas the default rules can be modified by agreement of the parties, mandatory rules will be enforced, even if the parties to a contract attempt to override or modify them. One of the most important debates in contract theory concerns the proper role or purpose of default rules.
rdf:langString
Abdingbar sind solche gesetzlichen (einschließlich tarifvertraglichen) Regelungen, von denen durch Normunterworfene abgewichen werden kann, etwa durch Änderung oder vollständigen Ausschluss. Andere Begriffe für abdingbares Recht sind dispositives oder disponibles Recht, ius dispositivum oder nachgiebiges Recht. Gegensatz ist das unabdingbare Recht, das nicht von den Rechtsbetroffenen abgeändert werden kann (nicht zu ihrer Disposition steht).
rdf:langString
La norma dispositiva es aquella norma jurídica de cuyo contenido puede prescindirse en virtud del principio de autonomía de la voluntad. Su ámbito normativo se reduce así a los casos en los que los individuos no establecen una regulación distinta a la dispuesta legalmente.
rdf:langString
Ius dispositivum (łac., inaczej: norma dyspozytywna, l.mn. iuris dispositivi) – norma prawna względnie wiążąca (stosowalna, obowiązująca). Normy prawne względnie wiążące znamionuje to, że ich zastosowanie może być wolą stron wyłączone lub ograniczone, w przeciwieństwie do norm bezwzględnie wiążących (iuris cogentis). Normy względnie wiążące znajdują zastosowanie tylko wtedy, gdy same strony nie uregulowały swoich uprawnień i obowiązków w sposób odmienny od dyspozycji zawartej w takiej normie lub też, gdy strony ich zastosowania nie wyłączyły.
rdf:langString
Aanvullend recht, ook wel suppletief recht, is het geheel van rechtsregels in het verbintenissenrecht dat een aanvullende werking heeft op het dwingend recht. In het Nederlands en Belgisch privaatrecht is de term aanvullend recht synoniem met regelend recht. In het Nederlands bestuursrecht wordt echter een onderscheid gemaakt tussen aanvullend recht en regelend recht.
rdf:langString
rdf:langString
القاعدة المكملة
rdf:langString
Dispozitivní právní norma
rdf:langString
Abdingbares Recht
rdf:langString
Norma dispositiva
rdf:langString
Default rule
rdf:langString
Norma dispositiva
rdf:langString
Règle supplétive
rdf:langString
Aanvullend recht
rdf:langString
Norma dispositiva
rdf:langString
Norma względnie obowiązująca
rdf:langString
Dispositiv
xsd:integer
295975
xsd:integer
1030147021
rdf:langString
تعرف القاعدة المكملة (بالإنجليزية: Default Rule) على أنها القواعد التي يمكن الإتفاق على ما يخالفها، فجاءت هذه القاعدة لتعزز مبدأ العقد شريعة المتعاقدين . حيث أن القواعد القانونية تقسم إلى قسمين : القواعد الآمرة والقواعد المكملة، فالقاعدة الآمرة هي القواعد التي لا يجوز الإتفاق على ما يخالفها، وأي إتفاق يؤدي إلى مخالفتها يعتبر باطل وكل ما بني على باطل فهو باطل والباطل لا يرتب أي أثر قانوني ، فلم يسمح المشرع بمخالفة مثل هذه القواعد لان مخالفتها تؤدي إلى مخالفة النظام العام والأداب . هناك كثير من الأمثلة على قواعد أمرة منها : أن سن الأهلية في القانون هو ثمانية عشر سنة شمسية كاملة هذه القاعدة أمرة لا يجوز للافراد الاتفاق على ما يخالفها . ترتبط نظرية القاعدة المكملة أحيانًا بمفهوم العقد الكامل حيث أن أطراف التعاقد يجب أن يتفقوا على كامل الحقوق والواجبات، فالعقد الغير كامل هو العقد الذي يحتوي على فجوات نتيجة وجود جوانب لم يتم الإتفاق عليها، فجاءت هذه القواعد لتكمَل إرادة الأطراف وتسد تلك الثغرات، لتتحول هذه القواعد إلى قواعد آمرة في حال عدم الإتفاق، فعلى سبيل المثال يجوز للمشتري أن لا يدفع الثمن وقت التعاقد ودفعه في وقت أخر إذا تم الاتفاق ولكن إذا لم يتفق الأطراف فيجب على المشتري تسليم الثمن عند التعاقد اولا وقبل تسليم المبيع فأصبحت هذه القاعدة ملزمة للأطراف .
rdf:langString
Dispozitivní právní norma je právní norma, u které se lze odchýlit od pravidla chování obsaženého v dispozici normy. Opakem normy dispozitivní je právní norma kogentní. Norma dispozitivní je dvojího charakteru, jelikož obsahuje v hypotéze dovolení odchýlit se od samotného pravidla chování obsaženého v dispozici. Toto pravidlo působí podpůrně, subsidiárně. Adresáti dispozitivní normy si díky tomu mohou ujednat vlastní pravidla. Až v případě, že tak neučiní, aplikuje se pravidlo obsažené v dispozici dispozitivní právní normy. Dispozitivní právní normy jsou typické zejména pro soukromé právo s ohledem na zásadu autonomie vůle a smluvní svobodu. Umožňují účastníkům právního vztahu určitou volnost v uspořádání vzájemných práv a povinností dohodou. V takové normě se může např. objevit formulace typu „…, není-li dohodnuto jinak“. Jinými slovy stanovuje pravidlo, které však nemusí platit v případě, že se strany práv a povinností vyplývajících z normy dohodnou jinak. Např. převážná většina norem českého občanského zákoníku je ve smyslu jeho § 1 odst. 2 dispozitivní povahy. Odchýlit se nelze, pouze pokud to zákon výslovně stanoví, zejména v případě práva týkajícího se postavení osob, včetně práva na ochranu osobnosti, a také tehdy, pokud by ujednání stran porušovalo dobré mravy či veřejný pořádek.
rdf:langString
Abdingbar sind solche gesetzlichen (einschließlich tarifvertraglichen) Regelungen, von denen durch Normunterworfene abgewichen werden kann, etwa durch Änderung oder vollständigen Ausschluss. Andere Begriffe für abdingbares Recht sind dispositives oder disponibles Recht, ius dispositivum oder nachgiebiges Recht. Gegensatz ist das unabdingbare Recht, das nicht von den Rechtsbetroffenen abgeändert werden kann (nicht zu ihrer Disposition steht). Die Abdingbarkeit kann nur zu Gunsten oder auch zu Lasten eines oder mehrerer Beteiligten bestehen (sog. halbzwingendes Recht). Sie kann für Vertragsparteien, Tarifvertragsparteien (tarifdispositiv) und/oder Betriebsparteien gegeben sein. Sie kann – etwa im Arbeitsrecht – so geregelt sein, dass Einzelvertragsparteien von einer gesetzlichen Regelung nur dadurch abweichen können, dass sie eine (wirksam) abweichende tarifvertragliche Regelung (wirksam) in Bezug nehmen.
rdf:langString
In legal theory, a default rule is a rule of law that can be overridden by a contract, trust, will, or other legally effective agreement. Contract law, for example, can be divided into two kinds of rules: default rules and mandatory rules. Whereas the default rules can be modified by agreement of the parties, mandatory rules will be enforced, even if the parties to a contract attempt to override or modify them. One of the most important debates in contract theory concerns the proper role or purpose of default rules. The idea of a default rule in contract law is sometimes connected to the notion of a complete contract. In contract theory, a complete contract fully specifies the rights and duties of the parties to the contract for all possible future states of the world. An incomplete contract, therefore, contains gaps. Most contract theorists find that default rules fill in the gaps in what would otherwise be incomplete contracts. This is often stated pragmatically as whether a court will imply terms so as to save a contract from uncertainty.
rdf:langString
La norma dispositiva es aquella norma jurídica de cuyo contenido puede prescindirse en virtud del principio de autonomía de la voluntad. Su ámbito normativo se reduce así a los casos en los que los individuos no establecen una regulación distinta a la dispuesta legalmente. Cabe añadir que este tipo de normas son características del Derecho privado, parcela jurídica en la que predomina la libre voluntad de los individuos a la hora de establecer relaciones jurídicas. En todo caso, la mayor parte de la doctrina coincide en que tiene una aplicación prácticamente nula en el ámbito del Derecho Público. Sin embargo, hay autores que opinan que la norma dispositiva también se da en Derecho Público, en donde también hay un cierto margen para la autonomía de la voluntad. En cualquier caso, esta posición que suele ser refutada aludiendo a la confusión que se hace entre y norma dispositiva. Así, la distinción entre estos conceptos da lugar a cierta polémica doctrinal.
rdf:langString
Une règle supplétive est une règle de droit à laquelle on peut déroger, notamment par une convention qui stipulerait explicitement une clause contraire ou non conforme à la règle de droit. Les règles supplétives s'appliquent généralement lorsque les règles impératives font défaut, notamment lorsqu'il n'existe aucune loi statutaire sur une question juridique donnée ou bien dans le cas où la convention est délibérément silencieuse sur un problème de droit.
rdf:langString
Aanvullend recht, ook wel suppletief recht, is het geheel van rechtsregels in het verbintenissenrecht dat een aanvullende werking heeft op het dwingend recht. In het Nederlands en Belgisch privaatrecht is de term aanvullend recht synoniem met regelend recht. In het Nederlands bestuursrecht wordt echter een onderscheid gemaakt tussen aanvullend recht en regelend recht. De partijen bij een overeenkomst zijn niet verplicht deze rechtsregels te volgen. Zij kunnen zelf een andere regeling uitwerken of zij kunnen onderling afspreken dat een bepaalde regel van aanvullend recht niet tussen hen zal gelden. De belangrijkste voorwaarde hierbij is dat beide partijen met deze afwijking akkoord gaan. Het aanvullend recht vindt zijn bestaansreden in het feit dat de partijen die een overeenkomst sluiten, zich meestal beperken tot een paar concrete afspraken en geen uitgebreide juridische uitwerking aan hun overeenkomst kunnen of willen geven.
rdf:langString
Ius dispositivum (łac., inaczej: norma dyspozytywna, l.mn. iuris dispositivi) – norma prawna względnie wiążąca (stosowalna, obowiązująca). Normy prawne względnie wiążące znamionuje to, że ich zastosowanie może być wolą stron wyłączone lub ograniczone, w przeciwieństwie do norm bezwzględnie wiążących (iuris cogentis). Normy względnie wiążące znajdują zastosowanie tylko wtedy, gdy same strony nie uregulowały swoich uprawnień i obowiązków w sposób odmienny od dyspozycji zawartej w takiej normie lub też, gdy strony ich zastosowania nie wyłączyły. O tym, które normy (przepisy) prawa są dyspozytywne można dowiedzieć się bądź z treści ich samych lub treści innych norm (przepisów prawa), bądź z ich celu (istoty, funkcji, jaką mają one lub zawarta w nich regulacja prawna pełnić). Dyspozytywny charakter mają zasadniczo normy prawne zawarte w księdze trzeciej Kodeksu cywilnego. W piśmiennictwie wskazuje się, że nazwa ius dispositivum często jest błędnie tłumaczona na j. polski jako norma względnie obowiązująca – jest to sformułowanie nieprawidłowe z tego powodu, iż każda norma wprowadzona do systemu prawnego (ustawą, rozporządzeniem itp.) obowiązuje bezwzględnie – może ona jedynie wiązać (zobowiązywać do określonego postępowania) strony w sposób bezwzględny lub dyspozytywny (względny). Najbardziej adekwatnym tłumaczeniem ius dispositivum jest „norma względnie stosowana”
rdf:langString
Si dice dispositiva una norma giuridica che trova applicazione solo quando le parti di un rapporto giuridico non abbiano disposto diversamente, nel qual caso si dice che la norma è stata derogata. La norma dispositiva si contrappone a quella imperativa che trova sempre applicazione e non può essere derogata dalla diversa volontà delle parti.
rdf:langString
Norma dispositiva, também chamada de Facultativa, é aquela que se limita a declarar direitos, autorizar condutas, ou atuar em caso duvidoso, ou omisso.
rdf:langString
Dispositiv lagstiftning innebär lagstadganden som går att avtala bort och därmed inte behöver följas. Parter kan komma överens om ett avtal med annan innebörd utan att lagen hindrar detta. Om inget annat avtalats gäller lagens bestämmelser. Det förekommer att enbart vissa bestämmelser (vissa paragrafer) i en lag är dispositiva. Motsatsen till dispositiv lagstiftning är tvingande lagstiftning.
xsd:nonNegativeInteger
1731