Deep scattering layer
http://dbpedia.org/resource/Deep_scattering_layer an entity of type: WikicatAquaticOrganisms
Ciseal sa bhfarraige a fhrithchaitheann fuaim is ea an ciseal domhain scaipthe. Fuarthas i rith an dara cogadh domhanda gur scaipeadh comharthaí sónair ag ciseal a ghluaiseadh síos is suas san uisce. Níos déanaí fuarthas gur tharla sé seo mar thoradh ar orgánaigh sa cholún uisce. Tagann boilg snámha iasc go mór san áireamh sa bhfeiniméan, ach cuidíonn gach saghas éisc is fiú ainmhithe micreascópacha cosúil le zóplanctóin. Braitear go mbíonn imirce cheartingearach faoin gciseal, ag dul go dtí leibhéil níos doimhne i rith an lae agus níos gaire don dromchla i rith na hoíche.
rdf:langString
Звукорассеивающий слой — слой в океане, состоящий из разнообразных морских животных.
rdf:langString
The deep scattering layer, sometimes referred to as the sound scattering layer, is a layer in the ocean consisting of a variety of marine animals. It was discovered through the use of sonar, as ships found a layer that scattered the sound and was thus sometimes mistaken for the seabed. For this reason it is sometimes called the false bottom or phantom bottom. It can be seen to rise and fall each day in keeping with diel vertical migration.
rdf:langString
La capa profunda de dispersión (DSL, en inglés Deep scattering layer), también referida como "capa profunda de sonido", o históricamente capa ECR, es el nombre que se le da a una capa del océano que consta de una gran variedad de animales. Fue descubierta a través de los sónares de barcos, ya que se encontraban con una capa en la que el sonido hacía tope, y era confundida muchas veces con el fondo del océano. Por esta razón muchas veces el DSL es llamado el "falso fondo". Esta capa puede verse a diferentes profundidades, ya que puede subir o bajar cada día de acuerdo a la migración vertical diaria que realizan algunos grupos de zooplancton.
rdf:langString
Lo strato riflettente profondo (in inglese deep scattering layer, in sigla DSL) è il nome dato in oceanografia e biologia marina a uno strato d'acqua oceanica che ospita dense aggregazioni di organismi marini planctonici e nectonici. È stato scoperto attraverso l'uso del sonar che rilevava uno strato riflettente che veniva spesso scambiato per il fondale. Per questo motivo è stato anche chiamato falso fondale o fondale fantasma. Durante il giorno il DSL cambia lentamente quota batimetrica in conseguenza delle migrazioni giornaliere degli animali che lo compongono.
rdf:langString
rdf:langString
Capa profunda de dispersión
rdf:langString
Deep scattering layer
rdf:langString
Ciseal domhain scaipthe
rdf:langString
Strato riflettente profondo
rdf:langString
Звукорассеивающий слой
xsd:integer
23374465
xsd:integer
1124762349
rdf:langString
The deep scattering layer, sometimes referred to as the sound scattering layer, is a layer in the ocean consisting of a variety of marine animals. It was discovered through the use of sonar, as ships found a layer that scattered the sound and was thus sometimes mistaken for the seabed. For this reason it is sometimes called the false bottom or phantom bottom. It can be seen to rise and fall each day in keeping with diel vertical migration. Sonar operators, using the newly developed sonar technology during World War II, were puzzled by what appeared to be a false sea floor 300–500 metres (980–1,640 ft) deep at day, and less deep at night. Initially, this mysterious phenomenon was called the ECR layer using the initials of its three discoverers. It turned out to be due to millions of marine organisms, most particularly small mesopelagic fish, with swim bladders that reflected the sonar. These organisms migrate up into shallower water at dusk to feed on plankton. The layer is deeper when the moon is out, and can become shallower when clouds pass over the moon. Lanternfish account for much of the biomass responsible for the deep scattering layer of the world's oceans. Sonar reflects off the millions of lanternfish swim bladders, giving the appearance of a false bottom.
rdf:langString
La capa profunda de dispersión (DSL, en inglés Deep scattering layer), también referida como "capa profunda de sonido", o históricamente capa ECR, es el nombre que se le da a una capa del océano que consta de una gran variedad de animales. Fue descubierta a través de los sónares de barcos, ya que se encontraban con una capa en la que el sonido hacía tope, y era confundida muchas veces con el fondo del océano. Por esta razón muchas veces el DSL es llamado el "falso fondo". Esta capa puede verse a diferentes profundidades, ya que puede subir o bajar cada día de acuerdo a la migración vertical diaria que realizan algunos grupos de zooplancton.
* Datos: Q5250434
* Multimedia: Deep scattering layer / Q5250434
rdf:langString
Ciseal sa bhfarraige a fhrithchaitheann fuaim is ea an ciseal domhain scaipthe. Fuarthas i rith an dara cogadh domhanda gur scaipeadh comharthaí sónair ag ciseal a ghluaiseadh síos is suas san uisce. Níos déanaí fuarthas gur tharla sé seo mar thoradh ar orgánaigh sa cholún uisce. Tagann boilg snámha iasc go mór san áireamh sa bhfeiniméan, ach cuidíonn gach saghas éisc is fiú ainmhithe micreascópacha cosúil le zóplanctóin. Braitear go mbíonn imirce cheartingearach faoin gciseal, ag dul go dtí leibhéil níos doimhne i rith an lae agus níos gaire don dromchla i rith na hoíche.
rdf:langString
Lo strato riflettente profondo (in inglese deep scattering layer, in sigla DSL) è il nome dato in oceanografia e biologia marina a uno strato d'acqua oceanica che ospita dense aggregazioni di organismi marini planctonici e nectonici. È stato scoperto attraverso l'uso del sonar che rilevava uno strato riflettente che veniva spesso scambiato per il fondale. Per questo motivo è stato anche chiamato falso fondale o fondale fantasma. Durante il giorno il DSL cambia lentamente quota batimetrica in conseguenza delle migrazioni giornaliere degli animali che lo compongono. Durante la seconda guerra mondiale, agli albori della tecnologia sonar, gli operatori furono sorpresi dalla rilevazione di un falso fondale a una profondità da 300 a 500 metri nelle ore diurne che risaliva a profondità minori di notte. Questo fenomeno, allora misterioso, fu chiamato strato ECR dalle iniziali degli scopritori. Il fenomeno è dovuto a milioni di organismi marini, in modo particolare piccoli pesci mesopelagici, con vescica natatoria che riflette le onde del sonar. Questi organismi migrano in acque più superficiali al crepuscolo per nutrirsi di plancton. Si trovano a un livello più profondo quando la luna è visibile. I pesci lanterna costituiscono la gran parte della biomassa responsabile dello strato riflettente profondo in tutti gli oceani. Lobianchia dofleini un pesce lanterna costituente dello strato riflettente profondo
rdf:langString
Звукорассеивающий слой — слой в океане, состоящий из разнообразных морских животных.
xsd:nonNegativeInteger
8290