Decan
http://dbpedia.org/resource/Decan
Der Begriff Dekade bezeichnete im Alten Ägypten die Monatswochen (Dekane), die aus zehn Tagen bestanden. Je Monat gab es drei Wochen und somit drei Dekanbeginndaten; jeweils der 1., 11. und 21. Tag. Das ägyptische Jahr beinhaltete 36 Dekan-Wochen mit 360 Tagen und zusätzlich fünf Tage der Jahreszeit Heriu-renpet. Die Dekaden sind auch Thema des Nutbuches, das unter anderem die Zustandsbeschreibung der sieben unsichtbaren Dekan-Sterne zum Inhalt hat, die sich siebzig Tage in der Unterwelt aufhalten. Mit jedem heliakischen Aufgang am Anfang einer Dekade war ein Dekadenfest verbunden.
rdf:langString
Οι Δεκανοί (Αιγυπτιακά bakiu) είναι 36 ομάδες αστεριών (μικροί αστερισμοί) που ανατέλλουν διαδοχικά στον ορίζοντα κατά την περιστροφή της Γης. Η ανατολή κάθε δεκανού όριζε την αρχή μιας δεκανικής ώρας της νύχτας για τους αρχαίους Αιγύπτιους, και αυτοί χρησιμοποιούνταν σαν αστρικό ρολόι τουλάχιστον από την 9η ή 10η Δυναστεία (περ. 2100 π.Χ.). Τελικά αυτό το σύστημα οδήγησε σε σύστημα 12 ωρών ημέρας και 12 ωρών νύχτας, που είχαν διαφορετική διάρκεια ανάλογα με την εποχή. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα 24 "ισονύκτιων" ωρών.
rdf:langString
Dekane sind in der Astrologie die 36 Abschnitte von jeweils 10°, die durch die Unterteilung der 12 Zeichen eines Tierkreises (Zodiak), der Tierkreiszeichen, in jeweils drei Abschnitte entstehen. Mit Beginn der Spätzeit im vierten Jahrhundert v. Chr. verschmolzen altägyptische und babylonische Zodiakmodelle, woraus sich die heute bekannten Dekane entwickelten. Im antiken Griechenland wurden die Dekane durch den Astrologen im ersten Jahrhundert n. Chr. eingeführt. Er beschreibt in seinem nur in Auszügen erhaltenen Werk die mit den Dekanen aufgehenden Sternbilder. Über den persischen Astrologen Ja’far ibn Muhammad Abu Ma'shar al-Balkhi, im Westen Albumasar genannt, und sein von Johannes Hispaniensis 1133 ins Lateinische übersetzte Buch Introductorium in Astronomiam gelangten die antiken Vors
rdf:langString
The decans (/ˈdɛkənz/; Egyptian bꜣktw or baktiu, "[those] connected with work") are 36 groups of stars (small constellations) used in the ancient Egyptian astronomy to conveniently divide the 360 degree ecliptic into 36 parts of 10 degrees each, both for theurgical and heliacal horological purposes. The decans each appeared, geocentrically, to rise consecutively on the horizon throughout each daily earth rotation. The rising of each decan marked the beginning of a new decanal "hour" (Greek hōra) of the night for the ancient Egyptians, and they were used as a sidereal star clock beginning by at least the 9th or 10th Dynasty (c. 2100 BCE).
rdf:langString
Decano es cada una de 36 estrellas que los egipcios antiguos asignaban a una hora nocturna. Tales cuerpos estelares aparecían al sur de la eclíptica. Posibilitaban cronometrar intervalos de 40 minutos previos a la aparición de la estrella de referencia sucesiva. Hay incertidumbre acerca de cuáles hayan sido las estrellas aludidas. Se sabe solamente que se incluía a Sirio. Propiciaban el conteo de 12 horas nocturnas, 18 veces por semestre. En consecuencia, 18 x 40 = 720, cuyo resultado de dividir entre 60 (minutos) es 12: las horas nocturnas equinocciales.
rdf:langString
En astrologie, chacun des douze signes est divisé en trois décans. Il y a donc 36 décans de dix degrés de longitude écliptique chacun. Un décan ne correspond pas exactement à une décade étant donné que les 365 ou 366 jours de l'année sont divisés en 36 décans. La personne née le 22 mars serait donc influencée par Mars (astre majeur), Jupiter (astre de l'ascendant), Mars (astre du décan).La personne née le 17 avril serait donc influencée par Mars (astre majeur), Jupiter (astre de l'ascendant), Vénus (astre du décan).
rdf:langString
Los decanos (los bakiu egipcios) son 36 grupos de estrellas (pequeñas constelaciones) utilizados en la astronomía del antiguo Egipto. Se alzan consecutivamente sobre el horizonte en cada rotación de la Tierra. El ascenso de cada decano marcaba el comienzo de una nueva "hora" nocturna decanal (en griego hōra) para los antiguos egipcios, y se usaron como reloj estelar sideral desde la novena o décima Dinastía (hacia el 2100 a. C.). Los decanos continuaron utilizándose durante todo el Renacimiento en astrología y en magia, pero los astrólogos modernos casi en su totalidad los ignoran.
rdf:langString
En Égypte antique, les décans étaient ces étoiles que les prêtres-astronomes désignèrent afin d'observer leurs levers héliaques successifs à chaque décade, c'est-à-dire tous les 10 jours. Le lever héliaque d'une étoile décanale, pris comme signal de la dernière heure de la nuit, faisait suite à une période d'invisibilité totale de 70 jours, durée hautement symbolique puisque la mythologie égyptienne l'associait à celle mise par le défunt pour renaître dans l'au-delà. C'était d'ailleurs durant 70 jours que s'effectuait la momification[réf. nécessaire].
rdf:langString
I decani sono 36 stelle del cielo a cui era associata un'ora della notte, alternandosi a seconda del periodo dell'anno. L'osservazione di queste stelle fu introdotta dagli antichi Egizi per conteggiare le ore della notte. Poiché i giorni dell'anno venivano suddivisi in 36 decadi, cioè in 36 periodi di 10 giorni ciascuno, ogni decade era associata a un gruppo di dodici stelle o costellazioni notturne (paranatellonta), che si alternavano col passare del tempo.
rdf:langString
십분각(十分角) 또는 데칸(decan, /ˈdɛkənz/)(이집트어 바큐)는 지구의 자전 동안 지평선에서 연속적으로 떠오르는 36개의 항성군(작은 별자리)이다. 고대 이집트인들에게 각각의 십분각의 출현은 야간의 데칸식 "시(時, hour)"(그리스어 호라)의 시작을 타나냈으며, 제9~10 왕조 때(서력기원전 2100년경)를 시작으로 그것들은 로 사용되었다. 열흘마다 새로운 데칸이 태양과 함께 나타났기 (즉, 십도의 새로운 항성 무리가 태양 빛에 의해 가려진 기간이 지난 후 새벽에 동쪽 하늘에서 재출현 했기) 때문에, 고대 그리스인들은 그것들을 데카노이(단수형: 테카노스) 또는 "십분각"들이라 불랐다. (그리고, 십분각의 개념이 인도에 다다랐을 때, 그들은 그것을 산스크리트어로 드레카나라고 불렀다.) 결국에, 그러한 데칸에 의해 예측 가능한 태양과 함께 재출현은 이집트인들에게 그들의 연중 태양력의 분할을 표시하는 데 사용되었다. 따라서, 시리우스의 신출은 나일 강의 연중 범람을 알렸다. 결국, 이 체계는 계절에 따라 길이가 다양한 길이를 가지는 낮의 12시간과 밤의 12시간의 한 체계를 야기했다. 후일에, 24개의 평분시(平分時) 체계가 사용되었다.
rdf:langString
Os decanos (ou Baktiu) são 36 grupos de estrelas (pequenas constelações) na astronomia do Antigo Egito. Eles vão surgindo sucessivamente no horizonte a cada rotação da Terra. Seu surgimento marcava o começo de cada hora decana (em grego hōra) e foi usado como desde a nona ou décima dinastia (até 2100 a.C.). Os decanos continuaram sendo utilizados na astrologia e na magia durante todo o Renascimento, mas os astrólogos modernos, em geral, os desconhecem.
rdf:langString
rdf:langString
Dekade (Altägypten)
rdf:langString
Dekan (Astrologie)
rdf:langString
Δεκανοί
rdf:langString
Decano (astrología)
rdf:langString
Decano (astronomía)
rdf:langString
Decan
rdf:langString
Décan en Égypte antique
rdf:langString
Décan
rdf:langString
Decani
rdf:langString
십분각 (점성술)
rdf:langString
Decano (astronomia egípcia)
xsd:integer
3170231
xsd:integer
1095764959
rdf:langString
Der Begriff Dekade bezeichnete im Alten Ägypten die Monatswochen (Dekane), die aus zehn Tagen bestanden. Je Monat gab es drei Wochen und somit drei Dekanbeginndaten; jeweils der 1., 11. und 21. Tag. Das ägyptische Jahr beinhaltete 36 Dekan-Wochen mit 360 Tagen und zusätzlich fünf Tage der Jahreszeit Heriu-renpet. Die Dekaden sind auch Thema des Nutbuches, das unter anderem die Zustandsbeschreibung der sieben unsichtbaren Dekan-Sterne zum Inhalt hat, die sich siebzig Tage in der Unterwelt aufhalten. Mit jedem heliakischen Aufgang am Anfang einer Dekade war ein Dekadenfest verbunden.
rdf:langString
Οι Δεκανοί (Αιγυπτιακά bakiu) είναι 36 ομάδες αστεριών (μικροί αστερισμοί) που ανατέλλουν διαδοχικά στον ορίζοντα κατά την περιστροφή της Γης. Η ανατολή κάθε δεκανού όριζε την αρχή μιας δεκανικής ώρας της νύχτας για τους αρχαίους Αιγύπτιους, και αυτοί χρησιμοποιούνταν σαν αστρικό ρολόι τουλάχιστον από την 9η ή 10η Δυναστεία (περ. 2100 π.Χ.). Η αρχαίοι Έλληνες τους ονόμαζαν δεκανούς ή δέκατα, γιατί η ηλιακή ανατολή τους ήταν κάθε δέκα μέρες (δηλαδή κάθε δέκα μέρες μια νέα ομάδα δεκανών αστέρων εμφανιζόταν στον ανατολικό ορίζοντα την αυγή λίγο πριν την ανατολή του ήλιου, μετά από μια περίοδο που δεν ήταν ορατοί), και όταν αυτή η έννοια μεταφέρθηκε στην Ινδία ονομαζόταν drekkanna στα Σανσκριτικά. Αυτές τις προβλεπόμενες εμφανίσεις τελικά χρησιμοποίησαν οι Αιγύπτιοι για να διαιρέσουν το ηλιακό ημερολόγιο, με την ηλιακή ανατολή του Σείριου, που συνέπιπτε χρονικά με την ετήσια πλημμύρα του Νείλου, να ορίζει το νέο έτος. Τελικά αυτό το σύστημα οδήγησε σε σύστημα 12 ωρών ημέρας και 12 ωρών νύχτας, που είχαν διαφορετική διάρκεια ανάλογα με την εποχή. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ένα σύστημα 24 "ισονύκτιων" ωρών. Μετά την εισαγωγή της Ελληνιστικής αστρολογίας στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν διάφορα συστήματα τα οποία απέδιδαν αστρολογική σημασία στους δεκανούς. Για παράδειγμα, συνδέθηκαν με διάφορες αρρώστιες, και την κατάλληλη χρονική περίοδο που έπρεπε να φτιαχτούν φυλαχτά για τη θεραπεία τους. Επίσης, με τις "όψεις" (ή "φάσεις") των δεκανών, ένα σύστημα όπου τρεις δεκανοί αντιστοιχούσαν σε ένα ζώδιο, κάθε ένας καλύπτοντας 10° μοίρες του ζωδιακού και που τον κυβερνούσε ένας πλανήτης (βλ. Πίνακα παρακάτω). Και τέλος, με την σύνδεσή τους με τα αστρολογικά ζώδια. Οι δεκανοί συνέχιζαν να χρησιμοποιούνται κατά την Αναγέννηση στην αστρολογία και τη μαγεία, αλλά δεν λαμβάνονται σχεδόν καθόλου υπόψη από τους σύγχρονους αστρολόγους.
rdf:langString
Dekane sind in der Astrologie die 36 Abschnitte von jeweils 10°, die durch die Unterteilung der 12 Zeichen eines Tierkreises (Zodiak), der Tierkreiszeichen, in jeweils drei Abschnitte entstehen. Mit Beginn der Spätzeit im vierten Jahrhundert v. Chr. verschmolzen altägyptische und babylonische Zodiakmodelle, woraus sich die heute bekannten Dekane entwickelten. Im antiken Griechenland wurden die Dekane durch den Astrologen im ersten Jahrhundert n. Chr. eingeführt. Er beschreibt in seinem nur in Auszügen erhaltenen Werk die mit den Dekanen aufgehenden Sternbilder. Über den persischen Astrologen Ja’far ibn Muhammad Abu Ma'shar al-Balkhi, im Westen Albumasar genannt, und sein von Johannes Hispaniensis 1133 ins Lateinische übersetzte Buch Introductorium in Astronomiam gelangten die antiken Vorstellungen über die Dekane in das mittelalterliche Europa. Weitere Verbreitung fand die Lehre von den Dekanen durch das Buch Astrolabium planum des italienischen Gelehrten Pietro d’Abano aus dem 13. Jahrhundert. Das Astrolabium Pietros d’Abano war eine der Quellen für die Kunst von Mittelalter und Renaissance, und fand ihren Niederschlag in der kirchlichen und weltliche Fresko – und Miniaturmalerei.Eins der bekanntesten Beispiele sind die Dekane im salone dei mesi des Palazzo Schifanoia in Ferrara.
rdf:langString
Decano es cada una de 36 estrellas que los egipcios antiguos asignaban a una hora nocturna. Tales cuerpos estelares aparecían al sur de la eclíptica. Posibilitaban cronometrar intervalos de 40 minutos previos a la aparición de la estrella de referencia sucesiva. Hay incertidumbre acerca de cuáles hayan sido las estrellas aludidas. Se sabe solamente que se incluía a Sirio. Propiciaban el conteo de 12 horas nocturnas, 18 veces por semestre. En consecuencia, 18 x 40 = 720, cuyo resultado de dividir entre 60 (minutos) es 12: las horas nocturnas equinocciales. 18 (estrellas) x 40 (minutos) = 720 minutos. Divididos entre 60 (minutos –los integrantes de una hora), el cociente es 12 (horas, de noches equinocciales).
rdf:langString
The decans (/ˈdɛkənz/; Egyptian bꜣktw or baktiu, "[those] connected with work") are 36 groups of stars (small constellations) used in the ancient Egyptian astronomy to conveniently divide the 360 degree ecliptic into 36 parts of 10 degrees each, both for theurgical and heliacal horological purposes. The decans each appeared, geocentrically, to rise consecutively on the horizon throughout each daily earth rotation. The rising of each decan marked the beginning of a new decanal "hour" (Greek hōra) of the night for the ancient Egyptians, and they were used as a sidereal star clock beginning by at least the 9th or 10th Dynasty (c. 2100 BCE). Because a new decan also appears heliacally every ten days (that is, every ten days, a new decanic star group reappears in the eastern sky at dawn right before the Sun rises, after a period of being obscured by the Sun's light), the ancient Greeks called them dekanoi (δεκανοί; pl. of δεκανός dekanos) or "tenths". Decans gave way to a lunar division of 27 or 28 lunar stations, also known as manzil, lunar mansions or nakshatras and thence to a zodiac of 12 signs, based on an anthropomorphic pattern of constellations, and their use can be seen in the Dendera zodiac dated to circa 50 BCE.
rdf:langString
Los decanos (los bakiu egipcios) son 36 grupos de estrellas (pequeñas constelaciones) utilizados en la astronomía del antiguo Egipto. Se alzan consecutivamente sobre el horizonte en cada rotación de la Tierra. El ascenso de cada decano marcaba el comienzo de una nueva "hora" nocturna decanal (en griego hōra) para los antiguos egipcios, y se usaron como reloj estelar sideral desde la novena o décima Dinastía (hacia el 2100 a. C.). Debido a que un nuevo decano aparece en el orto helíaco cada diez días (es decir, cada diez días un nuevo grupo de estrellas decánicas reaparece en el cielo oriental al amanecer justo antes de que salga el Sol, después de un período en el que no son visibles debido a propia luz del Sol), los griegos antiguos los llamaron dekanoi (δεκανοί; plural de δεκανός dekanos) o "décimos". Cuando el concepto de decano llegó al norte de la India, se llamaron en sánscrito. Los decanos continuaron utilizándose durante todo el Renacimiento en astrología y en magia, pero los astrólogos modernos casi en su totalidad los ignoran.
rdf:langString
En astrologie, chacun des douze signes est divisé en trois décans. Il y a donc 36 décans de dix degrés de longitude écliptique chacun. Un décan ne correspond pas exactement à une décade étant donné que les 365 ou 366 jours de l'année sont divisés en 36 décans. Le décan permettrait sur base de la planète qui le gouverne de nuancer ou d'accentuer les caractéristiques d'un signe, par exemple un Bélier du premier décan (sous la maîtrise de Mars) aurait une différence comportementale par rapport au deuxième décan du Bélier (gouverné par le Soleil), le premier serait plus combatif, le deuxième serait plus autoritaire, mais les deux seraient spontanés, comme l'est Mars, leur planète mère. Le décan fournirait donc une information supplémentaire pour nuancer le portrait d'un signe et son ascendant, dans le cas où deux personnes de même signe et de même ascendant n'auraient pas les mêmes comportements, comme dans cet exemple : selon le Tetrabiblos et son tableau des ascendants, une personne née le 22 mars (Bélier) à 2 h 45 a comme ascendant le Sagittaire, une autre personne née le 17 avril (Bélier) à 0 h 33 a aussi comme ascendant le Sagittaire, mais elles n'auront pas le même décan, la personne née le 22 mars a comme décan Mars et la personne née le 17 avril a comme décan Vénus, la personne du 22 mars serait plus nerveuse, plus sportive, plus susceptible que la personne du 17 avril qui serait plus diplomate, plus artistique, plus hésitante selon les caractéristiques des astres particuliers et différents de Mars et Vénus. La personne née le 22 mars serait donc influencée par Mars (astre majeur), Jupiter (astre de l'ascendant), Mars (astre du décan).La personne née le 17 avril serait donc influencée par Mars (astre majeur), Jupiter (astre de l'ascendant), Vénus (astre du décan). Le décan serait donc aussi important que l'ascendant puisqu'il accentuerait ou diminuerait l'influence de l'astre majeur qui gouvernerait le signe.
rdf:langString
En Égypte antique, les décans étaient ces étoiles que les prêtres-astronomes désignèrent afin d'observer leurs levers héliaques successifs à chaque décade, c'est-à-dire tous les 10 jours. Le lever héliaque d'une étoile décanale, pris comme signal de la dernière heure de la nuit, faisait suite à une période d'invisibilité totale de 70 jours, durée hautement symbolique puisque la mythologie égyptienne l'associait à celle mise par le défunt pour renaître dans l'au-delà. C'était d'ailleurs durant 70 jours que s'effectuait la momification[réf. nécessaire]. Les listes des décans furent publiées depuis la XIXe dynastie. Cette convention fut adoptée suivant le calendrier égyptien qui comptait 36 décades (douze mois, chaque mois découpé en trois décades) plus cinq jours épagomènes, soit 365 jours. Ayant choisi d'adapter les heures de nuit à leur calendrier, les Égyptiens choisirent donc dix étoiles par décade. Un système de 36 décans correspondait ainsi à 36 décades, soit 360 jours. Le lever héliaque n'étant visible que de nuit, le nombre d'heures défini par les décans était égal au nombre de décans dont le lever était observable en une nuit. Ce nombre étant variable d'une saison à l'autre (excepté sous l'équateur) en Égypte, on ne pouvait observer en été (saison où les nuits sont les plus courtes) que le lever de douze décans en une nuit. La conséquence fut un découpage de la nuit en douze heures de durées variables, aussi doit-on aux Égyptiens la division de la journée en 24 heures. Les 36 décades correspondaient ainsi aux douze heures du jour et de la nuit. La période d'invisibilité de 70 jours permet de situer les décans sous le cercle de l'écliptique, dans une région du ciel que Richard Anthony Parker nomme l'[réf. nécessaire]. Il existait donc 36 décans dits « réguliers » pour les 360 jours de l'année et douze décans spécifiques aux cinq jours épagomènes[pas clair]. Toutefois, certains décans désignaient aussi bien une étoile qu'un groupe d'étoiles. Le décan de l'Égypte antique désigne donc une région du ciel et ne doit pas être confondu avec la durée qu'est la décade[réf. nécessaire]. Le calendrier attique contient aussi des périodes de dix jours[réf. nécessaire]. De nos jours, la notion de décan de dix degrés de longitude écliptique est restée en astrologie[réf. nécessaire].
rdf:langString
십분각(十分角) 또는 데칸(decan, /ˈdɛkənz/)(이집트어 바큐)는 지구의 자전 동안 지평선에서 연속적으로 떠오르는 36개의 항성군(작은 별자리)이다. 고대 이집트인들에게 각각의 십분각의 출현은 야간의 데칸식 "시(時, hour)"(그리스어 호라)의 시작을 타나냈으며, 제9~10 왕조 때(서력기원전 2100년경)를 시작으로 그것들은 로 사용되었다. 열흘마다 새로운 데칸이 태양과 함께 나타났기 (즉, 십도의 새로운 항성 무리가 태양 빛에 의해 가려진 기간이 지난 후 새벽에 동쪽 하늘에서 재출현 했기) 때문에, 고대 그리스인들은 그것들을 데카노이(단수형: 테카노스) 또는 "십분각"들이라 불랐다. (그리고, 십분각의 개념이 인도에 다다랐을 때, 그들은 그것을 산스크리트어로 드레카나라고 불렀다.) 결국에, 그러한 데칸에 의해 예측 가능한 태양과 함께 재출현은 이집트인들에게 그들의 연중 태양력의 분할을 표시하는 데 사용되었다. 따라서, 시리우스의 신출은 나일 강의 연중 범람을 알렸다. 결국, 이 체계는 계절에 따라 길이가 다양한 길이를 가지는 낮의 12시간과 밤의 12시간의 한 체계를 야기했다. 후일에, 24개의 평분시(平分時) 체계가 사용되었다. 이집트에 점성술이 소개된 이후, 십분각들에 점성학적 의미를 귀속시키는 여러 체계가 등장했다. 예를 들면, 십분각은 여러 질병과 그것들을 낫게 하기 위한 부적을 만드는 시간의 선정과 관계되었다. 테칸의 "페이스(face)"(또는 "위상(位相, phase)")는 세 개씩의 십분각이 각각의 황도대 별자리의 각각 10°씩에 할당되는 체계로써, 각각 주인 행성에 의해서 통치되며(아래 참조), 점성학적 별자리와 상관된다. 르네상스 내내 점성술과 마술에 있어서 데칸의 사용이 지속되었지만, 현대 점성가들은 그것을 거의 전적으로 무시한다.
rdf:langString
I decani sono 36 stelle del cielo a cui era associata un'ora della notte, alternandosi a seconda del periodo dell'anno. L'osservazione di queste stelle fu introdotta dagli antichi Egizi per conteggiare le ore della notte. Poiché i giorni dell'anno venivano suddivisi in 36 decadi, cioè in 36 periodi di 10 giorni ciascuno, ogni decade era associata a un gruppo di dodici stelle o costellazioni notturne (paranatellonta), che si alternavano col passare del tempo. Il loro uso passò ad assumere un significato astrologico durante l'età tolemaica, quando i decani furono identificati con le tre suddivisioni di ciascuno dei dodici segni zodiacali, per un totale di 36 porzioni dello zodiaco.
rdf:langString
Os decanos (ou Baktiu) são 36 grupos de estrelas (pequenas constelações) na astronomia do Antigo Egito. Eles vão surgindo sucessivamente no horizonte a cada rotação da Terra. Seu surgimento marcava o começo de cada hora decana (em grego hōra) e foi usado como desde a nona ou décima dinastia (até 2100 a.C.). Já que o nascer helíaco de cada decano ocorre de dez em dez dias (ou seja, a cada dez dias um novo grupo de estrelas decanas se torna visível ao amanhecer no céu oriental, pouco antes de nascer o sol, depois de um período que passaram ofuscados por sua luz), os gregos antigos os chamaram de dekanoi (δεκανοί; plural de δεκανός dekanos) ou décimos. Quando o conceito de decano chegou ao norte da Índia foi chamado de drekkana em sânscrito. Os decanos continuaram sendo utilizados na astrologia e na magia durante todo o Renascimento, mas os astrólogos modernos, em geral, os desconhecem.
xsd:nonNegativeInteger
26983
