David Busst

rdf:langString David Busst

rdf:langString David Busst [uitspraak: 'bʊst; 'boest']? (Birmingham, 30 juni 1967) is een Engels voormalig profvoetballer, die beroemd werd vanwege de blessure die een einde maakte aan zijn loopbaan. Busst speelde als verdediger met Coventry City in de Premier League. In een uitduel tegen Manchester United op 8 april 1996 liep de toen 28-jarige Busst een dubbele open beenbreuk op aan het rechterbeen. De oorzaak was een botsing met United-verdediger Denis Irwin en een blocktackle achterlangs van United-aanvaller Brian McClair. Dit gebeurde na amper twee minuten toen Busst mee oprukte bij een hoekschop. Tijdens de bewuste fase was de bal nog te ver van zijn voet, maar Busst was ervan overtuigd dat hij nog voor de bal kon gaan. Daarbij overstrekte hij zijn rechterbeen en brak de fibula en de tibia van dat been bijna door midden, net onder zijn knie. Terwijl de verdediger zijn been brak, botste hij op Irwin. (De toenmalige Manchester United-doelman Peter Schmeichel zou na het ongeval te hebben zien gebeuren zelfs even een PTSS hebben gehad.) Het been van Busst lag in negentig graden op het gras terwijl hij nog rechtop stond: de beelden gingen de wereld rond. Zijn kwetsuur wordt over het algemeen beschouwd als de zwaarste ooit in de Premier League-geschiedenis. De letsels die hij had opgelopen waren gecompliceerd. Zijn fibula was er erg aan toe. Lange tijd vreesden de specialisten en de revalidatiearts voor een amputatie, vanwege de bacterie MRSA die Busst in het ziekenhuis had opgelopen. Uiteindelijk was een amputatie niet nodig. Busst kondigde zijn voetbalpensioen aan op 6 november 1996. Na een lange revalidatie van meer dan een jaar, bleef hij extrasportief actief binnen Coventry City en speelde hij five-a-side.