Danubian culture
http://dbpedia.org/resource/Danubian_culture an entity of type: WikicatArchaeologicalCulturesInRomania
Дунайська культура (англ. Danubian culture) — археологічна культура та у ширшому розумінні комплекс археологічних культур неоліту і енеоліту, поширених у 5 — 3 тисячоліттях до н. е. у Європі на північ від середньої і верхньої течії Дунаю. Основні культури, що складають комплекс: культура лінійно-стрічкової кераміки, і . Термін введений англійським археологом Гордоном Чайлдом, на думку якого одноманітна система землеробського господарства первісних суспільств цієї частини Центральної Європи призвела до виникнення ряду споріднених культур, що пройшли довгий шлях розвитку.
rdf:langString
The term Danubian culture was coined by the Australian archaeologist Vere Gordon Childe to describe the first agrarian society in Central Europe and Eastern Europe. It covers the Linear Pottery culture (Linearbandkeramik, LBK), stroked pottery and Rössen cultures. The beginning of the Linear Pottery culture dates to around 5500 BC. It appears to have spread westwards along the valley of the river Danube and interacted with the cultures of Atlantic Europe when they reached the Paris Basin. Danubian sites include those at Bylany in Bohemia and Köln-Lindenthal in Germany.
rdf:langString
Mit Donauzivilisation, Donaukultur oder Alteuropa bezeichnet der Linguist Harald Haarmann ein Geflecht auffällig intensiver zivilisatorischer Aktivitäten in der Zeit von ca. 5000 bis ca. 3500 v. Chr. auf der Balkanhalbinsel. Seine damit verbundene Hypothese einer vor-indogermanischen chalkolithischen Hochkultur und einzelne Thesen zu Schrift und Sozialstruktur werden in der archäologischen Forschung meist nicht anerkannt oder ernten starken Widerspruch.
rdf:langString
Cultura danubiana es un término historiográfico, acuñado por Vere Gordon Childe para denominar a la primera cultura neolítica de Europa Central y Oriental. Incluye la cultura de la cerámica de bandas (Linearbandkeramik -LBK-), la , o (Stichbandkeramik -STK o STbK-) y la cultura de Rössen. El comienzo de la primera de ellas, la de la cerámica de bandas, se data en torno al 5500 a. C. Parece haberse expandido en dirección oeste por el valle del río Danubio para terminar interactuando con las culturas de la Europa Atlántica en la zona de la cuenca de París.
rdf:langString
La cultura danubiana è una cultura neolitica diffusasi nel bacino del fiume Danubio. Il termine "cultura danubiana" (Danubian culture) fu coniato dall'archeologo australiano Vere Gordon Childe per descrivere la prima società agricola dell'Europa centrale ed orientale. Comprende la cultura della ceramica lineare, la cultura della ceramica decorata a punzone e la cultura di Rössen. Tra i siti in cui è documentata questa cultura sono Bylany in Boemia e in Germania.
rdf:langString
Kultury naddunajskie – określenie wprowadzone w latach 20. XX w. przez archeologa Vere Gordona Childe'a, oznaczające krąg kultur neolitu występujących w środkowej Europie, głównie w dorzeczu środkowego i częściowo dolnego Dunaju, charakteryzujących się prowadzeniem gospodarki rolniczo-hodowlanej. Kultury te pojawiały się sukcesywnie na ziemiach polskich przenikając przez Bramę Morawską oraz przełęcze Karpat i Sudetów. Do tego cyklu zalicza się:
rdf:langString
Дунайские культуры — термин, который предложил британский археолог австралийского происхождения Вир Гордон Чайлд для обозначения первых аграрных культур в центральной и восточной Европе. Термин охватывает культуру линейно-ленточной керамики, культуру накольчатой керамики и Рёссенскую культуру. Термин следует отличать от балкано-дунайского комплекса культур эпохи энеолита (конец 4 — начало 3 тыс. до н. э.). Дунайцы импортировали раковины моллюсков spondylus из Средиземного моря.
rdf:langString
rdf:langString
Donauzivilisation
rdf:langString
Cultura danubiana
rdf:langString
Danubian culture
rdf:langString
Cultura danubiana
rdf:langString
Kultury naddunajskie
rdf:langString
Дунайские культуры
rdf:langString
Дунайська культура
xsd:integer
323127
xsd:integer
1097981993
rdf:langString
The term Danubian culture was coined by the Australian archaeologist Vere Gordon Childe to describe the first agrarian society in Central Europe and Eastern Europe. It covers the Linear Pottery culture (Linearbandkeramik, LBK), stroked pottery and Rössen cultures. The beginning of the Linear Pottery culture dates to around 5500 BC. It appears to have spread westwards along the valley of the river Danube and interacted with the cultures of Atlantic Europe when they reached the Paris Basin. Danubian I peoples cleared forests and cultivated fertile loess soils from the Balkans to the Low Countries and the Paris Basin. They made LBK pottery and kept domesticated cows, pigs, dogs, sheep, and goats. The characteristic tool of the culture is the shoe-last celt, a kind of long thin stone adze which was used to fell trees and sometimes as a weapon, evidenced by the skulls found at Talheim, Neckar in Germany and in Austria. Settlements consisted of longhouses. According to a theory by , these settlements were abandoned, possibly as fertile land was exhausted, and then reoccupied perhaps when the land had lain fallow for long enough. In contrast, and believe the settlements were constantly inhabited, with individual families using specific plots (Hofplätze). They also imported spondylus shells from the Mediterranean. A second wave of the culture, which used painted pottery with Asiatic influences, superseded the first phase starting around 4500 BC. This was followed by a third wave which used stroke-ornamented ware. Danubian sites include those at Bylany in Bohemia and Köln-Lindenthal in Germany.
rdf:langString
Mit Donauzivilisation, Donaukultur oder Alteuropa bezeichnet der Linguist Harald Haarmann ein Geflecht auffällig intensiver zivilisatorischer Aktivitäten in der Zeit von ca. 5000 bis ca. 3500 v. Chr. auf der Balkanhalbinsel. Seine damit verbundene Hypothese einer vor-indogermanischen chalkolithischen Hochkultur und einzelne Thesen zu Schrift und Sozialstruktur werden in der archäologischen Forschung meist nicht anerkannt oder ernten starken Widerspruch. Unbestritten ist die Fülle der archäologischen Funde und Befunde in der Region. Die Datierungen konnten in jüngerer Zeit verfeinert und abgesichert werden, und das Material wird erst nach und nach einer größeren Öffentlichkeit in Zusammenhang bekannt. Schwierig und umstritten sind die Deutungen. Haarmann versteht die Donauzivilisation als früheste Hochkultur Europas und Vorgängerkultur der minoischen und der mykenischen Kultur. Er fasst unter diesem Begriff verschiedene miteinander verwandte archäologische Kulturen zusammen, die sämtlich von den neolithischen Kulturen von Sesklo in Griechenland und Starčevo-Criş in Serbien und Rumänien abstammen. Diese bezeichnet Haarmann als Kulturprovinzen, wie Vinča (ca. 5500–3000 v. Chr.), Karanovo (6200–3000 v. Chr.), Cucuteni (5050–3500 v. Chr.), Theiß und Lengyel (ca. 5400–3700 v. Chr.). Ihre Verbreitung erstreckt sich von der Slowakei über Serbien und Bosnien bis in die heutige Ukraine.
rdf:langString
Cultura danubiana es un término historiográfico, acuñado por Vere Gordon Childe para denominar a la primera cultura neolítica de Europa Central y Oriental. Incluye la cultura de la cerámica de bandas (Linearbandkeramik -LBK-), la , o (Stichbandkeramik -STK o STbK-) y la cultura de Rössen. El comienzo de la primera de ellas, la de la cerámica de bandas, se data en torno al 5500 a. C. Parece haberse expandido en dirección oeste por el valle del río Danubio para terminar interactuando con las culturas de la Europa Atlántica en la zona de la cuenca de París. Los pueblos del Danubiano I roturaron los bosques y cultivaron los fértiles suelos de loess desde los Balcanes hasta el canal de la Mancha. Disponían de una cabaña ganadera que incluía la vaca, el cerdo, la oveja, la cabra y el perro. Realizaban la cerámica de bandas, pero el fósil director de su cultura material es una herramienta versátil (hoz, hacha y arma), de piedra, denominada en inglés y en alemán . De su uso como arma hay evidencias en restos humanos hallados en (Alemania) y (Austria). También hay evidencia de comercio a larga distancia, por la presencia de conchas de Spondylus, procedentes del Mediterráneo. Sus asentamientos consistían en "" ( en inglés) Según la teoría de , sus asentamientos se abandonaron posiblemente por el agotamiento de la fertilidad de los suelos, y reocupados posteriormente tras muchos años de recuperación de la fertilidad natural. Opuestos a él, y creen que los asentamientos fueron habitados sin solución de continuidad por explotaciones familiares (Hofplätze). La segunda fase de la cultura danubiana (Danubiano II), en la que se encuentra cerámica pintada de influencia asiática, se data en torno al 4500 a. C. La tercera fase (Danubiano III) se caracteriza por la . Entre los yacimientos de la cultura danubiana están Bylany (Bohemia) y (Alemania).
rdf:langString
La cultura danubiana è una cultura neolitica diffusasi nel bacino del fiume Danubio. Il termine "cultura danubiana" (Danubian culture) fu coniato dall'archeologo australiano Vere Gordon Childe per descrivere la prima società agricola dell'Europa centrale ed orientale. Comprende la cultura della ceramica lineare, la cultura della ceramica decorata a punzone e la cultura di Rössen. L'inizio della cultura della ceramica lineare si data intorno alla metà del VI millennio. La cultura sembra essersi diffusa in direzione ovest, lungo la vallata del Danubio e interagì in seguito con le culture dell'Europa atlantica, in particolare quando raggiunse il bacino parigino. Le genti danubiane ripulivano le foreste e coltivavano i fertili suoli con loess in un territorio che andava dai Balcani ai Paesi Bassi. Produssero ceramica con decorazione lineare e addomesticarono mucche, maiali, cani, pecore e capre. Importavano conchiglie dello provenienti dal Mediterraneo. Gli insediamenti erano costituiti da edifici allungati. L'elemento distintivo di questa cultura ("fossile guida") è rappresentato dalle lunghe e sottili asce in pietra sagomate, utilizzate per abbattere gli alberi e talvolta come arma, come mostrano i crani rinvenuti a Talheim, in Germania o a in Austria. Secondo una teoria di Eduard Sangmeister, gli insediamenti venivano abbandonati quando il terreno fertile si era esaurito e a volte rioccupati solo quando il periodo di riposo era stato sufficiente a ripristinarli. and ritengono invece che gli insediamenti fossero abitati in modo continuativo, con le singole famiglie che adoperavano luoghi definiti. Una seconda fase della cultura danubiana vide l'utilizzo della ceramica dipinta, con influssi asiatici e si sovrappose alla prima fase intorno alla metà del V millennio a.C., mentre in una terza fase si diffuse la ceramica decorata "a punzone". Tra i siti in cui è documentata questa cultura sono Bylany in Boemia e in Germania. Nel controverso modello proposto da Marija Gimbutas sulla preistoria europea, la cultura danubiana costituisce il nucleo di quello che lei chiama la Vecchia Europa, descritta come una società matrilineare e "ginocentrica" relativamente avanzata e parlante lingue pre-indoeuropee che fu successivamente invasa dai guerrieri nomadi e patriarcali delle steppe (teoria kurganica).
rdf:langString
Kultury naddunajskie – określenie wprowadzone w latach 20. XX w. przez archeologa Vere Gordona Childe'a, oznaczające krąg kultur neolitu występujących w środkowej Europie, głównie w dorzeczu środkowego i częściowo dolnego Dunaju, charakteryzujących się prowadzeniem gospodarki rolniczo-hodowlanej. Kultury te pojawiały się sukcesywnie na ziemiach polskich przenikając przez Bramę Morawską oraz przełęcze Karpat i Sudetów. Do tego cyklu zalicza się:
* kultura ceramiki wstęgowej rytej
* kultura badeńska
* kultura lendzielska
* kultura pucharów lejkowatych
* kultura amfor kulistych
* kultura ceramiki sznurowej
* kultura pucharów dzwonowatych
rdf:langString
Дунайська культура (англ. Danubian culture) — археологічна культура та у ширшому розумінні комплекс археологічних культур неоліту і енеоліту, поширених у 5 — 3 тисячоліттях до н. е. у Європі на північ від середньої і верхньої течії Дунаю. Основні культури, що складають комплекс: культура лінійно-стрічкової кераміки, і . Термін введений англійським археологом Гордоном Чайлдом, на думку якого одноманітна система землеробського господарства первісних суспільств цієї частини Центральної Європи призвела до виникнення ряду споріднених культур, що пройшли довгий шлях розвитку.
rdf:langString
Дунайские культуры — термин, который предложил британский археолог австралийского происхождения Вир Гордон Чайлд для обозначения первых аграрных культур в центральной и восточной Европе. Термин охватывает культуру линейно-ленточной керамики, культуру накольчатой керамики и Рёссенскую культуру. Термин следует отличать от балкано-дунайского комплекса культур эпохи энеолита (конец 4 — начало 3 тыс. до н. э.). Возникновение линейно-ленточной керамики датируется около 6500 годом до нашей эры (в старых работах, выпущенных до 1990-х гг., указывается 5500 г. до н. э.). Предполагается, что культура распространялась на запад вдоль долины Дуная и взаимодействовала с культурами , достигшими Парижского бассейна. Уже на раннем этапе ЛЛК распалась на западную и восточную группы. Люди первой волны дунайских культур очищали местность от леса и засевали плодородные лёссовые земли от Балкан до Бенилюкса и Парижского бассейна. Они изготавливали керамику с линейно-ленточным узором, разводили домашних коров, свиней, собак, овец и коз. Диагностическим орудием для данной культуры является кельт (оружие) — разновидность длинного тонкого каменного скобеля, который использовался для рубки деревьев, а иногда и как оружие, что видно по черепам, обнаруженным у Тальхайма в округе Неккар (Германия) и у в Австрии. Поселения состояли из длинных домов. Как предполагал , эти поселения покидались, по-видимому, по мере истощения ранее плодородных земель, и затем вновь заселялись после восстановления качества почвы. С другой, и полагают, что поселения были населены постоянно, при этом у каждой семьи был свой земельный участок. Дунайцы импортировали раковины моллюсков spondylus из Средиземного моря. Вторая волна данных культур, использовавшая окрашенную керамику с азиатским влиянием, пришла на место первой волны около 4500 года до нашей эры. За ней последовала третья волна, использовавшая накольчатую керамику. Поселения культур Дунайского неолита обнаружены в Быланах у Праги и у Кёльн-Линденталя в Германии. Южной границей распространения дунайских культур была короткоживущая культура Сассо-Фьорано на севере Италии, вскоре полностью поглощённая культурой сосудов с квадратным горлом.
xsd:nonNegativeInteger
2660
