Daedalus

rdf:langString Dedal

rdf:langString Dedal (gr. Δαίδαλος Daídalos, łac. Daedalus) – w mitologii greckiej architekt i wynalazca. Ojciec Ikara. Mąż Naukrate (niewolnicy Minosa). Dedal był synem Metiona lub Palamona, wnukiem Eupalamosa, prawnukiem króla ateńskiego Erechteusa. Według innych źródeł był synem Eupalamosa i Alkippe, Merope lub Ifinoe. Dedal był wszechstronnym artystą. Miasta zamawiały u niego posągi bogów i bohaterów. Uważano go za twórcę nowego stylu w sztuce – przedstawiał swoje rzeźby w ruchu i z otwartymi oczami. Powszechnie podziwiano kunszt artysty, jego rzeźby wyglądały jak żywe. W wielu świątyniach kapłani przymocowywali posągi łańcuchami, żeby nie uciekły. Istnieje legenda, że Herakles widząc rzeźbę Dedala sądził, że żywy człowiek go atakuje i zaczął rzucać w niego kamieniami.Był także wynalazcą różnych narzędzi, takich jak: świder, grundwaga, siekiera.Według innego źródła był kowalem, a sztuki tej nauczyła go Atena . Dedal pochodził z Aten, jednak uciekł z nich po zabiciu swojego siostrzeńca Talosa, któremu zazdrościł wynalezienia piły i koła garncarskiego. Schronił się na Krecie, gdzie pracował jako wynalazca na dworze Minosa. Zbudował wtedy w Knossos Labirynt, pałac o skomplikowanym układzie korytarzy, gdzie król zamknął Minotaura. Gdy król zabronił mu powrotu do ojczyzny i zamknął w tymże labiryncie, Dedal wraz z synem uciekł z niej na skrzydłach zrobionych własnoręcznie z piór i wosku. W trakcie ucieczki Ikar zginął, gdyż podleciał za blisko słońca i rozgrzane przez słońce skrzydła uległy zniszczeniu. Po długich poszukiwaniach Dedal odnalazł szczątki syna na wyspie, którą nazwano na cześć Ikara – Ikarią, a morze do którego spadł – Ikaryjskim. Dedal pochował syna, a sam dotarł do Sycylii, do króla Kakalosa, (lub wrócił do Aten) , gdzie zbudował świątynię Apolla, w której umieścił swoje skrzydła, jako ofiarę dla tego boga. Według innego źródła świątynię Apollina wybudował w Kumaj w pobliżu Neapolu, gdzie najpierw wylądował. Na Sycylii wykopał też sztuczne jezioro i na stromych skałach wybudował gród warowny, w którym jego nowy pan przechowywał swoje skarby. Dedal dożył późnej starości.