Cortical spreading depression
http://dbpedia.org/resource/Cortical_spreading_depression an entity of type: WikicatNeurologicalDisorders
الانضغاط اللحائي المنتشر هي موجة من نشاط فسيولوجي كهربي مفرط تليها موجة من التثبيط، عادة في القشرة البصرية.
rdf:langString
Der Begriff Streudepolarisierung (Spreading Depression) oder Kortikale Streudepolarisierung (Cortical Spreading Depression) bezeichnet ein regelmäßig auftretendes neurologisches Phänomen, das durch eine sich langsam ausbreitende Depolarisation der Hirnrinde (Cortex) gekennzeichnet ist.
rdf:langString
Cortical spreading depression (CSD) or spreading depolarization (SD) is a wave of electrophysiological hyperactivity followed by a wave of inhibition. Spreading depolarization describes a phenomenon characterized by the appearance of depolarization waves of the neurons and neuroglia that propagates across the cortex at a velocity of 1.5–9.5 mm/min. CSD can be induced by hypoxic conditions and facilitates neuronal death in energy-compromised tissue. CSD has also been implicated in migraine aura, where CSD is assumed to ascend in well-nourished tissue and is typically benign in most of the cases, although it may increase the probability in migraine patients to develop a stroke. Spreading depolarization within brainstem tissues regulating functions crucial for life has been implicated in sudd
rdf:langString
Rozszerzająca się depresja korowa (CSD, z ang. cortical spreading depression) – rozchodząca się fala zmniejszonej aktywności bioelektrycznej kory mózgu. Rozszerzająca się depresja aktywności neuronowej została pierwszy raz zaobserwowana na zwierzętach doświadczalnych (króliki, gołębie i kilka kotów) przez Aristidesa Leão w 1944 roku. W 1958 roku Millner połączył obserwacje Lashleya z pomiarami Leão i zaproponował, że mroczki w czasie migreny z aurą są związane z rozszerzającą się depresją neuronową w początku migreny.
rdf:langString
A depressão cortical alastrante (CSD, em inglês: Cortical spreading depression), despolarização alastrante ou Onda de Leão é uma onda de hiperatividade eletrofisiologia seguida por uma onda de inibição. A despolarização alastrante descreve um fenômeno caracterizado pela aparição de ondas de despolarização dos neurônios e neuroglia que propagam-se através do córtex numa velocidade de 1,5–9,5 mm/min. A DAC pode ser induzida por condições de hipóxia e facilita a morte neuronal em tecidos sem energia. A depressão alastrante já foi implicada na aura da enxaqueca, onde assume-se que elas ascendam em um tecido saudável e que geralmente seja benigna, apesar de poder aumentar a possibilidade de pacientes com enxaqueca tenham um AVC. A despolarização alastrante em tecidos do tronco encefálico, que
rdf:langString
rdf:langString
خمود قشري منتشر
rdf:langString
Streudepolarisierung
rdf:langString
Cortical spreading depression
rdf:langString
Rozszerzająca się depresja korowa
rdf:langString
Depressão cortical alastrante
xsd:integer
11193835
xsd:integer
1096875170
rdf:langString
الانضغاط اللحائي المنتشر هي موجة من نشاط فسيولوجي كهربي مفرط تليها موجة من التثبيط، عادة في القشرة البصرية.
rdf:langString
Der Begriff Streudepolarisierung (Spreading Depression) oder Kortikale Streudepolarisierung (Cortical Spreading Depression) bezeichnet ein regelmäßig auftretendes neurologisches Phänomen, das durch eine sich langsam ausbreitende Depolarisation der Hirnrinde (Cortex) gekennzeichnet ist. Dieses Phänomen, das u. a. mit Hilfe der funktionellen Magnetresonanztomographie (fMRT) oder mittels eines Elektrokortikogramms (ECoG) registriert werden kann, wird mit der Pathogenese der Migräne und des Schlaganfalls in Verbindung gebracht. Die Spreading Depression beginnt meist spontan an einem Punkt und schreitet mit einer charakteristischen Geschwindigkeit von 3 bis 5 Millimeter pro Minute fort. Bei der Migräne schreitet sie einige Zentimeter als lokalisiertes Wellensegment durch Areale der gefurchten Großhirnrinde. Beim Schlaganfall startet die Spreading Depression in der Umgebung des Infarktgewebes und umkreist dieses eventuell mehrmals. Dabei bleibt sie in der Regel auf eine Hemisphäre beschränkt. In den betroffenen Gebieten depolarisieren die Zellmembranen der Neurone und Gliazellen, und die elektrisch messbare Aktivität bricht praktisch völlig zusammen. Die Entstehung und die Ausbreitung der Spreading Depression ist an eine Freisetzung von Kaliumionen in den Extrazellularraum gekoppelt. Auch eine Fehlfunktion von Ionenkanälen für Kalzium, Natrium und Kalium sowie eine Fehlfunktion ionotroper Glutamat-Rezeptoren kann daran beteiligt sein. Kaliumionen führen zu einer Depolarisierung, die sich über einen Bereich der Hirnrinde ausbreitet. Eine langsame Ausbreitung dieser Depolarisation über das Sehzentrum wird als elektrophysiologisches Korrelat wandernder Flimmerskotome angesehen, die häufig während einer Migräneaura beobachtet werden können. Eine Spreading Depression wurde erstmals 1944 durch den Brasilianer beschrieben. Trotz mehr als 5 Jahrzehnten aktiver Forschung in verschiedenen Tiermodellen war das Auftreten der Spreading Depression im menschlichen Gehirn lange Zeit umstritten. Erste klinische Studien mit elektrokortikographischen Ableitungen in der Umgebung von Hirnverletzungen bei neurochirurgischen Patienten konnten einen positiven Nachweis erbringen.
rdf:langString
Cortical spreading depression (CSD) or spreading depolarization (SD) is a wave of electrophysiological hyperactivity followed by a wave of inhibition. Spreading depolarization describes a phenomenon characterized by the appearance of depolarization waves of the neurons and neuroglia that propagates across the cortex at a velocity of 1.5–9.5 mm/min. CSD can be induced by hypoxic conditions and facilitates neuronal death in energy-compromised tissue. CSD has also been implicated in migraine aura, where CSD is assumed to ascend in well-nourished tissue and is typically benign in most of the cases, although it may increase the probability in migraine patients to develop a stroke. Spreading depolarization within brainstem tissues regulating functions crucial for life has been implicated in sudden unexpected death in epilepsy, by way of ion channel mutations such as those seen in Dravet syndrome, a particularly severe form of childhood epilepsy that appears to carry an unusually high risk of SUDEP (sudden unexpected death in epilepsy).
rdf:langString
Rozszerzająca się depresja korowa (CSD, z ang. cortical spreading depression) – rozchodząca się fala zmniejszonej aktywności bioelektrycznej kory mózgu. Rozszerzająca się depresja aktywności neuronowej została pierwszy raz zaobserwowana na zwierzętach doświadczalnych (króliki, gołębie i kilka kotów) przez Aristidesa Leão w 1944 roku. Trzy lata wcześniej Karl Lashley opublikował pracę opartą na pomiarach przesuwania się mroczków w polu widzenia oka, z której wnioskował o aktywności mózgowej w korze wzrokowej. Lashley obliczył też, jak szybko musi się przesuwać zaburzenie w mózgu poprzez korę wzrokową, żeby otrzymać zgodność z przesuwaniem się widzialnych mroczków migoczących. W 1958 roku Millner połączył obserwacje Lashleya z pomiarami Leão i zaproponował, że mroczki w czasie migreny z aurą są związane z rozszerzającą się depresją neuronową w początku migreny. Istnieją hipotezy, że obserwowane iluzje fortyfikacyjne są związane z tym, jak neurony są zorganizowane w korze wzrokowej i tym, jak przesuwa się fala depresji przez tego typu sieć. W pośredni sposób pomiary Aristidesa Leão i późniejsza hipoteza neuronalna były antycypowane w pionierskiej monografii o migrenie Edwarda Liveinga, który zaproponował termin „sztormy nerwów” w 1873 roku. Z badań na szczurach wynika, że rozszerzająca się depresja korowa hamowana jest przez THC.
rdf:langString
A depressão cortical alastrante (CSD, em inglês: Cortical spreading depression), despolarização alastrante ou Onda de Leão é uma onda de hiperatividade eletrofisiologia seguida por uma onda de inibição. A despolarização alastrante descreve um fenômeno caracterizado pela aparição de ondas de despolarização dos neurônios e neuroglia que propagam-se através do córtex numa velocidade de 1,5–9,5 mm/min. A DAC pode ser induzida por condições de hipóxia e facilita a morte neuronal em tecidos sem energia. A depressão alastrante já foi implicada na aura da enxaqueca, onde assume-se que elas ascendam em um tecido saudável e que geralmente seja benigna, apesar de poder aumentar a possibilidade de pacientes com enxaqueca tenham um AVC. A despolarização alastrante em tecidos do tronco encefálico, que regulam as funções cruciais para a vida, já foi implicada em [en], onde canais de íon sofrem mutações, como as vistas na [en], uma forma particularmente severa de epilepsia na infância que parece ter um risco elevado de morte inesperada na epilepsia.
xsd:nonNegativeInteger
12935
