Cornelis Pronk

rdf:langString Cornelis Pronk

rdf:langString Cornelis Pronk (Amsterdam, 1691 - Amsterdam, 1759) was een Nederlands tekenaar en (miniatuur)schilder. Cornelis Pronk werd in 1691 geboren als zoon van een doopsgezinde korenhandelaar. Nadat hij enkele jaren voor zijn vader had gewerkt ging Pronk, op advies van kunstkenner in de leer bij Jan van Houten en portretschilder Arnold Boonen. Pronk is vooral bekend geworden door opmerkelijk nauwkeurige topografische tekeningen uit de eerste helft van de 18e eeuw, die de groeiende behoefte aan een exacte weergave van de architectuur weerspiegelde. Rond 1727-1729 begon zijn tekenstijl aldus definitief de vorm aan te nemen van een transparante en trouwe weergave van de getekende gebouwen, geplaatst in een zonnig, vaak Italiaans aandoend licht. Hiervoor reisde hij het land door, al dan niet in gezelschap van anderen, maakte schetsen ter plaatse (enkele schetsboekjes zijn nog bewaard gebleven, anderen uit elkaar gehaald en verspreid over collecties) en werkte ze later met een bijna fotografische nauwkeurigheid uit. Aan de hand van schetsen en uitgewerkte tekeningen -die hij gewoonlijk dateerde- kunnen sommige reizen nog worden gereconstrueerd. Hij werd daarmee de stichter van een nieuwe topografische tekenschool en kreeg leerlingen zoals Abraham de Haen, Paulus van Liender en Jan de Beijer. Hij maakte in zijn vroegere periode veel tekeningen in opdracht van , een lakenkoopman en amateur-historicus met wie hij door Noord-Holland, Gelderland, Overijssel, Drenthe en Friesland trok. Hij was ook een van de belangrijkste toeleveranciers van de gravures in Het Verheerlijkt Nederland, gepubliceerd in de periode 1745-1774, van de uitgever Isaak Tirion. Dankzij de reizen en het daaruit voortvloeiend topografisch werk van Pronk c.s. is tegenwoordig veel inmiddels verdwenen erfgoed uit de 18e eeuw nog bekend. Cornelis Pronk heeft daarnaast ook nog een tijd lang ontwerpen voor Chinoiserie-serviezen gemaakt.