Concerto for Piano and Wind Instruments (Stravinsky)

http://dbpedia.org/resource/Concerto_for_Piano_and_Wind_Instruments_(Stravinsky) an entity of type: Thing

Il Concerto per pianoforte e fiati (titolo originale Concert pour piano suivi d'orchestre d'harmonie) è una composizione di Igor' Fëdorovič Stravinskij del 1924 ed appartiene al periodo neoclassico dell'autore. rdf:langString
ピアノと管楽器のための協奏曲は、イーゴリ・ストラヴィンスキーが作曲したピアノ協奏曲である。クーセヴィツキー夫人に献呈された。いわゆる吹奏楽の伴奏ではなく、『管楽器のサンフォニー』やヴァレーズの諸作のように管弦楽の弦楽器部分を取った編成の伴奏である。 同じころに作曲された弦楽器が登場しない協奏曲としてはアルバン・ベルク『室内協奏曲』(1925年)、ジャック・イベール『チェロと管楽器のための協奏曲』(1925年)、クルト・ヴァイル『ヴァイオリンと管楽器のための協奏曲』(1925年)、バルトーク『ピアノ協奏曲第2番』(1933年)の第1楽章などがある。 rdf:langString
Het Concert voor piano en blaasinstrumenten of Concert voor piano en blazers (W52) is een compositie van Igor Stravinsky, gecomponeerd in Biarritz van midden 1923 tot april 1924 (de orkestpartituur is gedateerd 21 april 1924). Het werk is opgedragen aan . De bewerking voor twee piano's door de componist werd eveneens in 1924 gepubliceerd. Het werk, met een speelduur van iets meer dan 20 minuten, werd voor het eerst publiekelijk uitgevoerd tijdens de Concerts Koussevitzky in de Parijse Opera op 22 mei 1924, met Serge Koussevitzky als dirigent en de componist als solist. Een week eerder kreeg het werk zijn première tijdens een privéuitvoering bij de Winnaretta Singer, beter bekend als de princesse de Polignac, waarbij Jean Wiéner de begeleiding op tweede piano speelde. rdf:langString
The Concerto for Piano and Wind Instruments was written by Igor Stravinsky in Paris in 1923–24. This work was revised in 1950. It was composed four years after the Symphonies of Wind Instruments, which he wrote upon his arrival in Paris after his stay in Switzerland. These two compositions are from Stravinsky's neoclassical period, and represent a departure from the composer's previous Russian style, in which he produced works such as The Rite of Spring. rdf:langString
Le Concerto pour piano et instruments à vent a été écrit par Igor Stravinsky à Paris en 1923-1924. Une révision datant de 1950 a été faite. Il est postérieur de quatre ans à ses Symphonies d'instruments à vent, qu'il composa à son arrivée à Paris après son séjour Suisse. Ces deux compositions sont le témoin de sa période dite néo-classique, rompant ainsi avec les accents russes de l'avant-guerre. Sa création a eu lieu à l'Opéra de Paris le 22 mai 1924 sous la direction de Serge Koussevitzky et avec le compositeur au piano. rdf:langString
rdf:langString Concerto for Piano and Wind Instruments (Stravinsky)
rdf:langString Concerto per pianoforte e fiati
rdf:langString Concerto pour piano et instruments à vent
rdf:langString ピアノと管楽器のための協奏曲
rdf:langString Concert voor piano en blaasinstrumenten
xsd:integer 9619093
xsd:integer 1034703898
rdf:langString InternetArchiveBot
rdf:langString November 2019
rdf:langString yes
rdf:langString The Concerto for Piano and Wind Instruments was written by Igor Stravinsky in Paris in 1923–24. This work was revised in 1950. It was composed four years after the Symphonies of Wind Instruments, which he wrote upon his arrival in Paris after his stay in Switzerland. These two compositions are from Stravinsky's neoclassical period, and represent a departure from the composer's previous Russian style, in which he produced works such as The Rite of Spring. This concerto numbers among many works for piano written about the same time to be played by the composer himself. This is also true of Capriccio for Piano and Orchestra (1929), his Sonata of 1924 and his Serenade in A (1925). He kept the performance rights to himself for a number of years, wanting the engagements for playing this work for himself, as well as urgently desiring to keep "incompetent or Romantic hands" from "interpreting" the piece before undiscriminating audiences.
rdf:langString Le Concerto pour piano et instruments à vent a été écrit par Igor Stravinsky à Paris en 1923-1924. Une révision datant de 1950 a été faite. Il est postérieur de quatre ans à ses Symphonies d'instruments à vent, qu'il composa à son arrivée à Paris après son séjour Suisse. Ces deux compositions sont le témoin de sa période dite néo-classique, rompant ainsi avec les accents russes de l'avant-guerre. Ce concerto fait partie également d'un ensemble d'œuvres pour piano écrites vers la même époque pour être jouées par le musicien lui-même dans un but alimentaire. C'est le cas également du Capriccio pour piano et orchestre (1929), de sa sonate de 1924 et de sa Sérénade en la (1925) L'orchestre est réduit à une série d'instruments à vent (deux flûtes, un piccolo, deux hautbois, un cor anglais, deux clarinettes, deux bassons, quatre cors, quatre trompettes, trois trombones et un tuba) accompagnée de timbales et de trois contrebasses. Cette forme inhabituelle, mêlant vents et piano, a eu cependant quelques précédents et successeurs dans la musique du XXe siècle. On peut citer le concerto de chambre d'Alban Berg, le premier mouvement du concerto pour piano n° 2 de Béla Bartók. Sa création a eu lieu à l'Opéra de Paris le 22 mai 1924 sous la direction de Serge Koussevitzky et avec le compositeur au piano. L'œuvre comprend trois mouvements et son exécution dure environ vingt minutes. * largo – allegro - più mosso - maestoso * largo - più mosso - tempo primo * allegro – agitato – lento - stringendo * Portail de la culture russe * Portail de la musique classique
rdf:langString Il Concerto per pianoforte e fiati (titolo originale Concert pour piano suivi d'orchestre d'harmonie) è una composizione di Igor' Fëdorovič Stravinskij del 1924 ed appartiene al periodo neoclassico dell'autore.
rdf:langString ピアノと管楽器のための協奏曲は、イーゴリ・ストラヴィンスキーが作曲したピアノ協奏曲である。クーセヴィツキー夫人に献呈された。いわゆる吹奏楽の伴奏ではなく、『管楽器のサンフォニー』やヴァレーズの諸作のように管弦楽の弦楽器部分を取った編成の伴奏である。 同じころに作曲された弦楽器が登場しない協奏曲としてはアルバン・ベルク『室内協奏曲』(1925年)、ジャック・イベール『チェロと管楽器のための協奏曲』(1925年)、クルト・ヴァイル『ヴァイオリンと管楽器のための協奏曲』(1925年)、バルトーク『ピアノ協奏曲第2番』(1933年)の第1楽章などがある。
rdf:langString Het Concert voor piano en blaasinstrumenten of Concert voor piano en blazers (W52) is een compositie van Igor Stravinsky, gecomponeerd in Biarritz van midden 1923 tot april 1924 (de orkestpartituur is gedateerd 21 april 1924). Het werk is opgedragen aan . De bewerking voor twee piano's door de componist werd eveneens in 1924 gepubliceerd. Het werk, met een speelduur van iets meer dan 20 minuten, werd voor het eerst publiekelijk uitgevoerd tijdens de Concerts Koussevitzky in de Parijse Opera op 22 mei 1924, met Serge Koussevitzky als dirigent en de componist als solist. Een week eerder kreeg het werk zijn première tijdens een privéuitvoering bij de Winnaretta Singer, beter bekend als de princesse de Polignac, waarbij Jean Wiéner de begeleiding op tweede piano speelde.
xsd:nonNegativeInteger 3732

data from the linked data cloud