Common noun

http://dbpedia.org/resource/Common_noun an entity of type: Thing

Apelativum je obecné jméno, tedy takové jméno, které není vlastním jménem (propriem), například kůň, radost, kámen (v protikladu ke jménům jako Tomáš nebo Fantomas). Apelativizace proprií, krátce jen apelativizace (méně často též deproprializace, v onomastice též deonymizace), je proces , vlastně zvláštní případ metonymie, jimž se původní vlastní jméno stává obecným a zpravidla rozšiřuje svůj význam. Vlastní jméno osoby, jejíž jméno bylo apelativizováno, se nazývá eponym. rdf:langString
اسم الجنس كل اسم مفرد ليس اسما مختصا بعلم. وهو ثلاثة أصناف: الإفرادي والجمعي والأحادي. rdf:langString
Apelativo estas ĝenerala nomo, do tia nomo, kiu ne estas propra nomo, ekz. ĉevalo, ĝojo, ŝtono. rdf:langString
Zu den Gattungsnamen (lateinisch Nomina appellativa; auch: Gattungsbezeichnungen, Gattungswörter, Appellativa, Appellativen) gehören Wörter für Gattungsbegriffe – im Sinne von geistigen Konzepten – wie Haus, Tier oder Baum. Sie bilden neben Eigennamen (Nomina propria) eine Unterklasse der Substantive. rdf:langString
In linguistica, si dice nome comune un sostantivo che ha per referente una classe di individui (siano essi persone, oggetti o concetti) e talvolta, con il concorso di uno , anche singoli individui. Si oppone tipicamente al nome proprio, che invece indica singoli individui o gruppi di individui intesi nella loro unicità. rdf:langString
Een soortnaam is een substantief. In de regel worden soortnamen in het Nederlands met een kleine letter geschreven, in tegenstelling tot eigennamen. Een bijzondere vorm van de soortnaam is het eponiem. Soms beginnen woorden als merknaam en verworden ze tot soortnaam; dat proces wordt wel merkverwatering of genericide (letterlijk 'soortmoord') genoemd. Voorbeelden zijn: aspirine, chocomel, linoleum, luxaflex, walkman, waxine. Meer voorbeelden staan in de lijst van merknamen die als soortnaam worden gebruikt. rdf:langString
Appellativ (av latin appellare 'kalla, benämna'), eller artnamn, är ett substantiv som benämner ett ting med ett namn, vilket är gemensamt för alla ting av samma slag (till exempel berg, häst, stad, vatten). Motsatsen till appellativ är nomen proprium (egennamn), som betecknar individer. rdf:langString
И́мя нарица́тельное (лат. nomen appellativum, от др.-греч. προσηγορικόν — букв. «прозвище»; «аппелятив») — в грамматике имя существительное, определяющее название (категорию) целой группы объектов, которые имеют общие признаки, и называющее эти объекты по их принадлежности к данной категории: статья, дом, компьютер и т. п. rdf:langString
Nazwa pospolita (imię pospolite, apelatyw od łac. appellativum) – nazwa mogąca się odnosić do dowolnego egzemplarza desygnatów danej klasy przedmiotów (np. stół, drzewo, pies, kobieta, człowiek), w odróżnieniu od nazw własnych (imion własnych), odnoszących się do jednostek. Wyrazy (rzeczowniki) pospolite pełnią w języku dwie funkcje: rdf:langString
rdf:langString اسم الجنس
rdf:langString Apelativum
rdf:langString Gattungsname
rdf:langString Apelativo
rdf:langString Sustantivo común
rdf:langString Common noun
rdf:langString Nome comune (linguistica)
rdf:langString Nazwa pospolita
rdf:langString Soortnaam
rdf:langString Имя нарицательное
rdf:langString Appellativ
xsd:integer 70365
xsd:integer 1108095402
rdf:langString Apelativum je obecné jméno, tedy takové jméno, které není vlastním jménem (propriem), například kůň, radost, kámen (v protikladu ke jménům jako Tomáš nebo Fantomas). Apelativizace proprií, krátce jen apelativizace (méně často též deproprializace, v onomastice též deonymizace), je proces , vlastně zvláštní případ metonymie, jimž se původní vlastní jméno stává obecným a zpravidla rozšiřuje svůj význam. Vlastní jméno osoby, jejíž jméno bylo apelativizováno, se nazývá eponym.
rdf:langString اسم الجنس كل اسم مفرد ليس اسما مختصا بعلم. وهو ثلاثة أصناف: الإفرادي والجمعي والأحادي.
rdf:langString Apelativo estas ĝenerala nomo, do tia nomo, kiu ne estas propra nomo, ekz. ĉevalo, ĝojo, ŝtono.
rdf:langString Zu den Gattungsnamen (lateinisch Nomina appellativa; auch: Gattungsbezeichnungen, Gattungswörter, Appellativa, Appellativen) gehören Wörter für Gattungsbegriffe – im Sinne von geistigen Konzepten – wie Haus, Tier oder Baum. Sie bilden neben Eigennamen (Nomina propria) eine Unterklasse der Substantive.
rdf:langString In linguistica, si dice nome comune un sostantivo che ha per referente una classe di individui (siano essi persone, oggetti o concetti) e talvolta, con il concorso di uno , anche singoli individui. Si oppone tipicamente al nome proprio, che invece indica singoli individui o gruppi di individui intesi nella loro unicità.
rdf:langString Nazwa pospolita (imię pospolite, apelatyw od łac. appellativum) – nazwa mogąca się odnosić do dowolnego egzemplarza desygnatów danej klasy przedmiotów (np. stół, drzewo, pies, kobieta, człowiek), w odróżnieniu od nazw własnych (imion własnych), odnoszących się do jednostek. Wyrazy pospolite (łac. nomina appellativa) służą do kategoryzacji obiektów (przedmiotów), łączymy je w pewne zbiory (klasy) w oparciu o charakterystyczne dla tej grupy cechy, które odróżniają je od innej, np. stół, czyli wyraz pospolity odnosi się do obiektów, które uważamy za identyczne – wszystkie stoły mają co najmniej jedną nogę. Wyrazy (rzeczowniki) pospolite pełnią w języku dwie funkcje: 1. * funkcję orzekającą – za ich pomocą przypisujemy danemu obiektowi (przedmiotowi) określone cechy (np. Ona jest prawniczką. czy On jest piękny.), 2. * funkcję wskazującą – za ich pomocą wyznaczamy indywidualny, pojedynczy przedmiot, egzemplarz danego zbioru (np. Ten prawnik jest dobry.).
rdf:langString Een soortnaam is een substantief. In de regel worden soortnamen in het Nederlands met een kleine letter geschreven, in tegenstelling tot eigennamen. Een bijzondere vorm van de soortnaam is het eponiem. Soms beginnen woorden als merknaam en verworden ze tot soortnaam; dat proces wordt wel merkverwatering of genericide (letterlijk 'soortmoord') genoemd. Voorbeelden zijn: aspirine, chocomel, linoleum, luxaflex, walkman, waxine. Meer voorbeelden staan in de lijst van merknamen die als soortnaam worden gebruikt.
rdf:langString Appellativ (av latin appellare 'kalla, benämna'), eller artnamn, är ett substantiv som benämner ett ting med ett namn, vilket är gemensamt för alla ting av samma slag (till exempel berg, häst, stad, vatten). Motsatsen till appellativ är nomen proprium (egennamn), som betecknar individer.
rdf:langString И́мя нарица́тельное (лат. nomen appellativum, от др.-греч. προσηγορικόν — букв. «прозвище»; «аппелятив») — в грамматике имя существительное, определяющее название (категорию) целой группы объектов, которые имеют общие признаки, и называющее эти объекты по их принадлежности к данной категории: статья, дом, компьютер и т. п.
xsd:nonNegativeInteger 161

data from the linked data cloud