Coiling (pottery)
http://dbpedia.org/resource/Coiling_(pottery) an entity of type: Software
Volvado estas metodo kreadi ceramikon. Ĝi estis uzata por fari el argilo ujojn dum multaj miloj da jaroj. Ĝi estis uzita en teritorioj el Afriko al Grekio kaj el Ĉinio al Nov-Meksiko. Uzante la volvoteknikon, eblas konstrui pli dik- aŭ pli alt-murajn ujojn, kio eble ne estis ebla uzante pli fruajn metodojn. Tiu tekniko ebligas kontrolon de la muroj dum ili estas konstruataj pinte de la muroj por fari ke la ujo ŝajnu pli granda kaj fortika ekstere aŭ pli mallarĝa interne kun malpli da danĝero por memdetruo aŭ ekrompo. Estas multaj vojoj por konstrui ceramikajn objektojn uzante la volvoteknikon. Por fari tion, la ceramikisto prenas flekseblan materialon (kutime argilo), poste rulas ĝin ĝis ĝi formas longan rulaĵon. Poste, metante unu volvaĵon sur alia, povas esti formitaj diferencaj formoj.
rdf:langString
Als Wulsttechnik wird eine keramische Grundtechnik zum Aufbau von Gefäßen und Skulpturen aus Ton bezeichnet. Es werden mehrere Lagen Tonrollen einem gegebenen Grundriss folgend aufeinander gesetzt. Die hierfür verwendeten Tonrollen können entweder von Hand gerollt oder in einer Strangpresse gepresst werden. Durch Aufrauen und Einschlickern (Aufbringen von Schlicker mittels Fingern oder entsprechenden Werkzeugen) der Verbindungsstelle erhält man eine saubere Verbindung der verschiedenen Lagen. Anschließend werden die hierbei entstehenden Fugen verstrichen und mit weichem Ton verputzt.
*
*
*
*
*
rdf:langString
Coiling is a method of creating pottery. It has been used to shape clay into vessels for many thousands of years. It is found across the cultures of the world, including Africa, Greece, China, and Native American cultures of New Mexico. Using the coiling technique, it is possible to build thicker or taller walled vessels, which may not have been possible using earlier methods. The technique permits control of the walls as they are built up and allows building on top of the walls to make the vessel look bigger and bulge outward or narrow inward with less danger of collapsing. To do this, the potter takes a pliable material (usually clay) then rolls it until it forms a coil, or long pliable cylinder. By placing one coil on top of another, different shapes can be formed. As this is done while
rdf:langString
En alfarería, se llama urdido al procedimiento de elaboración de una pieza siguiendo la técnica así denominada y consistente en socavar la “pella” o bola de barro con los dedos o la ayuda de un instrumento rústico o herramientas sencillas. El proceso, cuando se trata de piezas con alzado como las vasijas, se continúa añadiendo rollos o cilindros (“churros”) de arcilla con los que se van levantando las paredes del recipiente.
rdf:langString
rdf:langString
Wulsttechnik
rdf:langString
Volvaĵo (ceramiko)
rdf:langString
Urdido (técnica)
rdf:langString
Coiling (pottery)
xsd:integer
15342268
xsd:integer
1101304827
rdf:langString
Volvado estas metodo kreadi ceramikon. Ĝi estis uzata por fari el argilo ujojn dum multaj miloj da jaroj. Ĝi estis uzita en teritorioj el Afriko al Grekio kaj el Ĉinio al Nov-Meksiko. Uzante la volvoteknikon, eblas konstrui pli dik- aŭ pli alt-murajn ujojn, kio eble ne estis ebla uzante pli fruajn metodojn. Tiu tekniko ebligas kontrolon de la muroj dum ili estas konstruataj pinte de la muroj por fari ke la ujo ŝajnu pli granda kaj fortika ekstere aŭ pli mallarĝa interne kun malpli da danĝero por memdetruo aŭ ekrompo. Estas multaj vojoj por konstrui ceramikajn objektojn uzante la volvoteknikon. Por fari tion, la ceramikisto prenas flekseblan materialon (kutime argilo), poste rulas ĝin ĝis ĝi formas longan rulaĵon. Poste, metante unu volvaĵon sur alia, povas esti formitaj diferencaj formoj.
rdf:langString
Als Wulsttechnik wird eine keramische Grundtechnik zum Aufbau von Gefäßen und Skulpturen aus Ton bezeichnet. Es werden mehrere Lagen Tonrollen einem gegebenen Grundriss folgend aufeinander gesetzt. Die hierfür verwendeten Tonrollen können entweder von Hand gerollt oder in einer Strangpresse gepresst werden. Durch Aufrauen und Einschlickern (Aufbringen von Schlicker mittels Fingern oder entsprechenden Werkzeugen) der Verbindungsstelle erhält man eine saubere Verbindung der verschiedenen Lagen. Anschließend werden die hierbei entstehenden Fugen verstrichen und mit weichem Ton verputzt.
* Herstellung einer Schale aus Steinzeugmasse in Wulsttechnik
* Vorbereitung des Wulstes
* Auskehlen des Wulstes
* vorbereiteter Wulst
* Aufsetzen des Wulstes
* Verstreichen des aufgesetzten Wulstes mit dem oberen Rand des Werkstücks
*
*
* der aufgesetzte Wulst wurde mit dem inneren oberen Rand des Werkstücks verbunden
* der aufgesetzte Wulst wird mit dem äußeren oberen Rand des Werkstücks verbunden
* Beim Aufbau von Gefäßen baut man die Rollen auf einer Grundplatte auf, welche die gewünschte Bodenform des späteren Gefäßes besitzt. Beim Aufbau einer Skulptur kann ebenfalls eine Grundplatte verwendet werden. Dieses ist aber nicht zwingend notwendig. Um die Keramik von allen Seiten gleichmäßig bearbeiten zu können, wird die Arbeit meistens auf einer Ränderscheibe ausgeführt. Bei rotationssymmetrischen Objekten hat man auf der Ränderscheibe auch die Möglichkeit, das Objekt ähnlich wie beim Drehen zu überarbeiten, und so eine glatte Oberfläche zu erzeugen.
rdf:langString
Coiling is a method of creating pottery. It has been used to shape clay into vessels for many thousands of years. It is found across the cultures of the world, including Africa, Greece, China, and Native American cultures of New Mexico. Using the coiling technique, it is possible to build thicker or taller walled vessels, which may not have been possible using earlier methods. The technique permits control of the walls as they are built up and allows building on top of the walls to make the vessel look bigger and bulge outward or narrow inward with less danger of collapsing. To do this, the potter takes a pliable material (usually clay) then rolls it until it forms a coil, or long pliable cylinder. By placing one coil on top of another, different shapes can be formed. As this is done while the clay is still fresh and soft, individual coils can be joined seamlessly with simple pressure, rather than by scoring and/or applying slip to the surface. Optionally, coils may only be joined internally or externally, leaving them visible on the other side as an aesthetic choice.
rdf:langString
En alfarería, se llama urdido al procedimiento de elaboración de una pieza siguiendo la técnica así denominada y consistente en socavar la “pella” o bola de barro con los dedos o la ayuda de un instrumento rústico o herramientas sencillas. El proceso, cuando se trata de piezas con alzado como las vasijas, se continúa añadiendo rollos o cilindros (“churros”) de arcilla con los que se van levantando las paredes del recipiente. Esta técnica de modelado con las manos, sin ayuda del torno, usada aún en el siglo XXI en diversas zonas del planeta, ha sido práctica común representativa de la alfarería hecha por mujeres. Hasta el primer tercio del siglo xx fue técnica habitual entre los alfareros varones, conservada en aquellos talleres con torno no evolucionado, y era el procedimiento habitual para la fabricación de tinajas de grandes tamaños (siendo imposible tornear algo de esas dimensiones a veces colosales). La historiadora Natacha Seseña menciona asimismo la práctica relativamente reciente (hasta mediado el siglo XX) del método del urdido en alfares de Aragón (Calanda y Sestrica) y Andalucía (Montilla y Lucena, en la provincia de Córdoba).
xsd:nonNegativeInteger
2192
