Coat of arms of Portugal

rdf:langString Herb Portugalii

rdf:langString Herb Portugalii jest wynikiem historycznej ewolucji. Niebieski krzyż na srebrnej tarczy był herbem pierwszego króla Alfonsa Zdobywcy (I poł. XII w.). Gdy został on królem Portugalii, w herbie zamieścił dodatkowo srebrne koła, które podkreślały jego prawo do bicia monet. Jego syn, król Sancho I, zamienił krzyż na pięć niebieskich tarcz ze srebrnymi kołami. Zgodnie z portugalską legendą oznaczają one pięć klęsk, jakie zadał jego ojciec Maurom. Inni dodają, że pięć srebrnych kół umieszczonych w każdej tarczy oznacza pięć ran Chrystusa, które dodał Alfons I po decydującej bitwie pod Ourique; jemu to przed bitwą miał ukazać się ukrzyżowany Chrystus, który mógł umocnić jego wiarę w zwycięstwo nad przeważającymi siłami wojsk islamskich. Liczba kół zsumowanych w pionie i poziomie może także oznaczać 30 judaszowych srebrników. Wariant tej legendy opisuje Luís de Camões w swoim eposie, Luzjadach: Wionął chłód ranny — weszła jutrznia chyża, Gwiazdy powoli gasły na błękicie,Gdy Syn Maryi przybity do krzyża Błysł przed Alfonsem nowe budząc życie. Alfons padł na twarz, w prochu się uniża I płonąc wiarą tak woła w zachwycie:— Niewiernym, Panie, cuda Twe przystoją,Ja — i tak wierzę w istność i moc Twoją. —Na wieść o cudzie zapał w wojsku rośnie, Zapał ogarnia drużynę rycerzy,Zasługi księcia wynoszą rozgłośnie I serca swoje święcą mu najszczerzéj:Wojsko go królem nazywa donośnie,I coraz daléj te okrzyki szerzy,I jedno hasło pod niebiosa bije:„W bój za Alfonsa! Król Alfons niech żyje!“(...)Zwycięża Alfons — milkną gwarne szumy, Wojsko trofea i łupy zdobywa:Legły rozbite Maurytanów tłumy,Trzy dni król wielki w polu wypoczywa.I na swéj białéj tarczy, pełen dumy.By pamięć chwały pozostała żywa,Jak w liczbie pięciu polegli mocarze, Niebieskich tarczy pięć malować każe.Na tarczach znaczą srebrników trzydzieści,Za które Zbawca świata był sprzedany:Tak barwny pędzel wysila się k’cześci Boga, co łaską swą wsparł Luzytany;W krzyż ułożono tarcze — każda mieści Po pięć srebrników; — cały zaś oddany Będzie rachunek, gdy tarczę środkową Raz przeliczywszy — przeliczysz na nowo. Luís de Camões, Luzyady, Pieśń trzecia Około 1242 roku król Alfons III w herbie dodał zewnętrzne czerwone pole z siedmioma złotymi zamkami. W 1813 roku cały herb umieszczono na wizerunku sfery armilarnej, przyrządu astronomicznego, nawiązując do czasów wielkich podróży morskich Portugalczyków. Obecny herb został przyjęty w 1911 r.