Cloud chamber
http://dbpedia.org/resource/Cloud_chamber an entity of type: Thing
الغرفة السحابية أو غرفة ويلسون السحابية في فيزياء الجسيمات هي جهاز لاكتشاف جسيمات الإشعاعت المؤية. وتتكون الغرفة السحابية من غرفة صغيرة زجاجية تحتوي على بخار الماء حيث يكون بخار الماء فيها في درجة التشبع. وعندما يتفاعل جسيم ألفا أو جسيم بيتا مع جزيئات الوسط، تتأين الجزيئات على طول مسار الجسيم. وتحفز الأيونات المتولدة على مسار الجسيم على تكثف الماء عليها، حيث تكون تلك الأيونات بمثابة الأنوية لتكثف بخار الماء عليها. وبذلك يصبح مسار الجسيم مرئيا. وتختلف مسارات الجسيمات عن بعضها، فمثلا تكون مسارات جسيم ألفا عريضة ومستقيمة، بينما يكون مسار الإلكترون رفيعا.
rdf:langString
Wilsonova mlžná komora je fyzikální přístroj umožňující pozorovat dráhy elektricky nabitých částic. Částice prolétávající vzduchem obsahujícím podchlazené páry v něm zanechávají stopu v podobě vysrážených kapiček vody. Tyto stopy lze následně vyfotografovat. Přístroj vynalezl Charles Thomson Rees Wilson počátkem 20. století, první pozorování jím uskutečnil v roce 1911. Za tento objev obdržel v roce 1927 Nobelovu cenu za fyziku. Ve druhé polovině 20. století byla mlžná komora postupně vytlačena dokonalejší bublinkovou komorou.
rdf:langString
Als Nebelkammer wird in der Physik ein Teilchendetektor bezeichnet, der dem Nachweis von ionisierender Strahlung dient und für manche Teilchen dabei auch deren Weg sichtbar macht. Nebelkammern werden heute fast nur noch zu Demonstrationszwecken verwendet. Früher waren Nebelkammern bedeutende wissenschaftliche Instrumente zur Erforschung der von radioaktiven Stoffen ausgehenden Strahlen. So wurde Charles Thomson Rees Wilson für die Entwicklung der Expansionsnebelkammer (auch Wilsonschen Nebelkammer) 1927 mit dem Nobelpreis für Physik ausgezeichnet.
rdf:langString
gloine is ea néalsoitheach. Aer a bhíonn ann agus é sáithithe le uisce. Agus cáithníní fo-adamhacha ag gabháil tríd an néalsoitheach bíonn rian na mbraonta uisce le feiceáil, agus rian na gcaithíní le brath sa néalsoitheach dá réir sin. Is é rud á dhéantar de na rianta seo. Ach réimse maighnéadach a dhíriú trasna na tsoithigh, déantar rianta na gcáithníní luchtaithe a fhiaradh, agus bíonn sé le léamh ar fhiaradh gach uile riain cén cineál cáithnín a bhíonn i gceist. Chomh maith leis sin, leithead riain ar bith, tugann sé leid ar mhéid an cháithnín.
rdf:langString
안개 상자 (또는 윌슨 상자)는 이온화 방사선 입자들을 검출하는 데 사용된다. 가장 기본적인 형태로, 안개 상자는 과냉각, 과포화된 물 또는 알코올 증기들이 담긴 밀봉된 상자이다. 알파 입자나 베타 입자가 상자를 통과할 때, 상자 안의 혼합물과 반응하여 이온화된다. 이때 생성된 이온들이 응결핵이 되어 안개를 형성한다 (상자안의 혼합물이 일종은 응축이기 때문이다). 에너지가 높은 알파, 베타 입자들은 입자의 이동 경로를 따라 많은 이온들이 생성되기 때문에 이동 경로의 자취가 생긴다. 이 자취, 흔적들은 입자에 따라 다르다. 예를 들면, 알파 입자의 자취는 굵고 곧은 편인데, 전자(베타 입자)의 자취는 가늘고, 충돌에 자주 바뀌는 형태를 보인다. 안개 상자가 균일한 자기장에 놓여 있으면, 양전하 또는 음전하를 띤 입자들은 반대 전하를 갖는 두 입자에 적용되는 로렌츠 힘 법칙에 따라 서로 반대 방향으로 꺾이게 된다.
rdf:langString
霧箱（きりばこ、英語: cloud chamber）は、蒸気の凝結作用を用いて荷電粒子の飛跡を検出するための装置。1897年にチャールズ・ウィルソンが発明した。 過冷却などを用いて霧を発生させた気体の中に荷電粒子や放射線を入射させると気体分子のイオン化が起こり、そのイオンを凝結核として飛跡が観測される。霧箱はウィルソンによって実用化の研究が行われたことから、ウィルソン霧箱とも呼ばれる。霧箱の原理はこれまでに、ジョゼフ・ジョン・トムソンの電子や放射線の研究やカール・デイヴィッド・アンダーソンの陽電子の検出など様々な粒子や放射線の観測や、コンプトン散乱、、宇宙線の研究など多岐にわたる用途で用いられてきた。ニュートリノの観測は霧箱では検出できず、泡箱を用いることにより初めて検出された。
rdf:langString
La camera a nebbia o camera di Wilson è uno strumento di rivelazione di particelle elementari ideato da Charles Thomson Rees Wilson nel 1899 e successivamente perfezionato nel 1912.
rdf:langString
Komora Wilsona (inaczej komora kondensacyjna, komora mgłowa) – urządzenie służące do detekcji promieniowania jądrowego poprzez obserwację śladów cząstek elementarnych (promieniowania jonizującego), zaprojektowane przez szkockiego fizyka Charlesa Wilsona w 1900 r. Zarejestrowane fotografie śladów cząstek elementarnych w komorze Wilsona były tak przekonującym dowodem ich istnienia, że usunęły wszelkie wątpliwości co do konkluzji Becquerela, Skłodowskiej-Curie i innych. W roku 1932 Carl David Anderson za pomocą komory Wilsona udowodnił istnienie pozytonu.W drugiej połowie XX wieku komory Wilsona zostały zastąpione przez komory pęcherzykowe.
rdf:langString
雲室（英語：Cloud chamber）是個用來偵測游離輻射的粒子偵測器。由英國物理學家查爾斯·威耳遜發明，因此又稱為威爾遜雲室（Wilson cloud chamber）。最簡單的雲室，只是一個密封的環境，裡面充滿過飽和的水蒸氣或酒精。當一束帶電粒子（α粒子或β粒子）與雲室內的混合物相互作用時，會將混合物離子化，造成的離子會扮演雲凝結核的角色，使離子的周圍產生霧氣（因為這些混合物剛好正處於凝結點）。帶電荷粒子走過的時候，會產生很多離子，所以就留下了它們走過的軌跡。這些軌跡的形狀獨特（如α粒子的軌跡較闊，顯示出碰撞造成的彎轉痕跡，β粒子較細與直）。當施加垂直的均勻磁場於雲室時，這些帶電粒子會偏轉，帶正電的偏轉向一邊，帶負電的會偏轉向另一邊，遵守洛侖茲力定律。 雲室對早期次原子研究是非常重要的，但目前已被其他粒子檢測器所取代，例如氣泡室。
rdf:langString
Una cambra de boira, o cambra de Wilson, és un detector de trajectòries de partícules amb càrrega elèctrica en el si d'un vapor saturat i d'un camp magnètic. El pas d'una partícula carregada elèctricament pel si d'un vapor sobresaturat determina un deixant d'ions sobre els quals es condensen gotetes del vapor, tot formant una traça que visualitza la trajectòria de la partícula. La primera cambra de boira fou dissenyada i construïda pel físic escocès Charles Thomson Rees Wilson (1869-1959) el 1912, quan investigava al Cavendish Laboratory de la Universitat de Cambridge, i contenia aire saturat de vapor d'aigua com a gas ionitzable. Per aquest invent rebé el Premi Nobel de Física el 1927.
rdf:langString
Nebulkamero (alinome Vilson-kamero) povas montri spurojn de la jonizaj radioj, ŝargitaj korpuskloj. En la kamero troviĝas tro-malvarmigita gaso, kiu kondensiĝas sur la jonoj, estigita fare de la korpuskloj. La fenomeno samas al kondensa strio de la aviadiloj. Ĝin evoluigis Charles Thomson Rees Wilson (1869-1959) skota fizikisto. Wilson (divide kun Arthur Compton) ricevis pro tio Nobel-premion pri fiziko en 1927.
rdf:langString
A cloud chamber, also known as a Wilson cloud chamber, is a particle detector used for visualizing the passage of ionizing radiation. A cloud chamber consists of a sealed environment containing a supersaturated vapour of water or alcohol. An energetic charged particle (for example, an alpha or beta particle) interacts with the gaseous mixture by knocking electrons off gas molecules via electrostatic forces during collisions, resulting in a trail of ionized gas particles. The resulting ions act as condensation centers around which a mist-like trail of small droplets form if the gas mixture is at the point of condensation. These droplets are visible as a "cloud" track that persists for several seconds while the droplets fall through the vapor. These tracks have characteristic shapes. For exa
rdf:langString
Laino ganbera, baita ere Wilson ganbera bezala zaguna, ionizatutako erradiazioa detektatzeko erabiltzen da. Funtsezko forma sinpleenean hertsia dagoen ganbera hau superhoztutako eta superkondentsatutako lurrinaz beteta dago. Alfa edo beta partikulak lurrinarekin kontaktuan jartzen direnean ionizatu egiten dute. Lurrina kondentsatutako puntuan dagoenez, ioioak nukleo kondentsatu bihurtzen dira eta beraien ingurunean lainoa sortzen da. Beraz, alfa eta beta partikulak pasatzen direnean, ionizatutako nukleoen aztarna laionutsuak uzten dituzte. Partikula bakoitzak aztarna desberdinak uzten dituzte, esaterako alfa partikulen aztarnak zuzen eta zabalak dira, beta partikulena (elektroiena) berriz mehe eta makurdura gehiago erakusten dute.
rdf:langString
La cámara de niebla, también conocida como cámara de Wilson, es un dispositivo utilizado para detectar partículas de radiación ionizante. En su forma más sencilla, una cámara de niebla es un entorno cerrado que contiene vapor de agua y . Cuando una partícula cargada de suficiente energía interacciona con el vapor, lo ioniza. Los iones resultantes actúan como núcleos de condensación, alrededor de los cuales se forman gotas de líquido que dan lugar a una niebla. Al paso de las partículas se va produciendo una estela o traza, debido a los numerosos iones producidos a lo largo de su trayectoria. Estas trazas tienen formas distintivas (por ejemplo, la traza de una partícula alfa es ancha y recta, mientras que la de un electrón es más fina y muestra evidencias de ser deflectada).
rdf:langString
Kamar kabut (bahasa Inggris: cloud chamber), disebut juga kamar kabut Wilson, adalah detektor partikel yang digunakan untuk memvisualisasikan pergerakan radiasi pengion. Kamar kabut terdiri dari sebuah lingkungan tertutup yang berisi uap air atau alkohol yang disupersaturasikan. Partikel bermuatan energi (misalnya, sebuah partikel alfa atau beta) akan berinteraksi dengan campuran gas dengan cara menumbuk elektron dari molekul gas melalui gaya elektrostatik pada saat tumbukan, menghasilkan sebuah jejak partikel gas yang diionkan. Ion yang dihasilkan berperan sebagai yang disekitarnya terbentuk sebuah jejak tetasan kecil yang menyerupai kabut apabila campuran gasnya sedang dalam titik pengembunan. Tetesan-tetesan ini terlihat seperti sebuah jalur "kabut" yang terus ada selama beberapa detik
rdf:langString
Une chambre à brouillard est un détecteur de particules qui montre sous la forme de traînées de condensation le passage des particules nucléaires dans la matière. Il s'agit d'une enceinte (étanche ou non) dans laquelle une phase vapeur d'eau ou d'alcool sursaturée est présente. La sursaturation est créée via deux principes physiques différents :
* par expansion du volume de l'enceinte via un piston : il s'agit des chambres à expansion ou Chambre de Wilson (1911) ;
* par refroidissement du support de l'enceinte : il s'agit des chambres à diffusion ou Chambre de Langsdorf (1939).
rdf:langString
Een nevelvat, ook wel nevelkamer genoemd, of Wilsonvat, naar de uitvinder, Charles Thomson Rees Wilson, is een wetenschappelijk instrument waarmee sporen van kleine deeltjes (bijvoorbeeld elektronen of alfadeeltjes) zichtbaar kunnen worden gemaakt. Het nevelvat is van groot belang geweest voor de ontwikkeling van de deeltjesfysica. Dankzij het nevelvat konden bijvoorbeeld bij de studie van het Compton-effect de door de röntgenstraling verstrooide elektronen zichtbaar worden gemaakt. Ook het positron werd voor het eerst waargenomen met behulp van een nevelvat. Het spoor van een positron is te zien op de foto rechts, misschien wel de meest beroemde foto die ooit gemaakt is met behulp van een nevelvat (zie de uitleg hieronder voor meer informatie). In de loop van de twintigste eeuw werd de we
rdf:langString
Câmara de Wilson, também chamada câmara de nuvens, consiste em um eficiente método de identificação de partículas subatômicas inventado por Charles Thomson Rees Wilson na Universidade de Cambridge em 1897. Trata-se de uma câmara com interior saturado de vapor d'água. Ao se bombardear o interior da câmara com partículas provenientes de um feixe de raios X ou uma fonte de raios gama, estas ionizam o gás presente na câmara. Os íons gasosos funcionam como núcleos de condensação do vapor, portanto ao se notar condensação, é verificada a existência das partículas.
rdf:langString
Камера Вильсона (конденсационная камера, туманная камера) — детектор быстрых заряженных частиц, в котором используется способность ионов выполнять роль зародышей водяных капель в переохлажденном перенасыщенном паре. Для создания переохлаждённого пара используется быстрое адиабатическое расширение, сопровождающееся резким понижением температуры. Камеры Вильсона обычно помещают в магнитное поле, в котором траектории заряженных частиц искривляются. Определение радиуса кривизны траектории позволяет определить частицы, а, следовательно, идентифицировать её.
rdf:langString
Wilsonkammare, eller dimkammare är instrument som används för att studera joniserande strålning, ursprungligen utvecklad av den skotske fysikern Charles T. R. Wilson för meteorologiska experiment. Wilsonkammaren är en behållare med innehåll av övermättad (klar) vattenånga. Behållaren är försedd med ett fönster där man kan se dimspår av ånga efter alfa- och betapartiklar (heliumkärnor respektive elektroner). Dessa partiklar bildar sekundära joner som drar till sig vattenmolekyler. Dimdroppar byggs sedan upp enligt den kalla väggens princip.Dimkammaren hade mycket stor betydelse inom partikelforskningen tills bubbelkammaren utvecklades 1952 av Donald A. Glaser.Wilson fick 1927 års nobelpris i fysik.Idag används wilsonkammare i huvudsak inom fysikutbildning där man tittar på spontana sönderfa
rdf:langString
Ка́мера Ві́льсона — детектор треків швидких заряджених частинок, в якому використовується здатність іонів виконувати роль зародків водяних крапель у переохолодженій перенасиченій парі. Для створення переохолодженої пари використовується швидке адіабатичне розширення, що супроводжується різким пониженням температури. Камери Вільсона зазвичай поміщають у магнітне поле, в якому траєкторії заряджених частинок викривляються. Визначення радіусу кривизни траєкторії дозволяє визначити відношення питомого електричного заряду частинки, а, отже, ідентифікувати її.
rdf:langString
rdf:langString
غرفة سحابية
rdf:langString
Cambra de boira
rdf:langString
Wilsonova mlžná komora
rdf:langString
Nebelkammer
rdf:langString
Nebulkamero
rdf:langString
Cámara de niebla
rdf:langString
Cloud chamber
rdf:langString
Laino ganbera
rdf:langString
Néalsoitheach
rdf:langString
Kamar kabut
rdf:langString
Camera a nebbia
rdf:langString
Chambre à brouillard
rdf:langString
안개 상자
rdf:langString
霧箱
rdf:langString
Nevelvat
rdf:langString
Komora Wilsona
rdf:langString
Câmara de Wilson
rdf:langString
Камера Вильсона
rdf:langString
Wilsonkammare
rdf:langString
云室
rdf:langString
Камера Вільсона
xsd:integer
483855
xsd:integer
1123027810
xsd:date
2014-09-14
rdf:langString
الغرفة السحابية أو غرفة ويلسون السحابية في فيزياء الجسيمات هي جهاز لاكتشاف جسيمات الإشعاعت المؤية. وتتكون الغرفة السحابية من غرفة صغيرة زجاجية تحتوي على بخار الماء حيث يكون بخار الماء فيها في درجة التشبع. وعندما يتفاعل جسيم ألفا أو جسيم بيتا مع جزيئات الوسط، تتأين الجزيئات على طول مسار الجسيم. وتحفز الأيونات المتولدة على مسار الجسيم على تكثف الماء عليها، حيث تكون تلك الأيونات بمثابة الأنوية لتكثف بخار الماء عليها. وبذلك يصبح مسار الجسيم مرئيا. وتختلف مسارات الجسيمات عن بعضها، فمثلا تكون مسارات جسيم ألفا عريضة ومستقيمة، بينما يكون مسار الإلكترون رفيعا.
rdf:langString
Una cambra de boira, o cambra de Wilson, és un detector de trajectòries de partícules amb càrrega elèctrica en el si d'un vapor saturat i d'un camp magnètic. El pas d'una partícula carregada elèctricament pel si d'un vapor sobresaturat determina un deixant d'ions sobre els quals es condensen gotetes del vapor, tot formant una traça que visualitza la trajectòria de la partícula. La primera cambra de boira fou dissenyada i construïda pel físic escocès Charles Thomson Rees Wilson (1869-1959) el 1912, quan investigava al Cavendish Laboratory de la Universitat de Cambridge, i contenia aire saturat de vapor d'aigua com a gas ionitzable. Per aquest invent rebé el Premi Nobel de Física el 1927. Les gotetes de líquid es formen perquè, en un vapor sobresaturat, els ions actuen com a , atès que llur camp electroestàtic venç la tensió superficial que evitaria la formació de gotetes. Les sobresaturació del vapor es pot aconseguir de maneres diferents:
* A la cambra d'expansió, el mètode original de Wilson, un vapor saturat és expansionat de forma ràpida i adiabàtica i, com a conseqüència, disminueix la seva temperatura i esdevé sobresaturat; un sistema de recompressions i expansions successives permeten la utilització continuada de la cambra, bé que hi ha sempre un temps mort en què les condicions no són apropiades; en aquest tipus de cambres, un dispositiu secundari dispara el sistema expansiu quan detecta l'entrada de la partícula.
* A la cambra de difusió, ideada per A. Langsdorf el 1939, en la part inferior i la superior del volum del gas (hidrogen, generalment), garanteix que, en descendir el vapor a la zona inferior, més freda, se sobresatura; en conseqüència, no és necessari un sistema expansiu i la càmera és utilitzable contínuament. Completen la cambra de boira una càmera fotogràfica, estereoscòpica, de triple imatge o de múltiple imatge, i un sistema d'il·luminació, ambdós disparats per un detector secundari, així com un generador de camp electroestàtic, que separa les partícules i els ions no desitjats, i un imant deflector (un imant superconductor, generalment), que fa possible de determinar el moment lineal de la partícula incident a partir de la curvatura de la seva trajectòria. Posteriorment, hom usà cambres d'argó o de mescles d'aigua i alcohol propílic, però en l'actualitat la cambra de boira és poc usada.
rdf:langString
Wilsonova mlžná komora je fyzikální přístroj umožňující pozorovat dráhy elektricky nabitých částic. Částice prolétávající vzduchem obsahujícím podchlazené páry v něm zanechávají stopu v podobě vysrážených kapiček vody. Tyto stopy lze následně vyfotografovat. Přístroj vynalezl Charles Thomson Rees Wilson počátkem 20. století, první pozorování jím uskutečnil v roce 1911. Za tento objev obdržel v roce 1927 Nobelovu cenu za fyziku. Ve druhé polovině 20. století byla mlžná komora postupně vytlačena dokonalejší bublinkovou komorou.
rdf:langString
Nebulkamero (alinome Vilson-kamero) povas montri spurojn de la jonizaj radioj, ŝargitaj korpuskloj. En la kamero troviĝas tro-malvarmigita gaso, kiu kondensiĝas sur la jonoj, estigita fare de la korpuskloj. La fenomeno samas al kondensa strio de la aviadiloj. Ĝin evoluigis Charles Thomson Rees Wilson (1869-1959) skota fizikisto. Wilson (divide kun Arthur Compton) ricevis pro tio Nobel-premion pri fiziko en 1927. La nebulkameron pluevoluigis Patrick Maynard Stuart Blackett, pro kio li same ricevis Nobel-premion en 1948 kaj pro la alligitaj malkovroj en tereno de la nuklea fiziko kaj la kosma radiado.
rdf:langString
Als Nebelkammer wird in der Physik ein Teilchendetektor bezeichnet, der dem Nachweis von ionisierender Strahlung dient und für manche Teilchen dabei auch deren Weg sichtbar macht. Nebelkammern werden heute fast nur noch zu Demonstrationszwecken verwendet. Früher waren Nebelkammern bedeutende wissenschaftliche Instrumente zur Erforschung der von radioaktiven Stoffen ausgehenden Strahlen. So wurde Charles Thomson Rees Wilson für die Entwicklung der Expansionsnebelkammer (auch Wilsonschen Nebelkammer) 1927 mit dem Nobelpreis für Physik ausgezeichnet.
rdf:langString
A cloud chamber, also known as a Wilson cloud chamber, is a particle detector used for visualizing the passage of ionizing radiation. A cloud chamber consists of a sealed environment containing a supersaturated vapour of water or alcohol. An energetic charged particle (for example, an alpha or beta particle) interacts with the gaseous mixture by knocking electrons off gas molecules via electrostatic forces during collisions, resulting in a trail of ionized gas particles. The resulting ions act as condensation centers around which a mist-like trail of small droplets form if the gas mixture is at the point of condensation. These droplets are visible as a "cloud" track that persists for several seconds while the droplets fall through the vapor. These tracks have characteristic shapes. For example, an alpha particle track is thick and straight, while a beta particle track is wispy and shows more evidence of deflections by collisions. Cloud chambers were invented in the early 1900s by the Scottish physicist Charles Thomson Rees Wilson. They played a prominent role in experimental particle physics from the 1920s to the 1950s, until the advent of the bubble chamber. In particular, the discoveries of the positron in 1932 (see Fig. 1) and the muon in 1936, both by Carl Anderson (awarded a Nobel Prize in Physics in 1936), used cloud chambers. Discovery of the kaon by George Rochester and Clifford Charles Butler in 1947, also was made using a cloud chamber as the detector. In each of these cases, cosmic rays were the source of ionizing radiation. Yet they were also used with artificial sources of particles, for example in radiography applications as part of the Manhattan Project.
rdf:langString
Laino ganbera, baita ere Wilson ganbera bezala zaguna, ionizatutako erradiazioa detektatzeko erabiltzen da. Funtsezko forma sinpleenean hertsia dagoen ganbera hau superhoztutako eta superkondentsatutako lurrinaz beteta dago. Alfa edo beta partikulak lurrinarekin kontaktuan jartzen direnean ionizatu egiten dute. Lurrina kondentsatutako puntuan dagoenez, ioioak nukleo kondentsatu bihurtzen dira eta beraien ingurunean lainoa sortzen da. Beraz, alfa eta beta partikulak pasatzen direnean, ionizatutako nukleoen aztarna laionutsuak uzten dituzte. Partikula bakoitzak aztarna desberdinak uzten dituzte, esaterako alfa partikulen aztarnak zuzen eta zabalak dira, beta partikulena (elektroiena) berriz mehe eta makurdura gehiago erakusten dute. Argazkian ikusten den laino ganberan eremu magnetiko bertikal bat aplikatu da eta positibo eta negatiboki kargatutako partikulak aurkako norabidetan joaten dira. Partikula baten masa eta karga elektrikoaren arteko erlazioa eremu magnetiko batean barruan aztarna kizkurtuak uzten dituzte eta honetan oinarrituta, positroiaren aurkikuntza laino ganbera batekin egin zen. Hasiera batean positroien aztarna kizkurra dela eta, alderantziz mugitzen ziren elektroiak zirela pentsatu zen. Argazkian agertzen den positroia gora mugitzen doa (azpitik makurtua izanda) aztarnaren kurbadura handiagoa bai da argazkiaren azpiko partean.
rdf:langString
La cámara de niebla, también conocida como cámara de Wilson, es un dispositivo utilizado para detectar partículas de radiación ionizante. En su forma más sencilla, una cámara de niebla es un entorno cerrado que contiene vapor de agua y . Cuando una partícula cargada de suficiente energía interacciona con el vapor, lo ioniza. Los iones resultantes actúan como núcleos de condensación, alrededor de los cuales se forman gotas de líquido que dan lugar a una niebla. Al paso de las partículas se va produciendo una estela o traza, debido a los numerosos iones producidos a lo largo de su trayectoria. Estas trazas tienen formas distintivas (por ejemplo, la traza de una partícula alfa es ancha y recta, mientras que la de un electrón es más fina y muestra evidencias de ser deflectada). Cuando se aplica un campo magnético vertical, las partículas cargadas se curvan en sentidos opuestos dependiendo del signo de su carga. Esto se mostró en la fotografía donde se produjo el descubrimiento del positrón, en la cual se veía que el electrón se curvaba en el sentido opuesto. El positrón se estaba moviendo hacia arriba, y presumiblemente fue deflectado desde abajo porque la curvatura de la traza es mayor en la parte inferior de la figura (la fotografía estaba con la parte de arriba hacia abajo).
rdf:langString
Une chambre à brouillard est un détecteur de particules qui montre sous la forme de traînées de condensation le passage des particules nucléaires dans la matière. Il s'agit d'une enceinte (étanche ou non) dans laquelle une phase vapeur d'eau ou d'alcool sursaturée est présente. La sursaturation est créée via deux principes physiques différents :
* par expansion du volume de l'enceinte via un piston : il s'agit des chambres à expansion ou Chambre de Wilson (1911) ;
* par refroidissement du support de l'enceinte : il s'agit des chambres à diffusion ou Chambre de Langsdorf (1939). Les chambres de Wilson fonctionnent de manière « pulsée », c'est-à-dire qu'elles ne montrent les rayonnements qu'une à deux fois par minute étant donné la nécessité de réaliser des cycles de détente via le piston. Le solvant utilisé peut être de la vapeur d'eau ou un mélange eau/alcool. Elles peuvent cependant fonctionner suivant un plan vertical pour voir les particules « venant d'en haut » ce qui explique leur utilisation jusque dans les années 1950 pour l'étude du rayonnement cosmique. Les chambres de Langsdorf (diffusion cloud chamber) fonctionnent uniquement avec une phase d'alcool pur, le froid extrême (−30 °C) de la surface empêchant l'utilisation d'eau (celle-ci cristalliserait). Le plan de fonctionnement est uniquement horizontal, la couche sursaturée se mettant en place par gravité au-dessus de la surface refroidie. Les traces blanches observées dans ces machines sont constituées de milliers de gouttelettes d'eau ou d'alcool qui se sont condensées là où est passée une particule nucléaire. En fonction de la forme des tracés (longueur, trajectoire, densité des gouttelettes), on pourra identifier la particule ayant traversé le détecteur. Seules les particules nucléaires chargées (capable d'ioniser la matière) sont détectables dans les chambres à brouillard. Au niveau de la mer, quatre particules sont communément observables : les particules alpha, les protons, les électrons et les muons (bien que ces derniers soient très discrets étant donné leurs faibles interactions dans la matière dues à leur vitesse relativiste).
rdf:langString
gloine is ea néalsoitheach. Aer a bhíonn ann agus é sáithithe le uisce. Agus cáithníní fo-adamhacha ag gabháil tríd an néalsoitheach bíonn rian na mbraonta uisce le feiceáil, agus rian na gcaithíní le brath sa néalsoitheach dá réir sin. Is é rud á dhéantar de na rianta seo. Ach réimse maighnéadach a dhíriú trasna na tsoithigh, déantar rianta na gcáithníní luchtaithe a fhiaradh, agus bíonn sé le léamh ar fhiaradh gach uile riain cén cineál cáithnín a bhíonn i gceist. Chomh maith leis sin, leithead riain ar bith, tugann sé leid ar mhéid an cháithnín.
rdf:langString
Kamar kabut (bahasa Inggris: cloud chamber), disebut juga kamar kabut Wilson, adalah detektor partikel yang digunakan untuk memvisualisasikan pergerakan radiasi pengion. Kamar kabut terdiri dari sebuah lingkungan tertutup yang berisi uap air atau alkohol yang disupersaturasikan. Partikel bermuatan energi (misalnya, sebuah partikel alfa atau beta) akan berinteraksi dengan campuran gas dengan cara menumbuk elektron dari molekul gas melalui gaya elektrostatik pada saat tumbukan, menghasilkan sebuah jejak partikel gas yang diionkan. Ion yang dihasilkan berperan sebagai yang disekitarnya terbentuk sebuah jejak tetasan kecil yang menyerupai kabut apabila campuran gasnya sedang dalam titik pengembunan. Tetesan-tetesan ini terlihat seperti sebuah jalur "kabut" yang terus ada selama beberapa detik ketika tetesannya jatuh melalui uap. Jalur-jalur ini memiliki bentuk yang khas. Contohnya, jalur partikel alfa berbentuk tebal dan lurus, sedangkan jalur elektron berbentuk tipis dan tampak telah mengalami tumbukan. Kamar kabut memiliki peran penting dalam fisika partikel eksperimental dari 1920-an sampai 1950-an, sampai penemuan bilik gelembung. Khususnya, penemuan positron pada tahun 1932 (lihat Fig. 1) dan muon pada 1936, keduanya ditemukan oleh Carl Anderson (yang dihargai Penghargaan Nobel Fisika pada tahun 1936), menggunakan kamar kabut. Penemuan kaon oleh dan pada tahun 1947, juga dilakukan menggunakan kamar kabut sebagai detektor. Dalam penemuan-penemuan tersebut, sinar kosmik adalah sumber radiasi pengionnya.
rdf:langString
안개 상자 (또는 윌슨 상자)는 이온화 방사선 입자들을 검출하는 데 사용된다. 가장 기본적인 형태로, 안개 상자는 과냉각, 과포화된 물 또는 알코올 증기들이 담긴 밀봉된 상자이다. 알파 입자나 베타 입자가 상자를 통과할 때, 상자 안의 혼합물과 반응하여 이온화된다. 이때 생성된 이온들이 응결핵이 되어 안개를 형성한다 (상자안의 혼합물이 일종은 응축이기 때문이다). 에너지가 높은 알파, 베타 입자들은 입자의 이동 경로를 따라 많은 이온들이 생성되기 때문에 이동 경로의 자취가 생긴다. 이 자취, 흔적들은 입자에 따라 다르다. 예를 들면, 알파 입자의 자취는 굵고 곧은 편인데, 전자(베타 입자)의 자취는 가늘고, 충돌에 자주 바뀌는 형태를 보인다. 안개 상자가 균일한 자기장에 놓여 있으면, 양전하 또는 음전하를 띤 입자들은 반대 전하를 갖는 두 입자에 적용되는 로렌츠 힘 법칙에 따라 서로 반대 방향으로 꺾이게 된다.
rdf:langString
霧箱（きりばこ、英語: cloud chamber）は、蒸気の凝結作用を用いて荷電粒子の飛跡を検出するための装置。1897年にチャールズ・ウィルソンが発明した。 過冷却などを用いて霧を発生させた気体の中に荷電粒子や放射線を入射させると気体分子のイオン化が起こり、そのイオンを凝結核として飛跡が観測される。霧箱はウィルソンによって実用化の研究が行われたことから、ウィルソン霧箱とも呼ばれる。霧箱の原理はこれまでに、ジョゼフ・ジョン・トムソンの電子や放射線の研究やカール・デイヴィッド・アンダーソンの陽電子の検出など様々な粒子や放射線の観測や、コンプトン散乱、、宇宙線の研究など多岐にわたる用途で用いられてきた。ニュートリノの観測は霧箱では検出できず、泡箱を用いることにより初めて検出された。
rdf:langString
La camera a nebbia o camera di Wilson è uno strumento di rivelazione di particelle elementari ideato da Charles Thomson Rees Wilson nel 1899 e successivamente perfezionato nel 1912.
rdf:langString
Câmara de Wilson, também chamada câmara de nuvens, consiste em um eficiente método de identificação de partículas subatômicas inventado por Charles Thomson Rees Wilson na Universidade de Cambridge em 1897. Trata-se de uma câmara com interior saturado de vapor d'água. Ao se bombardear o interior da câmara com partículas provenientes de um feixe de raios X ou uma fonte de raios gama, estas ionizam o gás presente na câmara. Os íons gasosos funcionam como núcleos de condensação do vapor, portanto ao se notar condensação, é verificada a existência das partículas. Alguns importantes empregos da câmara foram as experiências que determinaram a carga elétrica do elétron, por Joseph John Thomson. Tal feito rendeu a Wilson o Prêmio Nobel de Fisica de 1927, dividido com Arthur Holly Compton, o descobridor do efeito que leva seu nome.
rdf:langString
Een nevelvat, ook wel nevelkamer genoemd, of Wilsonvat, naar de uitvinder, Charles Thomson Rees Wilson, is een wetenschappelijk instrument waarmee sporen van kleine deeltjes (bijvoorbeeld elektronen of alfadeeltjes) zichtbaar kunnen worden gemaakt. Het nevelvat is van groot belang geweest voor de ontwikkeling van de deeltjesfysica. Dankzij het nevelvat konden bijvoorbeeld bij de studie van het Compton-effect de door de röntgenstraling verstrooide elektronen zichtbaar worden gemaakt. Ook het positron werd voor het eerst waargenomen met behulp van een nevelvat. Het spoor van een positron is te zien op de foto rechts, misschien wel de meest beroemde foto die ooit gemaakt is met behulp van een nevelvat (zie de uitleg hieronder voor meer informatie). In de loop van de twintigste eeuw werd de wetenschappelijke functie van het nevelvat overgenomen door nauwkeuriger en veelzijdiger instrumenten als het bellenvat, de vonkenkamer en ten slotte de dradenkamer. Het instrument is nog steeds populair bij hobbyisten en als demonstratie in het onderwijs, waarschijnlijk vooral vanwege de eenvoudige constructie.
rdf:langString
Komora Wilsona (inaczej komora kondensacyjna, komora mgłowa) – urządzenie służące do detekcji promieniowania jądrowego poprzez obserwację śladów cząstek elementarnych (promieniowania jonizującego), zaprojektowane przez szkockiego fizyka Charlesa Wilsona w 1900 r. Zarejestrowane fotografie śladów cząstek elementarnych w komorze Wilsona były tak przekonującym dowodem ich istnienia, że usunęły wszelkie wątpliwości co do konkluzji Becquerela, Skłodowskiej-Curie i innych. W roku 1932 Carl David Anderson za pomocą komory Wilsona udowodnił istnienie pozytonu.W drugiej połowie XX wieku komory Wilsona zostały zastąpione przez komory pęcherzykowe.
rdf:langString
Wilsonkammare, eller dimkammare är instrument som används för att studera joniserande strålning, ursprungligen utvecklad av den skotske fysikern Charles T. R. Wilson för meteorologiska experiment. Wilsonkammaren är en behållare med innehåll av övermättad (klar) vattenånga. Behållaren är försedd med ett fönster där man kan se dimspår av ånga efter alfa- och betapartiklar (heliumkärnor respektive elektroner). Dessa partiklar bildar sekundära joner som drar till sig vattenmolekyler. Dimdroppar byggs sedan upp enligt den kalla väggens princip.Dimkammaren hade mycket stor betydelse inom partikelforskningen tills bubbelkammaren utvecklades 1952 av Donald A. Glaser.Wilson fick 1927 års nobelpris i fysik.Idag används wilsonkammare i huvudsak inom fysikutbildning där man tittar på spontana sönderfall och lågradioaktiva preparat.En klassisk wilsonkammare kan ses på http://www.sciencemuseum.org.uk/ i London med sökord ”wilson chamber”.I skolan brukar två typer av dimkammare användas: pulserande kompressions-/dekompressionskammare, samt kontinuerlig wilsonkammare.
rdf:langString
Ка́мера Ві́льсона — детектор треків швидких заряджених частинок, в якому використовується здатність іонів виконувати роль зародків водяних крапель у переохолодженій перенасиченій парі. Для створення переохолодженої пари використовується швидке адіабатичне розширення, що супроводжується різким пониженням температури. Швидка заряджена частинка, рухаючись крізь хмару перенасиченої пари, йонізує її. Процес конденсації пари відбувається швидше у місцях утворення йонів. Як наслідок, там, де пролетіла заряджена частинка, утворюється слід із крапельок води, який можна сфотографувати. Саме через такий вид треків камера отримала свою англійську назву cloud chamber — туманна кімната. Камери Вільсона зазвичай поміщають у магнітне поле, в якому траєкторії заряджених частинок викривляються. Визначення радіусу кривизни траєкторії дозволяє визначити відношення питомого електричного заряду частинки, а, отже, ідентифікувати її. Камеру винайшов у 1912 році шотландський фізик Чарльз Вільсон. За винахід камери Вільсон отримав Нобелівську премію з фізики 1927 року. У 1948 за вдосконалення камери Вільсона і проведені з нею дослідження Нобелівську премію отримав Патрік Блекетт.
rdf:langString
Камера Вильсона (конденсационная камера, туманная камера) — детектор быстрых заряженных частиц, в котором используется способность ионов выполнять роль зародышей водяных капель в переохлажденном перенасыщенном паре. Для создания переохлаждённого пара используется быстрое адиабатическое расширение, сопровождающееся резким понижением температуры. Быстрая заряженная частица, двигаясь сквозь облако перенасыщенного пара, ионизирует его. Процесс конденсации пара происходит быстрее в местах образования ионов. Как следствие, там, где пролетела заряженная частица, образуется след из капелек воды, который можно сфотографировать. Именно из-за такого вида треков камера получила свое английское название — облачная камера (англ. cloud chamber). Камеры Вильсона обычно помещают в магнитное поле, в котором траектории заряженных частиц искривляются. Определение радиуса кривизны траектории позволяет определить частицы, а, следовательно, идентифицировать её. Камеру изобрел в 1912 году шотландский физик Чарльз Вильсон. За изобретение камеры Вильсон получил Нобелевскую премию по физике 1927 года. В 1948 за совершенствование камеры Вильсона и проведенные с ней исследования Нобелевскую премию получил Патрик Блэкетт.
rdf:langString
雲室（英語：Cloud chamber）是個用來偵測游離輻射的粒子偵測器。由英國物理學家查爾斯·威耳遜發明，因此又稱為威爾遜雲室（Wilson cloud chamber）。最簡單的雲室，只是一個密封的環境，裡面充滿過飽和的水蒸氣或酒精。當一束帶電粒子（α粒子或β粒子）與雲室內的混合物相互作用時，會將混合物離子化，造成的離子會扮演雲凝結核的角色，使離子的周圍產生霧氣（因為這些混合物剛好正處於凝結點）。帶電荷粒子走過的時候，會產生很多離子，所以就留下了它們走過的軌跡。這些軌跡的形狀獨特（如α粒子的軌跡較闊，顯示出碰撞造成的彎轉痕跡，β粒子較細與直）。當施加垂直的均勻磁場於雲室時，這些帶電粒子會偏轉，帶正電的偏轉向一邊，帶負電的會偏轉向另一邊，遵守洛侖茲力定律。 雲室對早期次原子研究是非常重要的，但目前已被其他粒子檢測器所取代，例如氣泡室。
xsd:nonNegativeInteger
14491
