Cities of Refuge
http://dbpedia.org/resource/Cities_of_Refuge an entity of type: WikicatTorahCities
Die Asylstadt, auch als Zufluchtsstadt oder Freistadt bekannt, ist in der Bibel ein wichtiges Rechtsinstitut, das als erste historisch bekannte Form eines Asylrechts anzusehen ist. Nach dem archaischen Sippenrecht der Blutrache konnte jeder Angehörige eines Totschlag-Opfers den Täter überallhin verfolgen und töten, um damit der Gerechtigkeit zu genügen. Die biblische Gesetzgebung hat dies nach und nach immer stärker eingeschränkt und schließlich ganz abgelehnt. Die Asylorte waren dabei ein wichtiger Fortschritt.
rdf:langString
The cities of refuge (Hebrew: ערי המקלט ‘ārê ha-miqlāṭ) were six Levitical towns in the Kingdom of Israel and the Kingdom of Judah in which the perpetrators of accidental manslaughter could claim the right of asylum. Maimonides, invoking talmudic literature, expands the city of refuge count to all 48 Levitical cities.Outside of these cities, blood vengeance against such perpetrators was allowed by law. The Bible names the six cities as being cities of refuge: Golan, Ramoth, and Bosor, on the east (left bank) of the Jordan River, and Kedesh, Shechem, and Hebron on the western (right) side.
rdf:langString
Kota perlindungan untuk pembunuh (bahasa Inggris: Cities Of Refuge) adalah kota-kota di tanah Israel yang dikhususkan, supaya orang pembunuh yang telah membunuh seseorang dengan tidak sengaja dapat melarikan diri ke sana. Kota-kota itu akan menjadi tempat perlindungan bagimu terhadap penuntut balas, supaya pembunuh jangan mati, sebelum ia dihadapkan kepada rapat umat untuk diadili. Tuhan berfirman kepada Musa sewaktu di dataran Moab di tepi sungai Yordan di dekat Yerikho, untuk menetapkan kota-kota ini sebelum bangsa Israel menyeberangi sungai Yordan masuk ke tanah Kanaan.
rdf:langString
A lei de Deus, expressa no Antigo Testamento, a respeito da santidade do sangue era bem explícita. O derramamento de sangue humano poluía a terra na qual os filhos de Israel viviam, no meio da qual Deus residia, e só podia ser expiado com o sangue daquele que o derramou. Portanto, no caso de um assassino, o sangue da sua vítima era vingado e a lei de 'vida por vida' era cumprida quando o assassino, "sem falta", era morto pelo vingador do sangue. No entanto, no caso de um homicida desintencional, a lei provia cidades de refúgio, seis em número, onde o derramador acidental de sangue podia encontrar proteção e asilo contra o vingador do sangue.
rdf:langString
逃城，或譯避難城，是6座，分散在以色列王國和猶大王國，讓誤殺人的犯人請求庇護權；而在城外，受害者家屬可以依法向該等犯人報血仇。在摩西五經列出這六座逃城：在約旦河的東邊有、、和，和西邊有、示劍、和希伯崙。
rdf:langString
Útočištná města byla ve starozákonním Izraeli města, do nichž se mohl uchýlit před krevní mstou, kterou jinak starozákonní právo připouštělo, „ten, kdo zabil, pokud někoho zabil nedopatřením, neúmyslně... aniž ho kdy předtím nenáviděl“ (Jozue 20,5, tato i další citace dle ČEP). Pronásledovaným, kteří zde požádali o útočiště, měli v těchto městech starší vykázat místo k bydlení a nesměli je vydat krevním mstitelům až do řádného soudního procesu, „případně do smrti velekněze, který v těch dnech bude vykonávat svůj úřad“. Potom se psanec mohl vrátit domů.
rdf:langString
Le città di rifugio erano sei città levitiche nel Regno di Israele e di Giuda, presso le quali i colpevoli di omicidio involontario potevano ottenere il diritto di asilo. Al di fuori di questi luoghi protetti, la legge mosaica ammetteva la vendetta famigliare nei confronti degli assassini (faida). Le sei città di rifugio nominate sono: Golan, Ramoth-Gilead e Bosor, sulla riva occidentale del fiume Giordano (Deuteronomio 4:43, e Giosuè 20:8); Kedesh, Shechem ed Hebron sul lato orientale (Giosuè 20:7).
rdf:langString
逃れの町（のがれのまち）は、旧約聖書で、ユダヤ人の領土に設置するよう神から定められた、過失で殺人を犯してしまった人が復讐から逃れて安全に住むことを保証された町のこと。 民数記35章には、エジプトから上ってきたユダヤ民族が得るはずの領土において『ヨルダン川の東側に三つの町、カナン人の土地に三つの町を定めて、逃れの町としなければならない。これらの六つの町は、イスラエルの人々とそのもとにいる寄留者と滞在者のための逃れの町であって、誤って人を殺した者はだれでもそこに逃れることができる』とある。 逃れの町に滞在することが認められるのは、敵意や怨恨でなく、故意でもないことが条件であり、後日改めてイスラエルの共同体による裁判を受け、過失であったことが認められねばならない。逃れの町に避難した人は、その時の大祭司が死ぬまでの間、そこに留まらねばならず、それまでは元の住所に帰ることはできない。また、逃れの町以外の場所においては、被害者の遺族が直接加害者を殺す血の復讐の権利が認められている。 申命記19章、ヨシュア記20章にも同様の記述があり、申命記19章では逃れの町に入って生き延びられる条件として、たとえば隣人と柴刈りに行き、木を切ろうとして振り上げた斧の頭が外れて死なせたような場合が示されている。
rdf:langString
Miasto ucieczki (hebr. עיר מקלט) – jedno z sześciu biblijnych miast lewickich, gdzie nieumyślny zabójca mógł znaleźć schronienie przed wendetą: 1.
* Beser 2.
* Ramot 3.
* Golan 4.
* Hebron 5.
* Sychem 6.
* Kedesz. Prawo nieumyślnego zabójcy do szukania schronienia wspomniane zostało w Księdze Wyjścia (Wj 21,13). Miejscem tym był początkowo ołtarz ofiarny, o czym świadczy następny wers. Prawo to różniło się od praw innych ludów starożytnych, gdyż w innych tradycjach każdy, a nie tylko zabójca, mógł skorzystać ze schronienia w świątyni.
rdf:langString
Een vrijplaats, ook wel asielstad of vrijstad, was een van zes steden die in de wet van Mozes waren aangewezen, waarheen Israëlieten en vreemdelingen die per ongeluk een medemens gedood hadden konden vluchten en vrij waren van vervolging. De oudsten van een vrijplaats moesten oordelen of de dood per ongeluk was veroorzaakt. Zo ja, dan was het niet toegestaan om de dader te doden. De doodslager moest in de vrijplaats blijven tot de dood van de hogepriester; als deze overleed kon hij terugkeren naar zijn bezitting (Jozua 20:1-6,9).
rdf:langString
rdf:langString
Útočištné město
rdf:langString
Asylstadt
rdf:langString
Cities of Refuge
rdf:langString
Kota perlindungan untuk pembunuh
rdf:langString
Città di rifugio
rdf:langString
逃れの町
rdf:langString
Miasto ucieczki
rdf:langString
Vrijplaats
rdf:langString
Cidade de refúgio
rdf:langString
逃城
xsd:integer
2575978
xsd:integer
1124343423
rdf:langString
white
rdf:langString
Location of the cities of refuge on a map of the Middle East
rdf:langString
right
xsd:double
33.111638
xsd:double
32.213618
xsd:double
31.533333
xsd:double
32.9479
xsd:double
32.5
xsd:double
32.83799
xsd:double
35.529517
xsd:double
35.281993
xsd:double
35.095
xsd:double
35.6612
xsd:double
36.016667
xsd:double
36.339007
rdf:langString
bottom
rdf:langString
left
rdf:langString
right
rdf:langString
top
xsd:integer
1
xsd:integer
400
rdf:langString
Útočištná města byla ve starozákonním Izraeli města, do nichž se mohl uchýlit před krevní mstou, kterou jinak starozákonní právo připouštělo, „ten, kdo zabil, pokud někoho zabil nedopatřením, neúmyslně... aniž ho kdy předtím nenáviděl“ (Jozue 20,5, tato i další citace dle ČEP). Pronásledovaným, kteří zde požádali o útočiště, měli v těchto městech starší vykázat místo k bydlení a nesměli je vydat krevním mstitelům až do řádného soudního procesu, „případně do smrti velekněze, který v těch dnech bude vykonávat svůj úřad“. Potom se psanec mohl vrátit domů. Taková ochrana před nespravedlivou či unáhlenou krevní mstou se však vztahovala výlučně na nezáměrné zabití („Třeba ten, kdo by šel se svým bližním do lesa rubat dříví a rozmáchl se sekerou při kácení stromu a železo by se vysmeklo z topůrka a zasáhlo jeho bližního tak, že by zemřel“ - Deuteronomium 19,5); pachatel úkladné vraždy neměl na žádnou ochranu nárok: „Když se však někdo opováží lstivě zavraždit svého bližního, vezmeš ho i od mého oltáře, aby zemřel.“ (Exodus 21,14) Institut útočištných měst je v Písmu definován několikrát: v knize Exodus 21,13, Deuteronomium 4,41-47, Deuteronomium 19,2-7, Jozue 20. Útočištných měst bylo ustanoveno šest, na východním břehu Jordánu Beser, Rámot a Gólan, na západním Kedeš, Šekem a Hebron.
rdf:langString
Die Asylstadt, auch als Zufluchtsstadt oder Freistadt bekannt, ist in der Bibel ein wichtiges Rechtsinstitut, das als erste historisch bekannte Form eines Asylrechts anzusehen ist. Nach dem archaischen Sippenrecht der Blutrache konnte jeder Angehörige eines Totschlag-Opfers den Täter überallhin verfolgen und töten, um damit der Gerechtigkeit zu genügen. Die biblische Gesetzgebung hat dies nach und nach immer stärker eingeschränkt und schließlich ganz abgelehnt. Die Asylorte waren dabei ein wichtiger Fortschritt.
rdf:langString
The cities of refuge (Hebrew: ערי המקלט ‘ārê ha-miqlāṭ) were six Levitical towns in the Kingdom of Israel and the Kingdom of Judah in which the perpetrators of accidental manslaughter could claim the right of asylum. Maimonides, invoking talmudic literature, expands the city of refuge count to all 48 Levitical cities.Outside of these cities, blood vengeance against such perpetrators was allowed by law. The Bible names the six cities as being cities of refuge: Golan, Ramoth, and Bosor, on the east (left bank) of the Jordan River, and Kedesh, Shechem, and Hebron on the western (right) side.
rdf:langString
Kota perlindungan untuk pembunuh (bahasa Inggris: Cities Of Refuge) adalah kota-kota di tanah Israel yang dikhususkan, supaya orang pembunuh yang telah membunuh seseorang dengan tidak sengaja dapat melarikan diri ke sana. Kota-kota itu akan menjadi tempat perlindungan bagimu terhadap penuntut balas, supaya pembunuh jangan mati, sebelum ia dihadapkan kepada rapat umat untuk diadili. Tuhan berfirman kepada Musa sewaktu di dataran Moab di tepi sungai Yordan di dekat Yerikho, untuk menetapkan kota-kota ini sebelum bangsa Israel menyeberangi sungai Yordan masuk ke tanah Kanaan.
rdf:langString
逃れの町（のがれのまち）は、旧約聖書で、ユダヤ人の領土に設置するよう神から定められた、過失で殺人を犯してしまった人が復讐から逃れて安全に住むことを保証された町のこと。 民数記35章には、エジプトから上ってきたユダヤ民族が得るはずの領土において『ヨルダン川の東側に三つの町、カナン人の土地に三つの町を定めて、逃れの町としなければならない。これらの六つの町は、イスラエルの人々とそのもとにいる寄留者と滞在者のための逃れの町であって、誤って人を殺した者はだれでもそこに逃れることができる』とある。 逃れの町に滞在することが認められるのは、敵意や怨恨でなく、故意でもないことが条件であり、後日改めてイスラエルの共同体による裁判を受け、過失であったことが認められねばならない。逃れの町に避難した人は、その時の大祭司が死ぬまでの間、そこに留まらねばならず、それまでは元の住所に帰ることはできない。また、逃れの町以外の場所においては、被害者の遺族が直接加害者を殺す血の復讐の権利が認められている。 申命記19章、ヨシュア記20章にも同様の記述があり、申命記19章では逃れの町に入って生き延びられる条件として、たとえば隣人と柴刈りに行き、木を切ろうとして振り上げた斧の頭が外れて死なせたような場合が示されている。 当時のオリエントでは、ハンムラビ法典の影響で「目には目を、歯には歯を」の同等の刑罰を科すのが一般的で、旧約聖書も同等の報復の権利は認めているが、「逃れの町」の規定は過失で人を死に至らしめた人の生存権をアジール権によって保護するよう明文化している。
rdf:langString
Le città di rifugio erano sei città levitiche nel Regno di Israele e di Giuda, presso le quali i colpevoli di omicidio involontario potevano ottenere il diritto di asilo. Al di fuori di questi luoghi protetti, la legge mosaica ammetteva la vendetta famigliare nei confronti degli assassini (faida). Le sei città di rifugio nominate sono: Golan, Ramoth-Gilead e Bosor, sulla riva occidentale del fiume Giordano (Deuteronomio 4:43, e Giosuè 20:8); Kedesh, Shechem ed Hebron sul lato orientale (Giosuè 20:7). A seguito delle scoperte archeologiche del 1901, gli studiosi divennerro concordi nell’identificazione delle sei città di rifugio con altrettanti centri storici dell’ebraismo.I seguaci del filosofo Mosè Maimonide, basandosi su un’interpretazione della letteratura talmudica, credono che le 48 città levitiche siano state tutte città di rifugio.
rdf:langString
Een vrijplaats, ook wel asielstad of vrijstad, was een van zes steden die in de wet van Mozes waren aangewezen, waarheen Israëlieten en vreemdelingen die per ongeluk een medemens gedood hadden konden vluchten en vrij waren van vervolging. De oudsten van een vrijplaats moesten oordelen of de dood per ongeluk was veroorzaakt. Zo ja, dan was het niet toegestaan om de dader te doden. De doodslager moest in de vrijplaats blijven tot de dood van de hogepriester; als deze overleed kon hij terugkeren naar zijn bezitting (Jozua 20:1-6,9). Er waren drie vrijplaatsen aan elke zijde van de Jordaan: aan de westkant , Sichem en Hebron, aan de oostkant , en (Jozua 20:7-8). Zij werden gegeven aan de Levieten. De levitische vrijplaats diende in de eerste plaats als woonplaats voor de Levieten, de dienaars van de priesters en de godsdienstige leraren van het volk.
rdf:langString
Miasto ucieczki (hebr. עיר מקלט) – jedno z sześciu biblijnych miast lewickich, gdzie nieumyślny zabójca mógł znaleźć schronienie przed wendetą: 1.
* Beser 2.
* Ramot 3.
* Golan 4.
* Hebron 5.
* Sychem 6.
* Kedesz. Prawo nieumyślnego zabójcy do szukania schronienia wspomniane zostało w Księdze Wyjścia (Wj 21,13). Miejscem tym był początkowo ołtarz ofiarny, o czym świadczy następny wers. Prawo to różniło się od praw innych ludów starożytnych, gdyż w innych tradycjach każdy, a nie tylko zabójca, mógł skorzystać ze schronienia w świątyni. Miasta ucieczki zostały wskazane przez Mojżesza, gdy naród wybrany znalazł się na pograniczu kananejskim po wyjściu z Egiptu. Według Księgi Liczb (Lb 35,6,13–14), Księgi Powtórzonego Prawa (Pwt 4,43; 19,2,7–9) i Księgi Jozuego (20,7–8) były to trzy miasta kananejskie (Hebron, Sychem i Kedesz) oraz trzy zajordańskie (Beser, Ramot i Golan). W Talmudzie i u autorów, którzy badali status miast ucieczki, zabójca miał prawo szukać schronienia we wszystkich 48 miastach lewickich, jednak tylko w sześciu przywileju tego udzielano mu bezwarunkowo, podczas gdy w pozostałych 42 powinien był uzyskać zgodę społeczności i utrzymywać się z własnych środków. Drogi, które prowadziły do miast ucieczki, powinny były być przejezdne, zaś na skrzyżowaniach należało wskazać kierunek, w którym znajduje się miasto. Starszyzna miast ucieczki po wysłuchaniu prośby o schronienie wydawała petentowi tymczasowe pozwolenie na zatrzymanie się w mieście. Gdy zwoływano posiedzenie sądowe, proszącego eskortowano na sąd, by chronić go przed zemstą krewnych ofiary. Według Księgi Liczb (Lb 35,25,28) oraz Księgi Jozuego (Joz 20,6), jeżeli na sądzie ustalono winę zabójcy i udowodniono jego umyślność, zbrodniarza karano śmiercią lub przekazywano krewnym zabitego. Jeżeli natomiast zbrodnię petenta uznano za nieumyślną, zabójcę kierowano na pobyt w mieście ucieczki na czas życia urzędującego arcykapłana, po śmierci którego zabójca mógł opuścić miasto bez obawy zemsty ze strony krewnych. Poza tym warunkiem nie mógł opuszczać miasta w obawie przed wendetą (Lb 35,27). Zamieszkanie w jednym mieście było zarówno ochroną, jak i karą dla nieumyślnego zabójcy. Prawodawstwo żydowskie zabraniało zastąpienia przebywania w mieście ucieczki grzywną pieniężną (Lb 35,31–32)
rdf:langString
A lei de Deus, expressa no Antigo Testamento, a respeito da santidade do sangue era bem explícita. O derramamento de sangue humano poluía a terra na qual os filhos de Israel viviam, no meio da qual Deus residia, e só podia ser expiado com o sangue daquele que o derramou. Portanto, no caso de um assassino, o sangue da sua vítima era vingado e a lei de 'vida por vida' era cumprida quando o assassino, "sem falta", era morto pelo vingador do sangue. No entanto, no caso de um homicida desintencional, a lei provia cidades de refúgio, seis em número, onde o derramador acidental de sangue podia encontrar proteção e asilo contra o vingador do sangue.
rdf:langString
逃城，或譯避難城，是6座，分散在以色列王國和猶大王國，讓誤殺人的犯人請求庇護權；而在城外，受害者家屬可以依法向該等犯人報血仇。在摩西五經列出這六座逃城：在約旦河的東邊有、、和，和西邊有、示劍、和希伯崙。
xsd:nonNegativeInteger
16321
