Cheng Hao
http://dbpedia.org/resource/Cheng_Hao an entity of type: Thing
Cheng Hao (xinès simplificat: 程颢; tradicional: 程顥; pinyin: Chéng Hào; 1032-1085), fou un filòsof xinès de la Dinastia Song, germà de Cheng Yi (1033-1107). Representant del neoconfucianisme, és considerat el principal iniciador de l'Escola de l'Esperit.
rdf:langString
Chéng Hào (en chino simplificado, 程顥, 1032–1085), nombre de cortesía Bóchún (en chino, 伯淳), fue un filósofo y político chino de Luoyang, China. En su juventud, él y su hermano menor Cheng Yi fueron estudiantes de Zhou Dunyi, uno de los arquitectos de la cosmología neoconfuciana. Su filosofía era dualista (entre todo lo tangible y todo lo intangible) y panteísta (creyendo que todo lo intangible es lo mismo, como dios, la naturaleza humana, los sentimientos, las acciones (vemos las cosas actuando, pero no el la acción misma), el movimiento, los roles y relaciones sociales, el azar, etc., y que tal principio universal unificado está en todo lo que es sensible [más que en una realidad externa como en el platonismo]).
rdf:langString
Cheng Hao (程顥, 1032-1085), est un philosophe chinois de la dynastie Song, frère de Cheng Yi (1033-1107). Représentant du néoconfucianisme, il est considéré comme le principal initiateur de l'École de l'Esprit.
rdf:langString
程 顥（てい こう、明道元年（1032年） - 元豊8年6月15日（1085年7月9日））は、中国北宋時代の儒学者。字は伯淳。明道先生と称された。朱子学・陽明学の源流の一人であり、弟とあわせ「二程子」と呼ばれる。
rdf:langString
( 다른 뜻에 대해서는 정호 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 정호(程顥, 1032년~1085년 7월 9일(음력 6월 15일))는 중국 송나라 도학의 대표적인 학자의 한 사람이다. 성리학과 양명학 원류의 한 사람이다. 자는 백순(伯淳), 시호(諡號)는 순공(純公). 명도 선생(明道先生)으로 호칭되었다. 대대로 중산(中山)에 거주하였으나 후에 하남(河南)에 이주하였다. 정이가 그의 동생이다.
rdf:langString
程顥（1032年－1085年），字伯淳，号明道，世稱明道先生。北宋學者、政治家，北宋嘉祐二年（1057年）进士，历官鄠县主簿、上元县主簿、泽州晋城令、太子中允、监察御史、监汝州酒税、镇宁军节度判官、宗宁寺丞等职。後追封“豫国公”，配祀孔廟。 程顥與其弟程頤皆理學大師，世稱“二程”，二程為洛城伊川人，故其學說，稱之為洛學。早年與程頤共師周敦頤。程顥、程頤學術思想略有不同，程顥主張「明心見性」，重視「氣」，為學「力行」，影響了陸九淵。程頤主張「格物致知」，重視「理」，為學「窮理」，影響朱熹。
rdf:langString
Чен Хао (程顥, 1032 — 7 липня 1085) — китайський філософ, педагог, поет часів династії Сун, один з основоположників неоконфуціанства.
rdf:langString
Chéng Hào (Chinese: 程顥, 1032–1085), Courtesy name Bóchún (Chinese: 伯淳), was a Chinese philosopher and politician from Luoyang, China. In his youth, he and his younger brother Cheng Yi were students of Zhou Dunyi, one of the architects of Neo-Confucian cosmology. His philosophy was dualistic (between all that is tangible and all that is intangible) and pantheistic (believing that all that is intangible is the same thing, such as god, the human nature, feelings, actions (we see things acting, but not the action itself), movement (likewise), social roles and relations (likewise), chance, etc., and that such a unified, universal principle is in everything that is sensible [rather than in an external reality as in Platonism]); among his quotes are "outside dao there are no things and outside th
rdf:langString
Cheng Hao (ur. 1032, zm. 1085), znany też jako Cheng Mingdao (程明道) – uczony z czasów dynastii Song. Był starszym bratem Chenga Yi oraz bratankiem Zhanga Zaia. Przez rok kształcił się razem z Zhou Dunyi. Piastował liczne stanowiska w administracji państwowej. Jego aktywność filozoficzna w wielu punktach łączyła się z działalnością Chenga Yi. Razem z nim podejmował refleksje o sercu-umyśle, naturze ludzkiej, Niebiańskiej Zasadzie czy samodoskonaleniu. Bracia uznawali dychotomię stanowiącej budulec wszechświata siły materialnej qi oraz pierwotnej i nadrzędnej wobec niej zasady li. Ich wspólne poglądy legły u podstaw szkoły Luoxue.
rdf:langString
Чэн Ха́о (кит. трад. 程顥, упр. 程颢; 1032, Лоян — 1085) — китайский философ, педагог, один из основоположников неоконфуцианского «учения о принципе» (ли сюэ). Альтернативные имена: Чэн Бочунь, Чэн Миндао, Миндао сяньшэн.
rdf:langString
rdf:langString
Cheng Hao
rdf:langString
Cheng Hao
rdf:langString
Cheng Hao
rdf:langString
Cheng Hao
rdf:langString
정호
rdf:langString
程顥
rdf:langString
Cheng Hao
rdf:langString
Чэн Хао
rdf:langString
程顥
rdf:langString
Чен Хао
xsd:integer
18699291
xsd:integer
1106233796
rdf:langString
Peh-sûn
rdf:langString
Thiânn Háu
rdf:langString
伯淳
rdf:langString
Cherng Haw
rdf:langString
Baak3-seon4
rdf:langString
Cing4 Hou6
rdf:langString
rdf:langString
Pæk-d͡ʒwin
rdf:langString
ɖjeng xàu
rdf:langString
Bóchún
rdf:langString
Chéng Hào
rdf:langString
xiànwèi
rdf:langString
Chenghao.jpg
rdf:langString
Cheng Hao
rdf:langString
程颢
rdf:langString
二程
rdf:langString
大程
rdf:langString
小程
rdf:langString
程珦
rdf:langString
程顥
rdf:langString
縣尉
rdf:langString
Ch'eng Hao
rdf:langString
Po2-ch'un2
rdf:langString
Baak-sèuhn
rdf:langString
Chìhng Houh
rdf:langString
Cheng Hao (xinès simplificat: 程颢; tradicional: 程顥; pinyin: Chéng Hào; 1032-1085), fou un filòsof xinès de la Dinastia Song, germà de Cheng Yi (1033-1107). Representant del neoconfucianisme, és considerat el principal iniciador de l'Escola de l'Esperit.
rdf:langString
Chéng Hào (Chinese: 程顥, 1032–1085), Courtesy name Bóchún (Chinese: 伯淳), was a Chinese philosopher and politician from Luoyang, China. In his youth, he and his younger brother Cheng Yi were students of Zhou Dunyi, one of the architects of Neo-Confucian cosmology. His philosophy was dualistic (between all that is tangible and all that is intangible) and pantheistic (believing that all that is intangible is the same thing, such as god, the human nature, feelings, actions (we see things acting, but not the action itself), movement (likewise), social roles and relations (likewise), chance, etc., and that such a unified, universal principle is in everything that is sensible [rather than in an external reality as in Platonism]); among his quotes are "outside dao there are no things and outside things there is no dao", "we call it god to emphasize the wonderful mystery of principle in ten thousand things, just as we call it lord (di) to characterize its being the ruler of events" and "in terms of the reality, it is change; in terms of principle, it is dao; in terms of its function, it is god; in terms of its destiny in a human being, it is human nature".
rdf:langString
Chéng Hào (en chino simplificado, 程顥, 1032–1085), nombre de cortesía Bóchún (en chino, 伯淳), fue un filósofo y político chino de Luoyang, China. En su juventud, él y su hermano menor Cheng Yi fueron estudiantes de Zhou Dunyi, uno de los arquitectos de la cosmología neoconfuciana. Su filosofía era dualista (entre todo lo tangible y todo lo intangible) y panteísta (creyendo que todo lo intangible es lo mismo, como dios, la naturaleza humana, los sentimientos, las acciones (vemos las cosas actuando, pero no el la acción misma), el movimiento, los roles y relaciones sociales, el azar, etc., y que tal principio universal unificado está en todo lo que es sensible [más que en una realidad externa como en el platonismo]).
rdf:langString
Cheng Hao (程顥, 1032-1085), est un philosophe chinois de la dynastie Song, frère de Cheng Yi (1033-1107). Représentant du néoconfucianisme, il est considéré comme le principal initiateur de l'École de l'Esprit.
rdf:langString
程 顥（てい こう、明道元年（1032年） - 元豊8年6月15日（1085年7月9日））は、中国北宋時代の儒学者。字は伯淳。明道先生と称された。朱子学・陽明学の源流の一人であり、弟とあわせ「二程子」と呼ばれる。
rdf:langString
( 다른 뜻에 대해서는 정호 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 정호(程顥, 1032년~1085년 7월 9일(음력 6월 15일))는 중국 송나라 도학의 대표적인 학자의 한 사람이다. 성리학과 양명학 원류의 한 사람이다. 자는 백순(伯淳), 시호(諡號)는 순공(純公). 명도 선생(明道先生)으로 호칭되었다. 대대로 중산(中山)에 거주하였으나 후에 하남(河南)에 이주하였다. 정이가 그의 동생이다.
rdf:langString
Cheng Hao (ur. 1032, zm. 1085), znany też jako Cheng Mingdao (程明道) – uczony z czasów dynastii Song. Był starszym bratem Chenga Yi oraz bratankiem Zhanga Zaia. Przez rok kształcił się razem z Zhou Dunyi. Piastował liczne stanowiska w administracji państwowej. Jego aktywność filozoficzna w wielu punktach łączyła się z działalnością Chenga Yi. Razem z nim podejmował refleksje o sercu-umyśle, naturze ludzkiej, Niebiańskiej Zasadzie czy samodoskonaleniu. Bracia uznawali dychotomię stanowiącej budulec wszechświata siły materialnej qi oraz pierwotnej i nadrzędnej wobec niej zasady li. Ich wspólne poglądy legły u podstaw szkoły Luoxue. Wśród samodzielnie wypracowanych przez niego poglądów można znaleźć twierdzenie o tym, że uniwersalna zasada mieści się w sercu-umyśle, przez którego poszerzanie można poznać Niebo, człowiek natomiast stanowi jedność z dziesięcioma tysiącami bytów. Inspirując się dziełem Ximing Zhanga Zaia oraz doktryną Mencjusza wysunął pogląd, iż główną cechą humanitarności jest odczuwanie jedności ze wszystkimi rzeczami. Zaliczany do Pięciu Mistrzów początkowego okresu rządów Songów.
rdf:langString
Чэн Ха́о (кит. трад. 程顥, упр. 程颢; 1032, Лоян — 1085) — китайский философ, педагог, один из основоположников неоконфуцианского «учения о принципе» (ли сюэ). Альтернативные имена: Чэн Бочунь, Чэн Миндао, Миндао сяньшэн. Основные сочинения — «Дин син шу» («Письма об утверждении природы»), обращённое к другому основоположнику ли сюэ — Чжан Цзаю (1020—1078), «Ши жэнь пянь» («Очерк о познании человечности»). Сочинения Чэн Хао объединены в сборник «Миндао сяньшэн цзи» («Записки господина Миндао»). Произведения Чэн Хао и Чэн И объединены в сборники «И шу» («Унаследованные книги»), «Эр Чэн цюань шу» («Полное собрание книг братьев Чэн»).
rdf:langString
程顥（1032年－1085年），字伯淳，号明道，世稱明道先生。北宋學者、政治家，北宋嘉祐二年（1057年）进士，历官鄠县主簿、上元县主簿、泽州晋城令、太子中允、监察御史、监汝州酒税、镇宁军节度判官、宗宁寺丞等职。後追封“豫国公”，配祀孔廟。 程顥與其弟程頤皆理學大師，世稱“二程”，二程為洛城伊川人，故其學說，稱之為洛學。早年與程頤共師周敦頤。程顥、程頤學術思想略有不同，程顥主張「明心見性」，重視「氣」，為學「力行」，影響了陸九淵。程頤主張「格物致知」，重視「理」，為學「窮理」，影響朱熹。
rdf:langString
Чен Хао (程顥, 1032 — 7 липня 1085) — китайський філософ, педагог, поет часів династії Сун, один з основоположників неоконфуціанства.
xsd:nonNegativeInteger
9472