Charlotte Stuart, Duchess of Albany
http://dbpedia.org/resource/Charlotte_Stuart,_Duchess_of_Albany an entity of type: Thing
Charlotte Stuart, hertiginna av , född 29 oktober 1753 i Liège, död 17 november 1789 i Bologna, var dotter till den brittiska titulärkungen Karl Edvard Stuart. Hon var hans enda erkända barn.
rdf:langString
شارلوت ستيوارت (بالإنجليزية: Charlotte Stuart, Duchess of Albany) وتلقب دوقة ألباني (29 أكتوبر 1753 - 17 نوفمبر 1789) هي الأبنة الغير شرعية للأمير اليعقوبي المتظاهر والمطالب بعرش بريطانيا تشارلز إدوارد ستيوارت ('الأمير تشارلزالجميل' أو 'المُتظاهر الصغير') وكانت طفلته الوحيدة حتى مرحلة الطفولة. كانت والدتها السيدة كلمنتيناواكنشو عشيقة للأمير من عام 1752 حتى عام 1760. وبعد عدة سنوات من سوء معاملته لها غادرته مصطحبة ابنتها معها. أمضت شارلوت معظم حياتها في الأديرة الفرنسية بعيدة عن أبيها والذي رفض تقديم أي معونة لها. ولكونها غير قادرة على الزواج أصبحت شارلوت نفسها عشيقة وأنجبت أطفال غير شرعيين وكان السيد فريناند دي دروهان رئيس أسقفية بودر عشيقا لها. وأخيراً كان الوفاق مع والدها عام 1784 عندما أعترف بها وجعلها ملكة ألباني ضمن طبقة النبلاء اليعقوبية. تركت شارلوت أطفالها مع والدتها وأصبحت راعي
rdf:langString
Charlotte STUART, dukino de Albany (n. la 29-an de oktobro 1753 - m. la 17-an de novembro 1789) estis la nelegitima filino de la jakobita pretendanta princo Charles Edward Stuart (kromnomita Bonnie Prince Charlie aŭ la Juna Pretendanto) kaj la sola el liaj infanoj, kiu ne mortis fruaĝe. Ŝia patrino estis Clementina Walkinshaw, kiu restis la amantino de la princo ekde 1752 ĝis 1760. Post pluraj jaroj da mistraktadoj, Clementina forlasis la princon kaj forprenis Charlotte kune kun si. Charlotte pasis la plej grandan parton de sia vivo en francaj monaĥinejoj, neglektita de sia patro, kiu ĉiam rifuzadis fari iun ajn demarŝon por ŝi. Ĉar ŝi ne povis edziniĝi, ŝi samkiel sia patrino fariĝis amantino kun nelegitimaj gefiloj, elektante la ĉefepiskopon de Bordozo kiel sia amanto kaj protektanto. Ŝi
rdf:langString
Charlotte Stuart, styled Duchess of Albany (29 October 1753 – 17 November 1789) was the illegitimate daughter of the Jacobite pretender Prince Charles Edward Stuart ("Bonnie Prince Charlie" or the "Young Pretender") and his only child to survive infancy.
rdf:langString
Charlotte Stuart, später von ihrem Vater zur Herzogin von Albany ernannt (* 29. Oktober 1753; † 17. November 1789), war die illegitime Tochter des jakobitischen Thronanwärters Charles Edward Stuart, besser bekannt als Bonnie Prince Charlie. Ihre Mutter war , die Mätresse des Thronanwärters in den Jahren 1752 bis 1760. Nach Jahren der Schmähung verließ sie Charlie und nahm ihre Tochter mit sich. Die meiste Zeit ihrer Kindheit verbrachte Charlotte in Klosterschulen. Diese drei Kinder waren:
rdf:langString
Charlotte Stuart, appelée duchesse d'Albany, née le 29 octobre 1753 à Liège et morte le 17 novembre 1789, était la fille illégitime du deuxième prétendant au trône jacobite, Charles Édouard Stuart, et son unique enfant à survivre à l'enfance. Elle fut inhumée dans l'église San Biagio où une plaque de marbre fut posée sur sa tombe. Le sanctuaire fut détruit par les troupes françaises en 1797 et on ignore où ses restes ont été réinhumés. Son oncle le cardinal Henri Benoît Stuart annonça lui-même la mort de sa « royale nièce » aux cours européennes. Sa mère Clementina lui survécut jusqu'en 1802.
rdf:langString
Charlotte Stuart, designata duchessa di Albany (Liegi, 29 ottobre 1753 – Bologna, 17 novembre 1789), era la figlia illegittima del pretendente giacobita Carlo Edoardo Stuart ('Bonnie Prince Charlie' o the 'Young Pretender') e il suo unico figlio a sopravvivere all'infanzia.
rdf:langString
Charlotte Stuart (Luik, 1753 - Bologna, 17 november 1789, titulair hertogin van Albany (Schotland). Zij was een onwettige dochter van Karel Eduard Stuart en Clementina Walkinshaw. Haar vader was jakobitisch pretendent van de Engelse troon. Charlotte en Ferdinand hadden de volgende kinderen:
* Aglae Clementine (1781-1825)
* Marie Beatrice (1783-1823)
* Charles Edward (1784 - 28 oktober 1854), ridder van Roehanstart.
rdf:langString
Carlota Stuart, estilizada Duquesa de Albany (Liège, 29 de outubro de 1753 – Bolonha, 17 de novembro de 1789), foi a filha de Carlos Eduardo Stuart, príncipe e pretendente jacobita, e a única a chegar na fase adulta. Sua mãe, Clementina Walkinshaw, foi amante do príncipe entre 1752 a 1760, porém, após anos de abuso, deixou-o e levou a filha consigo.
rdf:langString
Шарлотта Стюарт, называемая герцогиня Олбани (29 октября 1753 — 17 ноября 1789) — внебрачная дочь якобитского принца-претендента Чарльза Эдварда Стюарта («Красавчик принц Чарли» или «Молодой претендент») и его единственным ребёнком, который выжил в младенчестве.
rdf:langString
rdf:langString
شارلوت ستيوارت دوقة ألباني
rdf:langString
Charlotte Stuart
rdf:langString
Charlotte Stuart
rdf:langString
Charlotte Stuart, Duchess of Albany
rdf:langString
Charlotte Stuart
rdf:langString
Charlotte Stuart, duchessa di Albany
rdf:langString
Charlotte Stuart
rdf:langString
Carlota Stuart, Duquesa de Albany
rdf:langString
Charlotte Stuart
rdf:langString
Шарлотта Стюарт, герцогиня Олбани
rdf:langString
Charlotte Stuart
rdf:langString
Charlotte Stuart
xsd:date
1789-11-17
xsd:date
1753-10-29
xsd:integer
1244892
xsd:integer
1117407136
xsd:date
1753-10-29
rdf:langString
Portrait by Hugh Douglas Hamilton, Scottish National Portrait Gallery
rdf:langString
rdf:langString
Charles Edward Stuart, Count Roehenstart
rdf:langString
Charlotte de Rohan
rdf:langString
Marie Victoire de Rohan
xsd:date
1789-11-17
rdf:langString
Charles Edward Stuart
rdf:langString
rdf:langString
Clementina Walkinshaw
rdf:langString
Duchess of Albany
rdf:langString
شارلوت ستيوارت (بالإنجليزية: Charlotte Stuart, Duchess of Albany) وتلقب دوقة ألباني (29 أكتوبر 1753 - 17 نوفمبر 1789) هي الأبنة الغير شرعية للأمير اليعقوبي المتظاهر والمطالب بعرش بريطانيا تشارلز إدوارد ستيوارت ('الأمير تشارلزالجميل' أو 'المُتظاهر الصغير') وكانت طفلته الوحيدة حتى مرحلة الطفولة. كانت والدتها السيدة كلمنتيناواكنشو عشيقة للأمير من عام 1752 حتى عام 1760. وبعد عدة سنوات من سوء معاملته لها غادرته مصطحبة ابنتها معها. أمضت شارلوت معظم حياتها في الأديرة الفرنسية بعيدة عن أبيها والذي رفض تقديم أي معونة لها. ولكونها غير قادرة على الزواج أصبحت شارلوت نفسها عشيقة وأنجبت أطفال غير شرعيين وكان السيد فريناند دي دروهان رئيس أسقفية بودر عشيقا لها. وأخيراً كان الوفاق مع والدها عام 1784 عندما أعترف بها وجعلها ملكة ألباني ضمن طبقة النبلاء اليعقوبية. تركت شارلوت أطفالها مع والدتها وأصبحت راعية أبيها في السنوات الاخيرة من حياته قبل وفاته بأقل من عامين. ونشأ صغارها الثلاث دون الكشف عن هويتهم على الرغم من أنهم أحفاد المتظاهر الوحيديين وقد أصبحوا موضع الاهتمام اليعقوبي منذ الكشف عن نسبهم في القرن العشرين.
rdf:langString
Charlotte Stuart, später von ihrem Vater zur Herzogin von Albany ernannt (* 29. Oktober 1753; † 17. November 1789), war die illegitime Tochter des jakobitischen Thronanwärters Charles Edward Stuart, besser bekannt als Bonnie Prince Charlie. Ihre Mutter war , die Mätresse des Thronanwärters in den Jahren 1752 bis 1760. Nach Jahren der Schmähung verließ sie Charlie und nahm ihre Tochter mit sich. Die meiste Zeit ihrer Kindheit verbrachte Charlotte in Klosterschulen. Durch ihre uneheliche Geburt nicht im Stande, selbst heiraten zu können, erwählte sie Ferdinand Maximilien Mériadec de Rohan-Guéméné, Erzbischof von Bordeaux, zu ihrem Liebhaber. 1784 legitimierte sie ihr Vater und erhob sie in den Rang einer Herzogin. In Folge dessen wurde sie die Betreuerin ihres Vaters und verließ dabei ihre eigenen Kinder, die in der Obhut der Großmutter im schweizerischen Freiburg aufwuchsen. Diese drei Kinder waren:
* Marie Victoire Adelaide (* 1779)
* Charlotte Maximilienne Amélie (* 1780)
* Charles Edward Stuart (* 1784; † 1854) nannte sich selbst mit Familiennamen Roehenstart
rdf:langString
Charlotte STUART, dukino de Albany (n. la 29-an de oktobro 1753 - m. la 17-an de novembro 1789) estis la nelegitima filino de la jakobita pretendanta princo Charles Edward Stuart (kromnomita Bonnie Prince Charlie aŭ la Juna Pretendanto) kaj la sola el liaj infanoj, kiu ne mortis fruaĝe. Ŝia patrino estis Clementina Walkinshaw, kiu restis la amantino de la princo ekde 1752 ĝis 1760. Post pluraj jaroj da mistraktadoj, Clementina forlasis la princon kaj forprenis Charlotte kune kun si. Charlotte pasis la plej grandan parton de sia vivo en francaj monaĥinejoj, neglektita de sia patro, kiu ĉiam rifuzadis fari iun ajn demarŝon por ŝi. Ĉar ŝi ne povis edziniĝi, ŝi samkiel sia patrino fariĝis amantino kun nelegitimaj gefiloj, elektante la ĉefepiskopon de Bordozo kiel sia amanto kaj protektanto. Ŝi finfine reamikiĝis kun sia patro en 1784, kiam li legitimigis ŝin kaj donis al ŝi la prestiĝan titolon "dukino de Albany". Ŝi lasis siajn proprajn infanojn al sia patrino, kaj fariĝis la flegantino kaj akompanatino de sia patro dum la lastaj jaroj de lia vivo, antaŭ ol morti nur du jarojn poste. Ŝiaj tri infanoj estis edukitaj sekrete kaj anonime. Tamen, kiel la solaj nepoj de la pretendanto, ili fariĝis interesaj kuriozaĵoj por la jakobita movado, kiam oni malkovris ilian idaron en la 20-a jarcento.
rdf:langString
Charlotte Stuart, styled Duchess of Albany (29 October 1753 – 17 November 1789) was the illegitimate daughter of the Jacobite pretender Prince Charles Edward Stuart ("Bonnie Prince Charlie" or the "Young Pretender") and his only child to survive infancy. Her mother was Clementina Walkinshaw, who was mistress to the Prince from 1752 until 1760. After years of abuse, Clementina left him, taking Charlotte with her. Charlotte spent most of her life in French convents, estranged from a father who refused to make any provision for her. Unable to marry, she herself became a mistress with illegitimate children, taking Ferdinand de Rohan, Archbishop of Bordeaux, as her lover. She was finally reconciled with her father in 1784, when he legitimised her and created her Duchess of Albany in the Jacobite Peerage. She left her children with her mother, and became her father's carer and companion in the last years of his life, before dying less than two years after him. Her three children were raised in anonymity; however, as Prince Charles Stuart's only grandchildren, they have been the subject of Jacobite interest since their lineage was uncovered in the 20th century.
rdf:langString
Charlotte Stuart, appelée duchesse d'Albany, née le 29 octobre 1753 à Liège et morte le 17 novembre 1789, était la fille illégitime du deuxième prétendant au trône jacobite, Charles Édouard Stuart, et son unique enfant à survivre à l'enfance. Sa mère Clementina Walkinshaw fut la maîtresse du prince Stuart, petit-fils de Jacques II-VII, de 1752 à 1760. Après des années d'abus, Clementina le quitta, emmenant Charlotte avec elle. Charlotte passa la plus grande partie de sa vie dans les couvents français, à l'écart d'un père qui refusait de prendre des dispositions pour elle. Il lui était impossible de se marier, elle devint elle-même la mère d'enfants illégitimes, prenant pour amant Ferdinand-Maximilien-Mériadec de Rohan, archevêque de Bordeaux et de Cambrai. Elle se réconcilia finalement avec son père qui la légitima le 30 mars 1783 et la fit duchesse d'Albany dans la (en). Son titre fut enregistré à Paris par le roi Louis XVI le 7 septembre 1784, qui lui accorda le privilège de « s'asseoir sur un tabouret » en présence de la reine de France. Elle laissa ses propres enfants à sa mère et s'en fut aider son père dans les dernières années de sa vie, d'abord à Florence où elle se rendit le 30 novembre 1784, puis à Rome jusqu'à la mort de son père le 30 janvier 1788. Malade, elle se retira alors à Bologne avec son amie la marquise Giulia Lambertini-Bovio, où elle mourut à l'âge de 36 ans en 1789. Elle fut inhumée dans l'église San Biagio où une plaque de marbre fut posée sur sa tombe. Le sanctuaire fut détruit par les troupes françaises en 1797 et on ignore où ses restes ont été réinhumés. Son oncle le cardinal Henri Benoît Stuart annonça lui-même la mort de sa « royale nièce » aux cours européennes. Sa mère Clementina lui survécut jusqu'en 1802. Ses trois enfants furent élevés dans l'anonymat. Cependant, en tant que seuls petits-enfants du Jeune Prétendant, ils firent l'objet d'un intérêt jacobite depuis que leur lignée fut découverte au XXe siècle.
rdf:langString
Charlotte Stuart, designata duchessa di Albany (Liegi, 29 ottobre 1753 – Bologna, 17 novembre 1789), era la figlia illegittima del pretendente giacobita Carlo Edoardo Stuart ('Bonnie Prince Charlie' o the 'Young Pretender') e il suo unico figlio a sopravvivere all'infanzia. Sua madre era Clementina Walkinshaw, che fu amante del principe dal 1752 fino al 1760. Dopo anni di abusi, Clementina lo lasciò, portando Charlotte con sé. Charlotte trascorse gran parte della sua vita in conventi francesi, estraniata da un padre che rifiutava di fare qualsiasi disposizione per lei. Non in grado di sposarsi, divenne ella stessa una amante con figli, prendendo , come suo amante. Si riconciliò infine con suo padre nel 1784, quando egli la legittimò e la creò duchessa di Albany fra i parìa giacobita. Lasciò i suoi figli con la madre, e divenne badante e compagna di suo padre, negli ultimi anni della sua vita, prima di morire a meno di due anni dopo di lui. I suoi tre figli furono allevati in anonimato; tuttavia, come unici nipoti del pretendente, sono stati oggetto dell'interesse giacobita dal momento che il loro lignaggio è stato scoperto nel XX secolo.
rdf:langString
Charlotte Stuart (Luik, 1753 - Bologna, 17 november 1789, titulair hertogin van Albany (Schotland). Zij was een onwettige dochter van Karel Eduard Stuart en Clementina Walkinshaw. Haar vader was jakobitisch pretendent van de Engelse troon. Charlotte was de maîtresse van de Franse edelman Ferdinand Maximiliaan Meriadec de Rohan-Guéméné (Parijs, 7 november 1738 - aldaar, 30 oktober 1813), aartsbisschop van Bordeaux. Ferdinand de Rohan was een broer van Jules Hercules de Rohan, 7e hertog van Montbazon, die gehuwd was met Marie Louise de La Tour d'Auvergne. Uit een verhouding tussen Marie Louise en Charlottes vader Charles (III) Stuart werd haar halfbroer geboren. Charlotte en Ferdinand hadden de volgende kinderen:
* Aglae Clementine (1781-1825)
* Marie Beatrice (1783-1823)
* Charles Edward (1784 - 28 oktober 1854), ridder van Roehanstart.
rdf:langString
Carlota Stuart, estilizada Duquesa de Albany (Liège, 29 de outubro de 1753 – Bolonha, 17 de novembro de 1789), foi a filha de Carlos Eduardo Stuart, príncipe e pretendente jacobita, e a única a chegar na fase adulta. Sua mãe, Clementina Walkinshaw, foi amante do príncipe entre 1752 a 1760, porém, após anos de abuso, deixou-o e levou a filha consigo. Carlota viveu a maior parte de sua vida em conventos franceses, afastada de um pai que se recusou a fazer qualquer provisão para ela. Na década de 1770, por conta da proibição de se casar imposta por seu pai, ela se tornou amante de Ferdinand de Rohan, arcebispo de Bordeaux, com quem teve três filhos. Finalmente se reconciliou com o pai em 1784, quando este a legitimou e a criou duquesa de Albany no pariato jacobita. Seus filhos foram deixados com a sua mãe, enquanto Carlota tornou-se cuidadora e companheira de seu pai nos últimos anos de vida, antes de morrer menos de dois anos depois dele. Seus três filhos foram criados no anonimato, sendo a suas existências na linhagem da família mantidas em segredo até o século XX, quando foram descobertos em uma pesquisa realizada pelos historiadores Alexander Norwich Tayler e Helen Agnes Henrietta Tayler.
rdf:langString
Charlotte Stuart, hertiginna av , född 29 oktober 1753 i Liège, död 17 november 1789 i Bologna, var dotter till den brittiska titulärkungen Karl Edvard Stuart. Hon var hans enda erkända barn.
rdf:langString
Шарлотта Стюарт, называемая герцогиня Олбани (29 октября 1753 — 17 ноября 1789) — внебрачная дочь якобитского принца-претендента Чарльза Эдварда Стюарта («Красавчик принц Чарли» или «Молодой претендент») и его единственным ребёнком, который выжил в младенчестве. Её матерью была Клементина Уолкиншоу, которая была любовницей принца с 1752 по 1760 год. После долгих лет жестокого обращения Клементина ушла от него, взяв с собой Шарлотту. Шарлотта провела большую часть своей жизни во французских женских общинах, отчужденная от отца, который отказывался что-либо делать для неё. Не имея возможности выйти замуж, она сама стала любовницей с незаконнорожденными детьми, став любовницей , архиепископа Бордо. Она наконец примирилась со своим отцом в 1784 году, когда он узаконил её и создал её герцогиню Олбани в якобитском пэрстве. Она оставила своих собственных детей у своей матери и стала опекуном и компаньоном своего отца в последние годы его жизни; умерла менее чем через два года после него. Трое её детей выросли в неизвестности; однако, будучи единственными внуками претендента, они стали предметом интереса якобитов, и их происхождение было раскрыто в XX веке.
xsd:nonNegativeInteger
34450
xsd:gYear
1753
xsd:gYear
1789
rdf:langString
Duchess of Albany