Central African Republic Bush War

rdf:langString Wojna domowa w Republice Środkowoafrykańskiej

rdf:langString Wojna domowa w Republice Środkowoafrykańskiej – konflikt zbrojny rozpoczęty od prób obalenia prezydenta François Bozizé, co miało miejsce 24 marca 2013. Następnie za rządów puczystów pod wodzą Michela Djotodi i po jego dymisji, konflikt nabrał charakteru wojny domowej o podłożu religijnym. Po trzech latach wojny domowej (2004-2007), 10 grudnia 2012 rebelianci z koalicji Séléka wznowili rebelię zmierzającą do obalenia prezydenta Bozizé. Wskutek kilkutygodniowych walk Séléka zajęła większość kraju i zmierzała ku stolicy. W tym momencie rolę mediatora w konflikcie podjęła Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Środkowej (ECCAS), z której inicjatywy 11 stycznia 2013 podpisano w Libreville porozumienie, na podstawie którego rebelianci zrezygnowali z żądania ustąpienia prezydenta, którego kadencja została ustalona do 2016. Bozizé zrekonstruował rząd, powołując na stanowisko premiera Nicolasa Tiangaye’a i Michela Djotodię jako wicepremiera. Ponadto miały zostać powołane nowe struktury armii narodowej, w składzie których znaleźć się mieli rebelianci z Seleki. Jednak 22 marca 2013 rebelianci oskarżyli Bozizé’a o złamanie ustaleń z Libreville i ponowili natarcie na Bangi. Po trzech dniach walk zajęli stolicę, z której Bozizé uciekł przez Zongo do Demokratycznej Republiki Konga. Jeszcze tego samego dnia, czyli 24 marca 2013 lider Seleki, Michel Djotodia mianował się prezydentem kraju. Po objęciu rządów przez Djotodię, Republika Środkowoafrykańska pogrążyła się w totalnym chaosie. Rebelianci należący do Seleki nakręcali spiralę przemocy i grabieży w kraju. Dochodziło do licznych gwałtów, morderstw na poplecznikach starej władzy oraz siłowego werbowania dzieci do organizacji militarnych. Wraz z upływem czasu ewoluował konflikt między muzułmańskimi bojownikami a chrześcijanami, którzy mobilizowali się w ramach struktur samoobrony (milicja Antybalaka). Republika Środkowoafrykańska stała się państwem upadłym pozbawionym władzy centralnej, w którym nie obowiązywały żadne prawa, a uzbrojone oddziały partyzantów, rabusiów i lokalnych watażków dokonywały mordów, gwałtów i grabieży. W sierpniu 2013 ONZ uznała Republikę Środkowoafrykańską za państwo upadłe. Kiedy Djotodia utracił kontrolę nad Seleką, rozwiązał koalicję. Jednak krok ten nakręcił spiralę przemocy, która przerodziła się w wojnę domową między bojówkami muzułmańskimi i chrześcijańskimi z jednostek Antybalaka. 5 grudnia 2013 RB ONZ autoryzowała rezolucji nr 2127, według której połączone siły UA i Francji pod auspicjami Unii Afrykańskiej (operacja wsparcia pokoju MISCA) mają rozdzielić i rozbroić walczące strony. Rezolucja została uchwalona w czasie, kiedy w Bangi toczyła się trzydniowa bitwa, która pochłonęła niemal 500 ofiar. 10 stycznia 2014 Michael Djotodia podczas nadzwyczajnego regionalnego szczytu Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Środkowej w Ndżamenie wraz z chrześcijańskim premierem Nicolasem Tiangayem podał się do dymisji. Przejściowym prezydentem kraju została Catherine Samba-Panza. Będzie pełnić obowiązki prezydenta kraju do czasów wyborów prezydenckich zaplanowanych na 2015 rok.