Casino de Paris

rdf:langString Casino de Paris

rdf:langString Το Casino de Paris (Καζινό ντε Παρί) είναι ένα από τα πιο διάσημα μουσικά θέατρα (μιούζικ – χωλ) του Παρισιού. Βρίσκεται στην Οδό του Κλισί (16, Rue de Clichy) της συνοικίας «Νουβέλ Ατέν» (Nouvelle Athènes), με πρόσβαση από τους κοντινούς σταθμούς του μετρό “Trinité” ή “Saint – Lazare”. Παρά την ψευδεπίγραφη ονομασία του, δεν πρόκειται για καζίνο ή χαρτοπαικτική λέσχη, αλλά για μουσικό θέατρο, όπου παρουσιάζονται μουσικές επιθεωρήσεις, μπαλέτα, παντομίμες και διάφορες ψυχαγωγικές ατραξιόν. Η ιστορία του ανατρέχει στο 18ο αιώνα, όταν ο δούκας Ρισελιέ (Duc de Richelieu) δημιούργησε στη θέση αυτή γύρω στο 1730 ένα ανοιχτό χώρο θεάματος, όπου ανέβαιναν ψυχαγωγικές παραστάσεις. Το Καζινό ντε Παρί, ως μουσικό θέατρο, ανεγέρθηκε το 1890 στην τοποθεσία μιας ρωμαϊκής έπαυλης, γνωστής ως «Κήπος του Τίβολι» (Jardin de Tivoli). Άρχισε όμως να αποκτά το χαρακτήρα μουσικού θεάτρου διεθνούς φήμης στις αρχές του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, ανεβάζοντας εντυπωσιακές παραστάσεις, πολλές φορές μάλιστα «αισθησιακές», με καλλιτέχνες ολκής. Οι βομβαρδισμοί κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου διέκοψαν τη λειτουργία του, αλλά από το 1917 ο διευθυντής του Λεόν Βολτερά (Léon Volterra, 1888- 1949) οδήγησε το Καζινό ντε Παρί στη μεγάλη άνθησή του, με εξαιρετικές παραστάσεις παρουσιασμένες σε εκπληκτικές σκηνοθεσίες και χορογραφίες και με αναγνωρισμένους ηθοποιούς, χορευτές και τραγουδιστές. Ανάμεσα στα μεγάλα ονόματα που εμφανίστηκαν στη σκηνή του Καζινό ντε Παρί, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται η Μιστενγκέτ (Mistinguett), η οποία τραγούδησε εδώ το περίφημο «Έχω δύο αγάπες», ο Μωρίς Σεβαλιέ, η Ζοζεφίν Μπέικερ, ο , ο οποίος θριάμβευσε το 1934 στην επιθεώρηση «Parade de France”, η κ. ά. Το 1924, τον Λεόν Βολτερά διαδέχθηκε στη διεύθυνση του Καζινό ντε Παρί ο Ανρί Βαρνά (Henri Varna, 1887 – 1969), ο οποίος επεδίωξε το σκοπό και τον πέτυχε να διατηρήσει το χαρακτήρα του θεάτρου ως διεθνές μιούζικ –χωλ. Μετά το θάνατο του Βαρνά το 1969, η Ζιζί Ζανμαίρ (Zizi Jeanmaire, γεν. 1924), η οποία διηύθηνε, μαζί με το χορογράφο άντρα της (Roland Petit, 1924 - 2011), το Καζινό ντε Παρί, όπου ήταν και πρωταγωνίστρια της επιθεώρησης (1969 – 1972), εκσυγχρόνισε το χαρακτήρα του θεάματος. Το Καζινό ντε Παρί διέκοψε τη λειτουργία του το 1980 και επαναλειτούργησε το 1982, με τη βοήθεια της Γαλλίδας ηθοποιού Ανί Ζιραρντό (Annie Girardot, 1931 – 2011).