Cartridge case
http://dbpedia.org/resource/Cartridge_case
Un beina, o simplement el llautó, és la part d'un cartutx que conté la càrrega de pólvora, el fulminat, i la bala embotida a pressió. Un cop disparada, la beina és buida, la seva càrrega de pólvora s'ha cremat, el fulminat ha estat utilitzat i la bala ha estat propulsada.
rdf:langString
Kuglingo estas ingo por kuglo, nome ujo kun formo de tubo kiu utilas por enhavi en sia interno projektilon, eksplodujon kaj pafaĵo aŭ pafaĵojn. La aro de ĉiuj tiuj elementoj estas nomita kartoĉo. La metalaj kuglingoj ankaŭ ricevas la nomon de kartoĉingo. Rilate al la kartoĉoj de pafilo (el plasto aŭ kartono), la vorto kartoĉingo estas aplikata al ties metala parto.
rdf:langString
Una vaina es un recipiente tubular que sirve para contener en su interior una carga de proyección, una cápsula fulminante y un proyectil o proyectiles. El conjunto de todos estos elementos se denomina cartucho. Las vainas metálicas también reciben el nombre de casquillo. En lo referente a los cartuchos de escopeta (con cuerpo de plástico o cartón), la palabra casquillo se aplica a su parte metálica (culote).
rdf:langString
Un étui (- de 20mm) et douille (+ de 20mm) est un élément d'une munition qui solidarise ses composants, à savoir le projectile, la charge propulsive et l'amorce. Sa conception type est un cylindre en métal ou en plastique.
rdf:langString
薬莢（やっきょう、英: Case, 仏: Étui、薬きょうとも表記される）は、銃砲の発射薬を詰める容器であり、これを用いると弾頭や火薬を銃砲へ迅速に装填することができる。また、発射薬を湿度や乾燥など環境の影響から保護することも、薬莢の重要な役割である。 現代では、薬莢は真鍮や軟鋼などの金属で作られている場合が多い。金属薬莢の利点は、発射時に発生する高温・高圧ガスの漏れを防ぐことができる点にある。
rdf:langString
Il bossolo è una delle parti fondamentali della cartuccia, destinata a contenere principalmente la carica di lancio (polvere da sparo), il proiettile e l'innesco.
rdf:langString
Een huls is bij munitie de houder van de kruitlading die samen met de kogel en het ontstekingsmiddel een patroon vormt. Bij centraalvuurpatronen bevindt zich achter in de huls het slaghoedje met het slagsas. De huls geeft aan de patroon zijn typische vorm, en is meestal gemaakt van messing, soms van staal, aluminium of kunststof; messing heeft de voorkeur omdat het elastischer is dan staal. Sedert de Eerste Wereldoorlog worden hulzen van militaire munitie soms van staal gemaakt omdat messing vele andere toepassingen heeft, schaarser en dus ook duurder is.
rdf:langString
Um estojo, em termos de munição, é um recipiente tubular que serve para conter uma espoleta, uma carga propelente e um ou mais projéteis. O conjunto de todos esses elementos é chamado de cartucho. Os cartuchos para revólveres, pistolas, rifles e fuzis, em geral, têm seus estojos de corpo metálico (latão, aço, alumínio, e niquelado). Já em relação aos cartuchos de escopeta, em geral, o corpo dos estojos é misto, ou seja: a base ou "cap" em geral é de latão e o corpo é de plástico ou de papelão.
rdf:langString
Nábojnice, též hilzna, je tenkostěnné pouzdro, ve kterém je uložena prachová náplň, zápalka a střela náboje. U jednotného náboje spojuje všechny prvky náboje do jednoho celku, u dělených nábojů, které používají hlavně děla velkých ráží, je samostatným dílem. Nábojnice bývá zhotovena z kovu, zpravidla z mosazi, oceli nebo hliníku. Může být vyrobena částečně nebo celkově i z nekovových materiálů. Například nábojnice pro brokové náboje mají kovové dno (tzv. kování) obvykle z tenkého mosazného plechu, a zbytek nábojnice je zhotoven z plastu nebo z papíru.
rdf:langString
Łuska (dawniej gilza) – część naboju służąca do umieszczenia w niej ładunku miotającego i spłonki (w nabojach zespolonych także do osadzenia w niej pocisku). Łuska dodatkowo zabezpiecza i uszczelnia komorę nabojową podczas strzału. Wyróżnić można m.in. łuski: karabinowe, pistoletowe, rewolwerowe, do strzelb i artyleryjskie. Według sposobu zapłonu spłonki łuski naboje dzieli się na trzy typy: Ze względu na materiał łuski można podzielić na: Łuski mogą mieć kształt: Wyróżnia się łuski: Oznaczenie kalibru naboju, np. 9 mm x 19 Parabellum, zawiera także informację o długości łuski (tu: 19 mm).
rdf:langString
Гильза оружейная — тонкостенная закрытая с одного конца трубка (стакан), предназначенная для помещения метательного заряда и средств воспламенения, служащая оболочкой унитарного оружейного патрона либо артиллерийского выстрела для огнестрельного оружия и соединяющая в одно целое конструктивные части патрона (выстрела): снаряд (пулю, дробовой заряд, артиллерийский снаряд), пороховой заряд и капсюль-воспламенитель.
rdf:langString
Гільза збройова (від нім. Hülse — «оболонка») — тонкостінна закрита з одного кінця трубка (стакан), призначена для розміщення метального заряду і засобів займання (ініціації), що слугує оболонкою унітарного збройового патрона або артилерійського пострілу для вогнепальної зброї і що сполучає в одне ціле конструктивні частини патрона (пострілу): снаряд (кулю, дробовий заряд, артилерійський снаряд тощо), пороховий заряд і капсуль-запальник. Найважливіші якості збройової гільзи — герметичність, стійкість до корозії, міцність і легкість вилучення (екстрагування) її з патронника після пострілу.
rdf:langString
rdf:langString
Beina (armes de foc)
rdf:langString
Nábojnice
rdf:langString
Patronenhülse
rdf:langString
Kuglingo
rdf:langString
Vaina (munición)
rdf:langString
Cartridge case
rdf:langString
Étui (arme)
rdf:langString
Bossolo
rdf:langString
薬莢
rdf:langString
Huls (munitie)
rdf:langString
Łuska (nabój)
rdf:langString
Estojo (munição)
rdf:langString
Оружейная гильза
rdf:langString
Гільза
xsd:integer
1049243
xsd:integer
1000236164
rdf:langString
Un beina, o simplement el llautó, és la part d'un cartutx que conté la càrrega de pólvora, el fulminat, i la bala embotida a pressió. Un cop disparada, la beina és buida, la seva càrrega de pólvora s'ha cremat, el fulminat ha estat utilitzat i la bala ha estat propulsada.
rdf:langString
Nábojnice, též hilzna, je tenkostěnné pouzdro, ve kterém je uložena prachová náplň, zápalka a střela náboje. U jednotného náboje spojuje všechny prvky náboje do jednoho celku, u dělených nábojů, které používají hlavně děla velkých ráží, je samostatným dílem. Nábojnice bývá zhotovena z kovu, zpravidla z mosazi, oceli nebo hliníku. Může být vyrobena částečně nebo celkově i z nekovových materiálů. Například nábojnice pro brokové náboje mají kovové dno (tzv. kování) obvykle z tenkého mosazného plechu, a zbytek nábojnice je zhotoven z plastu nebo z papíru. Pro dělostřeleckou střelu se často používají polospálitelné nebo spálitelné nábojnice. Zjednodušují některé mechanismy zbraní, například na vytahování a vyhazování nábojnic ze zbraně, zjednodušují celou manipulaci se střelou v omezeném prostoru (např. v tanku), snižují zamořování bojového prostoru tanku spalnými plyny, které v nábojnici zůstávají po výstřelu. Polospálitelná nábojnice má kovové dno, ve kterém je upevněný iniciátor (obvykle zápalkový šroub) a zbytek nábojnice je z hmoty, která při výstřelu celá shoří. Obvykle se používá speciálně upravená nitrocelulózová masa. Kovové dno nábojnice zlepšuje manipulační vlastnosti nábojnice a lépe utěsňuje nábojovou komoru. Spálitelná nábojnice je celá vyrobena z hmoty, která při výstřelu beze zbytku shoří.
rdf:langString
Kuglingo estas ingo por kuglo, nome ujo kun formo de tubo kiu utilas por enhavi en sia interno projektilon, eksplodujon kaj pafaĵo aŭ pafaĵojn. La aro de ĉiuj tiuj elementoj estas nomita kartoĉo. La metalaj kuglingoj ankaŭ ricevas la nomon de kartoĉingo. Rilate al la kartoĉoj de pafilo (el plasto aŭ kartono), la vorto kartoĉingo estas aplikata al ties metala parto.
rdf:langString
Una vaina es un recipiente tubular que sirve para contener en su interior una carga de proyección, una cápsula fulminante y un proyectil o proyectiles. El conjunto de todos estos elementos se denomina cartucho. Las vainas metálicas también reciben el nombre de casquillo. En lo referente a los cartuchos de escopeta (con cuerpo de plástico o cartón), la palabra casquillo se aplica a su parte metálica (culote).
rdf:langString
Un étui (- de 20mm) et douille (+ de 20mm) est un élément d'une munition qui solidarise ses composants, à savoir le projectile, la charge propulsive et l'amorce. Sa conception type est un cylindre en métal ou en plastique.
rdf:langString
薬莢（やっきょう、英: Case, 仏: Étui、薬きょうとも表記される）は、銃砲の発射薬を詰める容器であり、これを用いると弾頭や火薬を銃砲へ迅速に装填することができる。また、発射薬を湿度や乾燥など環境の影響から保護することも、薬莢の重要な役割である。 現代では、薬莢は真鍮や軟鋼などの金属で作られている場合が多い。金属薬莢の利点は、発射時に発生する高温・高圧ガスの漏れを防ぐことができる点にある。
rdf:langString
Il bossolo è una delle parti fondamentali della cartuccia, destinata a contenere principalmente la carica di lancio (polvere da sparo), il proiettile e l'innesco.
rdf:langString
Een huls is bij munitie de houder van de kruitlading die samen met de kogel en het ontstekingsmiddel een patroon vormt. Bij centraalvuurpatronen bevindt zich achter in de huls het slaghoedje met het slagsas. De huls geeft aan de patroon zijn typische vorm, en is meestal gemaakt van messing, soms van staal, aluminium of kunststof; messing heeft de voorkeur omdat het elastischer is dan staal. Sedert de Eerste Wereldoorlog worden hulzen van militaire munitie soms van staal gemaakt omdat messing vele andere toepassingen heeft, schaarser en dus ook duurder is.
rdf:langString
Łuska (dawniej gilza) – część naboju służąca do umieszczenia w niej ładunku miotającego i spłonki (w nabojach zespolonych także do osadzenia w niej pocisku). Łuska dodatkowo zabezpiecza i uszczelnia komorę nabojową podczas strzału. Wyróżnić można m.in. łuski: karabinowe, pistoletowe, rewolwerowe, do strzelb i artyleryjskie. Łuskę wynalazł w 1812 roku Samuel Johannes Pauly, Francuz szwajcarskiego pochodzenia; miała ona papierowe ścianki i mosiężne dno. Stanowiła przełom w broni palnej, rozwiązując problemy z ładowaniem broni odtylcowej, co umożliwiło znacznie szybsze ładowanie i zwiększenie szybkostrzelności. Według sposobu zapłonu spłonki łuski naboje dzieli się na trzy typy:
* nabój typu Lefaucheux (trzpieniowy) – wynaleziony w 1835 r. Kurek uderzał w znajdujący się z boku dna łuski pręcik, który detonował piorunian rtęci w spłonce. Dziś niestosowany;
* nabój bocznego zapłonu – ładunek inicjujący umieszczony jest wewnątrz kryzy łuski, iglica broni uderza punktowo w brzeg dna łuski. Bardzo popularny ze względu na niską cenę. Podstawowy nabój tego typu to stosowany w sporcie strzeleckim .22LR, w wielu krajach (USA, Kanada, Rosja) używany także do polowań i odstrzału małych szkodników;
* nabój centralnego zapłonu – ładunek inicjujący znajduje się w spłonce osadzonej w gnieździe w środku denka łuski. Iglica uderza więc w spłonkę umieszczoną centralnie. Dziś używany niemal we wszystkich rodzajach nabojów; Ze względu na materiał łuski można podzielić na:
* papierowe – stosowane w XIX wiecznych karabinach iglicowych, ulegały spaleniu podczas wystrzału.
* mosiężne – najczęściej spotykane i często umożliwiające wielokrotne wykorzystanie;
* stalowe – dawniej bardzo popularne, z reguły pokryte warstwą trwałego lakieru (najczęściej koloru ciemnozielonego lub szarego), w celu zabezpieczenia przed korozją, obecnie rzadziej spotykane głównie "ze starych zapasów", jednak wciąż produkowane;
* wykonane ze stopu aluminium, a nawet z tworzyw sztucznych – wprowadzane przez niektóre wytwórnie na rynek cywilny, tańsze od mosiężnych, jednorazowe, często niskiej jakości;
* wykonane z tworzywa sztucznego z metalowym (zwykle mosiężnym) denkiem i okuciem łączącym obie części – łuski nabojów do strzelb. W zależności od rodzaju spłonki (Boxer lub Berdan) gniazdo spłonki będzie różnie ukształtowane. Ponadto łuska ze spłonką Boxer ma jeden kanał ogniowy, a łuska ze spłonką Berdan - dwa. Do ponownego wykorzystania nadają się jedynie łuski ze spłonką typu Boxer. Łuski mogą mieć kształt:
* prosty – popularny rodzaj w nabojach pistoletowych i rewolwerowych (np. nabój 9 mm x 18 Makarow);
* zwężający się – tył łuski ma większą średnicę niż przód, czyli łuska ma kształt lekko stożkowy (np. najpopularniejszy nabój pistoletowy – 9 mm x 19 Parabellum);
* przewężający (butelkowy) – o najbardziej skomplikowanej budowie. Łuska taka składa się z grubszego lekko stożkowego korpusu (komory), części stożkowej łączącej korpus z szyjką i wąskiej szyjki, w której osadza się pocisk. Obecnie taki kształt ma większość nabojów karabinowych i pośrednich. Wyróżnia się łuski:
* z kryzą wystającą
* z kryzą zwykłą
* z kryzą częściowo wystającą
* z kryzą zmniejszoną
* opasane – łuska z kryzą zwykłą z dodatkowym wzmocnieniem dna Oznaczenie kalibru naboju, np. 9 mm x 19 Parabellum, zawiera także informację o długości łuski (tu: 19 mm).
rdf:langString
Um estojo, em termos de munição, é um recipiente tubular que serve para conter uma espoleta, uma carga propelente e um ou mais projéteis. O conjunto de todos esses elementos é chamado de cartucho. Os cartuchos para revólveres, pistolas, rifles e fuzis, em geral, têm seus estojos de corpo metálico (latão, aço, alumínio, e niquelado). Já em relação aos cartuchos de escopeta, em geral, o corpo dos estojos é misto, ou seja: a base ou "cap" em geral é de latão e o corpo é de plástico ou de papelão.
rdf:langString
Гильза оружейная — тонкостенная закрытая с одного конца трубка (стакан), предназначенная для помещения метательного заряда и средств воспламенения, служащая оболочкой унитарного оружейного патрона либо артиллерийского выстрела для огнестрельного оружия и соединяющая в одно целое конструктивные части патрона (выстрела): снаряд (пулю, дробовой заряд, артиллерийский снаряд), пороховой заряд и капсюль-воспламенитель. Важнейшие качества оружейной гильзы — герметичность, стойкость к коррозии, прочность и лёгкость извлечения (экстрагирования) её из патронника после выстрела. Гильзы современных патронов, чаще всего металлические, изготавливаются из сплавов цветных металлов или из стали с различными покрытиями. Гильзы патронов к гладкоствольному оружию нередко имеют металлическое донце и стенки из пластмассы или картона (папковые гильзы).
rdf:langString
Гільза збройова (від нім. Hülse — «оболонка») — тонкостінна закрита з одного кінця трубка (стакан), призначена для розміщення метального заряду і засобів займання (ініціації), що слугує оболонкою унітарного збройового патрона або артилерійського пострілу для вогнепальної зброї і що сполучає в одне ціле конструктивні частини патрона (пострілу): снаряд (кулю, дробовий заряд, артилерійський снаряд тощо), пороховий заряд і капсуль-запальник. Найважливіші якості збройової гільзи — герметичність, стійкість до корозії, міцність і легкість вилучення (екстрагування) її з патронника після пострілу. Гільзи сучасних патронів найчастіше металеві, виготовляються з сплавів кольорових металів або з сталі з різними покриттями. Гільзи патронів до гладкоствольної зброї нерідко мають металеве денце з низьким циліндром (відомим як «юбка») і стінки з пластмаси або картону (папкові гільзи).
xsd:nonNegativeInteger
39