Cape Canaveral Launch Complex 12

http://dbpedia.org/resource/Cape_Canaveral_Launch_Complex_12 an entity of type: Thing

Το συγκρότημα εκτοξεύσεων πυραύλων με τον αριθμό LC-12 στο ακρωτήριο Κανάβεραλ ήταν διαστημική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή του νησιού στην Φλόριντα. Ήταν σε λειτουργία από τα τέλη της δεκαετίας 1950 ως τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και χρησιμοποιήθηκε για δοκιμαστικές εκτοξεύσεις και πτήσεις του διηπειρωτικού πυραύλου . Χρησιμοποιήθηκε επίσης για εκτοξεύσεις πυραύλων της NASA και μεταφορά φορτίου στο διάστημα. Από την εξέδρα του συγκροτήματος αυτού εκτοξεύτηκαν δύο διαστημόπλοια Πάιονηρ, όλα τα διαστημόπλοια Ρέιντζερ, καθώς και τρία διαστημόπλοια Μάρινερ. rdf:langString
Cape Canaveral AFS Launch Complex 12 (LC-12) ist eine nicht mehr genutzte Startrampe der Cape Canaveral Air Force Station auf Merritt Island, Cape Canaveral in Florida, USA. Sie wurde vom Ende der 1950er bis Ende der 1960er Jahre hauptsächlich zu Starts für Test- und Entwicklungsflüge der Atlas-Interkontinentalrakete genutzt. Auch von der NASA wurden von LC-12 verschiedenste Nutzlasten gestartet. So wurden zwei der frühen Pioneer-Mondsonden sowie alle Ranger-Mondsonden von hier gestartet. Auch vier Mariner-Sonden wurde von LC-10 gestartet. rdf:langString
Launch Complex 12 (LC-12) at Cape Canaveral Space Force Station, Florida was a launch pad used by Atlas rockets and missiles between 1958 and 1967. It was the second-most southern of the pads known as Missile Row, between LC-11 to the south and LC-13 to the north. Along with Complexes 11, 13 and 14, 12 featured a more robust design than many contemporary pads, due to the greater power of the Atlas compared to other rockets of the time. It was larger, and featured a concrete launch pedestal that was 6 metres (20 ft) tall and a reinforced blockhouse. The rockets were delivered to the launch pad by means of a ramp on the southwest side of the launch pedestal. rdf:langString
Kompleks Peluncuran 12 (Bahasa Inggris: Launch Complex 12, disingkat LC-12) yang terletak di Stasiun Angkatan Antariksa Cape Canaveral, Florida adalah sebuah launchpad yang digunakan untuk meluncurkan roket Atlas dan misil Atlas dari tahun 1958 sampai tahun 1967. Launchpad ini merupakan launchpad kedua yang terletak paling selatan yang dikenal sebagai , dari LC-11 ke selatan dan LC-13 ke utara. Bersama dengan Kompleks Peluncuran 11, Kompleks Peluncuran 13, dan , Kompleks Peluncuran 12 mempunyai desain lebih kokoh daripada kebanyakan launchpad, ini karena kekuatan roket Atlas yang lebih besar dibandingkan dengan kebanyakan roket pada masanya. Launchpad ini lebih besar, dan mempunyai pedestal peluncuran beton yang memiliki tinggi 6 meter (20 ft) dan juga mempunyai blockhouse yang diperkuat. rdf:langString
12号发射复合体(LC-12)位于卡纳维拉尔角空军基地,用于在1958年至1967年间发射火箭和导弹的发射场。它是南端的倒数第二个,在LC-11之南,LC-13之北。它与11,13,14号一同是当时最坚固的发射场。它有一个6米高的混凝土发射台,加强的防护室。火箭经发射台西南方的斜坡送上。 该发射场曾用于,和导弹的测试,以及和后来的宇宙神-阿金纳火箭的入轨发射。为阿波罗计划做先期实验的FIRE计划使用宇宙神D火箭在此进行。 1959年9月24日,第一枚宇宙神-阿布尔9C在LC-12发射台上做静态试车实验时爆炸,原因是火箭发动机的一台涡轮泵因故障没有停车,而继续向着火的火箭尾部提供液氧。约一分钟后,火箭结构受损并倾倒爆炸。修复受损的发射台花费了7个月时间。因此下一次发射是在1960年5月。 1961年,LC-12经改造用于发射宇宙神-阿金纳火箭。首枚宇宙神-阿金纳发射于1961年8月。1962年4月23日, 宇宙神-阿金纳B 133D将美国首枚月面着陆卫星游骑兵4号送入太空。 1962年8月27日,宇宙神-阿金纳B 179D发射了水手2号,这是首个飞越其他行星的人造卫星。1964年7月28日, 宇宙神-阿金纳B 250D发射游骑兵7号,是中首个完全成功的卫星。1964年11月28日,宇宙神-阿金纳D 288D发射了水手4号,拍摄了火星的第一幅照片。 rdf:langString
rdf:langString Cape Canaveral AFS Launch Complex 12
rdf:langString Συγκρότημα εκτοξεύσεων 12
rdf:langString Cape Canaveral Launch Complex 12
rdf:langString Kompleks Peluncuran 12 Cape Canaveral
rdf:langString 卡纳维拉尔角空军基地12号发射台
rdf:langString LC-12
rdf:langString Launch Complex 12
rdf:langString Launch Complex 12
xsd:float 28.48027801513672
xsd:float -80.54194641113281
xsd:integer 21874014
xsd:integer 1000779804
xsd:integer 38
rdf:langString Atlas D with FIRE 1 at LC-12
rdf:langString LC-12
xsd:string 28.48027777777778 -80.54194444444444
rdf:langString Το συγκρότημα εκτοξεύσεων πυραύλων με τον αριθμό LC-12 στο ακρωτήριο Κανάβεραλ ήταν διαστημική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας στην περιοχή του νησιού στην Φλόριντα. Ήταν σε λειτουργία από τα τέλη της δεκαετίας 1950 ως τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και χρησιμοποιήθηκε για δοκιμαστικές εκτοξεύσεις και πτήσεις του διηπειρωτικού πυραύλου . Χρησιμοποιήθηκε επίσης για εκτοξεύσεις πυραύλων της NASA και μεταφορά φορτίου στο διάστημα. Από την εξέδρα του συγκροτήματος αυτού εκτοξεύτηκαν δύο διαστημόπλοια Πάιονηρ, όλα τα διαστημόπλοια Ρέιντζερ, καθώς και τρία διαστημόπλοια Μάρινερ. Απενεργοποιήθηκε επίσημα το 1967 μαζί με το LC-11 και το LC-14.
rdf:langString Launch Complex 12 (LC-12) at Cape Canaveral Space Force Station, Florida was a launch pad used by Atlas rockets and missiles between 1958 and 1967. It was the second-most southern of the pads known as Missile Row, between LC-11 to the south and LC-13 to the north. Along with Complexes 11, 13 and 14, 12 featured a more robust design than many contemporary pads, due to the greater power of the Atlas compared to other rockets of the time. It was larger, and featured a concrete launch pedestal that was 6 metres (20 ft) tall and a reinforced blockhouse. The rockets were delivered to the launch pad by means of a ramp on the southwest side of the launch pedestal. Atlas A, C and D missiles were tested from the site. It was also used for orbital launches of Atlas-Able and later Atlas-Agena rockets, and two Project FIRE suborbital tests for Project Apollo, using Atlas D rockets. LC-12's first launch was Atlas 10A on January 10, 1958. During the second half of the year, a larger umbilical service tower was built in preparation for the C series Atlas tests, flown from December 1958 to August 1959. On 24 September 1959, the first Atlas-Able, 9C, exploded during a static firing test at LC-12, after a turbopump on one of the engines failed to trigger a complete engine shutdown. The damaged turbopump continued to allow oxidizer to flow, feeding the fire beneath the vehicle. About a minute later the rocket suffered a structural failure, collapsed and exploded. The entire service tower and both umbilical towers were knocked over and the concrete launch stand caved in. Because damage to LC-12 was so extensive, it did not host another launch until Missile 56D in May 1960. The large service tower was not rebuilt following the explosion of Atlas 9C. It then hosted more ICBM tests along with the second and third Atlas Able probes. In 1961, LC-12 was converted to support the Atlas-Agena rocket. The first Atlas-Agena launch from LC-12 was in August 1961. On 23 April 1962, Atlas-Agena B 133D launched Ranger 4, the first American spacecraft to reach the surface of the Moon, when it made a hard landing at an impact speed of 9,617 kilometres per hour (5,976 mph). On 27 August 1962, Mariner 2 was launched by Atlas-Agena B 179D, the first spacecraft conduct a successful flyby of another planet when it flew past Venus on 14 December 1962. On 28 July 1964, Atlas-Agena B 250D launched Ranger 7, which was the first fully successful Ranger mission. On 28 November 1964, Atlas-Agena D 288D launched with Mariner 4, which provided the first close-up pictures of Mars. In 1967, LC-12 became the third of the four Atlas pads to be deactivated. Following deactivation, the launch tower, mobile service structure and launch support equipment were dismantled, and the site is no longer maintained.
rdf:langString Cape Canaveral AFS Launch Complex 12 (LC-12) ist eine nicht mehr genutzte Startrampe der Cape Canaveral Air Force Station auf Merritt Island, Cape Canaveral in Florida, USA. Sie wurde vom Ende der 1950er bis Ende der 1960er Jahre hauptsächlich zu Starts für Test- und Entwicklungsflüge der Atlas-Interkontinentalrakete genutzt. Auch von der NASA wurden von LC-12 verschiedenste Nutzlasten gestartet. So wurden zwei der frühen Pioneer-Mondsonden sowie alle Ranger-Mondsonden von hier gestartet. Auch vier Mariner-Sonden wurde von LC-10 gestartet. 1967 wurde LC-12 zusammen mit den Geschwisterstartrampen LC-11 und LC-14 offiziell stillgelegt.
rdf:langString Kompleks Peluncuran 12 (Bahasa Inggris: Launch Complex 12, disingkat LC-12) yang terletak di Stasiun Angkatan Antariksa Cape Canaveral, Florida adalah sebuah launchpad yang digunakan untuk meluncurkan roket Atlas dan misil Atlas dari tahun 1958 sampai tahun 1967. Launchpad ini merupakan launchpad kedua yang terletak paling selatan yang dikenal sebagai , dari LC-11 ke selatan dan LC-13 ke utara. Bersama dengan Kompleks Peluncuran 11, Kompleks Peluncuran 13, dan , Kompleks Peluncuran 12 mempunyai desain lebih kokoh daripada kebanyakan launchpad, ini karena kekuatan roket Atlas yang lebih besar dibandingkan dengan kebanyakan roket pada masanya. Launchpad ini lebih besar, dan mempunyai pedestal peluncuran beton yang memiliki tinggi 6 meter (20 ft) dan juga mempunyai blockhouse yang diperkuat. Roket akan diantar ke launchpad dengan menggunakan lereng yang terletak di sisi tenggara dari pedestal peluncuran. Misil Atlas A, , dan diuji di situs ini. Situs ini juga digunakan untuk peluncuran orbital roket dan kemudian digunakan untuk meluncurkan roket , dan dua pengujian suborbital untuk Program Apollo dengan menggunakan roket Atlas D. Penggunaan LC-12 pertama adalah untuk meluncurkan Atlas 10A pada tanggal 10 Januari 1958. Selama paruh kedua tahun pelayanan situs tersebut, sebuah menara pelayanan pusat dibangun untuk persiapan pengujian serial Atlas C, diluncurkan dari Desember 1958 sampai Agustus 1959. Pada tanggal 24 September 1959, roket pertama Atlas-Able, 9C, meledak selama pengujian static fire di LC-12, setelah sebuah turbopump dari salah satu mesin gagal memicu pemutusan mesin total. Turbopump yang rusak terus mengizinkan pengoksidasi mengalir, menyulut api di bawah roket. Setelah sekitar satu menit kemudian, roket tersebut mengalami kegagalan struktural, runtuh dan meledak. Seluruh menara pelayanan dan menara pusat runtuh dan launchpad beton ambruk. Karena kerusakan LC-12 sangatlah parah, launchpad ini tidak digunakan untuk meluncurkan roket sampai peluncuran Misil 56D pada Mei 1960. Menara pelayanan besar tidak dibangun ulang setelah meledaknya Atlas 9C. Situs ini kemudian digunakan untuk menguji ICBM bersama dengan probe Atlas Able kedua dan ketiga. Pada tahun 1961, LC-12 diubah untuk mendukung roket Atlas-Agena. Peluncuran Atlas-Agena pertama dari LC-12 diluncurkan pada Agustus 1961. Pada tanggal 23 April 1962, Atlas-Agena B 133D meluncurkan Ranger 4, wahana antariksa AS pertama yang sampai ke permukaan Bulan, ketika wahana tersebut melakukan Pendaratan keras dengan kecepatan 9.617 kilometer per jam (5.976 mph). Pada tanggal 27 Agustus 1962, Mariner 2 diluncurkan oleh Atlas-Agena B 179D, wahana antariksa pertama yang berhasil melakukan flyby planet lain ketika wahana tersebut melewati Venus pada tanggal 14 Desember 1962. Pada tanggal 28 Juli 1964, Atlas-Agena B 250D meluncurkan Ranger 7, yang dimana menjadi misi sukses pertama Program Ranger. Pada tanggal 28 November 1964, Atlas-Agena D288D meluncurkan Mariner 4, yang dimana memadai gambar potret dekat planet Mars. Pada tahun 1967, LC-12 menjadi launchpad ketiga dari empat launchpad yang dinonaktifkan. Mengikuti penonaktifan, menara peluncuran, Struktur servis, dan peralatan pendukung peluncuran telah dibongkar, dan situs ini tidak lagi dirawat.
rdf:langString 12号发射复合体(LC-12)位于卡纳维拉尔角空军基地,用于在1958年至1967年间发射火箭和导弹的发射场。它是南端的倒数第二个,在LC-11之南,LC-13之北。它与11,13,14号一同是当时最坚固的发射场。它有一个6米高的混凝土发射台,加强的防护室。火箭经发射台西南方的斜坡送上。 该发射场曾用于,和导弹的测试,以及和后来的宇宙神-阿金纳火箭的入轨发射。为阿波罗计划做先期实验的FIRE计划使用宇宙神D火箭在此进行。 1959年9月24日,第一枚宇宙神-阿布尔9C在LC-12发射台上做静态试车实验时爆炸,原因是火箭发动机的一台涡轮泵因故障没有停车,而继续向着火的火箭尾部提供液氧。约一分钟后,火箭结构受损并倾倒爆炸。修复受损的发射台花费了7个月时间。因此下一次发射是在1960年5月。 1961年,LC-12经改造用于发射宇宙神-阿金纳火箭。首枚宇宙神-阿金纳发射于1961年8月。1962年4月23日, 宇宙神-阿金纳B 133D将美国首枚月面着陆卫星游骑兵4号送入太空。 1962年8月27日,宇宙神-阿金纳B 179D发射了水手2号,这是首个飞越其他行星的人造卫星。1964年7月28日, 宇宙神-阿金纳B 250D发射游骑兵7号,是中首个完全成功的卫星。1964年11月28日,宇宙神-阿金纳D 288D发射了水手4号,拍摄了火星的第一幅照片。 1967年, LC-12位列将被拆除的四座宇宙神发射台之中。随后发射塔,移动服务结构及发射辅助设备都被拆除。整个发射场也不再维持。
xsd:gMonthDay --01-10
rdf:langString One
xsd:nonNegativeInteger 4096
xsd:nonNegativeInteger 38
<Geometry> POINT(-80.541946411133 28.480278015137)

data from the linked data cloud