Camille Chevillard
http://dbpedia.org/resource/Camille_Chevillard an entity of type: Thing
Camille Chevillard (París, 14 d'octubre de 1859 - 30 de maig de 1923) fou compositor i director d'orquestra francès. Estudià en el conservatori de la seva ciutat nadiua i casa amb la filla del cèlebre director , al que succeí en la direcció de la societat de concerts fundada per aquell, fou professor de conjunt instrumental del Conservatori de París on tingué entre altres alumnes en Suzanne Chaigneau, . Va escriure algunes composicions per a cant i piano, 6 obres de música de cambra, una balada simfonica per a orquestra (1889), el poema simfònic La chéne et la roseau (1891), una fantasia simfonica i la música d'escena pel drama La Roussalka, d' (1903). Méthode compléte de violoncelle i algunes peces per aquest instrument.
rdf:langString
Paul Alexandre Camille Chevillard (* 14. Oktober 1859 in Paris; † 30. Mai 1923 in Chatou) war einfranzösischer Komponist und Dirigent.
rdf:langString
Paul Alexandre Camille Chevillard (14 October 1859 – 30 May 1923) was a French composer and conductor.
rdf:langString
Camille Chevillard (París, 14 de octubre de 1859 - 30 de mayo de 1923) fue compositor y director de orquesta francés.
rdf:langString
Alexandre Camille Chevillard, né à Montmartre le 14 octobre 1859 et mort à Chatou le 30 mai 1923, est un compositeur et chef d'orchestre français.
rdf:langString
カミーユ・シュヴィヤール（Camille Chevillard、1859年10月14日パリ - 1923年5月30日イヴリーヌ県シャトゥ（Chatou））は、フランスの指揮者、作曲家、ピアニスト。シャルル・ラムルー（コンセール・ラムルー管弦楽団の創設者）の女婿。
rdf:langString
Paul Alexandre Camille Chevillard, född 14 oktober 1859 i Paris, död 30 maj 1923 i Chatou, var en fransk dirigent och tonsättare, son till Alexandre Chevillard. Chevillard, bland vars verk märks kammarmusik och orkesterstycken, var från 1897 dirigent för Lamoureuxkonserterna i Paris och från 1913 musikalisk ledare av Stora operan där.
rdf:langString
Paul Alexandre Camille Chevillard (Parijs, 14 oktober 1859 – Chatou, 30 mei 1923 was een Frans componist en dirigent. Hij was officier in het Legioen van Eer. Zijn eerste muziekopleiding (pianolessen) kreeg hij van zijn vader, de cellist Alexandre Chevillard. Hij studeerde toen aan het Conservatorium van Antwerpen. Hij ging daarna studeren aan het Conservatoire national supérieur de musique et de danse de Paris. De dirigent Charles Lamoureux nam hem vervolgens op als zangdirigent voor zijn Concerts Lamoureux (1887). Hij viel diverse keren in voor Lamoureux, die leed aan oververmoeidheid als gevolg van suikerziekte. In 1888 trouwde hij met Marguerite Lamoureux. Camille Chevillard volgde Lamoureux dan ook op als leider van diens orkest (1900). Chevillard dirigeerde uitvoeringen van Pelléas e
rdf:langString
Камиль Поль Александр Шевийяр (фр. Camille Paul Alexandre Chevillard; 14 октября 1859, Париж — 30 мая 1923, Шату, департамент Ивелин) — французский композитор и дирижёр. Сын виолончелиста Александра Шевийяра. Как композитор и исполнитель внес значительный вклад в развитие французской камерной музыки. Композиторское наследие Шевийяра включает фортепианные, камерные, симфонические произведения.
rdf:langString
Каміль Поль Александр Шевійяр (фр. Camille Paul Alexandre Chevillard; 14 жовтня 1859, Париж — 30 травня 1923, Шату, департамент Івлін) — французький композитор і диригент. Син віолончеліста Александра Шевійяра. На посаді керівника Оркестру Ламуре Шевійяр, зокрема, диригував першими виконаннями «Моря» та «Ноктюрнів» Дебюссі, «Пелеаса та Мелізанди» Габріеля Форе. У той самий час Шевийяр загалом волів виконувати німецьких (Вагнер, Лист) композиторів. З 1914 року він очолював паралельно з оркестром Ламуре, оркестр паризької Опери.
rdf:langString
rdf:langString
Camille Chevillard
rdf:langString
Camille Chevillard
rdf:langString
Camille Chevillard
rdf:langString
Camille Chevillard
rdf:langString
Camille Chevillard
rdf:langString
カミーユ・シュヴィヤール
rdf:langString
Camille Chevillard
rdf:langString
Шевийяр, Камиль
rdf:langString
Camille Chevillard
rdf:langString
Каміль Шевійяр
xsd:integer
4945739
xsd:integer
1039796341
xsd:integer
1897
rdf:langString
Camille Chevillard (París, 14 d'octubre de 1859 - 30 de maig de 1923) fou compositor i director d'orquestra francès. Estudià en el conservatori de la seva ciutat nadiua i casa amb la filla del cèlebre director , al que succeí en la direcció de la societat de concerts fundada per aquell, fou professor de conjunt instrumental del Conservatori de París on tingué entre altres alumnes en Suzanne Chaigneau, . Va escriure algunes composicions per a cant i piano, 6 obres de música de cambra, una balada simfonica per a orquestra (1889), el poema simfònic La chéne et la roseau (1891), una fantasia simfonica i la música d'escena pel drama La Roussalka, d' (1903). Méthode compléte de violoncelle i algunes peces per aquest instrument.
rdf:langString
Paul Alexandre Camille Chevillard (* 14. Oktober 1859 in Paris; † 30. Mai 1923 in Chatou) war einfranzösischer Komponist und Dirigent.
rdf:langString
Paul Alexandre Camille Chevillard (14 October 1859 – 30 May 1923) was a French composer and conductor.
rdf:langString
Camille Chevillard (París, 14 de octubre de 1859 - 30 de mayo de 1923) fue compositor y director de orquesta francés.
rdf:langString
Alexandre Camille Chevillard, né à Montmartre le 14 octobre 1859 et mort à Chatou le 30 mai 1923, est un compositeur et chef d'orchestre français.
rdf:langString
カミーユ・シュヴィヤール（Camille Chevillard、1859年10月14日パリ - 1923年5月30日イヴリーヌ県シャトゥ（Chatou））は、フランスの指揮者、作曲家、ピアニスト。シャルル・ラムルー（コンセール・ラムルー管弦楽団の創設者）の女婿。
rdf:langString
Paul Alexandre Camille Chevillard (Parijs, 14 oktober 1859 – Chatou, 30 mei 1923 was een Frans componist en dirigent. Hij was officier in het Legioen van Eer. Zijn eerste muziekopleiding (pianolessen) kreeg hij van zijn vader, de cellist Alexandre Chevillard. Hij studeerde toen aan het Conservatorium van Antwerpen. Hij ging daarna studeren aan het Conservatoire national supérieur de musique et de danse de Paris. De dirigent Charles Lamoureux nam hem vervolgens op als zangdirigent voor zijn Concerts Lamoureux (1887). Hij viel diverse keren in voor Lamoureux, die leed aan oververmoeidheid als gevolg van suikerziekte. In 1888 trouwde hij met Marguerite Lamoureux. Camille Chevillard volgde Lamoureux dan ook op als leider van diens orkest (1900). Chevillard dirigeerde uitvoeringen van Pelléas et Mélisande (1901) van Gabriel Fauré, Nocturnes (1901-1902) en La Mer (1905) van Claude Debussy en (1920) van Maurice Ravel. In 1910 contracteerde hij de zangeres en was in 1913 getuige bij haar huwelijk met ingenieur . Als dirigent liet hij zich, in tegenstelling tot eerdergenoemde werken, voorstaan op het Duitse en Russische romantische repertoire. Ondertussen bekleedde hij functies bij het eerdergenoemde conservatorium (1907, instrumentaal ensemble) en Opéra de Paris (directeur vanaf 1914). Onder zijn leerlingen bevinden zich , , , , Eugeniusz Morawski-Dąbrowa en . Hij was tevens oprichter van het Société de Fondation Beethoven (in het verlengde van zijn vader) met M.Hayot en Jos. Salmon. De laatste jaren van zijn leven werd hij geplaagd door een oogziekte, die hem het werk op gegeven moment onmogelijk maakte. Werklijst:
* opus 1: Pianokwintet in es mineur (1882)
* opus 3: Pianotrio (1884)
* opus 4: Vier stukken voor altviool (of viool) en piano (1887)
* opus 5: Theme et variations (piano)
* opus 6: Ballade symphonique (1889); ook uitgevoerd in Amsterdam, Rotterdam en Scheveningen.
* opus 7: Le chene et le roseau (symfonisch gedicht naar de fabel van Jean de la Fontaine, 1920)
* opus 8: Sonate voor viool en piano (pas in 1894 uitgegeven)
* opus 9: Etude chromatique
* opus 10: Fantaisie symphonique
* opus 11: Vier kleine stukken voor cello en piano (1893)
* opus 12: Attente voor mezzosopraan of bariton en piano
* opus 13: Chemins d’amour, poésie de
* opus 14: Impromptu (piano)
* opus 15: Sonate voor cello en piano (1896)
* opus 16: Strijkkwartet (1897-1898) (In 1907 uitgevoerd in het Concertgebouw door het Parijsche Strijkkwartet (Hayot, Lucien André, J. Denayer en Jos. Salmon)
* opus 18: Allegro voor hoorn en piano
* opus 19: Zacharie (d’apres Michel-Ange) (voor piano
* Bewerking van het Wilhelmus voor een concert in 1890 in het Concertgebouw in Amsterdam door het Orchestre Lamoureux
rdf:langString
Paul Alexandre Camille Chevillard, född 14 oktober 1859 i Paris, död 30 maj 1923 i Chatou, var en fransk dirigent och tonsättare, son till Alexandre Chevillard. Chevillard, bland vars verk märks kammarmusik och orkesterstycken, var från 1897 dirigent för Lamoureuxkonserterna i Paris och från 1913 musikalisk ledare av Stora operan där.
rdf:langString
Камиль Поль Александр Шевийяр (фр. Camille Paul Alexandre Chevillard; 14 октября 1859, Париж — 30 мая 1923, Шату, департамент Ивелин) — французский композитор и дирижёр. Сын виолончелиста Александра Шевийяра. Камиль Шевийяр окончил Парижскую консерваторию по классу фортепиано у Ж. Матиаса. Специального образования по композиции не получил. В 1887 году Шарль Ламурё пригласил его в свой оркестр руководителем хора. В дальнейшем Шевийяр женился на дочери Ламурё и в 1897 году получил из рук своего тестя руководство всем музыкальным коллективом. В 1905 году основал струнное трио Шевийяр — Гайо — Сальман. С 1907 года стал профессором Парижской консерватории по классу камерного ансамбля. Среди его учеников были Робер Соэтан, Софи Кармен Экхардт-Граматте, Ивонна Юбер и другие. На посту руководителя Оркестра Ламурё Шевийяр, в частности, дирижировал первыми исполнениям «Моря» и «Ноктюрнов» Дебюсси, «Пелеаса и Мелизанды» Габриэля Форе. В то же время французской музыке Шевийяр в целом предпочитал немецких (Вагнер, Лист) и русских композиторов. С 1914 года он возглавлял, параллельно с оркестром Ламурё, оркестр парижской Оперы. Был с гастролями в России в Павловске в 1898 году. Как композитор и исполнитель внес значительный вклад в развитие французской камерной музыки. Композиторское наследие Шевийяра включает фортепианные, камерные, симфонические произведения.
rdf:langString
Каміль Поль Александр Шевійяр (фр. Camille Paul Alexandre Chevillard; 14 жовтня 1859, Париж — 30 травня 1923, Шату, департамент Івлін) — французький композитор і диригент. Син віолончеліста Александра Шевійяра. Каміль Шевійяр закінчив Паризьку консерваторію за класом фортеп'яно у класі Ж. Матіаса. Спеціальної освіти з композиції не здобув. 1887 року Шарль Ламурьо запросив його до свого оркестру керівником хору. Надалі Шевійяр одружився з дочкою Ламуре і 1897 року отримав з рук свого тестя керівництво всім музичним колективом. 1905 року заснував струнне тріо Шевійяр — Гайо — Сальман. З 1907 став професором Паризької консерваторії за класом камерного ансамблю. Серед його учнів були , Софі Кармен Екхардт-Граматте, та інші. На посаді керівника Оркестру Ламуре Шевійяр, зокрема, диригував першими виконаннями «Моря» та «Ноктюрнів» Дебюссі, «Пелеаса та Мелізанди» Габріеля Форе. У той самий час Шевийяр загалом волів виконувати німецьких (Вагнер, Лист) композиторів. З 1914 року він очолював паралельно з оркестром Ламуре, оркестр паризької Опери. Як композитор і виконавець зробив значний внесок у розвиток французької камерної музики. Композиторська спадщина Шевійяра включає фортеп'янні, камерні, симфонічні твори.
xsd:nonNegativeInteger
3839
