Cal Rayborn

http://dbpedia.org/resource/Cal_Rayborn an entity of type: Thing

Calvin „Cal“ Rayborn II (* 20. Februar 1940 in San Diego, Kalifornien; † 29. Dezember 1973 bei Auckland) war ein US-amerikanischer Motorradrennfahrer, der in seinen sieben Profi-Jahren als bester US-Fahrer auf Rundstrecken galt und in Europa die Ansicht hinfällig werden ließ, amerikanische Fahrer seien nur im Bahnsport echte Konkurrenten. Er hielt von 1970 an den Geschwindigkeitsrekord für Motorräder mit 427,25 km/h. rdf:langString

Calvin Rayborn II (February 20, 1940 – December 29, 1973 (aged 33)) was a top American professional motorcycle road racer in the 1960s and early 1970s. Born and raised in San Diego, California, Rayborn began riding motorcycles at an early age. He began his racing career in dirt track events in Southern California and in 1964, he began racing professionally in the A.M.A. Grand National Championship, a series which encompassed events in four distinctive dirt track disciplines plus road racing. Rayborn excelled at road racing, winning his first AMA national at Carlsbad, California in 1966. rdf:langString

Calvin Lee „Cal“ Rayborn II (San Diego (Californië), 20 februari 1940 - Auckland, 29 december 1973) was een Amerikaans motorcoureur. Op zijn achtste jaar reed Cal Rayborn voor het eerst met een motorfiets en hij verdiende enige tijd zijn brood als motorkoerier. In de late jaren vijftig leerde hij bij een dragrace kennen. Ze raakten bevriend en Vesco zou nog lang de motoren van Rayborn tunen. Cal Rayborn nam deel aan dirttrackraces in Zuid-Californië en in 1964 werd hij beroepscoureur in het AMA-kampioenschap. Daarin kwamen coureurs tegen elkaar uit in vier baansportdisciplines en in wegraces. Vooral in de wegraces bleek Cal Rayborn goed uit de voeten te kunnen. In 1966 won hij de eerste AMA-National race in Carlsbad (Californië). Hij werd opgenomen in het fabrieksteam van Harley-Davidson. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Cal Rayborn

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 14569699

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1091445953

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Calvin „Cal“ Rayborn II (* 20. Februar 1940 in San Diego, Kalifornien; † 29. Dezember 1973 bei Auckland) war ein US-amerikanischer Motorradrennfahrer, der in seinen sieben Profi-Jahren als bester US-Fahrer auf Rundstrecken galt und in Europa die Ansicht hinfällig werden ließ, amerikanische Fahrer seien nur im Bahnsport echte Konkurrenten. Er hielt von 1970 an den Geschwindigkeitsrekord für Motorräder mit 427,25 km/h.

rdf:langString Calvin Rayborn II (February 20, 1940 – December 29, 1973 (aged 33)) was a top American professional motorcycle road racer in the 1960s and early 1970s. Born and raised in San Diego, California, Rayborn began riding motorcycles at an early age. He began his racing career in dirt track events in Southern California and in 1964, he began racing professionally in the A.M.A. Grand National Championship, a series which encompassed events in four distinctive dirt track disciplines plus road racing. Rayborn excelled at road racing, winning his first AMA national at Carlsbad, California in 1966. His prowess on road courses earned him a place on the Harley-Davidson factory racing team. It was with Harley-Davidson that he achieved his greatest success, winning two consecutive Daytona 200 victories in 1968 and 1969. He also set two 1970 motorcycle land speed records. He accomplished an impressive feat when he competed in the Transatlantic Trophy match races in England in 1972. The Transatlantic Trophy pitted the best British riders against the top American road racers. On an outdated motorcycle with no experience on British race tracks, Rayborn won three of the six races. Rayborn won his last AMA National road race in 1972, at the Laguna Seca racetrack, near Monterey, California. Racing with a modified XRTT-750, it would also be Harley-Davidson's last National road race win. Towards the end of 1973, it was apparent that the Harley-Davidson team could no longer provide him with a competitive motorcycle for road racing, so Rayborn accepted an offer to race for the Suzuki factory. In December 1973, Rayborn travelled to New Zealand to compete in an auto racing event. He also accepted an offer to race a Suzuki motorcycle at the Pukekohe Park Raceway outside of Auckland. Rayborn's bike was short of power and top speed so the bike was hurriedly converted to burn methanol fuel. Rayborn started the race and was up with the leaders when the bike's engine seized. In the ensuing crash he slammed into a wall close to the edge of the track and was killed. Rayborn was inducted into the AMA Motorcycle Hall of Fame in 1999.

rdf:langString Calvin Lee „Cal“ Rayborn II (San Diego (Californië), 20 februari 1940 - Auckland, 29 december 1973) was een Amerikaans motorcoureur. Op zijn achtste jaar reed Cal Rayborn voor het eerst met een motorfiets en hij verdiende enige tijd zijn brood als motorkoerier. In de late jaren vijftig leerde hij bij een dragrace kennen. Ze raakten bevriend en Vesco zou nog lang de motoren van Rayborn tunen. Cal Rayborn nam deel aan dirttrackraces in Zuid-Californië en in 1964 werd hij beroepscoureur in het AMA-kampioenschap. Daarin kwamen coureurs tegen elkaar uit in vier baansportdisciplines en in wegraces. Vooral in de wegraces bleek Cal Rayborn goed uit de voeten te kunnen. In 1966 won hij de eerste AMA-National race in Carlsbad (Californië). Hij werd opgenomen in het fabrieksteam van Harley-Davidson. Zowel in 1968 als 1969 won hij de . In 1970 reed hij op de Bonneville-zoutvlakte twee wereldsnelheidsrecords. In 1972 leverde hij een uitstekende prestatie tijdens de . Deze races werden in het paasweekend gehouden op drie circuits: Brands Hatch, Mallory Park en Oulton Park in totaal zes manches, waarbij de punten aan de teams verstrekt werden. Rayborn had geen enkele ervaring op Europese circuits en zijn was hopeloos verouderd, maar net als de Brit Ray Pickrell (Triumph Trident) werd hij drie keer eerste en drie keer tweede. Hoewel Harley-Davidson met kopklepmotoren nog probeerde weerstand te bieden aan de buitenlandse motorfietsen, was het eind 1973 wel duidelijk dat dit merk hem niet meer van een competitieve motorfiets kon voorzien. Zelfs de Britse driecilinders van Triumph en BSA waren niet meer opgewassen tegen de tweetaktmotoren van Yamaha, Kawasaki en Suzuki. Cal Rayborn ging naar Nieuw-Zeeland, waar hij op de Pukekohe Park Raceway deelnam aan een F 5000 autorace. Toen hem een aangeboden werd besloot hij op het laatste moment om ook deel nemen aan een motorrace. Rayborn had geen ervaring met tweetakten en mogelijk was dat de oorzaak van zijn val, maar ooggetuigen meldden ook dat het achterwiel blokkeerde, waarschijnlijk door een vastloper. Rayborn vloog tegen de vangrail en werd daardoor gedood. Cal Rayborn liet zijn echtgenote Jackie en twee kinderen achter. In 1999 werd hij opgenomen in de van de AMA.

data from the linked data cloud