Cage cup
http://dbpedia.org/resource/Cage_cup an entity of type: Artifact100021939
Ein Diatretglas (altgriechisch διάτρητος diatretos „durchbrochen, durchbohrt“) ist ein meist glockenförmiges, prunkvolles doppelwandiges Gefäß mit durchbrochenem Glas. Gemeint ist damit, dass der Gefäßkörper von einem durchbrochenen Glasnetz umfangen wird. Die Gefäße werden daher auch als Netzbecher und im Englischen auch als cage cups (Käfiggläser) bezeichnet.
rdf:langString
En la Roma antigua, se llamaba Diatreta a un vaso o copa de bronce o más generalmente de cristal que se adornaba con labores de relieve o nielado. Debe su nombre a los diatretarii, o decoradores de vidrio en la antigua Roma. Fabricado principalmente en Alejandría, Colonia, y la Península Itálica. Se llamaba también Diatreta a una técnica de fabricación de vidrio de lujo consistente en cubrir este tipo de vasos o copas con otra capa del mismo material realizada en otro color con forma de red.
rdf:langString
ケージカップとは籠上状の装飾が施されたガラスの杯。
rdf:langString
Диатрета (др.-греч. διάτρητος — прорезанный, пробитый насквозь) — сосуд из стекла преимущественно колоколообразной формы с двойными стенками: тулово сосуда находится внутри внешней стеклянной ажурной «сетки» прорезной работы.
rdf:langString
Діатрета (грец. διατρητων) — посудина зі скла переважно дзвоноподібної форми з подвійними стінками: тулуб посудини знаходиться всередині зовнішньої скляної ажурною «сітки» прорізної роботи.
rdf:langString
A cage cup, also vas diatretum, plural diatreta, or "reticulated cup" is a type of luxury late Roman glass vessel, found from roughly the 4th century, and "the pinnacle of Roman achievements in glass-making". Diatreta consist of an inner beaker and an outer cage or shell of decoration that stands out from the body of the cup, to which it is attached by short stems or shanks. About fifty cups or, more often, fragments have survived, and there are only a few in near-complete condition. Most have a cage with circular geometrical patterns, often with an "inscription", or phrase in letters above the reticulated area as well. Some have a flange, or zone of projecting open-cut moulding, above the lower patterns and below the lettering (only illustrated here by the Cologne cup in the gallery).
rdf:langString
Un vase diatrète (en latin : vas diatretum), ou verre en cage, ou encore vase réticulé est un type de vase en verre ouvragé de la fin de l'époque romaine, autour du ive siècle, considéré comme l'aboutissement des réalisations romaines dans la technique du verre. Un vase diatrète se compose d'une coupe intérieure en verre et d'une cage extérieure décorative qui se détache du corps du récipient, auquel elle est rattachée par de courtes tiges ou entretoises, le tout également en verre. Une cinquantaine de ces vases sont parvenus jusqu'à nous, parfois en bon état, ou plus souvent, sous forme de fragments ; seuls quelques exemplaires sont presque complets. La plupart ont une cage à motifs géométriques circulaires, souvent avec une inscription ou une sentence en lettres au-dessus de la zone réti
rdf:langString
La coppa diatreta (in greco: διάτρητων; latino: vas diatretum, al plurale diatreta) è una tipologia di contenitore in vetro romano di lusso, diffusosi intorno al IV secolo circa, e considerato «il pinnacolo delle potenzialità dei romani nella lavorazione del vetro». Le diatreta consistono di un contenitore interno e di una gabbia o un guscio decorativo esterno che si distacca dal corpo della coppa, al quale resta attaccato tramite corti supporti.
rdf:langString
Diatretum (łac. vas diatretum, l.mn. diatreta, stgr. διατρητων – szklane naczynie późnorzymskie wytwarzane i zdobione plastycznie w wyszukany sposób przy użyciu specjalnej techniki. Były to luksusowe naczynia formowane w odlewie, a następnie wykańczane poprzez nałożenie ażurowej siatki szklanej, łączącej się jedynie punktowo z korpusem naczynia. Wspomina już o nich Marcjalis (Epigrammata XII 70,9) i Ulpian (calices diatreti w Digesta Iustiniani IX 2,27;29), ale charakterystyczne były dla antycznych wyrobów szklarskich z III-IV wieku n.e. Obecnie uznaje się, że pierwotnym centrum ich produkcji była Aleksandria, dopiero później Nadrenia. Wyspecjalizowanych producentów tych naczyń określano mianem diatretarii (Codex Theodosianus XIII 42; Codex Justinianus X 66 (64), 1).
rdf:langString
rdf:langString
Diatretglas
rdf:langString
Cage cup
rdf:langString
Diatreta
rdf:langString
Verre diatrète
rdf:langString
Coppa diatreta
rdf:langString
ケージカップ
rdf:langString
Diatretum
rdf:langString
Диатрета
rdf:langString
Діатрета
xsd:integer
11202788
xsd:integer
1095484318
xsd:date
2012-07-22
rdf:langString
A cage cup, also vas diatretum, plural diatreta, or "reticulated cup" is a type of luxury late Roman glass vessel, found from roughly the 4th century, and "the pinnacle of Roman achievements in glass-making". Diatreta consist of an inner beaker and an outer cage or shell of decoration that stands out from the body of the cup, to which it is attached by short stems or shanks. About fifty cups or, more often, fragments have survived, and there are only a few in near-complete condition. Most have a cage with circular geometrical patterns, often with an "inscription", or phrase in letters above the reticulated area as well. Some have a flange, or zone of projecting open-cut moulding, above the lower patterns and below the lettering (only illustrated here by the Cologne cup in the gallery). Even rarer are examples with scenes with figures, of which the Lycurgus Cup in the British Museum is the only complete example to survive, though there are other fragments. In this the rest of the "cage" is made up of a vine that entraps Lycurgus. None have a foot. All were clearly difficult to make, and no doubt very expensive, like the other spectacular type of luxury Roman glass, cameo glass objects like the Portland Vase. Both the technology used to make them and the way they were used are still the subject of some debate among specialists.
rdf:langString
Ein Diatretglas (altgriechisch διάτρητος diatretos „durchbrochen, durchbohrt“) ist ein meist glockenförmiges, prunkvolles doppelwandiges Gefäß mit durchbrochenem Glas. Gemeint ist damit, dass der Gefäßkörper von einem durchbrochenen Glasnetz umfangen wird. Die Gefäße werden daher auch als Netzbecher und im Englischen auch als cage cups (Käfiggläser) bezeichnet.
rdf:langString
En la Roma antigua, se llamaba Diatreta a un vaso o copa de bronce o más generalmente de cristal que se adornaba con labores de relieve o nielado. Debe su nombre a los diatretarii, o decoradores de vidrio en la antigua Roma. Fabricado principalmente en Alejandría, Colonia, y la Península Itálica. Se llamaba también Diatreta a una técnica de fabricación de vidrio de lujo consistente en cubrir este tipo de vasos o copas con otra capa del mismo material realizada en otro color con forma de red.
rdf:langString
Un vase diatrète (en latin : vas diatretum), ou verre en cage, ou encore vase réticulé est un type de vase en verre ouvragé de la fin de l'époque romaine, autour du ive siècle, considéré comme l'aboutissement des réalisations romaines dans la technique du verre. Un vase diatrète se compose d'une coupe intérieure en verre et d'une cage extérieure décorative qui se détache du corps du récipient, auquel elle est rattachée par de courtes tiges ou entretoises, le tout également en verre. Une cinquantaine de ces vases sont parvenus jusqu'à nous, parfois en bon état, ou plus souvent, sous forme de fragments ; seuls quelques exemplaires sont presque complets. La plupart ont une cage à motifs géométriques circulaires, souvent avec une inscription ou une sentence en lettres au-dessus de la zone réticulée. Certains sont pourvus d'une bride ou d'une zone de moulure en saillie supportant le lettrage, au-dessus des motifs inférieurs (cas illustré par la coupe de Cologne). Encore plus rares sont les exemples avec des scènes en relief, dont la coupe de Lycurgue du British Museum est le seul exemplaire complet à avoir survécu, bien qu'il existe d'autres fragments du même type : sur ce vase, la cage est constituée d'une vigne emprisonnant l'infortuné Lycurgue. Aucun de ces vases n'a de pied. Ces objets de fabrication difficile étaient sans doute très coûteux, au moins autant que les objets romains en camée de verre, comme le vase Portland. Dans les deux cas, la technologie mise en œuvre pour les fabriquer, ainsi que leur utilisation, font l'objet de débats parmi les spécialistes.
rdf:langString
La coppa diatreta (in greco: διάτρητων; latino: vas diatretum, al plurale diatreta) è una tipologia di contenitore in vetro romano di lusso, diffusosi intorno al IV secolo circa, e considerato «il pinnacolo delle potenzialità dei romani nella lavorazione del vetro». Le diatreta consistono di un contenitore interno e di una gabbia o un guscio decorativo esterno che si distacca dal corpo della coppa, al quale resta attaccato tramite corti supporti. Tra frammenti e pochi esemplari quasi completi, appena cinquanta coppe diatrete si sono conservate. La maggior parte possiede una gabbia con decorazioni geometriche circolari, spesso con un'«iscrizione», composta da lettere poste nel reticolo; alcune presentano una flangia aperta sotto l'iscrizione e sopra il motivo decorativo inferiore. Ancora più rare sono le coppe con decorazioni figurative, tra le quali la Coppa di Licurgo, conservata al British Museum, è l'unico esemplare conservatosi integralmente.
rdf:langString
ケージカップとは籠上状の装飾が施されたガラスの杯。
rdf:langString
Diatretum (łac. vas diatretum, l.mn. diatreta, stgr. διατρητων – szklane naczynie późnorzymskie wytwarzane i zdobione plastycznie w wyszukany sposób przy użyciu specjalnej techniki. Były to luksusowe naczynia formowane w odlewie, a następnie wykańczane poprzez nałożenie ażurowej siatki szklanej, łączącej się jedynie punktowo z korpusem naczynia. Wspomina już o nich Marcjalis (Epigrammata XII 70,9) i Ulpian (calices diatreti w Digesta Iustiniani IX 2,27;29), ale charakterystyczne były dla antycznych wyrobów szklarskich z III-IV wieku n.e. Obecnie uznaje się, że pierwotnym centrum ich produkcji była Aleksandria, dopiero później Nadrenia. Wyspecjalizowanych producentów tych naczyń określano mianem diatretarii (Codex Theodosianus XIII 42; Codex Justinianus X 66 (64), 1). Produkowano je w złożony sposób poprzez łączenie z cienkościennym korpusem naczynia delikatnej siatki szklanej za pośrednictwem słupków wielkości do 0,8 cm; w ten sposób pokrywano brzusiec siatką z nitek dekoracyjnie krzyżujących się lub falistych. Niektóre egzemplarze zamiast szklanej siatki zdobią sceny figuralne (np. tzw. , kielich z maskami i kolumnami z Varese, situla ze sceną polowania z weneckiego skarbu św. Marka) czy nawet napisy, jak odkryty w 1725 pucharek z Novary z inskrypcją Biba, vivas multos annos. Naczynia te zachowały się niezbyt licznie jako egzemplarze pochodzące głównie z warsztatów nadreńskich z okresu rozwiniętego cesarstwa. Technikę ich wytwarzania częściowo wyjaśniono dopiero w 1954 roku, jednakże kwestia ta nadal jest sporna. Według innego poglądu odlewany w matrycy pozytyw oblewano szklanym topliwem i określone przestrzenie (miejsca) oszlifowywano dla uzyskania pożądanej dekoracji powierzchniowej (zewnętrznej), w sposób podobny jak w przypadku kamei. Zdobiony tak okazały kielich na wysokiej stopce, wykonany z zielonego szkła w Kolonii w końcu III wieku, a znajdujący się w zbiorach gołuchowskich, został zrabowany podczas wojny przez niemieckich okupantów.
rdf:langString
Диатрета (др.-греч. διάτρητος — прорезанный, пробитый насквозь) — сосуд из стекла преимущественно колоколообразной формы с двойными стенками: тулово сосуда находится внутри внешней стеклянной ажурной «сетки» прорезной работы.
rdf:langString
Діатрета (грец. διατρητων) — посудина зі скла переважно дзвоноподібної форми з подвійними стінками: тулуб посудини знаходиться всередині зовнішньої скляної ажурною «сітки» прорізної роботи.
xsd:nonNegativeInteger
21359
