Caesura

http://dbpedia.org/resource/Caesura an entity of type: Thing

La cesura és una pausa enmig d'un vers d'art major, per la qual queda dividit en dues meitats o hemistiquis. Aquesta pausa pot venir marcada per diversos procediments: * Una aturada a la tira fònica. * Un signe de puntuació. * Un canvi de frase. * Una rima interna. Es marca amb una línia diagonal o doble vertical i cada hemistiqui queda subjecte a les regles generals de la mètrica com si fos un vers independent. rdf:langString
Cézura (přerývka) může znamenat: * v teorii verše mezislovní předěl, spadající dovnitř stopy ve verši, * v jazykovědě pauzu uvnitř syntagmatu, která je vyvolaná náhlými, neočekávanými změnami v myšlenkovém procesu (vzniká zaváháním při výběru vhodného slova nebo projevením některých citů mluvčího), * v hudbě krátkou pauzu mezi dvěma frázemi (u zpěváků a hráčů na dechové nástroje jde o vhodnou chvíli pro nadechnutí); podobný význam má koruna, která je na rozdíl od cézury výrazným prodloužením dané noty anebo pomlky podle uvážení interpreta. * v architektuře přerušení sledu architektonického motivu (záměrně uvolněná plocha v souvislém zastavění, která souvisí s přirozenými vlastnostmi území). rdf:langString
A caesura (/siˈzjʊərə/, pl. caesuras or caesurae; Latin for "cutting"), also written cæsura and cesura, is a metrical pause or break in a verse where one phrase ends and another phrase begins. It may be expressed by a comma , a tick (✓), or two lines, either slashed (//) or upright (||). In time value, this break may vary between the slightest perception of silence all the way up to a full pause. rdf:langString
En metriko, la cezuro (latine caesūra) estas spaco ene de verso, kiu separas ĝin en du partoj nomitaj hemistikoj, kies uzado ne necesigas la uzadon de interpunkcio. rdf:langString
Une césure est l'endroit où, à partir d'une certaine longueur, les vers sont, dans les métriques de nombreuses cultures, assez généralement subdivisés en plusieurs « parties » ou composants. On nomme césure le lieu où s'articulent ces composants. rdf:langString
Een cesuur (Latijn : caesura) is een rust in een versregel. Meestal aangegeven met een puntkomma , een dubbele punt (:), een gedachtestreepje (—). Bij het noteren van het metrum, wordt de cesuur wel als een dubbele streep (//) genoteerd. De cesuur is bedoeld om een wordend metrum te onderbreken. Het gedicht wordt daardoor ritmischer. In de klassieke poëzie wordt een cesuur geplaatst na de 3de of de 5de halve versvoet, een enkele keer ook na de 7de. Een cesuur komt zeker voor bij : * een komma * een punt * een puntkomma rdf:langString
La cesura è la denominazione che in metrica definisce ogni demarcazione ritmica statisticamente significativa all'interno di un verso sufficientemente lungo, di cui delimita gli emistichi. rdf:langString
في علم العروض، الوَقْف هو قطع سَير الإيقاع في منتصف بيت الشعر تقريبًا، لتسهيل قراءته وتجميلها. وغالبًا يكون ذلك في الأبيات ذات المقاطع الثمانية على الأقل. وفي الشعر العربي تُؤدّي الوقفة بين شَطرَي البيت الواحد هذا الغرض. أما الوقف في علمي النحو والقراءات العربيين، هو الكفُّ عن مواصلة القراءة بسبب من الأسباب. ويُراد من هذا الوقف في العروض العربي، عِلّةٌ مُؤَدّاها إسكان السابع المتحرك أو هو إسكان الثاني المتحرك من الوَتِد المَفرُوق. rdf:langString
Die Zäsur (lateinisch caesura ‚Schnitt‘) ist in der Verslehre ein sich durch eine Wortgrenze ergebender Einschnitt im Vers. Wenn der Einschnitt zwischen zwei Versfüße bzw. Metren fällt, so wird er als Dihärese bezeichnet. Manchmal werden Einschnitte in dieser Hinsicht unterschieden, ein Einschnitt wird also nur dann als Zäsur bezeichnet, wenn er sich im Inneren eines Metrums befindet, oft wird Zäsur aber auch als allgemeinerer Begriff gebraucht, die Dihärese ist dann eine besondere Form der Zäsur. Als Beispiel ein Alexandriner von Andreas Gryphius: rdf:langString
La cesura (del latín caesura: cortadura) es el espacio o pausa dentro de un verso separando dos partes llamadas hemistiquios. Es posible encontrar más de una cesura en el mismo verso, ya que hay algunos versos que aparecen divididos en más de un hemistiquio, si el verso es de más de once sílabas es obligatorio que haya al menos una cesura. El final de un hemistiquio es considerado como el fin de un verso, y por ende, según lo establecido por la ley del acento final, se le restará una sílaba métrica si la palabra final es esdrújula, se quedará igual si es llana, y se le sumará una sílaba métrica si es aguda. Puede haber una rima interna entre versos contiguos, según las mismas reglas de la rima en general y también pueden existir encabalgamientos entre las mitades del hemistiquio. rdf:langString
Zesura (latinez: Caesura, etendura) bertso batean dagoen etena, bertsoa bi hemistikioetan banatzen duena, olerkiaren erritmoa osatze aldera. Posible da berto bakoitzaren barruan zesura bat baino gehiago aurktizea, eta bertso batzuk hemistikio bat baino gehiagotan banatuta agertzen dira. Bertsoak hamaika silaba baino gehiago baditu, arrunta da zesura bat egotea. Musikan zesura batek funtzio bera egiten du, isilunea izan gabe, abestiaren haustura bat egiten. Haustura horren iraupena koral edo orkestrako zuzendariak zehaztu ohi du. Adibidez, Iliadaren lehenengo esaldia honakoa da: rdf:langString
詩の韻律において、カエスーラ(中間休止、休止、句切れ、caesura or cesura, 複数形:caesurae)は、詩行の中間にある、耳で聞き取れる休止のこと。ほとんどの場合、カエスーラは朗読の中で休止を引き起こす約物(コンマ「,」、セミコロン「;」、句点「.」、ダッシュ「-」など)によって示される。しかし、カエスーラを起こすのに必ずしも句読点は必要ではない。 カエスーラには2種類ある。男性休止(masculine caesura)と女性休止(feminine caesura)である。近代語の詩において男性休止は強いアクセント(強勢のある)の音節の後ろにあるカエスーラで、一方、女性休止は弱いアクセント(強勢のない)音節の後ろにあるカエスーラである。 それとは別に、行のどの位置にカエスーラがあるかによる分け方もある。Initial caesuraは行の始まり近くにあるカエスーラで、medial caesuraは行の中央にあるカエスーラ、terminal caesuraは行の終わり近くのカエスーラである。Initial caesuraとterminal caesuraは、medial caesuraを好むロマンス(en:Romance (genre))や新古典主義では稀にしか使われなかった。 rdf:langString
Średniówka – punkt podziału, który dzieli wers na dwa w przybliżeniu równe tzw. hemistychy, czyli części wersu wydzielone przez każdą cezurę. Zwykle występuje w wersach dłuższych niż ośmiosylabowe. Miejsce średniówki w wersie zależne jest od granicy wyrazów i zestrojów akcentowych. Z reguły średniówka nie występuje w miejscach podziału zdaniowego, ponieważ byłoby to związane z silnym sygnałem intonacyjnym i tym samym spowodowałoby osłabienie klauzuli. Średniówka występuje w wierszach sylabicznych, sylabotonicznych i tonicznych. Dla poezji polskiej charakterystyczna jest średniówka po piątej sylabie w jedenastozgłoskowcu i po siódmej sylabie w trzynastozgłoskowcu. Jednakże dopuszczalne jest odstąpienie od tej zasady. Jeżeli ma to znaczący wpływ na korzyść utworu średniówka może być nieregul rdf:langString
Cesur, tidigare även cæsur eller cäsur, (latin: 'avskärning', 'avhuggning') är en paus eller taktvila i en vers, mellan slutet på en fras och början på en annan, i synnerhet inuti en versfot och vanligen på bestämda ställen i versraden. Längre versmått, såsom hexameter, har en cesur per vers. Orsaken är vanligen att föra in naturlig kadens i en styrd metrik. I överförd betydelse kan cesur betyda en paus, ett avslut eller avbrott. rdf:langString
Цезу́ра (лат. caesura «рубка, срубание»; др.-греч. τομή «рассечение, отсечение, отрубание»): 1. * ритмическая пауза в стихе, разделяющая стих на некоторое количество частей; 2. * граница смысловых частей картины, обозначенная композицией или контрастом цветов, светотеней. rdf:langString
Цезу́ра (лат. caesura, від caedo — рубаю) — ритмічно-інтонаційна пауза в середині віршового рядка, яка розтинає його на дві, іноді три частини. Класичний приклад симетричної цезури, що виникає безпосередньо після третьої стопи, — «Александрійські вірші» М. Зерова: Братерство давніх днів, // розкішне любе гроно!Озвися ти хоч раз // до вигнанця Назона (…). Твоя стріла // прошиє тонким свистомРанкове скло // над степом запашним (Ю. Дараган). Українській поезії притаманна також подвійна цезура: Гіперметрична цезура має подовжену стопу порівняно з іншими: rdf:langString
rdf:langString وقف (عروض)
rdf:langString Cesura
rdf:langString Cézura
rdf:langString Caesura
rdf:langString Zäsur
rdf:langString Cezuro
rdf:langString Cesura
rdf:langString Zesura
rdf:langString Césure (métrique)
rdf:langString Cesura
rdf:langString カエスーラ
rdf:langString Cesuur (dichtkunst)
rdf:langString Średniówka
rdf:langString Цезура
rdf:langString Cesur
rdf:langString Цезура (література)
xsd:integer 241967
xsd:integer 1122697732
rdf:langString La cesura és una pausa enmig d'un vers d'art major, per la qual queda dividit en dues meitats o hemistiquis. Aquesta pausa pot venir marcada per diversos procediments: * Una aturada a la tira fònica. * Un signe de puntuació. * Un canvi de frase. * Una rima interna. Es marca amb una línia diagonal o doble vertical i cada hemistiqui queda subjecte a les regles generals de la mètrica com si fos un vers independent.
rdf:langString Cézura (přerývka) může znamenat: * v teorii verše mezislovní předěl, spadající dovnitř stopy ve verši, * v jazykovědě pauzu uvnitř syntagmatu, která je vyvolaná náhlými, neočekávanými změnami v myšlenkovém procesu (vzniká zaváháním při výběru vhodného slova nebo projevením některých citů mluvčího), * v hudbě krátkou pauzu mezi dvěma frázemi (u zpěváků a hráčů na dechové nástroje jde o vhodnou chvíli pro nadechnutí); podobný význam má koruna, která je na rozdíl od cézury výrazným prodloužením dané noty anebo pomlky podle uvážení interpreta. * v architektuře přerušení sledu architektonického motivu (záměrně uvolněná plocha v souvislém zastavění, která souvisí s přirozenými vlastnostmi území).
rdf:langString في علم العروض، الوَقْف هو قطع سَير الإيقاع في منتصف بيت الشعر تقريبًا، لتسهيل قراءته وتجميلها. وغالبًا يكون ذلك في الأبيات ذات المقاطع الثمانية على الأقل. وفي الشعر العربي تُؤدّي الوقفة بين شَطرَي البيت الواحد هذا الغرض. أما الوقف في علمي النحو والقراءات العربيين، هو الكفُّ عن مواصلة القراءة بسبب من الأسباب. ويُراد من هذا الوقف في العروض العربي، عِلّةٌ مُؤَدّاها إسكان السابع المتحرك أو هو إسكان الثاني المتحرك من الوَتِد المَفرُوق. فهو تسكين آخر الوتد المفروق. والموقوف من عروض مشطور البحر السريع والمنسرح هو الجزء الذي هو مفعولان وأصله مفعولات، أسكنت التاء فصار مفعولات، فنقل في التقطيع إلى مفعولان.
rdf:langString A caesura (/siˈzjʊərə/, pl. caesuras or caesurae; Latin for "cutting"), also written cæsura and cesura, is a metrical pause or break in a verse where one phrase ends and another phrase begins. It may be expressed by a comma , a tick (✓), or two lines, either slashed (//) or upright (||). In time value, this break may vary between the slightest perception of silence all the way up to a full pause.
rdf:langString En metriko, la cezuro (latine caesūra) estas spaco ene de verso, kiu separas ĝin en du partoj nomitaj hemistikoj, kies uzado ne necesigas la uzadon de interpunkcio.
rdf:langString La cesura (del latín caesura: cortadura) es el espacio o pausa dentro de un verso separando dos partes llamadas hemistiquios. Es posible encontrar más de una cesura en el mismo verso, ya que hay algunos versos que aparecen divididos en más de un hemistiquio, si el verso es de más de once sílabas es obligatorio que haya al menos una cesura. El final de un hemistiquio es considerado como el fin de un verso, y por ende, según lo establecido por la ley del acento final, se le restará una sílaba métrica si la palabra final es esdrújula, se quedará igual si es llana, y se le sumará una sílaba métrica si es aguda. Puede haber una rima interna entre versos contiguos, según las mismas reglas de la rima en general y también pueden existir encabalgamientos entre las mitades del hemistiquio. Veamos como se aprecia esta pausa interior cada siete sílabas en el poema hecho en versos alejandrinos de Rubén Darío, el cual ha sido incluido en su libro Azul... (1888). Caupolicán (Rubén Darío) Es algo formidable que vio la vieja raza:robusto tronco de árbol al hombro de un campeónsalvaje y aguerrido, cuya fornida mazablandiera el brazo de Hércules, o el brazo de Sansón. Por casco sus cabellos, su pecho por coraza,pudiera tal guerrero, de Arauco en la región,lancero de los bosques, Nemrod que todo caza,desjerretar un toro, o estrangular un león. Anduvo, anduvo, anduvo. Le vio la luz del día,le vio la tarde pálida, le vio la noche fría,y siempre el tronco de árbol a cuestas del titán. "¡El Toqui, el Toqui!", clama la conmovida casta.Anduvo, anduvo, anduvo. La Aurora dijo: "Basta",e irguióse la alta frente del gran Caupolicán.
rdf:langString Die Zäsur (lateinisch caesura ‚Schnitt‘) ist in der Verslehre ein sich durch eine Wortgrenze ergebender Einschnitt im Vers. Wenn der Einschnitt zwischen zwei Versfüße bzw. Metren fällt, so wird er als Dihärese bezeichnet. Manchmal werden Einschnitte in dieser Hinsicht unterschieden, ein Einschnitt wird also nur dann als Zäsur bezeichnet, wenn er sich im Inneren eines Metrums befindet, oft wird Zäsur aber auch als allgemeinerer Begriff gebraucht, die Dihärese ist dann eine besondere Form der Zäsur. Die durch die Zäsur entstehenden Teile des Verses werden Kola genannt. Entsprechend den Bezeichnungen bei der Kadenz heißt die Zäsur nach einer Hebung männlich oder stumpf, nach einer Senkung weiblich oder klingend. Gelegentlich wird die weibliche Zäsur auch epische Zäsur genannt. Eine vom Metrum geforderte Zäsur, die in die Fuge eines Kompositums trifft, wird als Caesura latens („verborgene Zäsur“) bezeichnet. Zäsuren und Dihäresen im engeren Sinn sind solche, die durch das Versmaß an festgelegter Position im Vers gefordert sind. Solche Versformen werden auch Zäsurvers genannt. Beispiele sind jambischer Trimeter, Hexameter und Pentameter in der antiken, Alexandriner und Vers commun und in der romanischen Dichtung. Eine solche vom Versmaß geforderte Zäsur bzw. Dihärese wird auch Inzision genannt, speziell die Dihärese beim Pentameter. Das Gegenteil eines geforderten Einschnitts, also ein an einer bestimmten Position unzulässiges oder unerwünschtes Wortende wird Brücke genannt. In der germanischen Dichtung erscheint die Zäsur regelmäßig in der Langzeile und in neuzeitlichen Nachbildungen antiker Versformen. Von besonderer Bedeutung sind bei den antiken Formen und da besonders beim Hexameter die folgenden Zäsuren: * Trithemimeres (caesura semiternaria, nach drei Halbfüßen meist als Nebenzäsur zu einer Hephthemimeres) * Penthemimeres (caesura semiquinaria, nach fünf Halbfüßen) * Katà tríton trochaíon (caesura trochaica, zwischen den beiden Kürzen des dritten Daktylus) * Hephthemimeres (caesura semiseptinaria, nach sieben Halbfüßen) * die bukolische Diärese (nach dem Ende des vierten Fußes) In metrischer Notation wird die Zäsur durch einen senkrechten Doppelstrich ( ‖ ), manchmal auch durch einen einfachen Strich ( | ) wiedergegeben. Als Beispiel ein Alexandriner von Andreas Gryphius: Du si̱ehst, wohi̱n du si̱ehst,  ‖  nur E̱itelke̱it auf E̱rden. Wird die Zäsurgrenze noch zusätzlich durch Reim betont, so spricht man von Zäsurreim. Dabei kann sich der Versteil vor der Zäsur mit dem Versende reimen (Inreim) oder die Versteile vor der Zäsur in aufeinanderfolgenden Versen (Mittelreim). Beispiele finden sich beim Leoninischen Hexameter und in An- und Abvers der Nibelungenstrophe. Ein barockes Beispiel von Friedrich Spee: Bey stiller nacht  ‖  zur ersten wachtEin stimm sich gund zu klagen.Jch nam in acht  ‖  waß die doch sagt;That hin mit augen schlagen. Allgemein bezeichnet man als Zäsur jede Art von (künstlerisch motiviertem) Einschnitt in einem literarischen Werk, aber auch in filmischen Werken und Werken der sequentiellen Kunst, beispielsweise eine Unterbrechung des Erzählflusses in einem Roman oder ein Schwarzbild im Film.
rdf:langString Zesura (latinez: Caesura, etendura) bertso batean dagoen etena, bertsoa bi hemistikioetan banatzen duena, olerkiaren erritmoa osatze aldera. Posible da berto bakoitzaren barruan zesura bat baino gehiago aurktizea, eta bertso batzuk hemistikio bat baino gehiagotan banatuta agertzen dira. Bertsoak hamaika silaba baino gehiago baditu, arrunta da zesura bat egotea. Musikan zesura batek funtzio bera egiten du, isilunea izan gabe, abestiaren haustura bat egiten. Haustura horren iraupena koral edo orkestrako zuzendariak zehaztu ohi du. Zesura oso erabilia zen Antzinako Greziako olerkigintzan, marka berezia jarrita. Bi barra bertikal erabili ohi ziren ⟨||⟩ edo ⟨‖⟩, eta hortik eratorri da musika notazioan erabiltzen den ⟨//⟩ zesura marka. Adibidez, Iliadaren lehenengo esaldia honakoa da: μῆνιν ἄειδε θεὰ || Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος"Kanta ezazu, oh Jainkosa || Akilesen haserrea, Peleoren sema."
rdf:langString Une césure est l'endroit où, à partir d'une certaine longueur, les vers sont, dans les métriques de nombreuses cultures, assez généralement subdivisés en plusieurs « parties » ou composants. On nomme césure le lieu où s'articulent ces composants.
rdf:langString 詩の韻律において、カエスーラ(中間休止、休止、句切れ、caesura or cesura, 複数形:caesurae)は、詩行の中間にある、耳で聞き取れる休止のこと。ほとんどの場合、カエスーラは朗読の中で休止を引き起こす約物(コンマ「,」、セミコロン「;」、句点「.」、ダッシュ「-」など)によって示される。しかし、カエスーラを起こすのに必ずしも句読点は必要ではない。 カエスーラには2種類ある。男性休止(masculine caesura)と女性休止(feminine caesura)である。近代語の詩において男性休止は強いアクセント(強勢のある)の音節の後ろにあるカエスーラで、一方、女性休止は弱いアクセント(強勢のない)音節の後ろにあるカエスーラである。 それとは別に、行のどの位置にカエスーラがあるかによる分け方もある。Initial caesuraは行の始まり近くにあるカエスーラで、medial caesuraは行の中央にあるカエスーラ、terminal caesuraは行の終わり近くのカエスーラである。Initial caesuraとterminal caesuraは、medial caesuraを好むロマンス(en:Romance (genre))や新古典主義では稀にしか使われなかった。 韻律分析において、「||(double pipe, train tracks)」は行の中のカエスーラの位置を示す。 カエスーラは古代ギリシアやラテン語の古典詩の、とくに英雄詩形、ダクテュロス・ヘクサメトロス(長短短六歩格)で顕著に用いられた。近代語の詩の場合とは違い、古典語の詩では男性休止は一行の初めから3番目の韻脚の中間にあるカエスーラを指し、女性休止は4番目の韻脚の中間のカエスーラを意味する。 音楽の記譜法での、カエスーラは音楽的時間(musical time)の完全な休止(停止、中断)を意味する。
rdf:langString Een cesuur (Latijn : caesura) is een rust in een versregel. Meestal aangegeven met een puntkomma , een dubbele punt (:), een gedachtestreepje (—). Bij het noteren van het metrum, wordt de cesuur wel als een dubbele streep (//) genoteerd. De cesuur is bedoeld om een wordend metrum te onderbreken. Het gedicht wordt daardoor ritmischer. In de klassieke poëzie wordt een cesuur geplaatst na de 3de of de 5de halve versvoet, een enkele keer ook na de 7de. Een cesuur komt zeker voor bij : * een komma * een punt * een puntkomma
rdf:langString Średniówka – punkt podziału, który dzieli wers na dwa w przybliżeniu równe tzw. hemistychy, czyli części wersu wydzielone przez każdą cezurę. Zwykle występuje w wersach dłuższych niż ośmiosylabowe. Miejsce średniówki w wersie zależne jest od granicy wyrazów i zestrojów akcentowych. Z reguły średniówka nie występuje w miejscach podziału zdaniowego, ponieważ byłoby to związane z silnym sygnałem intonacyjnym i tym samym spowodowałoby osłabienie klauzuli. Średniówka występuje w wierszach sylabicznych, sylabotonicznych i tonicznych. Dla poezji polskiej charakterystyczna jest średniówka po piątej sylabie w jedenastozgłoskowcu i po siódmej sylabie w trzynastozgłoskowcu. Jednakże dopuszczalne jest odstąpienie od tej zasady. Jeżeli ma to znaczący wpływ na korzyść utworu średniówka może być nieregularna. Rygorystycznie utrzymywana jest tylko we francuskim aleksandrynie. Odpowiednikiem średniówki w metryce iloczasowej jest cezura, czyli przerwa międzywyrazowa dzieląca wers na części i obowiązkowo przypadająca wewnątrz stopy rytmicznej (stąd nazwa, od łac. caesura „cięcie”). Cezura wypadająca na granicy stóp zwana jest dierezą. W odniesieniu do wersyfikacji polskiej termin „cezura” oznacza każde przecięcie stopy rytmicznej przez granicę między wyrazami lub zestrojami akcentowymi; w tym wypadku nie jest to pojęcie równoznaczne ze średniówką.
rdf:langString La cesura è la denominazione che in metrica definisce ogni demarcazione ritmica statisticamente significativa all'interno di un verso sufficientemente lungo, di cui delimita gli emistichi.
rdf:langString Цезу́ра (лат. caesura «рубка, срубание»; др.-греч. τομή «рассечение, отсечение, отрубание»): 1. * ритмическая пауза в стихе, разделяющая стих на некоторое количество частей; 2. * граница смысловых частей картины, обозначенная композицией или контрастом цветов, светотеней. В зарубежной и отечественной научной литературе имеется немало работ, посвященных частным вопросам рассмотрения цезуры в лингвистическом значении данного термина: цезуре в шестистопных стихах, цезуре в гекзаметре, цезуре в двусложных размерах, графическим маркерам цезуры, цезурной рифме, цезурному ударению и др.; общая полиаспектная классификация цезур (на примере русского силлабо-тонического стиха) представлена типологией В. П. Москвина.
rdf:langString Cesur, tidigare även cæsur eller cäsur, (latin: 'avskärning', 'avhuggning') är en paus eller taktvila i en vers, mellan slutet på en fras och början på en annan, i synnerhet inuti en versfot och vanligen på bestämda ställen i versraden. Längre versmått, såsom hexameter, har en cesur per vers. Orsaken är vanligen att föra in naturlig kadens i en styrd metrik. Ordet finns även inom musiken, i betydelsen en kort paus mellan två fraser. Längden på en cesur kan skilja mellan en mycket kort tystnad till en längre paus, något som bestäms av en orkesters dirigent eller en dikts uppläsare. I körverk kan en kort cesur ange de tillfällen då sångarna kan hämta andan. I överförd betydelse kan cesur betyda en paus, ett avslut eller avbrott.
rdf:langString Цезу́ра (лат. caesura, від caedo — рубаю) — ритмічно-інтонаційна пауза в середині віршового рядка, яка розтинає його на дві, іноді три частини. Класичний приклад симетричної цезури, що виникає безпосередньо після третьої стопи, — «Александрійські вірші» М. Зерова: Братерство давніх днів, // розкішне любе гроно!Озвися ти хоч раз // до вигнанця Назона (…). Таку цезуру називають ще й великою, або медіаною, тому що вона має своє постійне місце у багатоскладових канонічних віршових формах (не лише в александрійському вірші, а й у тринадцятискладовому силабічному, в гекзаметрі). На відміну від античної версифікації, де цезура, як правило, припадає на середину стопи, в сучасній силабо-тоніці — навпаки — збігається з межею стопи, поділяючи віршовий рядок на дві асиметричні частини. Приміром, у п'ятистопному ямбі цезура вживається після другої стопи, у шестистопному — після третьої тощо: Твоя стріла // прошиє тонким свистомРанкове скло // над степом запашним (Ю. Дараган). Українській поезії притаманна також подвійна цезура: Живуть під мостом, // наче у казках, // квіти, дельфіни і тритонив густій і чорній, // мов смола, воді, // в страшних пивницях сто (…) (Б.-І. Антонич). Тут перша цезура виконує роль медіани, а друга — малої цезури, або коротенької паузи. Цезури також розрізняються, як і клаузули, своїм закінченням. Принаймні акаталектичниій клаузулі, як в александрійському вірші, відповідає метрична (квантативна) цезура, каталектичній — ліпометрична, гіпердактилічній — гіперметрична. Так, ліпометрична цезура спостерігається, коли останній стопі віршового рядка бракує повноти метроструктури, тобто її усічено: Я йду по рейці, // і хитаюсь,Чи дійду до віку, // чи впаду.Ліс спинивсь. // Ліс, мов зелений заєць,Задивився // на мою ходу (М. Йогансен). Гіперметрична цезура має подовжену стопу порівняно з іншими: Ніхто, ніяк, // нічим не спинитьЛюдьми угноєний // прогрес (І. Світличний). Цезура може пересуватися в межах рядка або змінювати своє розташування в межах стопи: І пішов я тоді // до Петлюри,бо у мене // штанів не було.Скільки нас, // отаких, // коло муруод червоної кулі // лягло (В. Сосюра).
xsd:nonNegativeInteger 9955

data from the linked data cloud