Caatinga
http://dbpedia.org/resource/Caatinga an entity of type: Thing
Caatinga (prononco: [kaa'tʃĩgə]) aŭ Esperantigite Kaatingo, estas regiono kaj tipo de vegetaĵaro en la nordorienta parto de Brazilo. Ĝis ankaŭ estas tersupraĵa ekoregiono el la orient-sudamerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Krome ĝi konstituas biosferan rezervejon de UNESKO.
rdf:langString
Katinga (portugesez: Caatinga) tropikoko eta tropiko-inguruetako eskualde lehorretan, batez ere Brasilgo ipar-ekialdean, hazten den landaredia; hark estaltzen duen lekua. Hosto galkorra duten zuhaitz txikiak, zuhaixka arantzatsu batzuk eta hosto gogorreko beste zenbait belar besterik ez da hazten katingan.
rdf:langString
La caatinga è la maggiore foresta secca del Sud America è una delle più ricche del mondo in termini di biodiversità. Il termine caatinga viene dalla lingua tupi-guaraní caa ("foresta") + tinga ("grigio"), ovverosia "foresta grigia". La parola è chiarificatrice in quanto le numerose piante che caratterizzano questa "foresta" si presentano per gran parte dell'anno secche e senza foglie mentre assumono la colorazione verde solamente in inverno, nell'epoca delle piogge.
rdf:langString
Каати́нга (от порт. Caatinga, от языки тупи-гуарани — «белый лес») — экологический регион с тропической листопадно-редколесной растительностью — один из уникальных биомов (экорегионов) Бразилии. Занимает площадь около 10 % территории страны, на которой проживает 15 млн человек. Регион используется для перегонного скотоводства (крупный рогатый скот), растениеводства (виноград, дыня, папайя), периодически страдает от сильной засухи. Территории, занятые каатингой (Северо-Восточная Бразилия: Мараньян, Пиауи, Сеара, Риу-Гранди-ду-Норти, Параиба, Пернамбуку, Алагоас, Сержипи, Баия и на Юго-Востоке Бразилии: северная часть Минас-Жерайса), являются одними из самых отсталых в стране в экономическом отношении.
rdf:langString
La caatinga (del tupí-guaraní: caa (bosc) + tinga (blanc) = bosc blanc) és un bioma que només es troba al Brasil. La caatinga ocupa una superfície d'uns 734.478 km², prop de l'11% del Brasil, englobant de forma contínua part dels estats brasilers de Maranhão, Piauí, Ceará, Rio Grande do Norte, Paraíba, Pernambuco, Alagoas, Sergipe, Bahia i part del nord de Minas Gerais (Sud-est del Brasil). La vegetació de la caatinga està adaptada a l'aridesa i és per tant de tipus xeròfil. De tant en tant hi ha períodes de secada La caatinga inclou alguns enclavaments de bosc tropical humit.
rdf:langString
Caatinga [kaaˈtĩɡɐ]IPA je místní označení biomu, který se nachází ve vnitrozemí severovýchodní Brazílie. Je tvořen řídkým porostem suchomilných keřů a nízkých stromů. Většina území má charakter buše, ale v závislosti na četnosti srážek se zde nacházejí ostrůvky vzrostlého opadavého lesa i polopouštní krajina, v níž jsou jedinou vegetací kaktusy. Rozloha Caatingy tvoří zhruba 750 000 až 850 000 čtverečních kilometrů a zaujímá tak okolo desetiny brazilského území. Na západě hraničí s vlhčí oblastí lesů a savan zvanou cerrado, na východě s Atlantickým lesem a na severu postupně přechází v mangrovy na pobřeží Atlantského oceánu. Název caatinga pochází z jazyka domorodého kmene a znamená v překladu „světlý les“.
rdf:langString
Die Caatinga (portugiesische Aussprache: [kaaˈtʃĩɡɐ]) ist ein Typ der Dornstrauchsavanne mit hauptsächlich kleinen, dornigen, laubabwerfenden Bäumen und verschiedenen Xerophyten (u. a. Kakteen) des Sertão im nordöstlichen Teil von Brasilien. Der Name Caatinga ist ein indianisches Wort (Tupí) und bedeutet weißer Wald oder weiße Vegetation (kaa „Wald“, Vegetation; tínga „weiß“). Sie bedeckt etwa 700.000 Quadratkilometer und ist damit rund doppelt so groß wie Deutschland. Die Caatinga hat ein semiarides Klima mit durchschnittlichen Jahrestemperaturen von ungefähr 28 °C. Sie hat einen sehr heißen und trockenen Südwinter und einen gering weniger heißen und regnerischen Südsommer. Die Flüsse der Caatinga führen nur während eines regnerischen Sommers Wasser und an einigen Orten trocknen sogar die
rdf:langString
Caatinga (Portuguese pronunciation: [ka.ɐˈtʃĩɡɐ], locally [ka.aˈtĩɡɐ]) is a type of semi-arid tropical vegetation, and an ecoregion characterized by this vegetation in interior northeastern Brazil. The name "Caatinga" is a Tupi word meaning "white forest" or "white vegetation" (caa = forest, vegetation, tinga = white). Caatinga falls entirely within earth's tropical zone and is one of 6 major ecoregions of Brazil. It covers 850,000 km², nearly 10% of Brazil's territory. It is home to 26 million people and over 2000 species of plants, fish, reptiles, amphibians, birds, and mammals.
rdf:langString
La caatinga o catinga (del tupí: "bosque blanco" o "vegetación blanca", kaa = bosque, vegetación, tínga = blanco) es un tipo de vegetación y una ecorregión caracterizada por esa vegetación en el Brasil nordestino. Es un bioma exclusivo de Brasil. Cubre entre 700 000 y 1 millón de kilómetros cuadrados (depende de la fuente), cerca de un 10 % del territorio brasileño. La región de Caatinga es un chaparral semiárido muy similar a la región del Chaco en muchos aspectos, pero con diferentes especies.
rdf:langString
La caatinga est une écorégion terrestre du WWF appartenant au biome des déserts et brousses xériques de l'écozone néotropicale. La caatinga est un écosystème caractérisé par un type particulier de végétation ; elle est située dans le nord-est du Brésil. Elle est constituée par une forêt de petits arbres épineux qui ne vivent que de manière saisonnière. Cactus, buissons épineux, et herbes adaptées à l'aridité, constituent le manteau végétal. De nombreuses plantes poussent, fleurissent et meurent durant la brève saison pluvieuse.
rdf:langString
Caatinga – formacja roślinna występująca na suchych obszarach północno-wschodniej Brazylii. Tworzą ją rzadko rosnące, suchoroślowe, niskie i zwykle cierniste drzewa i krzewy, zrzucające liście na okres suszy, często z dużym udziałem sukulentów, za to zwykle z niewielkim udziałem traw. Formacja jest wciąż słabo poznana i skupia na sobie wyraźnie mniejszą uwagę naukowców niżeli sąsiednie wilgotne lasy deszczowe. Ulega tymczasem szybkiej degradacji, przy znikomym udziale form ochrony powierzchniowej. Obszar występowania caatingi stanowi odrębny ekoregion noszący taką samą nazwę jak formacja.
rdf:langString
De caatinga is een droog steppe-achtig gebied in het noordoosten van Brazilië tussen het Amazoneregenwoud en het Atlantisch regenwoud. Het strekt zich uit over een oppervlakte van ca. 700.000 km² en bestrijkt delen van de staten Alagoas, Bahia, Ceará, Maranhão, Paraíba, Pernambuco, Piauí, Rio Grande do Norte en Sergipe. Het klimaat is halfdroog met een gemiddelde jaartemperatuur van rond de 28 °C. De weinige neerslag die in de caatinga valt (minder dan 800mm per jaar) heeft een onvoorspelbaar en onregelmatig karakter. Dieren en planten hebben zich hieraan aangepast en kunnen overleven in een omgeving met lage vochtigheid. Niettegenstaande deze moeilijke omstandigheden zijn fauna en flora relatief gevarieerd. Zelfs in vochtige perioden bevatten de rivieren weinig water; in de droge perioden
rdf:langString
Caatinga (do tupi: ka'a [mata] + tinga [branca] = mata branca) é o único bioma exclusivamente brasileiro, o que significa que grande parte do seu patrimônio biológico não pode ser encontrado em nenhum outro lugar do planeta. Este nome decorre da alusão à paisagem esbranquiçada apresentada pela vegetação durante o período seco. A maioria das plantas perdem as folhas e os troncos tornam-se esbranquiçados e secos. A caatinga ocupa uma área de cerca de 734.478 km², cerca de 10% do território nacional, ocorre nos estados da Paraíba, Piauí, Ceará, Rio Grande do Norte, Pernambuco, Alagoas, Sergipe, Bahia, Maranhão (em áreas muito pequenas próximas ao rio Parnaíba) e parte do norte de Minas Gerais (região Sudeste do Brasil).
rdf:langString
Caatinga (brasiliansk portugisiska: [kaɐˈtʃĩɡɐ eller kaaˈtĩɡɐ], från : caa (döda) + tinga (vit) = vit skog) är en unik ekoregion som endast finns i nordöstra Brasilien, vilket innebär att mycket av dess biologiska arv inte finns någon annanstans på planeten. Namnet härrör från det landskap som uppstår under den torra årstiden då de flesta av växterna förlorar sina blad och stjälkar och allt blir vitaktigt och torrt. Caatinga upptar en yta av cirka 850 000 km², det vill säga cirka 10 % av landet, och består av en kontinuerlig och sammanhängande del av delstaterna Maranhão, Piauí, Ceará, Rio Grande do Norte, Paraíba, Pernambuco, Alagoas, Sergipe, Bahia (region ) och den norra delen av Minas Gerais (region ).
rdf:langString
Каати́нга (порт. Caatinga — запозичення з мов тупі-гуарані: каа («ліс») + тинга («білий») = букв. «білий ліс») — низькорослі посухостійкі ліси Бразилії. Поширені на просторих площах між кампосами на Півдні та вічнозеленими тропічними лісами на Півночі. Тип рослинності та екосистема з таким типом рослинності переважно в північно-східній частині Бразилії. Каатинга покриває між 700 000 км² і 1 000 000 км² (залежно від джерела), понад 10 % території країни. Екосистема каатинги здебільшого збігається із географічним районом сертао.
rdf:langString
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Katinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Каатинга
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Каатинга
rdf:langString
Caatinga
xsd:float
-6.0
xsd:float
-40.0
xsd:integer
18952336
xsd:integer
1100723999
xsd:integer
730850
rdf:langString
Caatinga
rdf:langString
Vulnerable
rdf:langString
nt1304
rdf:langString
Map of the Caatinga ecoregion.
xsd:string
-6.0 -40.0
rdf:langString
Caatinga [kaaˈtĩɡɐ]IPA je místní označení biomu, který se nachází ve vnitrozemí severovýchodní Brazílie. Je tvořen řídkým porostem suchomilných keřů a nízkých stromů. Většina území má charakter buše, ale v závislosti na četnosti srážek se zde nacházejí ostrůvky vzrostlého opadavého lesa i polopouštní krajina, v níž jsou jedinou vegetací kaktusy. Rozloha Caatingy tvoří zhruba 750 000 až 850 000 čtverečních kilometrů a zaujímá tak okolo desetiny brazilského území. Na západě hraničí s vlhčí oblastí lesů a savan zvanou cerrado, na východě s Atlantickým lesem a na severu postupně přechází v mangrovy na pobřeží Atlantského oceánu. Název caatinga pochází z jazyka domorodého kmene a znamená v překladu „světlý les“. Podnebí v oblasti je velmi horké a suché, s výjimkou období dešťů, které trvá obvykle od prosince do dubna. Nejvýznamnějším zdrojem vody je řeka São Francisco. Krajina je členitá, s četnými roklemi a svědeckými horami. Rostlinný pokryv tvoří převážně kavanilesie, palma nebo Cedrela odorata, důležitými užitkovými rostlinami jsou ledvinovník západní a , kvalitní dřevo dává . Řada rostlin si vyvinula adaptaci na místní podmínky, jako jsou soudkovité kmeny a množství trnů. Vyskytuje se zde množství endemických ptačích druhů jako , nebo . Papoušek ara Spixův je považován za vyhynulého ve volné přírodě. Vzácným druhem opice je Callicebus barbarabrownae. Vrcholovým predátorem je jaguár americký. V oblastech s dostatkem vláhy se pěstuje réva vinná, melouny a tropické ovoce, velká část caatingy je však využívána pouze k pastevectví dobytka. Díky množství kvetoucích rostlin je rozšířeno včelařství. Malá část území o rozloze 1291 km² je chráněna jako Národní park Serra da Capivara.
rdf:langString
La caatinga (del tupí-guaraní: caa (bosc) + tinga (blanc) = bosc blanc) és un bioma que només es troba al Brasil. La caatinga ocupa una superfície d'uns 734.478 km², prop de l'11% del Brasil, englobant de forma contínua part dels estats brasilers de Maranhão, Piauí, Ceará, Rio Grande do Norte, Paraíba, Pernambuco, Alagoas, Sergipe, Bahia i part del nord de Minas Gerais (Sud-est del Brasil). Presenta la vegetació típica del semidesert. Les plantes perden les fulles durant l'estació seca. Antigament es creia que la caatinga era el resultat de la degradació de formacions vegetals més exuberants com són la dels boscos amazònics. La vegetació de la caatinga està adaptada a l'aridesa i és per tant de tipus xeròfil. De tant en tant hi ha períodes de secada En aquest bioma hi ha registrades unes 1.000 espècies de flora i s'estima que n'hi ha el doble o el triple encara no registrades. La caatinga és principalment una zona arbustiva seca i un bosc espinós, la forma principalment un bosc baix d'arbres amb espines i caducifolis en l'època seca. Els cactus, plantes de tija gruixuda, arbusts espinosos i herbes adaptades a la sequedat formen la capa sota els arbres. Moltes plantes creixen, floreixen i moren durant la breu estació humida. La caatinga inclou alguns enclavaments de bosc tropical humit. Hi viuen uns 15 milions de persones i la població es considera que és de les més pobres del Brasil. En agricultura el llarg període de secada la limita molt i només hi ha algunes poques zones de regadiu com la de la vall del riu São Francisco. però la majoria de la població no se'n beneficia en quedar les concessions d'aigua en mans de grans companyies.
rdf:langString
Die Caatinga (portugiesische Aussprache: [kaaˈtʃĩɡɐ]) ist ein Typ der Dornstrauchsavanne mit hauptsächlich kleinen, dornigen, laubabwerfenden Bäumen und verschiedenen Xerophyten (u. a. Kakteen) des Sertão im nordöstlichen Teil von Brasilien. Der Name Caatinga ist ein indianisches Wort (Tupí) und bedeutet weißer Wald oder weiße Vegetation (kaa „Wald“, Vegetation; tínga „weiß“). Sie bedeckt etwa 700.000 Quadratkilometer und ist damit rund doppelt so groß wie Deutschland. Die Caatinga hat ein semiarides Klima mit durchschnittlichen Jahrestemperaturen von ungefähr 28 °C. Sie hat einen sehr heißen und trockenen Südwinter und einen gering weniger heißen und regnerischen Südsommer. Die Flüsse der Caatinga führen nur während eines regnerischen Sommers Wasser und an einigen Orten trocknen sogar die großen Ströme während des trockenen Winters aus. Die Vegetation besteht hauptsächlich aus Sträuchern, die gegen Dürre beständig sind.
rdf:langString
Caatinga (prononco: [kaa'tʃĩgə]) aŭ Esperantigite Kaatingo, estas regiono kaj tipo de vegetaĵaro en la nordorienta parto de Brazilo. Ĝis ankaŭ estas tersupraĵa ekoregiono el la orient-sudamerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Krome ĝi konstituas biosferan rezervejon de UNESKO.
rdf:langString
Caatinga (Portuguese pronunciation: [ka.ɐˈtʃĩɡɐ], locally [ka.aˈtĩɡɐ]) is a type of semi-arid tropical vegetation, and an ecoregion characterized by this vegetation in interior northeastern Brazil. The name "Caatinga" is a Tupi word meaning "white forest" or "white vegetation" (caa = forest, vegetation, tinga = white). The Caatinga is a xeric shrubland and thorn forest, which consists primarily of small, thorny trees that shed their leaves seasonally. Cacti, thick-stemmed plants, thorny brush, and arid-adapted grasses make up the ground layer. Most vegetation experiences a brief burst of activity during the three-month long rainy season. Caatinga falls entirely within earth's tropical zone and is one of 6 major ecoregions of Brazil. It covers 850,000 km², nearly 10% of Brazil's territory. It is home to 26 million people and over 2000 species of plants, fish, reptiles, amphibians, birds, and mammals. The Caatinga is the only exclusively Brazilian biome, which means that a large part of its biological heritage cannot be found anywhere else on the planet.
rdf:langString
Katinga (portugesez: Caatinga) tropikoko eta tropiko-inguruetako eskualde lehorretan, batez ere Brasilgo ipar-ekialdean, hazten den landaredia; hark estaltzen duen lekua. Hosto galkorra duten zuhaitz txikiak, zuhaixka arantzatsu batzuk eta hosto gogorreko beste zenbait belar besterik ez da hazten katingan.
rdf:langString
La caatinga o catinga (del tupí: "bosque blanco" o "vegetación blanca", kaa = bosque, vegetación, tínga = blanco) es un tipo de vegetación y una ecorregión caracterizada por esa vegetación en el Brasil nordestino. Es un bioma exclusivo de Brasil. Cubre entre 700 000 y 1 millón de kilómetros cuadrados (depende de la fuente), cerca de un 10 % del territorio brasileño. La región de Caatinga es un chaparral semiárido muy similar a la región del Chaco en muchos aspectos, pero con diferentes especies. La caatinga se caracteriza por una flora desértica y xerófila, y , básicamente de árboles espinosos y pequeños, caducifolios, cactos, plantas de gruesa corteza, arbustos espinosos, y pastos adaptados a la aridez en la base. Muchas plantas anuales son , crecen, florecen, y mueren durante la corta estación lluviosa.
rdf:langString
La caatinga est une écorégion terrestre du WWF appartenant au biome des déserts et brousses xériques de l'écozone néotropicale. La caatinga est un écosystème caractérisé par un type particulier de végétation ; elle est située dans le nord-est du Brésil. Elle est constituée par une forêt de petits arbres épineux qui ne vivent que de manière saisonnière. Cactus, buissons épineux, et herbes adaptées à l'aridité, constituent le manteau végétal. De nombreuses plantes poussent, fleurissent et meurent durant la brève saison pluvieuse. Le nom caatinga est issu de la langue tupi et signifie « forêt blanche » ou « végétation blanche » (de caa, « forêt », « végétation » et tinga, « blanc »). En 2001, la région, sur une surface de 19 899 000 ha, est déclarée réserve de biosphère par l'Unesco.
rdf:langString
La caatinga è la maggiore foresta secca del Sud America è una delle più ricche del mondo in termini di biodiversità. Il termine caatinga viene dalla lingua tupi-guaraní caa ("foresta") + tinga ("grigio"), ovverosia "foresta grigia". La parola è chiarificatrice in quanto le numerose piante che caratterizzano questa "foresta" si presentano per gran parte dell'anno secche e senza foglie mentre assumono la colorazione verde solamente in inverno, nell'epoca delle piogge.
rdf:langString
De caatinga is een droog steppe-achtig gebied in het noordoosten van Brazilië tussen het Amazoneregenwoud en het Atlantisch regenwoud. Het strekt zich uit over een oppervlakte van ca. 700.000 km² en bestrijkt delen van de staten Alagoas, Bahia, Ceará, Maranhão, Paraíba, Pernambuco, Piauí, Rio Grande do Norte en Sergipe. Het klimaat is halfdroog met een gemiddelde jaartemperatuur van rond de 28 °C. De weinige neerslag die in de caatinga valt (minder dan 800mm per jaar) heeft een onvoorspelbaar en onregelmatig karakter. Dieren en planten hebben zich hieraan aangepast en kunnen overleven in een omgeving met lage vochtigheid. Niettegenstaande deze moeilijke omstandigheden zijn fauna en flora relatief gevarieerd. Zelfs in vochtige perioden bevatten de rivieren weinig water; in de droge perioden zijn de beddingen helemaal uitgedroogd.
rdf:langString
Caatinga – formacja roślinna występująca na suchych obszarach północno-wschodniej Brazylii. Tworzą ją rzadko rosnące, suchoroślowe, niskie i zwykle cierniste drzewa i krzewy, zrzucające liście na okres suszy, często z dużym udziałem sukulentów, za to zwykle z niewielkim udziałem traw. Nazwa formacji pochodzi z języków tupi i oznacza „biały las”. Formacja fizjonomią swoją przypomina inne suche formacje zaroślowo-leśne Ameryki Południowej i Środkowej, takie jak: espinales, , oraz ( i ). Różni się od nich jednak specyficzną florą, stanowiąc najbardziej izolowany i największy kompleks neotropikalnych suchych lasów (seasonally dry tropical forests – SDTF). Formacja jest wciąż słabo poznana i skupia na sobie wyraźnie mniejszą uwagę naukowców niżeli sąsiednie wilgotne lasy deszczowe. Ulega tymczasem szybkiej degradacji, przy znikomym udziale form ochrony powierzchniowej. Obszar występowania caatingi stanowi odrębny ekoregion noszący taką samą nazwę jak formacja.
rdf:langString
Caatinga (brasiliansk portugisiska: [kaɐˈtʃĩɡɐ eller kaaˈtĩɡɐ], från : caa (döda) + tinga (vit) = vit skog) är en unik ekoregion som endast finns i nordöstra Brasilien, vilket innebär att mycket av dess biologiska arv inte finns någon annanstans på planeten. Namnet härrör från det landskap som uppstår under den torra årstiden då de flesta av växterna förlorar sina blad och stjälkar och allt blir vitaktigt och torrt. Caatinga upptar en yta av cirka 850 000 km², det vill säga cirka 10 % av landet, och består av en kontinuerlig och sammanhängande del av delstaterna Maranhão, Piauí, Ceará, Rio Grande do Norte, Paraíba, Pernambuco, Alagoas, Sergipe, Bahia (region ) och den norra delen av Minas Gerais (region ). Denna ekoregion är det mest sårbara av de brasilianska biomen. Överutnyttjandet av dessa marker och naturresurser under hundratals år har gett en bild av en fattig, torr plats, vilket gör att caatingen verkar mycket förfallen. Dock har senare forskning visat att det finns särskilda rikedomar i biomen i form av biologisk mångfald och karakteristiska fenomen. Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från portugisiskspråkiga Wikipedia, Caatinga, 26 november 2010.
rdf:langString
Каати́нга (от порт. Caatinga, от языки тупи-гуарани — «белый лес») — экологический регион с тропической листопадно-редколесной растительностью — один из уникальных биомов (экорегионов) Бразилии. Занимает площадь около 10 % территории страны, на которой проживает 15 млн человек. Регион используется для перегонного скотоводства (крупный рогатый скот), растениеводства (виноград, дыня, папайя), периодически страдает от сильной засухи. Территории, занятые каатингой (Северо-Восточная Бразилия: Мараньян, Пиауи, Сеара, Риу-Гранди-ду-Норти, Параиба, Пернамбуку, Алагоас, Сержипи, Баия и на Юго-Востоке Бразилии: северная часть Минас-Жерайса), являются одними из самых отсталых в стране в экономическом отношении.
rdf:langString
Caatinga (do tupi: ka'a [mata] + tinga [branca] = mata branca) é o único bioma exclusivamente brasileiro, o que significa que grande parte do seu patrimônio biológico não pode ser encontrado em nenhum outro lugar do planeta. Este nome decorre da alusão à paisagem esbranquiçada apresentada pela vegetação durante o período seco. A maioria das plantas perdem as folhas e os troncos tornam-se esbranquiçados e secos. A caatinga ocupa uma área de cerca de 734.478 km², cerca de 10% do território nacional, ocorre nos estados da Paraíba, Piauí, Ceará, Rio Grande do Norte, Pernambuco, Alagoas, Sergipe, Bahia, Maranhão (em áreas muito pequenas próximas ao rio Parnaíba) e parte do norte de Minas Gerais (região Sudeste do Brasil). A caatinga é um dos grandes biomas brasileiros mais fragilizados. O uso insustentável de seus solos e recursos naturais ao longo de centenas de anos de ocupação, fazem com que a caatinga esteja bastante degradada. É comum a associação da imagem de local pobre e seco, a caatinga, pela mídia e filmes. Não é correto afirmar que os problemas de conservação da Caatinga surgiram desde o início do processo histórico de colonização do Brasil, mas pode ter sido um fator importante. As características do bioma foram conhecidas após o desbravamento do interior nordestino. A região da faixa litorânea foi cenário do primeiro contato do português no país. Os sertões foram as principais áreas interioranas exploradas para produção de produtos primários no Brasil, permitindo a introdução de gado, consolidando o sistema econômico de produção do gado vacum desde o século XVI. O bioma é adaptado naturalmente a um clima semiárido com longa estação seca. Entretanto, pesquisas recentes vêm revelando a riqueza particular do bioma em termos de biodiversidade e fenômenos característicos. Do ponto de vista da vegetação, a região da caatinga é classificada como savana-estépica. Entretanto, a paisagem é bastante diversa, com regiões distintas, cujas diferenças se devem à pluviometria, fertilidade e tipos de solo e relevo. Uma primeira divisão que pode ser feita é entre o agreste e o sertão. O agreste é uma faixa de transição entre o interior seco (sertão) e a Mata Atlântica (Zona da Mata). Já o sertão apresenta vegetação mais rústica. Outras subdivisões comuns incluem Seridó, Curimataú, Caatinga e Carrasco. Em termos de tipos de vegetação, a caatinga do seridó é uma transição entre campo e a caatinga arbórea. Cariri é a caatinga com vegetação menos rústica. O Carrasco, termo aplicado a vários tipos de vegetação, corresponde a savana muito densa, seca, que ocorre no topo de chapadas, caracterizada pelo predomínio de plantas caducifólias lenhosas, arbustivas, muito ramificadas e densamente emaranhadas por trepadeiras. Ocorre, sobretudo, na Bacia do Meio Norte e Chapada do Araripe. Porém, floristicamente, alguns autores consideram o Carrasco mais próximo do cerradão (ou catanduva) do que da caatinga. Nas serras, que apresentam mais umidade, surgem os brejos de altitude, da Mata Atlântica.
rdf:langString
Каати́нга (порт. Caatinga — запозичення з мов тупі-гуарані: каа («ліс») + тинга («білий») = букв. «білий ліс») — низькорослі посухостійкі ліси Бразилії. Поширені на просторих площах між кампосами на Півдні та вічнозеленими тропічними лісами на Півночі. Тип рослинності та екосистема з таким типом рослинності переважно в північно-східній частині Бразилії. Каатинга покриває між 700 000 км² і 1 000 000 км² (залежно від джерела), понад 10 % території країни. Екосистема каатинги здебільшого збігається із географічним районом сертао. Каатинга складається перш за все з малих, колючих листопадних дерев. Кактуси, рослини з товстими стовбурами, колючі чагарники і посухостійкі трави вкривають поверхню землі. Багато однорічних рослин ростуть, квітують і вмирають протягом короткого сезону дощів. У порівнянні з кампосами, що розташовані західніше, в каатинзі більш сухий клімат. Сухий період в каатинзі триває 3/4 року, перериваючись короткими, бурхливими дощами. Як і кампос, каатинга являє собою район інтенсивного тваринництва. Для каатинги характерна саванна фауна.
<squareKilometre>
44133.0
rdf:langString
)
xsd:nonNegativeInteger
17007
<Geometry>
POINT(-40 -6)
