Byzantine mints

http://dbpedia.org/resource/Byzantine_mints an entity of type: WikicatCoinMints

Византийские монетные дворы — монетные дворы, учреждённые и действовавшие в Византийской империи. Кроме основных дворов в Константинополе и других крупных городах, существовало много мелких в провинциях. В большинстве своём такие малые дворы были основаны в VI веке, но к середине VII века большинство из них (за исключением сиракузского) было закрыто. После потери сиракузского двора в 878 году Константинополь стал единственным византийским городом, чеканившим деньги, и оставался им до конца XI века, когда начали восстанавливаться провинциальные монетные дворы. Чеканка монет в Константинополе и Трапезунде продолжалась вплоть до турецкого завоевания этих городов в середине XV века. rdf:langString
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με έδρα την Κωνσταντινούπολη ίδρυσε και λειτούργησε αρκετά νομισματοκοπεία σε όλη την ιστορία της (330-1453). Εκτός από το κύριο μητροπολιτικό νομισματοκοπείο στην πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, δημιουργήθηκε επίσης ποικίλος αριθμός επαρχιακών νομισματοκοπείων σε άλλα αστικά κέντρα, ειδικά κατά τον 6ο αιώνα. Τα περισσότερα νομισματοκοπεία της επαρχίας -εκτός από τις Συρακούσες- έκλεισαν ή χάθηκαν από εισβολές στα μέσα του 7ου αιώνα. Μετά την απώλεια των Συρακουσών το 878, η Κωνσταντινούπολη έγινε το μοναδικό νομισματοκοπείο για χρυσά και αργυρά νομίσματα μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, όταν άρχισαν να εμφανίζονται ξανά μεγάλα επαρχιακά νομισματοκοπεία. Πολλά νομισματοκοπεία, τόσο αυτοκρατορικά όσο και -όσο κατακερματιζόταν ο βυζαντινός κόσμος- νομισματοκοπεία που αν rdf:langString
The East Roman or Byzantine Empire established and operated several mints throughout its history (330–1453). Aside from the main metropolitan mint in the capital, Constantinople, a varying number of provincial mints were also established in other urban centres, especially during the 6th century. Most provincial mints except for Syracuse were closed or lost to invasions by the mid-7th century. After the loss of Syracuse in 878, Constantinople became the sole mint for gold and silver coinage until the late 11th century, when major provincial mints began to re-appear. Many mints, both imperial and, as the Byzantine world fragmented, belonging to autonomous local rulers, were operated in the 12th to 14th centuries. Constantinople and Trebizond, the seat of the independent Empire of Trebizond ( rdf:langString
El Imperio romano oriental o bizantino fundó y operó varias casas de moneda a lo largo de su historia (330–1453). Aparte de la casa de moneda metropolitana principal en la capital, Constantinopla, también se estableció un número diverso de casas de moneda provinciales en otros centros urbanos, especialmente durante el siglo VI. La mayoría de las casas de moneda provinciales excepto Siracusa fueron clausuradas o se perdieron ante las invasiones de mediados del siglo VII. Tras la caída de Siracusa en 878, Constantinopla se convirtió en el único lugar de acuñación de monedas de oro y plata hasta finales del siglo XI, cuando comenzaron a reaparecer importantes casas de moneda provinciales. Muchas de estas casas de la moneda, tanto imperiales como pertenecientes a gobernantes locales autónomos rdf:langString
rdf:langString Βυζαντινά νομισματοκοπεία
rdf:langString Casas de moneda bizantinas
rdf:langString Byzantine mints
rdf:langString Список монетных дворов Византии
xsd:integer 30819493
xsd:integer 1087295955
rdf:langString Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με έδρα την Κωνσταντινούπολη ίδρυσε και λειτούργησε αρκετά νομισματοκοπεία σε όλη την ιστορία της (330-1453). Εκτός από το κύριο μητροπολιτικό νομισματοκοπείο στην πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, δημιουργήθηκε επίσης ποικίλος αριθμός επαρχιακών νομισματοκοπείων σε άλλα αστικά κέντρα, ειδικά κατά τον 6ο αιώνα. Τα περισσότερα νομισματοκοπεία της επαρχίας -εκτός από τις Συρακούσες- έκλεισαν ή χάθηκαν από εισβολές στα μέσα του 7ου αιώνα. Μετά την απώλεια των Συρακουσών το 878, η Κωνσταντινούπολη έγινε το μοναδικό νομισματοκοπείο για χρυσά και αργυρά νομίσματα μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, όταν άρχισαν να εμφανίζονται ξανά μεγάλα επαρχιακά νομισματοκοπεία. Πολλά νομισματοκοπεία, τόσο αυτοκρατορικά όσο και -όσο κατακερματιζόταν ο βυζαντινός κόσμος- νομισματοκοπεία που ανήκαν σε αυτόνομους τοπικούς κυβερνήτες, λειτούργησαν από τον 12ο έως τον 14ο αιώνα. Η Κωνσταντινούπολη και η Τραπεζούντα, έδρα της ανεξάρτητης ηγεμονίας της Τραπεζούντας (1204–1461), επέζησαν μέχρι την κατάκτησή τους από τους Οθωμανούς Τούρκους στα μέσα του 15ου αιώνα.
rdf:langString The East Roman or Byzantine Empire established and operated several mints throughout its history (330–1453). Aside from the main metropolitan mint in the capital, Constantinople, a varying number of provincial mints were also established in other urban centres, especially during the 6th century. Most provincial mints except for Syracuse were closed or lost to invasions by the mid-7th century. After the loss of Syracuse in 878, Constantinople became the sole mint for gold and silver coinage until the late 11th century, when major provincial mints began to re-appear. Many mints, both imperial and, as the Byzantine world fragmented, belonging to autonomous local rulers, were operated in the 12th to 14th centuries. Constantinople and Trebizond, the seat of the independent Empire of Trebizond (1204–1461), survived until their conquest by the Ottoman Turks in the mid-15th century.
rdf:langString El Imperio romano oriental o bizantino fundó y operó varias casas de moneda a lo largo de su historia (330–1453). Aparte de la casa de moneda metropolitana principal en la capital, Constantinopla, también se estableció un número diverso de casas de moneda provinciales en otros centros urbanos, especialmente durante el siglo VI. La mayoría de las casas de moneda provinciales excepto Siracusa fueron clausuradas o se perdieron ante las invasiones de mediados del siglo VII. Tras la caída de Siracusa en 878, Constantinopla se convirtió en el único lugar de acuñación de monedas de oro y plata hasta finales del siglo XI, cuando comenzaron a reaparecer importantes casas de moneda provinciales. Muchas de estas casas de la moneda, tanto imperiales como pertenecientes a gobernantes locales autónomos a medida que se fragmentaba el mundo bizantino, operaron entre los siglos XII y XIV. Constantinopla y Trebisonda, sede del independiente Imperio de Trebisonda (1204–1461), sobrevivieron hasta su conquista por los turcos otomanos a mediados del siglo XV.
rdf:langString Византийские монетные дворы — монетные дворы, учреждённые и действовавшие в Византийской империи. Кроме основных дворов в Константинополе и других крупных городах, существовало много мелких в провинциях. В большинстве своём такие малые дворы были основаны в VI веке, но к середине VII века большинство из них (за исключением сиракузского) было закрыто. После потери сиракузского двора в 878 году Константинополь стал единственным византийским городом, чеканившим деньги, и оставался им до конца XI века, когда начали восстанавливаться провинциальные монетные дворы. Чеканка монет в Константинополе и Трапезунде продолжалась вплоть до турецкого завоевания этих городов в середине XV века.
xsd:nonNegativeInteger 20642

data from the linked data cloud