Bunger Hills

http://dbpedia.org/resource/Bunger_Hills an entity of type: Thing

Oaza Bungera (ang. Bunger Hills) – jedna z największych na Antarktydzie oaz antarktycznych – powierzchni nie pokrytych lądolodem, położona na granicy Wybrzeża Królowej Marii i Wybrzeża Knoxa. W Oazie Bungera położona jest letnia australijska stacja Edgeworth David Base oraz polska stacja im. A.B. Dobrowolskiego. rdf:langString
Bunger Hills är en kulle i Antarktis. Den ligger i Östantarktis. Australien gör anspråk på området. Toppen på Bunger Hills är 37 meter över havet. Terrängen runt Bunger Hills är huvudsakligen platt. Den högsta punkten i närheten är 73 meter över havet, 1,0 kilometer söder om Bunger Hills. Trakten är obefolkad. Det finns inga samhällen i närheten. rdf:langString
Bungerbergen eller Bungeroasen (engelska: Bunger Hills och Bunger Oasis) är en antarktisk oas (ett snöfritt landområde) i östra Antarktis. rdf:langString
邦傑山脈是南極洲的山脈,位於威爾克斯地,面積952平方公里,最高點海拔高度165米,平均溫度零下11.2攝氏度,於1912年由澳大利亞探險隊發現。 rdf:langString
Bungerova oáza je antarktická oáza na pobřeží Antarktidy v západní části Wilkesovy země mezi 65°58′ až 66°20′ jižní šířky a 100°28′ až 101°20′ východní délky. Její rozloha je 450 km² až 482 km² a nachází se v nadmořské výšce přibližně 150 m. Od moře je oddělena pásem šelfových ledovců. Reliéf oázy je mírně kopcovitý. Nachází se v ní mnoho sladkovodních i slaných jezer. Největší z nich je Figurnoje (také známé pod anglickým názvem Algae). V roce 1986 Austrálie na okraji Bungerovy oázy zřídila letní stanici Edgeworth David Base. rdf:langString
Bunger Hills, also known as Bunger Lakes or Bunger Oasis, is a coastal range on the Knox Coast in Wilkes Land in Antarctica, consisting of a group of moderately low, rounded coastal hills, overlain by morainic drift and notably ice free throughout the year, lying south of the Highjump Archipelago. The reasoning behind the minute amount of ice in the area is still relatively unknown and remains under intense debate amongst scientists today. rdf:langString
Die Bunger-Oase ist eine antarktische Oase (ein weitgehend eisfreies Gebiet) an der Knox-Küste ganz im Westen des Wilkeslandes, an der Grenze zum Queen-Mary-Land, und liegt etwa sechs Kilometer vor der Küste Ostantarktikas. Zu dieser Oase gehören die Bunger Hills sowie die Kinzhal Bay. Die ungefähre geografische Position ist 66° 16′ S, 100° 45′ O. Etwa sieben Kilometer entfernt, bei 66° 15′ S, 100° 36′ O, unterhält Australien seit 1986 die Sommerstation . rdf:langString
Die Bunger Hills sind eine Gruppe verhältnismäßig flacher und von Moränenschutt überlagerter Hügel mit abgerundeten Kuppen, die in den Sommermonaten eisfrei südlich des Highjump-Archipels unmittelbar an der Knoxküste des ostantarktischen Wilkeslands liegen. Sie sind gekennzeichnet durch zahlreiche Schmelzwassertümpel und werden durch den Algae Lake in Ostwestrichtung nahezu halbiert. Die Hills gehören zur Bunger-Oase. rdf:langString
Оа́зис Ба́нгера (Бангер-Хиллз; англ. Bunger Hills, Bunger Lakes, Bunger Oasis) — антарктический оазис на побережье Антарктиды, в западной части Земли Уилкса (берег Нокса моря Моусона). Расположен на 46 км южнее острова Милл. Открыт американским лётчиком Дэвидом Э. Бангером, который в феврале 1947 года приземлился на лёд замёрзшего озера в этом районе. Рельеф низкогорно-холмистый; много пресных и солёных озёр. Самое крупное и глубокое — Фигурное (длина 25 км, глубина до 137 м). В летнее время появляется сеть временных наледниковых ручьёв. rdf:langString
Оаза Бангера (Бангер-Гіллз) (англ. Bunger Hills) — антарктична оаза на узбережжі Східної Антарктиди, в західній частині Землі Вілкса (берег Нокса моря Моусона). Відкрита американським льотчиком Д-Е. Бангером, який в лютому 1947 року приземлився на лід замерзлого озера в цьому районі. Рельєф низькогірно-горбистий; багато прісних і солоних озер. Найбільше та найглибше — (довжина 25 км, глибина до 137 м). У літній час з'являється мережа тимчасових надльодовикових струмків. У 1956-1959 тут проводила дослідження радянська (пізніше польська) наукова станція Оазис. rdf:langString
rdf:langString Bunger Hills
rdf:langString Bungerova oáza
rdf:langString Bunger-Oase
rdf:langString Bunger Hills
rdf:langString Oaza Bungera
rdf:langString Bungerbergen
rdf:langString Оазис Бангера
rdf:langString Bunger Hills
rdf:langString 邦傑山脈
rdf:langString Оаза Бангера
xsd:float -66.28333282470703
xsd:float 100.783332824707
xsd:integer 2755308
xsd:integer 1079896096
rdf:langString Antarctica relief location map.jpg
rdf:langString Location of Bunger Hills
rdf:langString Bunger Hills
xsd:integer 66
xsd:integer 17
xsd:integer 100
xsd:integer 47
rdf:langString top
rdf:langString S
rdf:langString E
xsd:string -66.28333333333333 100.78333333333333
xsd:integer 10
rdf:langString Bungerova oáza je antarktická oáza na pobřeží Antarktidy v západní části Wilkesovy země mezi 65°58′ až 66°20′ jižní šířky a 100°28′ až 101°20′ východní délky. Její rozloha je 450 km² až 482 km² a nachází se v nadmořské výšce přibližně 150 m. Od moře je oddělena pásem šelfových ledovců. Reliéf oázy je mírně kopcovitý. Nachází se v ní mnoho sladkovodních i slaných jezer. Největší z nich je Figurnoje (také známé pod anglickým názvem Algae). Oáza byla objevena v roce 1947 americkým letcem . V letech 1956–59 zde prováděla výzkum (Оазис), kterou 23. ledna 1959 Sovětský svaz předal Polsku. Stanice byla přejmenována na Stacja im. . Z ohledu na těžkou dostupnost byla stanice polskými polárníky využívána jen sporadicky (1958–59, 1965–66, 1979). V současnosti je stanice zakonzervována a připravena pro další případné polské výpravy nebo polárníky z jiných zemí. Nejčastěji se ve stanici zastavují ruští a australští polárníci. Ve stanici byla Australany umístěna referenční stanice GPS. V roce 1986 Austrálie na okraji Bungerovy oázy zřídila letní stanici Edgeworth David Base. V roce 1987 Sovětský svaz vybudoval stanici ve vzdálenosti 200 metrů od polské polární stanice, ale v 90. letech ji Rusko přestalo používat.
rdf:langString Die Bunger Hills sind eine Gruppe verhältnismäßig flacher und von Moränenschutt überlagerter Hügel mit abgerundeten Kuppen, die in den Sommermonaten eisfrei südlich des Highjump-Archipels unmittelbar an der Knoxküste des ostantarktischen Wilkeslands liegen. Sie sind gekennzeichnet durch zahlreiche Schmelzwassertümpel und werden durch den Algae Lake in Ostwestrichtung nahezu halbiert. Die Hills gehören zur Bunger-Oase. Kartiert wurden sie anhand von Luftaufnahmen, die bei der Operation Highjump (1946–1947) unter der Leitung des US-amerikanischen Polarforschers Richard Evelyn Byrd entstanden. Das Advisory Committee on Antarctic Names benannte sie nach Lieutenant Commander David Eli Bunger (1909–1971) von der United States Navy, der bei der Operation Highjump als Flugzeugkommandant an der Anfertigung besagter Luftaufnahmen beteiligt war und im Februar 1947 auf einem der nicht zugefrorenen Seen in den Hills eine Wasserung wagte.
rdf:langString Die Bunger-Oase ist eine antarktische Oase (ein weitgehend eisfreies Gebiet) an der Knox-Küste ganz im Westen des Wilkeslandes, an der Grenze zum Queen-Mary-Land, und liegt etwa sechs Kilometer vor der Küste Ostantarktikas. Zu dieser Oase gehören die Bunger Hills sowie die Kinzhal Bay. Die ungefähre geografische Position ist 66° 16′ S, 100° 45′ O. Mit ihrer 952 km² großen Fläche ist sie die größte der ostantarktischen Oasen und umgeben von Gletschern. Sie wird im Westen begrenzt durch das Denman/Scott-Gletschersystem, im Süden und Nordosten von kleineren Gletschern und im Südosten durch den antarktischen Eisschild. Nach Norden ist sie durch das Shackleton-Schelfeis mit einer Breite von 50 bis 70 km vom offenen Ozean getrennt. Das Gelände ist hügelig, mit einer maximalen Erhebung von 165 m über dem Meeresspiegel. Die Oase hat ein für antarktische Verhältnisse mildes Klima; die mittlere Jahrestemperatur wurde an einer meteorologischen Station mit −11,2 °C bestimmt, mit gemessenen Extremwerten zwischen 6,9 und −49,6 °C. Über die Oase sind zahllose Tümpel und Brackwasserseen (Epischelf-Seen) verteilt. Entdeckt wurde die Bunger-Oase im Jahr 1912 von einer australischen Expedition, die jedoch nur den westlichen Rand des Gebietes besuchte und ihre geographische Besonderheit nicht erkannte. Im Januar 1947 überflog der US-amerikanische Pilot David E. Bunger das Gebiet im Rahmen der Operation Highjump. Dabei entstanden Luftaufnahmen und er landete auf einem vereisten See. Systematische Forschungen begannen im Jahre 1956 durch sowjetische Wissenschaftler, die ihre Basis in der 350 km entfernten Station Mirny hatten. Ab dem 15. Oktober 1956 betrieb die Sowjetunion eine Sommerstation namens Oasis (Оазис) im Zentrum des Gebietes bei 66° 16′ S, 100° 45′ O, mit zwei Gebäuden für acht Menschen. Diese wurde am 23. Januar 1959 an Polen übergeben, erhielt den Namen A. B. Dobrowolski-Station, und war danach nur noch wenige Wochen besetzt. Erst im Februar 1979 wurde die Station wieder kurzzeitig reaktiviert, aber eine Überwinterung 1979 scheiterte, und die Bewohner der Station musste am 17. März 1979 zur Mirny-Station evakuiert werden. Etwa sieben Kilometer entfernt, bei 66° 15′ S, 100° 36′ O, unterhält Australien seit 1986 die Sommerstation .
rdf:langString Bunger Hills, also known as Bunger Lakes or Bunger Oasis, is a coastal range on the Knox Coast in Wilkes Land in Antarctica, consisting of a group of moderately low, rounded coastal hills, overlain by morainic drift and notably ice free throughout the year, lying south of the Highjump Archipelago. The reasoning behind the minute amount of ice in the area is still relatively unknown and remains under intense debate amongst scientists today. The Bunger Hills are located with its center at 66°17′S 100°47′E / 66.283°S 100.783°E, stretching from 65°58'S to 66°20'S and from 100°20'E to 101°28'E. The Bunger Hills are marked by numerous melt ponds and are nearly bisected by an east-west trending Algae Lake (also known as ). Mapped from air photos taken by the United States Navy Operation Highjump (1946-1947) and named by the United States Advisory Committee on Antarctic Names (US-ACAN) for Lieutenant Commander , United States Navy, plane commander of one of the three USN OpHjp aircraft which engaged in photographic missions along most of the coastal area between 14 E and 164 E. David E. Bunger and members of his crew landed their airplane on an unfrozen lake here in February 1947. The Bunger Hills are surrounded by glaciers. On the southeast the Bunger Hills is bordered by the steep slopes of the Antarctic ice sheet, on the south and west by outlet glaciers, and on the north by Shackleton Ice Shelf, which separates the area from the open sea. The ice-free area measures 450 km2 (174 sq mi), according to some sources even 750 or 942 km2 (290 or 364 sq mi) (though these latter values include a marine area not covered by continental ice or the Shackleton Ice Shelf). The topography is characterized by rugged hills, and there are many freshwater and salt lakes. The largest and deepest lake, Algae Lake (Lake Figurnoye) is 25 km (16 mi) long and up to 137 metres (449 ft) deep. The leader of Operation Highjump, Admiral Richard E. Byrd stated that the Bunger Hills was ‘…one of the most remarkable regions on earth. An island suitable for life had been found in a universe of death.’ Cape Hordern is an ice-free cape, overlain by morainic drift, at the western end of the Bunger Hills. It was first observed by members of the western party of the Australian Antarctic Expedition (1911-1914), who were unable to reach it due to heavy crevassing on the Denman and Scott Glaciers.
rdf:langString Oaza Bungera (ang. Bunger Hills) – jedna z największych na Antarktydzie oaz antarktycznych – powierzchni nie pokrytych lądolodem, położona na granicy Wybrzeża Królowej Marii i Wybrzeża Knoxa. W Oazie Bungera położona jest letnia australijska stacja Edgeworth David Base oraz polska stacja im. A.B. Dobrowolskiego.
rdf:langString Bunger Hills är en kulle i Antarktis. Den ligger i Östantarktis. Australien gör anspråk på området. Toppen på Bunger Hills är 37 meter över havet. Terrängen runt Bunger Hills är huvudsakligen platt. Den högsta punkten i närheten är 73 meter över havet, 1,0 kilometer söder om Bunger Hills. Trakten är obefolkad. Det finns inga samhällen i närheten.
rdf:langString Bungerbergen eller Bungeroasen (engelska: Bunger Hills och Bunger Oasis) är en antarktisk oas (ett snöfritt landområde) i östra Antarktis.
rdf:langString Оа́зис Ба́нгера (Бангер-Хиллз; англ. Bunger Hills, Bunger Lakes, Bunger Oasis) — антарктический оазис на побережье Антарктиды, в западной части Земли Уилкса (берег Нокса моря Моусона). Расположен на 46 км южнее острова Милл. Открыт американским лётчиком Дэвидом Э. Бангером, который в феврале 1947 года приземлился на лёд замёрзшего озера в этом районе. Площадь оазиса 450 км² (между 65°58' и 66°20' южной широты, 100°28' и 101°20' восточной долготы. Однако некоторые определяют площадь 750 км² и более — до 942 км²). Хотя сам оазис свободен ото льда, он окружён ледниками. С юго-востока оазис Бангера ограничен крутыми склонами материковых льдов, с юга и запада — выводными ледниками, на севере — шельфовым ледником Шеклтона, отделяющим его от открытого моря. Рельеф низкогорно-холмистый; много пресных и солёных озёр. Самое крупное и глубокое — Фигурное (длина 25 км, глубина до 137 м). В летнее время появляется сеть временных наледниковых ручьёв. В 1956—1959 здесь проводила исследования советская (позже польская) научная станция Оазис (Добровольский).
rdf:langString Оаза Бангера (Бангер-Гіллз) (англ. Bunger Hills) — антарктична оаза на узбережжі Східної Антарктиди, в західній частині Землі Вілкса (берег Нокса моря Моусона). Відкрита американським льотчиком Д-Е. Бангером, який в лютому 1947 року приземлився на лід замерзлого озера в цьому районі. Площа оази 450 км² (між 65° 58' та 66° 20' північної широти, 100° 28' та 101° 20' східної довготи. Однак, деякі визначають площу в 750 км² і більше — до 942 км²). Хоча сама оаза вільна від льоду, вона оточена льодовиками. З південного сходу оаза Бангера обмежена крутими схилами материкових льодовиків, з півдня і заходу — вивідними льодовиками, на півночі — шельфовим льодовиком Шеклтона, що відокремлює його від відкритого моря. Рельєф низькогірно-горбистий; багато прісних і солоних озер. Найбільше та найглибше — (довжина 25 км, глибина до 137 м). У літній час з'являється мережа тимчасових надльодовикових струмків. У 1956-1959 тут проводила дослідження радянська (пізніше польська) наукова станція Оазис.
rdf:langString 邦傑山脈是南極洲的山脈,位於威爾克斯地,面積952平方公里,最高點海拔高度165米,平均溫度零下11.2攝氏度,於1912年由澳大利亞探險隊發現。
xsd:nonNegativeInteger 6232
<Geometry> POINT(100.78333282471 -66.283332824707)

data from the linked data cloud