Bug River property

http://dbpedia.org/resource/Bug_River_property an entity of type: Building

The Bug River property (Polish: Mienie zabużańskie, lit. property beyond the Bug Rver) refers to property which was within the territory of interbellum Poland (Second Polish Republic) and was forcibly vacated by Polish landowners after 1945 when the territory ceased to be inside Poland. The name refers to the Bug River because the Bug forms a major part of the new eastern boundary of Poland largely based on the Curzon Line, separating the so-called Eastern Borderlands from the rest of the current Polish territory. The Bug River land is today distributed between the states of Belarus, Lithuania, and Ukraine. The claims for compensation for this sequestered land are known as the Bug River claims. rdf:langString
Mienie zabużańskie – nazwa określająca mienie pozostawione przez Polaków przymusowo wysiedlonych w latach 1944–1952 z terenów należących przed II wojną światową do Polski. Wysiedlenie dokonane zostało na mocy tzw. układów republikańskich z 1944 r., które równocześnie przewidywały zwrot wartości mienia pozostawionego „za Bugiem” przez rząd polski. Obecnie zabużanie mogą otrzymać nie tylko prawo do zaliczenia wartości pozostawionej nieruchomość na poczet ceny nieruchomości nabywanej od Skarbu Państwa, ale również otrzymać świadczenie w gotówce. rdf:langString
rdf:langString Bug River property
rdf:langString Mienie zabużańskie
xsd:integer 46454724
xsd:integer 1078584730
rdf:langString The Bug River property (Polish: Mienie zabużańskie, lit. property beyond the Bug Rver) refers to property which was within the territory of interbellum Poland (Second Polish Republic) and was forcibly vacated by Polish landowners after 1945 when the territory ceased to be inside Poland. The name refers to the Bug River because the Bug forms a major part of the new eastern boundary of Poland largely based on the Curzon Line, separating the so-called Eastern Borderlands from the rest of the current Polish territory. The Bug River land is today distributed between the states of Belarus, Lithuania, and Ukraine. The claims for compensation for this sequestered land are known as the Bug River claims. Agreements made between the USSR and the interim Polish government, Government of National Unity mostly concerned the evacuation of the population and did not set out any detailed rules for compensating owners of vacated property. The laws of Communist Poland had a limited number of provisions concerning issues related to ownership of agricultural land and estates. In modern Poland, a legislative provision was made on December 12, 2003, to form the basis of state compensation for Polish citizens against the value of their vacated property abroad, by offsetting the value of that vacated property, against an assessed sale price or rent arising from perpetual use. As of February 29, 2003, 82,000 applications for compensation were submitted, with a total estimated value of over 10,500 million PLN. Due to the unsatisfactory handling of matter it was raised before the Polish Constitutional Court in 2002. In 2004 the matter came before the European Court for Human Rights in the test case: Broniowski v. Poland.) The Court found A systemic problem connected with the malfunctioning of domestic legislation and practice caused by the failure to set up an effective mechanism to implement the "right to credit" of Bug River claimants ... with the consequence that not only the applicant in this particular case but also a whole class of individuals had been or were still denied the peaceful enjoyment of their possessions. The Court noted that the matter was not satisfactorily resolved for some 80,000 claimants. Further decrees on the implementation of the right to compensation include: * Decree of July 8, 2005 - "O realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej" (Dz. U. z 2005r. Nr 169 poz. 1418). * Decree of September 8, 2006 - "O zmianie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw" (Dz. U. 2006r.Nr 195 poz. 1437). In February 2014 President Bronisław Komorowski signed a decree to update further the regulations relating to compensation for Bug River landowners. In particular, the decree removed a number of restrictions on the right to compensation. In so doing, it addressed the issues raised before the Constitutional Court and the ECHR on the subject. Due to the recent aspiration of Ukraine to join the European Union, a discussion has arisen in Poland about whether Ukraine would be willing to share the burden of compensation. Reportedly, Lithuania has only reluctantly addressed the claims of Poles for compensation/restitution.
rdf:langString Mienie zabużańskie – nazwa określająca mienie pozostawione przez Polaków przymusowo wysiedlonych w latach 1944–1952 z terenów należących przed II wojną światową do Polski. Wysiedlenie dokonane zostało na mocy tzw. układów republikańskich z 1944 r., które równocześnie przewidywały zwrot wartości mienia pozostawionego „za Bugiem” przez rząd polski. Odszkodowania dla „Zabużan” w większości zostały zrealizowane w pierwszych latach powojennych – koniec lat 40. oraz w latach 50., a przyjmowały formę zaliczenia wartości mienia zabużańskiego na poczet ceny zakupu nowej nieruchomości od Skarbu Państwa lub ceny opłaty za tzw. prawo użytkowania wieczystego. Z uwagi jednak na niewystarczające zasoby nieruchomości, jakie państwo polskie przeznaczyło na ten cel oraz skomplikowany system realizacji uprawnień odszkodowawczych (udział w przetargach), nie wszystkie odszkodowania zostały do tej pory zrealizowane. Ocenia się, że w 2005 r. jeszcze około 80 tys. osób (wysiedleńców lub ich spadkobierców) nie otrzymało odszkodowania. Próbując ostatecznie rozwiązać problem odszkodowań za mienie zabużańskie, 8 lipca 2005 roku uchwalono ustawę o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.05.169.1418), na mocy której odszkodowania ograniczono do 20% ich pierwotnej wartości, natomiast nie ustalono ich górnego kwotowego limitu (poprzednia ustawa z 2003 r. przewidywała zwrot do 15% wartości i nie więcej niż 50 tys. złotych – ten przepis został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za sprzeczny z Konstytucją RP). Jednocześnie przewidziano 31 grudnia 2008 r. jako ostateczny termin zgłaszania roszczeń o odszkodowanie. Obecnie zabużanie mogą otrzymać nie tylko prawo do zaliczenia wartości pozostawionej nieruchomość na poczet ceny nieruchomości nabywanej od Skarbu Państwa, ale również otrzymać świadczenie w gotówce.
xsd:nonNegativeInteger 5450

data from the linked data cloud