Brethren of the Free Spirit
http://dbpedia.org/resource/Brethren_of_the_Free_Spirit an entity of type: Thing
Bratři a sestry svobodného ducha bylo heretické hnutí působící ve středověku a na začátku novověku. V heretických hnutích je třeba rozlišovat jednu důležitou skutečnost. Zda duchovně-mystické skupiny následují církev, nebo jde o skupiny, z nichž se ve 14. století staly sekty, odsouzené inkvizicí.
rdf:langString
H Αίρεση του Ελεύθερου Πνεύματος ήταν μια αίρεση της καθολικής εκκλησίας τον 13ο και 14ο αιώνα, η οποία εμφανίστηκε κυρίως στις Κάτω Χώρες, Γερμανία, Γαλλία, Βοημία και βόρεια Ιταλία. Οι κύριες πεποιθήσεις των οπαδών της αίρεσης ήταν 1.
* Αυτοθεισμός (η τέλεια ψυχή είναι αδιαχώριστη από τον Θεό) 2.
* Αρνηση της αναγκαιότητας του Ιησού και της Εκκλησίας 3.
* Χρήση ερωτικής γλώσσας για ένωση με τον Ιησού 4.
* Αντιφατικές δηλώσεις (π.χ. τίποτα δεν είναι αμαρτία, εκτός από αυτό που θεωρείται πως είναι αμαρτία") 5.
* Αντι-κληρικά αισθήματα.
rdf:langString
Brüder und Schwestern des freien Geistes ist eine vereinheitlichende Bezeichnung für eine Anzahl pantheistisch-mystischer Glaubensgruppen im Mittelalter. Der Name geht auf das Bibelwort zurück: „Wo aber der Geist des Herrn ist, da ist Freiheit“ (2 Kor 3,17 ). Sie wurden von Papst Clemens V. auf dem Konzil von Vienne im Jahre 1311 als häretisch verdammt und abwertend Adamiten genannt.
rdf:langString
Il Libero Spirito è stato un che fiorì in Europa settentrionale nei secoli XIII e XIV.
rdf:langString
Broeders van de Vrije Geest ook Broeders en Zusters van de Vrije Geest is de benaming onder dewelke religieuze groepen worden gecatalogeerd die in de middeleeuwen verdacht werden van ketterse overtuigingen.
rdf:langString
Herezja wolnego ducha – herezja, zdefiniowana przez dekret Soboru w Vienne Ad nostrum z 1312, która miała występować w różnych regionach Europy między XIII a XV wiekiem, a jej domniemani przedstawiciele byli prześladowani przez Kościół katolicki. Jej zasadniczą cechą miał być antynomizm, czyli odrzucenie norm moralnych. Ruch heretycki, który miał ją wyznawać, katoliccy pisarze określali jako Bractwo Wolnego Ducha, a nierzadko używali także innych, często pejoratywnych określeń. W literaturze przedmiotu nie ma jednolitych poglądów na rzeczywisty charakter i stopień zorganizowania tej herezji.
rdf:langString
Bröder och systrar av den fria anden var en sekteristisk rörelse som uppstod i Sydtyskland på 1200-talet och sedan spridde sig till Frankrike, Italien, Böhmen med flera länder. Dess anhängare, vilka drog omkring i lösa skaror utan fast organisation hyllade med dragning åt panteism och apokalyptik en syndfrihetslära som löste dem från alla sedliga band. Rörelsen dog ut på 1400-talet men fick en avläggare i reformationens vederdöpare.
rdf:langString
The Brethren of the Free Spirit were adherents of a loose set of beliefs deemed heretical by the Catholic Church but held (or at least believed to be held) by some Christians, especially in the Low Countries, Germany, France, Bohemia, and Northern Italy between the thirteenth and fifteenth centuries. The movement was first identified in the late thirteenth century. It was not a single movement or school of thought, and it caused great unease among Church leaders at the time. Adherents were also called Free Spirits.
rdf:langString
Libera Spirito estis kristana mezepoka movado kiu disvastiĝis tra okcidenta Eŭropo dum la 13-a kaj 14-a jarcentoj. “Libera Spirito” estas esprimo referencanta al la nocio pri spirito liberiĝinta el superfluo ĝispunkte ke la la tuta loko estu allasita al Dio. Ne temas do pri la dia Spirito, se ne multe dualoke. Pro vidpunktoj (kontraŭleĝisma) kaj individuista ĝi konfliktis kun la oficiala doktrino de la Katolika Eklezio kaj estis deklarita hereza fare de papo Klemento la 5-a en la Koncilio de Vieno (1311-1312). La movado estis ofte similigita al tiu ne tute malsimila de
rdf:langString
La organización de los hermanos del Libre Espíritu o hermanos y hermanas del Libre (o Gran) Espíritu, conocidos también como begardos/guinas o picardos en Alemania y turlupines en el norte de Francia, fue un grupo religioso (o más bien una serie de «grupos dispersos que coinciden en algunos aspectos pero difieren en otros muchos incluidos los rituales y las creencias»), de carácter «impío, libertino y licencioso», surgido en los Países Bajos y Renania (actual región de Alemania) a mediados del siglo XIII (de donde se extendieron hasta el XV por el valle del Rin [especialmente en Colonia], Austria y Bohemia), de cuyas peculiaridades se han venido destacando a lo largo del tiempo su consideración de la absoluta desinhibición a la hora de exhibirse desnudos en público como prueba de hab
rdf:langString
Sous le nom de Libre-Esprit, l'Inquisition désigna un courant de pensée qui depuis le XIIe siècle (et peut-être encore plus tôt) se répand à travers l'Europe. « Libre-esprit » est une expression qui se réfère à la notion d'un esprit libéré du superflu au point de laisser la place tout entière à Dieu. Les adeptes furent souvent affublés du sobriquet de « turlupins ». Les partisans du Libre-Esprit, Frères et Sœurs du Libre-Esprit, sont parfois nommés amauriciens ou béguards et béguines, ou assimilés à ces mouvements également minoritaires.
rdf:langString
Os Irmãos do Livre Espírito foi um movimento leigo cristão que inspirado em ideias difundidas por João Escoto Erígena, Joaquim de Fiore e Amalrico de Bena, floresceu no norte da Europa nos séculos XIII e XIV. Em 1311, foram declarados heréticos pelo papa Clemente V no Concílio de Vienne. Como outros movimentos da época: cátaros, valdenses, templários, turlupins, franciscanos e outros, o movimento promoveu um ideal de pobreza. Mas aqui, esta pobreza purificaria o homem do pecado e ressuscitaria Cristo nele.
rdf:langString
Братья и сёстры свободного духа (Братья свободного духа; нем. Brüder und Schwestern des freien Geistes; фр. Libre-Esprit; англ. Brethren of the Free Spirit) — общее название последователей сектанского движения, процветавшего в XIII—XIV веках. Братство получило распространение в XIII—XIV веках. После осуждения папой римским Климентом V на Вьеннском соборе в 1311 году и преследования инквизицией в XV веке перестало существовать. Отдельные группы присоединились к гуситам.
rdf:langString
Брати вільного духу (нім. Brüder und Schwestern des freien Geistes; англ. Brethren of the Free Spirit) — загальна назва послідовників сектанского руху, що процвітало в XIII—XIV століттях. Виникнення секти пов'язують з навчаннями Амальріка Бенського та Ортліба Страсбурзького. У назві алюзія на вірш Біблії: «… де Дух Господній, там свобода.» На появу секти звернули увагу в 1270 році, коли Альберт Великий зробив спробу вивчення групи віруючих з переконаннями радикально-містичного характеру. Послідовники частково брали духовну сторону християнства, заперечуючи необхідність церковної організації і духовенства. Проповідували пантеїзм, вважаючи, що немає різниці між Богом і людиною. Виступали проти соціальної нерівності, стверджуючи наївний комунізм зі спільністю майна. У секті практикувалися віл
rdf:langString
rdf:langString
Bratři a sestry svobodného ducha
rdf:langString
Brüder und Schwestern des freien Geistes
rdf:langString
Αίρεση του Ελεύθερου Πνεύματος
rdf:langString
Libera Spirito
rdf:langString
Hermanos del Libre Espíritu
rdf:langString
Brethren of the Free Spirit
rdf:langString
Libre-Esprit
rdf:langString
Libero Spirito
rdf:langString
Broeders van de Vrije Geest
rdf:langString
Herezja wolnego ducha
rdf:langString
Irmãos do Livre Espírito
rdf:langString
Братья и сёстры свободного духа
rdf:langString
Bröder och systrar av den fria anden
rdf:langString
Брати й сестри вільного духу
xsd:integer
8096898
xsd:integer
1090082669
rdf:langString
Bratři a sestry svobodného ducha bylo heretické hnutí působící ve středověku a na začátku novověku. V heretických hnutích je třeba rozlišovat jednu důležitou skutečnost. Zda duchovně-mystické skupiny následují církev, nebo jde o skupiny, z nichž se ve 14. století staly sekty, odsouzené inkvizicí.
rdf:langString
H Αίρεση του Ελεύθερου Πνεύματος ήταν μια αίρεση της καθολικής εκκλησίας τον 13ο και 14ο αιώνα, η οποία εμφανίστηκε κυρίως στις Κάτω Χώρες, Γερμανία, Γαλλία, Βοημία και βόρεια Ιταλία. Οι κύριες πεποιθήσεις των οπαδών της αίρεσης ήταν 1.
* Αυτοθεισμός (η τέλεια ψυχή είναι αδιαχώριστη από τον Θεό) 2.
* Αρνηση της αναγκαιότητας του Ιησού και της Εκκλησίας 3.
* Χρήση ερωτικής γλώσσας για ένωση με τον Ιησού 4.
* Αντιφατικές δηλώσεις (π.χ. τίποτα δεν είναι αμαρτία, εκτός από αυτό που θεωρείται πως είναι αμαρτία") 5.
* Αντι-κληρικά αισθήματα.
rdf:langString
Libera Spirito estis kristana mezepoka movado kiu disvastiĝis tra okcidenta Eŭropo dum la 13-a kaj 14-a jarcentoj. “Libera Spirito” estas esprimo referencanta al la nocio pri spirito liberiĝinta el superfluo ĝispunkte ke la la tuta loko estu allasita al Dio. Ne temas do pri la dia Spirito, se ne multe dualoke. Pro vidpunktoj (kontraŭleĝisma) kaj individuista ĝi konfliktis kun la oficiala doktrino de la Katolika Eklezio kaj estis deklarita hereza fare de papo Klemento la 5-a en la Koncilio de Vieno (1311-1312). La movado estis ofte similigita al tiu ne tute malsimila de Temas pri eŭropespira sekto hereza, kiu en Umbrio (Italio) estis ligita al , kies adeptoj serioze asertis ke mem estas senpekaj, nome ke mem ne povis peki ĉar investitaj de la Sankta Spirito. Al ĝi ligiĝis kaj inspirigis ankaŭ la pozicio de kaj, almenaŭ ŝajne, Margareta Porete. La herezio estis denuncita ankaŭ de kaj enketita de Ubertino el Kasale, kiu en sia (Arbo de la vivo krucumita al Jesuo) sin ĵetis en perfortajn atakparolojn kontraŭ la adeptoj de la sekto, difinita sentina omnium vitiorum (nigra puto de ĉiuj malvirtoj). Ankaŭ (Italio), en diversaj siaj (instruaĵoj), refutas la teoriojn de la “Spiritus Libertatis” de la Libera Spirito.
rdf:langString
The Brethren of the Free Spirit were adherents of a loose set of beliefs deemed heretical by the Catholic Church but held (or at least believed to be held) by some Christians, especially in the Low Countries, Germany, France, Bohemia, and Northern Italy between the thirteenth and fifteenth centuries. The movement was first identified in the late thirteenth century. It was not a single movement or school of thought, and it caused great unease among Church leaders at the time. Adherents were also called Free Spirits. The set of errors condemned in the decree Ad nostrum at the Council of Vienne (1311–12) has often been used by historians to typify the group's core beliefs, though there was wide variation over how the heresy was defined during the era, and there is substantial debate over how far the individuals and groups accused of holding the beliefs (including Marguerite Porete, the Beguines, the Beghards, and Meister Eckhart) actually held the views attributed to them. The meaning of the term has in more recent times been extended to apply to the beliefs of other Christian individuals and groups, active both before and after the core period of the late Middle Ages.
rdf:langString
Brüder und Schwestern des freien Geistes ist eine vereinheitlichende Bezeichnung für eine Anzahl pantheistisch-mystischer Glaubensgruppen im Mittelalter. Der Name geht auf das Bibelwort zurück: „Wo aber der Geist des Herrn ist, da ist Freiheit“ (2 Kor 3,17 ). Sie wurden von Papst Clemens V. auf dem Konzil von Vienne im Jahre 1311 als häretisch verdammt und abwertend Adamiten genannt.
rdf:langString
La organización de los hermanos del Libre Espíritu o hermanos y hermanas del Libre (o Gran) Espíritu, conocidos también como begardos/guinas o picardos en Alemania y turlupines en el norte de Francia, fue un grupo religioso (o más bien una serie de «grupos dispersos que coinciden en algunos aspectos pero difieren en otros muchos incluidos los rituales y las creencias»), de carácter «impío, libertino y licencioso», surgido en los Países Bajos y Renania (actual región de Alemania) a mediados del siglo XIII (de donde se extendieron hasta el XV por el valle del Rin [especialmente en Colonia], Austria y Bohemia), de cuyas peculiaridades se han venido destacando a lo largo del tiempo su consideración de la absoluta desinhibición a la hora de exhibirse desnudos en público como prueba de haber alcanzado el mayor grado posible de perfección espiritual o pureza originaria descrita en Génesis 2:25, así como la celebración de frecuentes bacanales y orgías en las que se realizaban todo tipo de prácticas y perversiones sexuales (indistintamente entre individuos de diferente o del mismo sexo) como felaciones y masturbaciones grupales, necrofilia, sadomasoquismo, voyerismo, zoofilia y otras «que el pudor no nos permite fiar a la pluma» (a las que llamaban sus «sacramentos»), inspiradas paralelamente en su creencia de que el creyente que había alcanzado la perfección por medio de la simple contemplación de la divinidad «podía disfrutar de todos aquellos deseos carnales que desease», lo que atrajo desde el primer momento tanto a modestos tejedores de la zona de Flandes como a conocidas personalidades del mundo de las finanza, la política o el arte, más concretamente El Bosco quien, según la «estrepitosa tesis» del historiador del Arte alemán Wilhelm Fraenger, habría representado el nudismo ritual de los hermanos (practicado «con la intención de recuperar la inocencia primitiva del arquetipo adánico») en su obra titulada El jardín de las delicias: De Bruyn opina que ponerse a comentar "las descripciones erróneas y las interpretaciones fantásticas" es una labor desalentadora y, de hecho, también carente de sentido. Paul Vanderbroeck ignora a Fraenger. En los círculos de expertos españoles, Fraenger apenas es tema de conversación. En su muy citado libro El Bosco en España, Isabel Mateo Gómez recuerda brevemente la teoría sobre el Reino Milenario, aunque sin sacar conclusiones al respecto. En un voluminoso libro dedicado en su totalidad al tríptico de El jardín de las delicias (editado por la Fundación Amigos del Museo del Prado), Fraenger se menciona únicamente dos veces de pasada. Si bien el movimiento primitivo fue duramente reprimido en todas aquellas áreas en que consiguió implantarse cabe destacar que buena parte de sus prácticas (sobre todo las más licenciosas) se fueron incorporando progresivamente a otras organizaciones clandestinas como la de los Homines Inteligentiæ (activa en los Países Bajos y la zona del Rin a lo largo de los siglos XIV y XV uno de cuyos dirigentes fue el monje carmelita Willem van Hildernissen juzgado como «hereje» por el tribunal episcopal de Cambrai en 1411) o la denominada secta «de los Libertinos» (liderada ya en el primer cuarto del XVI por unos tales Quintin y Copin o Corin).
rdf:langString
Sous le nom de Libre-Esprit, l'Inquisition désigna un courant de pensée qui depuis le XIIe siècle (et peut-être encore plus tôt) se répand à travers l'Europe. « Libre-esprit » est une expression qui se réfère à la notion d'un esprit libéré du superflu au point de laisser la place tout entière à Dieu. Les adeptes furent souvent affublés du sobriquet de « turlupins ». Les partisans du Libre-Esprit, Frères et Sœurs du Libre-Esprit, sont parfois nommés amauriciens ou béguards et béguines, ou assimilés à ces mouvements également minoritaires. Les Adamites sont un mouvement religieux situé dans les Flandres. La thèse selon laquelle Le Jardin des délices de Jérôme Bosch est une représentation de la mythologie adamite n'est plus soutenue aujourd'hui.
rdf:langString
Il Libero Spirito è stato un che fiorì in Europa settentrionale nei secoli XIII e XIV.
rdf:langString
Broeders van de Vrije Geest ook Broeders en Zusters van de Vrije Geest is de benaming onder dewelke religieuze groepen worden gecatalogeerd die in de middeleeuwen verdacht werden van ketterse overtuigingen.
rdf:langString
Братья и сёстры свободного духа (Братья свободного духа; нем. Brüder und Schwestern des freien Geistes; фр. Libre-Esprit; англ. Brethren of the Free Spirit) — общее название последователей сектанского движения, процветавшего в XIII—XIV веках. Возникновение секты связывают с учениями Амальрика Бенского и . В названии аллюзия на стих Библии: «…где Дух Господень, там свобода.». На появление секты обратили внимание в 1270 году, когда Альберт Великий предпринял попытку изучения группы верующих с убеждениями радикально-мистического характера Последователи отчасти принимали духовную сторону христианства, отрицая необходимость церковной организации и духовенства. Проповедовали пантеизм, считая, что нет различия между Богом и человеком. Выступали против социального неравенства, утверждая наивный коммунизм c общностью имущества. В секте практиковались свободные отношения между полами и свободная любовь. Братство получило распространение в XIII—XIV веках. После осуждения папой римским Климентом V на Вьеннском соборе в 1311 году и преследования инквизицией в XV веке перестало существовать. Отдельные группы присоединились к гуситам. Полагают, что автор трактата «Зерцало простых душ» Маргарита Поретанская имела отношение к данной ереси. Также авторство многих произведений Братьев свободного духа приписывалось Майстеру Экхарту.
rdf:langString
Herezja wolnego ducha – herezja, zdefiniowana przez dekret Soboru w Vienne Ad nostrum z 1312, która miała występować w różnych regionach Europy między XIII a XV wiekiem, a jej domniemani przedstawiciele byli prześladowani przez Kościół katolicki. Jej zasadniczą cechą miał być antynomizm, czyli odrzucenie norm moralnych. Ruch heretycki, który miał ją wyznawać, katoliccy pisarze określali jako Bractwo Wolnego Ducha, a nierzadko używali także innych, często pejoratywnych określeń. W literaturze przedmiotu nie ma jednolitych poglądów na rzeczywisty charakter i stopień zorganizowania tej herezji.
rdf:langString
Bröder och systrar av den fria anden var en sekteristisk rörelse som uppstod i Sydtyskland på 1200-talet och sedan spridde sig till Frankrike, Italien, Böhmen med flera länder. Dess anhängare, vilka drog omkring i lösa skaror utan fast organisation hyllade med dragning åt panteism och apokalyptik en syndfrihetslära som löste dem från alla sedliga band. Rörelsen dog ut på 1400-talet men fick en avläggare i reformationens vederdöpare.
rdf:langString
Os Irmãos do Livre Espírito foi um movimento leigo cristão que inspirado em ideias difundidas por João Escoto Erígena, Joaquim de Fiore e Amalrico de Bena, floresceu no norte da Europa nos séculos XIII e XIV. Em 1311, foram declarados heréticos pelo papa Clemente V no Concílio de Vienne. Floresceram em um momento de grande trauma na Europa Ocidental durante o conflito entre o Papado de Avinhão e o Sacro Império Romano-Germânico, a Guerra dos Cem Anos, a Peste Negra, o conflito contra os cátaros e a subsequente Cruzada albigense, o início da Inquisição, a perseguição contra os Templários e o Cisma do Ocidente — que ajudaram a alimentar o apelo de sua abordagem individualista e milenar para o cristianismo e as Escrituras. Naquele momento de crise dentro da Igreja e da sociedade como um todo, houve uma forte sensação de que o Fim do Mundo estava próximo e por isso as questões da espiritualidade do homem e da salvação tornaram-se cada vez mais importantes. Onde as pessoas deixaram de encontrar as respostas espirituais que procuraram a partir de Roma, os movimentos dissidentes, como os Irmãos surgiram em toda a Europa pregando visões alternativas do cristianismo. Como a maioria das heresias, entraram em choque com a Igreja e sofreram forte perseguição por meio da Inquisição. Como outros movimentos da época: cátaros, valdenses, templários, turlupins, franciscanos e outros, o movimento promoveu um ideal de pobreza. Mas aqui, esta pobreza purificaria o homem do pecado e ressuscitaria Cristo nele. Desse modo, os adeptos seriam libertos da maldade e poderiam dar vazão a seus desejos, pois, desse modo, iriam entrar em uma era de "Livre Espírito", onde poderiam experimentar a bem-aventurança da vida terrena. A caridade funde-se com o amor carnal que ocorreriam sem restrições dentro da comunidade. Uma mulher grávida, estaria naquela condição por poder do Espírito Santo.
rdf:langString
Брати вільного духу (нім. Brüder und Schwestern des freien Geistes; англ. Brethren of the Free Spirit) — загальна назва послідовників сектанского руху, що процвітало в XIII—XIV століттях. Виникнення секти пов'язують з навчаннями Амальріка Бенського та Ортліба Страсбурзького. У назві алюзія на вірш Біблії: «… де Дух Господній, там свобода.» На появу секти звернули увагу в 1270 році, коли Альберт Великий зробив спробу вивчення групи віруючих з переконаннями радикально-містичного характеру. Послідовники частково брали духовну сторону християнства, заперечуючи необхідність церковної організації і духовенства. Проповідували пантеїзм, вважаючи, що немає різниці між Богом і людиною. Виступали проти соціальної нерівності, стверджуючи наївний комунізм зі спільністю майна. У секті практикувалися вільні стосунки між статями і вільна любов. Після засудження Папою Римським Климентом V на В'єннському соборі в 1311 і переслідування інквізицією в XV столітті братство перестало існувати. Окремі групи приєдналися до гуситів. Вважають, що автор трактату «Зерцало простих душ» Маргарита Поретанська мала відношення до даної єресі. Також авторство багатьох творів Братів вільного духу приписувалося Майстеру Екгарту.
xsd:nonNegativeInteger
11453