Bokononism

rdf:langString Bokononizm

rdf:langString Bokononizm – współczesna religia fikcyjna, opisana przez Kurta Vonneguta w jego powieści Kocia kołyska. Jej założycielem miał być Bokonon – wędrowny prorok z wyspy San Lorenzo ukrywający się przed prześladowaniami lokalnego dyktatora, "Papy" Monzano. Swe poglądy zawarł w "Księdze Bokonona". Bokononizm przeciwstawia się powadze i upartemu drążeniu rzeczywistości ("Kierujcie się w życiu taką fomą (nieszkodliwym łgarstwem), która da wam odwagę, dobroć, zdrowie i szczęście" – "Live by the foma that make you brave and kind and healthy and happy", Księga Bokonona 1,5). Mówi, że religia, chcąc osiągnąć swe cele, może, a nawet powinna posługiwać się kłamstwem, przy czym trudno jednoznacznie stwierdzić, co jest prawdą, a co nią nie jest. W tej książce nie ma ani słowa prawdy - to zdanie z książki, którego prawdziwości właściwie nikt nie ma prawa i nie może stwierdzić. Według bokononistów ludzkość jest zorganizowana w tzw. karassy – najczęściej nie powiązane w żaden wyraźny sposób grupy ludzi, którym zostało przez boga zlecone wykonanie określonego zadania. Karass składający się z dwóch osób stanowiących parę to duprass. "Kiedy stwierdzacie, że wasze życie splata się z życiem innego człowieka bez jakiejś logicznej przyczyny, człowiek ten najprawdopodobniej jest członkiem waszego karassu." Oś karassu zwana jest wampeterem i jest to przedmiot lub idea, wokół której krążą członkowie karassu. Nie muszą się znać, aby skutecznie współpracować. Bokonon uważa, że wszelkie próby ustalenia informacji o swym karassie i jego przeznaczeniu są nie tyle zabronione, co pozbawione jakichkolwiek szans na powodzenie. Bokonon pisze też, że mylnie za karassy bierze się granfalony – grupy ludzi tej samej narodowości, profesji itd., "pozorne zespoły, niemające żadnego znaczenia z punktu widzenia zamysłów boga i sposobów ich realizacji". "Jeśli chcesz wiedzieć, co to jest granfalon, spróbuj obrać ze skórki bańkę mydlaną." Najważniejszym rytuałem w religii jest obrzęd boko-maru, czyli zbratania dusz, polegający na dotykaniu się podeszwami stóp. Na wyspie San Lorenzo bokononizm jest religią zakazaną, a mimo to wszyscy jej mieszkańcy są bokononistami, nawet ścigający religijnego przywódcę – Bokonona – "Papa" Monzano.