Biga (chariot)
http://dbpedia.org/resource/Biga_(chariot) an entity of type: Thing
Biga (latinezko biga izenetik) bi zaldiz eramandako zalgurdia zen. Asirian, Antzinako Egipton, Antzinako Grezian eta Antzinako Erroman erabili zuten, besteak beste. Gidariari bigario deitzen zioten erromatarrek. Plinio Zaharrak zioenez, Frigian asmatu zen.
rdf:langString
La biga era il cocchio da guerra, o da pompa magna o da giostre, utilizzato in epoca classica nella Grecia antica, nell'Antico Egitto, nell'antica Roma e presso i Celti.
rdf:langString
Biga, egentligen Bijuga var ett "tvåspann", en vagn förspänd med två dragare i antikens Rom. Resterna av en biga grävdes 1931 fram i Pompeji och förvaras nu i Neapels museum.
rdf:langString
Eine Biga (Latein, Plural bigae) ist ein Streitwagen, der von zwei Pferden gezogen wurde. Im Gegensatz zum Zweispänner sitzt der Fahrer nicht auf dem Kutschbock, sondern steht auf dem Wagen. Bigae wurden im antiken Rom außer im Kampf für Sport, Transport und für Zeremonien verwendet. In der Kunst und gelegentlich auch bei Zeremonien wurden die Pferde durch andere Tiere ersetzt. Der Ausdruck Biga wird in der Wissenschaft heute auch für Zweigespanne anderer indoeuropäischer Kulturen verwendet, insbesondere antike griechische und keltische Zweigespanne. Die allgemeine Bezeichnung für einen Streitwagenfahrer ist Auriga. Der Fahrer einer Biga heißt Bigarius. Als Bigarius arbeiteten häufig junge Knaben, erst mit mehr Erfahrung konnten sie Quadrigarius werden, also Fahrer einer Quadriga.
rdf:langString
The biga (Latin, plural bigae) is the two-horse chariot as used in ancient Rome for sport, transportation, and ceremonies. Other animals may replace horses in art and occasionally for actual ceremonies. The term biga is also used by modern scholars for the similar chariots of other Indo-European cultures, particularly the two-horse chariot of the ancient Greeks and Celts. The driver of a biga is a bigarius.
rdf:langString
Biga (del latín biga) era un carro tirado por dos caballos, inventado en Frigia, según Plinio el Viejo, y del que se sirvieron los griegos y romanos. Se empleaba como carro de guerra y de carreras, dirigido por el auriga Los héroes de Homero pelean en vehículos de esta clase. En pinturas, relieves y vasos egipcios, asirios, griegos y romanos, aparecen representados con frecuencia. En las monedas se suele ver la misma representación con las figuras de distintas divinidades tiradas por dos caballos, dos ciervos, grifos, etc.
rdf:langString
Un bige (en latin biga) est un char antique à deux roues, attelé de deux chevaux de front, généralement utilisé pour les courses. Dans l’Antiquité, aux Jeux olympiques antiques, la course de biges (en grec συνωρίς / sunôrís) remonte au début du IVe siècle av. J.-C. ; elle comporte huit tours de piste, soit 9 500 mètres environ. Des épreuves similaires, mais réservées aux poulains, sont créées peu avant 300 av. J.-C. pour le quadrige, en 268 av. J.-C. pour le bige. Les Étrusques pratiquaient ces courses, comme le montrent les fresques de la Tombe des Biges, reconstituée à Tarquinia.
rdf:langString
Biga (łac. bīga, lm bigae) – w starożytnym Rzymie lekki, otwarty wóz dwukołowy pozbawiony kozła, o różnorodnym zastosowaniu. Był to rodzaj rydwanu o podwójnym zaprzęgu (w konie, osły, muły) i nadwoziu w kształcie niewielkiej platformy, powożonego na stojąco. W starożytności korzystano z niego do celów wojskowych, do wyścigów lub polowań, a także podczas uroczystych procesji (np. rzymskiego pochodu triumfalnego – triumphus curulis).
rdf:langString
Uma biga é um carroça de duas rodas, movido por dois cavalos, semelhante a uma quadriga (movida por quatro cavalos). Foi usada na Antiguidade como carro de combate, mais especificamente durante as idades do Bronze e do Ferro.
rdf:langString
Бі́га (лат. biga, множина bigae) — давньоримська колісниця, запряжена двома кіньми, використовувалася для перевезень, перегонів та урочистих церемоній. У деяких випадках замість коней могли використовуватися інші тварини. Термін біга також вживається сучасними дослідниками для позначення аналогічних двокінних колісниць інших індоєвропейських культур, зокрема, колісниць стародавніх греків і кельтів. Візник на бізі називається бігарій (bigarius), у той час як візник на колісниці взагалі — auriga. Від biga через польське посередництво походить і українське «біда́» («двоколісний однокінний візок на одну або дві особи»); зміна у вимові зумовлена впливом питомо українського слова біда («лихо»).
rdf:langString
rdf:langString
Biga (Fuhrwerk)
rdf:langString
Biga (carruaje)
rdf:langString
Biga (chariot)
rdf:langString
Biga (zalgurdi)
rdf:langString
Bige
rdf:langString
Biga
rdf:langString
Biga (wóz)
rdf:langString
Biga
rdf:langString
Biga
rdf:langString
Біга (колісниця)
xsd:integer
33252367
xsd:integer
1090970030
rdf:langString
Eine Biga (Latein, Plural bigae) ist ein Streitwagen, der von zwei Pferden gezogen wurde. Im Gegensatz zum Zweispänner sitzt der Fahrer nicht auf dem Kutschbock, sondern steht auf dem Wagen. Bigae wurden im antiken Rom außer im Kampf für Sport, Transport und für Zeremonien verwendet. In der Kunst und gelegentlich auch bei Zeremonien wurden die Pferde durch andere Tiere ersetzt. Der Ausdruck Biga wird in der Wissenschaft heute auch für Zweigespanne anderer indoeuropäischer Kulturen verwendet, insbesondere antike griechische und keltische Zweigespanne. Die allgemeine Bezeichnung für einen Streitwagenfahrer ist Auriga. Der Fahrer einer Biga heißt Bigarius. Als Bigarius arbeiteten häufig junge Knaben, erst mit mehr Erfahrung konnten sie Quadrigarius werden, also Fahrer einer Quadriga. Im Lateinischen gibt es weitere Bezeichnungen für Streitwagen, abhängig von der Anzahl der vorgespannten Pferde. Dazu zählen die Quadriga, ein Viergespann, das für Wagenrennen und Triumphzüge verwendet wurde, die Triga, ein Dreigespann, das für Wagenrennen und Zeremonien verwendet wurde und die Seiuga oder Seiugis, der Sechsgespann-Streitwagen, der vergleichsweise selten für Rennen verwendet wurde, weil er aufwendig und schwierig zu fahren war. Die Biga und die Quadriga waren die am weitesten verbreiteten Streitwagentypen. Zweigespanne sind häufig auf römischen Münzen abgebildet, beispielsweise auf dem Bigatus. Der Bigatus war ein römischer Denarius, auf dem eine Biga abgebildet ist. In der römischen religiösen Ikonographie und Kosmologie symbolisiert die Biga den Mond und die Quadriga die Sonne.
* Reenactment eines Biga-Wagenrennens
* Biga von Artemis, 450–425 v. Chr.
* Leoparden ziehen eine Biga, um 340 v. Chr.
* Tiger ziehen die Biga des Dionysos Mosaik aus Hispanien
* Ochsen ziehen die Biga der Diana, 4. Jahrhundert
rdf:langString
The biga (Latin, plural bigae) is the two-horse chariot as used in ancient Rome for sport, transportation, and ceremonies. Other animals may replace horses in art and occasionally for actual ceremonies. The term biga is also used by modern scholars for the similar chariots of other Indo-European cultures, particularly the two-horse chariot of the ancient Greeks and Celts. The driver of a biga is a bigarius. Other Latin words that distinguish chariots by the number of animals yoked as a team are quadriga, a four-horse chariot used for racing and associated with the Roman triumph; triga, or three-horse chariot, probably driven for ceremonies more often than racing (see Trigarium); and seiugis or seiuga, the six-horse chariot, more rarely raced and requiring a high degree of skill from the driver. The biga and quadriga are the most common types. Two-horse chariots are a common icon on Roman coins; see bigatus, a type of denarius so called because it depicted a biga. In the iconography of religion and cosmology, the biga represents the moon, as the quadriga does the sun.
rdf:langString
Biga (del latín biga) era un carro tirado por dos caballos, inventado en Frigia, según Plinio el Viejo, y del que se sirvieron los griegos y romanos. Se empleaba como carro de guerra y de carreras, dirigido por el auriga Los héroes de Homero pelean en vehículos de esta clase. En pinturas, relieves y vasos egipcios, asirios, griegos y romanos, aparecen representados con frecuencia. En las monedas se suele ver la misma representación con las figuras de distintas divinidades tiradas por dos caballos, dos ciervos, grifos, etc. En la Antigua Grecia apareció como disciplina deportiva en los Juegos de la Olimpíada 81. No confundir con los carros tirados por tres caballos a los cuales se les llama triga o a los de cuatro, cuadriga. También se daba el nombre de biga o bigas al tronco de caballos que tiraban de un carro, sujetos a una lanza y unidos por una barra transversal, que se apoyaba sobre los lomos de los dos caballos.
rdf:langString
Biga (latinezko biga izenetik) bi zaldiz eramandako zalgurdia zen. Asirian, Antzinako Egipton, Antzinako Grezian eta Antzinako Erroman erabili zuten, besteak beste. Gidariari bigario deitzen zioten erromatarrek. Plinio Zaharrak zioenez, Frigian asmatu zen.
rdf:langString
Un bige (en latin biga) est un char antique à deux roues, attelé de deux chevaux de front, généralement utilisé pour les courses. Dans l’Antiquité, aux Jeux olympiques antiques, la course de biges (en grec συνωρίς / sunôrís) remonte au début du IVe siècle av. J.-C. ; elle comporte huit tours de piste, soit 9 500 mètres environ. Des épreuves similaires, mais réservées aux poulains, sont créées peu avant 300 av. J.-C. pour le quadrige, en 268 av. J.-C. pour le bige. Les Étrusques pratiquaient ces courses, comme le montrent les fresques de la Tombe des Biges, reconstituée à Tarquinia. À Rome, les courses se déroulaient dans les cirques, principalement au Circus Maximus.
rdf:langString
La biga era il cocchio da guerra, o da pompa magna o da giostre, utilizzato in epoca classica nella Grecia antica, nell'Antico Egitto, nell'antica Roma e presso i Celti.
rdf:langString
Biga (łac. bīga, lm bigae) – w starożytnym Rzymie lekki, otwarty wóz dwukołowy pozbawiony kozła, o różnorodnym zastosowaniu. Był to rodzaj rydwanu o podwójnym zaprzęgu (w konie, osły, muły) i nadwoziu w kształcie niewielkiej platformy, powożonego na stojąco. W starożytności korzystano z niego do celów wojskowych, do wyścigów lub polowań, a także podczas uroczystych procesji (np. rzymskiego pochodu triumfalnego – triumphus curulis). W czasach nowożytnych nazwę tę w XVI-XVII wieku stosowano w Europie ogólnie do niewielkich, dwukołowych i dwukonnych pojazdów zaprzęgowych. M.in. nazywano tak również transportową dwukółkę, wiejską biedkę używaną w Italii.
rdf:langString
Uma biga é um carroça de duas rodas, movido por dois cavalos, semelhante a uma quadriga (movida por quatro cavalos). Foi usada na Antiguidade como carro de combate, mais especificamente durante as idades do Bronze e do Ferro. Leve, em grande parte de madeira, a biga foi usada no Egito desde a Quinta Dinastia. Largamente difundida na civilização micênica, no mundo homérico a biga é reservada para os chefes. No século V. a.C., seu uso na guerra já havia decaído em território grego mas, no final do mesmo século e nos seguintes, passaria a ser muito usada em corridas, nas festas helênicas. Na Península Itálica, as bigas foram utilizadas na Idade do Ferro. As mais simples eram feitas de madeira (por vezes apenas os aros das rodas eram de ferro ). Em Roma, a biga foi logo substituída pelo cavalo de guerra, mas seu uso persistiu nas corridas de circo. Continuou a ser utilizada, com algumas adaptações, como transporte, em procissões e em jogos assim que se tornou obsoleta na história militar. Alguns modelos mais antigos podiam mesmo dispor de quatro rodas, embora estes não sejam geralmente referidos como bigas. A invenção que potenciou a construção destes leves carros para fins militares foi a utilização de aros na roda. Por esta altura, a maioria dos cavalos não conseguia suportar o peso de um homem em combate; o cavalo selvagem original era, na verdade, um grande pónei em tamanho. As bigas eram eficazes sobretudo em terrenos planos e abertos. Os cavalos eram gradualmente alimentados para se tornarem maiores e mais fortes. Foi a utilização das bigas que potenciou mais tarde o surgimento da cavalaria nas divisões militares. As bigas de roda com aros datam de cerca de 2000 a.C. e a sua maior utilização parece ter-se verificado a cerca de 1300 a.C. (ver Batalha de Kadesh). As corridas de carros foram muito utilizadas durante os Jogos do Império Romano e continuaram populares em Constantinopla até ao século VI. Nas técnicas de guerra modernas, o papel táctico da biga é desempenhado pelo carro de combate ou pelo veículo blindado de transporte de pessoal. Durante a Primeira Guerra Mundial, imediatamente antes da introdução dos primeiros tanques, eram utilizados motociclos com metralhadoras montadas em sidecars e outros veículos blindados que constituíam as versões mecanizadas das bigas. Pode-se considerar que as tachankas russas reintroduziram, ainda que por pouco tempo, a tracção equestre das bigas, desta feita equipadas com metralhadoras, embora estas fossem uma versão muito mais ligeira que a artilharia a cavalo utilizada nos campos de batalha europeus por mais de cem anos.
rdf:langString
Biga, egentligen Bijuga var ett "tvåspann", en vagn förspänd med två dragare i antikens Rom. Resterna av en biga grävdes 1931 fram i Pompeji och förvaras nu i Neapels museum.
rdf:langString
Бі́га (лат. biga, множина bigae) — давньоримська колісниця, запряжена двома кіньми, використовувалася для перевезень, перегонів та урочистих церемоній. У деяких випадках замість коней могли використовуватися інші тварини. Термін біга також вживається сучасними дослідниками для позначення аналогічних двокінних колісниць інших індоєвропейських культур, зокрема, колісниць стародавніх греків і кельтів. Візник на бізі називається бігарій (bigarius), у той час як візник на колісниці взагалі — auriga. Від biga через польське посередництво походить і українське «біда́» («двоколісний однокінний візок на одну або дві особи»); зміна у вимові зумовлена впливом питомо українського слова біда («лихо»). Зображення біги було присутнє на давньоримських монетах бігато. У римській язичницькій іконографії і космології біга представляє Місяць, у той час як квадрига — Сонце.
xsd:nonNegativeInteger
14523