Battles of Viminacium
http://dbpedia.org/resource/Battles_of_Viminacium an entity of type: Thing
As Batalhas de Viminácio foram uma série de três combates travados entre o Império Bizantino e os ávaros e que foram decisivas para o avanço bizantino na região, culminando na invasão da Panônia, o coração do Grão-Canato Ávaro.
rdf:langString
Οι μάχες του Βιμινάκιου ήταν μια σειρά από τρεις μάχες που έγιναν σε σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ των Αβάρων και Σλάβων συμμάχων τους και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 599. Οι Βυζαντινοί πέτυχαν μία καθοριστική νίκη όπου έπειτα τους επέτρεψε να εισβάλουν στην Παννονία, την καρδιά του Αβάρικου κρατιδίου. Το καλοκαίρι του 599 ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος έστειλε τους στρατηγούς του Πρίσκο και σε εκστρατεία εναντίον των Αβάρων. Οι στρατηγοί ένωσαν τις δυνάμεις τους στην Σιγγιδών και προωθήθηκαν από κοινού κατά μήκος του Δούναβη στο Βιμινάκιον.
rdf:langString
The Battles of Viminacium were a series of three battles fought against the Avars by the Eastern Roman Empire. They were decisive Roman successes, which were followed by an invasion of Pannonia. In summer 599, the East Roman Emperor Maurice sent his generals Priscus and Comentiolus to the Danube front against the Avars. The generals joined their forces at Singidunum and advanced together down the river to Viminacium. The Avar khagan Bayan I meanwhile - learning that the Romans had determined to violate the peace - crossed the Danube at Viminacium and invaded Moesia Prima, while he entrusted a large force to four of his sons, who were directed to guard the river and prevent the Romans from crossing over to the left bank. In spite of the presence of the Avar army, however, the Byzantine army
rdf:langString
Las batallas de Viminacium fueron una serie de tres batallas libradas entre los ávaros y el imperio bizantino. Las batallas fueron una victoria bizantina clave que permitió la subsecuente invasión de Panonia. Prisco posteriormente persiguió al khagan huido e invadió las tierras ávaras en Panonia, donde ganó otra serie de batallas en las orillas del río Tisza y decidió la guerra en favor de los romanos. La campaña supuso el final, por un tiempo, de las incursiones eslavas y ávaras a través del Danubio.
rdf:langString
Die Schlachten von Viminacium war eine Abfolge von drei Schlachten zwischen dem Oströmischen Reich und den Awaren. Die Oströmer konnten entscheidende Siege erringen, anschließend drangen sie bis nach Pannonien vor. Priskos verfolgte anschließend den fliehenden Khagan und marschierte in das awarische Kerngebiet in Pannonien ein, wo er weitere Schlachten an den Ufern des Flusses Theiß gewann, was den Krieg zu einem siegreichen Ende brachte und für eine längere Zeit die awarische und slawische Bedrohung an der Donau aufhob.
rdf:langString
rdf:langString
Schlachten von Viminacium
rdf:langString
Μάχες του Βιμινάκιου
rdf:langString
Batallas de Viminacium
rdf:langString
Battles of Viminacium
rdf:langString
Batalhas de Viminácio
rdf:langString
Battle of Viminacium
xsd:integer
33801821
xsd:integer
1108867756
rdf:langString
Map of the northern Balkans in Late Antiquity
xsd:integer
28000
rdf:langString
At least 300
rdf:langString
Byzantine Empire
rdf:langString
Sons of the khagan Bayan
rdf:langString
Battle of Viminacium
xsd:integer
599
xsd:integer
250
rdf:langString
the Avar–Byzantine Wars and Maurice's Balkan campaigns
rdf:langString
Viminacium, Byzantine Empire
rdf:langString
Byzantine victory
rdf:langString
Οι μάχες του Βιμινάκιου ήταν μια σειρά από τρεις μάχες που έγιναν σε σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ των Αβάρων και Σλάβων συμμάχων τους και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 599. Οι Βυζαντινοί πέτυχαν μία καθοριστική νίκη όπου έπειτα τους επέτρεψε να εισβάλουν στην Παννονία, την καρδιά του Αβάρικου κρατιδίου. Το καλοκαίρι του 599 ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος έστειλε τους στρατηγούς του Πρίσκο και σε εκστρατεία εναντίον των Αβάρων. Οι στρατηγοί ένωσαν τις δυνάμεις τους στην Σιγγιδών και προωθήθηκαν από κοινού κατά μήκος του Δούναβη στο Βιμινάκιον. Εν τω μεταξύ ο Άβαρος χαγάνος Βαϊανός μαθαίνοντας ότι οι Βυζαντινοί είχαν έρθει αποφασισμένοι να παραβιάσουν την ειρήνη, διέσχισε τον Δούναβη στο Βιμινάκιον και εισέβαλε στην Άνω Μοισία ενώ ανέθεσε μια μεγάλη δύναμη στους τέσσερις γιους του, οι οποίοι έλαβαν την εντολή να φρουρούν τον Δούναβη και να εμποδίσουν τους βυζαντινούς να τον διασχίσουν. Παρά την παρουσία των Αβάρων η Βυζαντινή στρατιά διέσχισε με σχεδίες τον Δούναβη και έστησε στρατόπεδο στην αριστερή του πλευρά, ενώ οι δύο διοικητές έμειναν στην πόλη του Βιμινάκιου, ο οποία διαμορφώθηκε σε νησί στον ποταμό. Εδώ ο Κομεντιόλος αρρώστησε έτσι ώστε να μη μπορεί να αναλάβει περαιτέρω δράση, και ο Πρίσκος ανέλαβε τη διοίκηση όλου του στρατού. Ενώ οι δύο στρατηγοί απουσίαζαν από το Βυζαντινό στρατόπεδο βρισκόμενοι στο Βιμινάκιο, οι Άβαροι επιτέθηκαν στο στρατόπεδο, μετά την μάχη οι Βυζαντινοί είχαν 300 νεκρούς και οι Άβαροι περίπου 4.000. Μέσα στις επόμενες 10 ημέρες έγιναν άλλες δύο μάχες όπου η στρατηγική του Πρίσκου και η τακτική του Βυζαντινού στρατού ήταν εξαιρετικά επιτυχής. Στην πρώτη, εννέα χιλιάδες Αβάροι και οι Σλάβοι σύμμαχοί τους υποχώρησαν, ενώ η δεύτερη ήταν μοιραία για δεκαπέντε χιλιάδες Άβαρους και Σλάβους, εκ των οποίων ανάμεσά τους ήταν και οι τέσσερις γιοι του χαγάνου, χάθηκαν στα νερά στου Δούναβη. Ο Πρίσκος στη συνέχεια εισέβαλε στην Παννονία, όπου κέρδισε μια σειρά μαχών, φτάνοντας στις όχθες του ποταμού Τίσα καταδιώκοντας τον ίδιο τον χαγάνο.
rdf:langString
The Battles of Viminacium were a series of three battles fought against the Avars by the Eastern Roman Empire. They were decisive Roman successes, which were followed by an invasion of Pannonia. In summer 599, the East Roman Emperor Maurice sent his generals Priscus and Comentiolus to the Danube front against the Avars. The generals joined their forces at Singidunum and advanced together down the river to Viminacium. The Avar khagan Bayan I meanwhile - learning that the Romans had determined to violate the peace - crossed the Danube at Viminacium and invaded Moesia Prima, while he entrusted a large force to four of his sons, who were directed to guard the river and prevent the Romans from crossing over to the left bank. In spite of the presence of the Avar army, however, the Byzantine army crossed on rafts and pitched a camp on the left side, while the two commanders sojourned in the town of Viminacium, which stood on an island in the river. Here Comentiolus is said to have fallen ill or to have mutilated himself so as to be incapable of further action; Thus Priscus assumed command over both armies. Unwilling at first to leave the city without Comentiolus, Priscus was soon forced to appear in the camp, as the Avars were harassing it in the absence of the generals. A battle was fought which cost the East Romans only three hundred men, while the Avars lost four thousands. This engagement was followed by two other great battles in the next ten days, in which the strategy of Priscus and the tactics of the Roman army were brilliantly successful. In the first, nine thousand of the Avars and their Slav allies fell, while the second was fatal to fifteen thousand, of whom the greater part, and among them the four sons of the khagan, perished in the waters of a lake, into which they were driven by the Roman swords and spears. Priscus subsequently pursued the fleeing khagan and invaded the Avar homeland in Pannonia, where he won another series of battles on the banks of the River Tisza, deciding the war for the Romans and ending, for a time, the Avar and Slavic incursions across the Danube.
rdf:langString
Die Schlachten von Viminacium war eine Abfolge von drei Schlachten zwischen dem Oströmischen Reich und den Awaren. Die Oströmer konnten entscheidende Siege erringen, anschließend drangen sie bis nach Pannonien vor. Im Sommer 599 entsandte der oströmische Kaiser Maurikios seine Generäle Priskos und Komentiolos an die Donau-Front. Die Generäle vereinigten ihre Truppen bei Singidunum und marschierten gemeinsam westwärts nach Viminacium. Der awarische Khagan hatte unterdessen erfahren, dass die Oströmer den zuvor geschlossenen Friedensvertrag gebrochen hatten. Er überquerte die Donau bei Viminacium und fiel mit seinen Truppen in Moesia Superior ein, wobei er einen Gutteil seines Heeres unter der Führung von vier seiner Söhne bei der Stadt zurückließ, deren Aufgabe es war, die Oströmer an der Überquerung des Flusses zu hindern. Trotz dieser Garnison gelang es den Römern, den Fluss auf Flößen zu überqueren und auf der linken Flussseite ein Lager aufzuschlagen, während sich die beiden kaiserlichen Generäle noch in der Festungsstadt Viminacium aufhielten, die auf einer Insel im Fluss lag. Dort wurde Komentiolos den Quellen nach entweder krank oder verstümmelte sich selbst, um nicht länger am Feldzug teilnehmen zu müssen. Priskos übernahm jedenfalls das Kommando über beide Armeen. Obwohl er die Stadt erst nicht ohne Komentiolos verlassen wollte, war Priskos bald gezwungen, im Heerlager am linken Ufer zu erscheinen, da die Awaren es täglich angriffen. Durch eine Ansprache, die laut Theophylakt Simokattes auf Latein gehalten wurde, konnte er den Kampfesmut der Soldaten anstacheln. Es kam zu einer ersten Schlacht, die die Römer nur 300 Mann kostete, während viertausend Awaren starben. In den nächsten zehn Tagen kam es zu zwei weiteren großen Schlachten, in denen die Strategie des Priskos und die Disziplin und Taktiken des oströmischen Heeres sich als überlegen erwiesen. In der ersten der beiden wurden 9000 Awaren und slawische Verbündete erschlagen, in der zweiten sogar 15.000, wovon der Großteil, einschließlich der vier Söhne des Khagan, in einem See ertranken, in den sie von der römischen Schlachtreihe getrieben wurden. Priskos verfolgte anschließend den fliehenden Khagan und marschierte in das awarische Kerngebiet in Pannonien ein, wo er weitere Schlachten an den Ufern des Flusses Theiß gewann, was den Krieg zu einem siegreichen Ende brachte und für eine längere Zeit die awarische und slawische Bedrohung an der Donau aufhob.
rdf:langString
Las batallas de Viminacium fueron una serie de tres batallas libradas entre los ávaros y el imperio bizantino. Las batallas fueron una victoria bizantina clave que permitió la subsecuente invasión de Panonia. En el verano de 599, el emperador Mauricio envió a sus generales Prisco y Comenciolo al Danubio contra los ávaros. Los generales unieron sus fuerzas en Singidunum y avanzaron juntos río abajo hasta Viminacium. El khagan ávaro Bayan I, enterado de la decisión romana de abrir hostilidades, cruzó el Danubio en Viminacium e invadió , mientras dejaba una gran fuerza a cargo de cuatro de sus hijos guardando el río para impedir un cruce bizantino. A pesar de la presencia del ejército ávaro el ejército bizantino cruzó en balsas y estableció un campamento en la ribera izquierda, mientras sus dos comandantes permanecían en la ciudad de Viminacium en una isla en el río. Aquí Comenciolo cayó enfermo o se autoinflingió una herida para no tener que participar en operaciones subsecuentes, dejando a Prisco con el mando de ambos ejércitos. Poco dispuesto inicialmente a dejar la ciudad sin Comenciolo, Prisco fue pronto forzado a aparecer en el campamento, cuando los ávaros lo amenazaron en ausencia de los generales. Una batalla costó a los bizantinos trescientos hombres mientras que los ávaros perdió cuatro mil. Este enfrentamiento fue seguido por dos otras batallas durante los siguientes diez días, con resultados igualmente favorables a los bizantinos. En la primera cayeron nueve mil ávaros y aliados suyos eslavos mientras que la segunda les costó otros quince mil, incluidos los cuatro hijos del khagan, incluyendo numerosas bajas ahogadas en un lago contra el que fueron acorralados por las fuerzas romanas. Prisco posteriormente persiguió al khagan huido e invadió las tierras ávaras en Panonia, donde ganó otra serie de batallas en las orillas del río Tisza y decidió la guerra en favor de los romanos. La campaña supuso el final, por un tiempo, de las incursiones eslavas y ávaras a través del Danubio.
rdf:langString
As Batalhas de Viminácio foram uma série de três combates travados entre o Império Bizantino e os ávaros e que foram decisivas para o avanço bizantino na região, culminando na invasão da Panônia, o coração do Grão-Canato Ávaro.
xsd:nonNegativeInteger
4071
xsd:string
At least 300
xsd:string
Byzantine Empire
xsd:string
Avars
xsd:string
Byzantine victory