Battle of the Rhyndacus (1211)
http://dbpedia.org/resource/Battle_of_the_Rhyndacus_(1211) an entity of type: Thing
Η Μάχη του Ρύνδακα διεξήχθη στις 15 Οκτωβρίου 1211 μεταξύ των δυνάμεων δύο από τα κύρια διάδοχα κράτη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: της Λατινικής αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας της Νίκαιας, που ιδρύθηκαν μετά την άλωση του 1204 κατά την Δ΄ Σταυροφορία. Ο πόλεμος έληξε στη συνέχεια και οι δύο πλευρές συνήψαν τη Συνθήκη του Νυμφαίου, η οποία έδωσε στη Λατινική αυτοκρατορία τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της Μυσίας μέχρι το χωριό Κάλαμος (σημερινό Γκελενμπέ), το οποίο επρόκειτο να είναι ακατοίκητο και να σηματοδοτήσει τα σύνορα μεταξύ των δύο κρατών.
rdf:langString
The Battle of the Rhyndacus was fought on 15 October 1211 between the forces of two of the main successor states of the Byzantine Empire, the Latin Empire and the Byzantine Greek Empire of Nicaea, established following the dissolution of the Byzantine state after the Fourth Crusade. Warfare lapsed thereafter, and both sides concluded the Treaty of Nymphaeum, which gave the Latin Empire control of most of Mysia up to the village of Kalamos (modern ), which was to be uninhabited and mark the boundary between the two states.
rdf:langString
La batalla del Ríndaco se libró el 15 de octubre de 1211 entre las fuerzas de dos de los principales estados sucesores del Imperio bizantino, el Imperio latino y el Imperio griego de Nicea, establecido como consecuencia de la disolución del estado bizantino después de la Cuarta Cruzada. Ambas partes firmaron el Tratado de Ninfeo, que dio al Imperio latino el control la mayor parte de Misia hasta el pueblo de Kalamos (actual ), que debía ser deshabitada y marcar el límite entre los dos estados.
rdf:langString
A Batalha do Ríndaco foi travada em 15 de outubro de 1211 entre as forças dos dois mais importantes estados sucessores bizantinos, o Império Latino e o bizantino Império de Niceia, fundado logo depois da conquista de Constantinopla, a capital do Império Bizantino, pela Quarta Cruzada e a República de Veneza. A guerra arrefeceu depois e os dois lados assinaram o Tratado de Ninfeu (1214), que deu ao Império Latino o controle da maior parte da Mísia até a vila de Calamos (Kalamos; moderna ), que era desabitada e marcava a fronteira entre os dois estados.
rdf:langString
rdf:langString
Μάχη του Ρύνδακος (1211)
rdf:langString
Batalla del Ríndaco
rdf:langString
Battle of the Rhyndacus (1211)
rdf:langString
Batalha do Ríndaco (1211)
rdf:langString
Battle of the Rhyndacus
xsd:integer
34523663
xsd:integer
1116221831
rdf:langString
Map of the area of the Propontis in the Middle Ages. The Battle of the Rhyndacus was fought near Lopadion.
xsd:integer
15
18
xsd:integer
15
18
rdf:langString
Battle of the Rhyndacus
xsd:date
1211-10-15
rdf:langString
Charles M.
xsd:integer
280
rdf:langString
Brand
xsd:integer
1794
rdf:langString
the Nicaean–Latin wars
rdf:langString
Latin victory
* Treaty of Nymphaeum
xsd:integer
275
xsd:integer
2000
rdf:langString
unknown
rdf:langString
Rhyndakos River
rdf:langString
Η Μάχη του Ρύνδακα διεξήχθη στις 15 Οκτωβρίου 1211 μεταξύ των δυνάμεων δύο από τα κύρια διάδοχα κράτη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: της Λατινικής αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας της Νίκαιας, που ιδρύθηκαν μετά την άλωση του 1204 κατά την Δ΄ Σταυροφορία. Ο Λατίνος αυτοκράτορας Ερρίκος της Φλάνδρας επιθυμούσε να επεκτείνει την επικράτειά του στη Μ. Ασία σε βάρος της Νίκαιας. Είχε ήδη επιτύχει μία νίκη το 1205 στο Αδραμύττιο, αλλά η ανάγκη να στην Ευρώπη τον ανάγκασε να συνάψει εκεχειρία και να φύγει. Μέχρι το 1211, μόνο ένας μικρός θύλακας γύρω από τις παρέμενε στα χέρια των Λατίνων. Εκμεταλλευόμενος τις απώλειες που υπέστη ο στρατός της Νίκαιας κατά των Σελτζούκων στη μάχη της Αντιόχειας της επί του Μαιάνδρου, ο Ερρίκος αποβιβάστηκε με τον στρατό του στις Πηγές και βάδισε προς τα ανατολικά στον (ή Αδρανό). Ο Ερρίκος είχε πιθανώς περίπου 260 Φράγκους ιππότες. Ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης είχε συνολικά μεγαλύτερη δύναμη, αλλά μόνο λίγους Φράγκους μισθοφόρους δικούς του, καθώς είχαν πληγεί ιδιαίτερα βαριά στη μάχη εναντίον των Σελτζούκων. Ο Λάσκαρης ετοίμασε ενέδρα στον Ρύνδακα, αλλά ο Ερρίκος επιτέθηκε στις θέσεις του και σκόρπισε τα στρατεύματα της Νίκαιας σε μία ολοήμερη μάχη στις 15 Οκτωβρίου. Η νίκη των Λατίνων, που κερδήθηκε σύμφωνα με πληροφορίες χωρίς απώλειες, ήταν συντριπτική: μετά τη μάχη ο Ερρίκος βάδισε αμαχητί στα εδάφη της Νίκαιας, φτάνοντας νότια μέχρι το . Ο πόλεμος έληξε στη συνέχεια και οι δύο πλευρές συνήψαν τη Συνθήκη του Νυμφαίου, η οποία έδωσε στη Λατινική αυτοκρατορία τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της Μυσίας μέχρι το χωριό Κάλαμος (σημερινό Γκελενμπέ), το οποίο επρόκειτο να είναι ακατοίκητο και να σηματοδοτήσει τα σύνορα μεταξύ των δύο κρατών.
rdf:langString
The Battle of the Rhyndacus was fought on 15 October 1211 between the forces of two of the main successor states of the Byzantine Empire, the Latin Empire and the Byzantine Greek Empire of Nicaea, established following the dissolution of the Byzantine state after the Fourth Crusade. The Latin emperor, Henry of Flanders, desired to expand his territory in Asia Minor at the expense of the Nicaeans. He had already achieved a victory in 1205 at Adramyttium, but the need to counter the Bulgarians in Europe had forced him to conclude a truce and depart. By 1211, only a small exclave around Pegai remained in Latin hands. Taking advantage of the losses suffered by the Nicaean army against the Seljuks in the Battle of Antioch on the Meander, Henry landed with his army at Pegai and marched eastward to the Rhyndacus river. Henry had probably some 260 Frankish knights. Laskaris had a larger force overall, but only a handful of Frankish mercenaries of his own, as they had suffered especially heavily against the Seljuks. Laskaris prepared an ambush at the Rhyndacus, but Henry assaulted his positions and scattered the Nicaean troops in a day-long battle on 15 October. The Latin victory, won reportedly without casualties, was crushing: after the battle Henry marched unopposed through Nicaean lands, reaching south as far as Nymphaion. Warfare lapsed thereafter, and both sides concluded the Treaty of Nymphaeum, which gave the Latin Empire control of most of Mysia up to the village of Kalamos (modern ), which was to be uninhabited and mark the boundary between the two states.
rdf:langString
La batalla del Ríndaco se libró el 15 de octubre de 1211 entre las fuerzas de dos de los principales estados sucesores del Imperio bizantino, el Imperio latino y el Imperio griego de Nicea, establecido como consecuencia de la disolución del estado bizantino después de la Cuarta Cruzada. El emperador latino, Enrique de Flandes, deseaba expandir su territorio en Asia Menor a expensas de los nicenos. Enrique había logrado una victoria en 1205 en Adramitio, pero la necesidad de contrarrestar a los búlgaros en Europa le había obligado a firmar una tregua e irse. En 1211, sólo un enclave pequeño alrededor de quedó en manos de latinos. Tomando ventaja de las pérdidas sufridas por el ejército niceno contra los selyúcidas en la batalla de Antioquía del Meandro, Enrique desembarcó con su ejército en Pigas y marchó hacia el este hasta el . La batalla se libró el 15 de octubre de 1211 resultando en una victoria latina, tras lo cual Enrique marchó sin oposición a través de las tierras de los nicenos, llegando hacia el sur hasta Ninfeo. Ambas partes firmaron el Tratado de Ninfeo, que dio al Imperio latino el control la mayor parte de Misia hasta el pueblo de Kalamos (actual ), que debía ser deshabitada y marcar el límite entre los dos estados.
rdf:langString
A Batalha do Ríndaco foi travada em 15 de outubro de 1211 entre as forças dos dois mais importantes estados sucessores bizantinos, o Império Latino e o bizantino Império de Niceia, fundado logo depois da conquista de Constantinopla, a capital do Império Bizantino, pela Quarta Cruzada e a República de Veneza. O imperador latino Henrique de Flandres queria expandir seu território para a Ásia Menor às custas dos nicenos. Ele já tinha conquistado uma vitória em 1205 na Batalha de Adramício, mas a necessidade de na Europa o obrigou a aceitar uma trégua. Em 1211, apenas um pequeno exclave perto de ainda estava nas mãos dos latinos. Aproveitando-se das perdas sofridas pelo exército niceno na contra os seljúcidas, Henrique desembarcou com seu exército em Pegai e marchou para leste em direção ao (moderno , na Turquia) com prováveis 260 cavaleiros francos. Láscaris tinha uma força maior, mas apenas uns poucos mercenários francos, pois a derrota para os turcos havia sido dura. Ainda assim, ele preparou uma emboscada no Ríndaco, mas Henrique atacou sua posição e dispersou as tropas nicenas numa batalha que durou todo o dia 15 de outubro. A vitória latina, que supostamente ocorreu sem baixas, foi devastadora: depois da batalha, Henrique marchou sem resistência pelas terras nicenas, chegando até Ninfeu (Nymphaion). A guerra arrefeceu depois e os dois lados assinaram o Tratado de Ninfeu (1214), que deu ao Império Latino o controle da maior parte da Mísia até a vila de Calamos (Kalamos; moderna ), que era desabitada e marcava a fronteira entre os dois estados.
xsd:nonNegativeInteger
3562
xsd:string
15px|Palaiologos flagEmpire of Nicaea
xsd:string
18pxLatin Empire
xsd:date
1211-10-15
xsd:string
*Treaty of Nymphaeum
xsd:string
Latin victory
xsd:string
2,000
xsd:string
unknown
xsd:string
275 knights & escorts
