Battle of Soissons (718)

http://dbpedia.org/resource/Battle_of_Soissons_(718) an entity of type: Person

La bataille de Néry ou bataille de Soissons de 719 a été la dernière bataille de la guerre civile entre l'héritier de Pépin de Herstal et celui des rois francs mérovingiens. rdf:langString
La battaglia di Soissons del 718 fu l'ultima battaglia della guerra civile che oppose gli eredi del maggiordomo di tutti i regni Franchi, Pipino di Herstal al re dei Franchi, Chilperico II e il suo maggiordomo di Neustria, Ragenfrido. rdf:langString
Сражение при Суасоне (битва при Не́ри; фр. bataille de Soissons или bataille de Néry) — состоявшееся 14 октября 719 года вблизи Суасона сражение, в котором войско майордома Карла Мартелла разгромило войско, возглавлявшееся майордомом Рагенфредом, королём Хильпериком II и герцогом Аквитании Эдом Великим. Последнее сражение Третьей гражданской войны во Франкском государстве 714—719 годов. rdf:langString
The Battle of Soissons of 718 CE was the last of the great pitched battles of the civil war between the heirs of Pepin of Heristal. Since Pepin's death in December 714, his grandson and heir Theudoald, his widow Plectrude, his bastard son Charles Martel, his successor as mayor of the palace in Neustria Ragenfrid, and the new king Chilperic II had been waging a war for ascendancy. Though Ragenfrid and Chilperic had begun with successes and Plectrude and Theudoald were removed early, Martel turned the tide of war and eventually forced the surrender of all his opponents. rdf:langString
La batalla de Soissons del 718 fue la última gran batalla campal de la guerra civil entre los herederos de Pipino de Heristal. Tras la muerte de este en diciembre de 714, su nieto y heredero Teodoaldo, su viuda Plectruda, su hijo de bastardo Carlos Martel, su sucesor como mayordomo de palacio en Neustria Ragenfrido y el nuevo rey Chilperico II se enzarzaron en una guerra por el poder. Aunque Ragenfrido y Chilperico obtuvieron al principio algunas victorias y Plectruda y Teodoaldo pronto quedaron apartados de la contienda, fue Carlos el que finalmente se impuso a sus rivales. rdf:langString
De Slag bij Soissons (718) was de laatste grote veldslag van de Frankische Burgeroorlog die uitbrak tussen de opvolgers van Pepijn van Herstal. Na Pepijns dood in december 714 begon de oorlog over de opvolging tussen zijn kleinzoon en opvolger Theudoald, zijn weduwe Plectrudis, zijn bastaardzoon Karel Martel, zijn opvolger als hofmeier in Neustrië Raganfrid en de nieuwe koning Chilperik II. Raganfrid en Chilperik kenden aanvankelijk veel succes, terwijl Plectrudis en Theudoald al snel van het strijdtoneel verdwenen. Karel Martel wist echter de oorlog in zijn voordeel te keren en dwong zijn tegenstanders zich over te geven. rdf:langString
rdf:langString Battle of Soissons (718)
rdf:langString Batalla de Soissons (718)
rdf:langString Bataille de Néry (719)
rdf:langString Battaglia di Soissons (718)
rdf:langString Slag bij Soissons (718)
rdf:langString Сражение при Суасоне (719)
xsd:float 49.38166809082031
xsd:float 3.32361102104187
xsd:integer 5062985
xsd:integer 1040957835
xsd:string 49.38166666666667 3.323611111111111
rdf:langString The Battle of Soissons of 718 CE was the last of the great pitched battles of the civil war between the heirs of Pepin of Heristal. Since Pepin's death in December 714, his grandson and heir Theudoald, his widow Plectrude, his bastard son Charles Martel, his successor as mayor of the palace in Neustria Ragenfrid, and the new king Chilperic II had been waging a war for ascendancy. Though Ragenfrid and Chilperic had begun with successes and Plectrude and Theudoald were removed early, Martel turned the tide of war and eventually forced the surrender of all his opponents. After their defeat at the Battle of Vincy, Chilperic and Ragenfrid allied with Odo the Great, the independent duke of Aquitaine, and marched on Soissons. Unfortunately, Charles had anticipated this, and was awaiting them, with an ever better trained core of veterans, many of whom would serve him all their adult lives. That army easily defeated the allied forces of Odo, Chilperic, and Ragenfrid near Soissons. The king fled with his ducal ally to the land south of the Loire and Ragenfrid fled to Angers. Soon Odo made peace and surrendered Chilperic to Charles and Ragenfrid made peace too. The war was over and Charles was undisputed dux Francorum. Charles chose not to execute any of his enemies, indeed, his nephew would serve in his army, and was treated kindly. Nor was his grandmother Plectrude treated with anything but kindness. Finally, Charles allowed both the deposed king, Chilperic and his mayor, Ragenfrid to live. Norwich has commented that "either Charles Martel possessed a degree of decency and kindness to defeated foes unknown in that age, or his belief in himself was so great that he felt he could afford kindness as the ultimate show of strength in allowing them to live after their various plots and machinations against him."
rdf:langString La batalla de Soissons del 718 fue la última gran batalla campal de la guerra civil entre los herederos de Pipino de Heristal. Tras la muerte de este en diciembre de 714, su nieto y heredero Teodoaldo, su viuda Plectruda, su hijo de bastardo Carlos Martel, su sucesor como mayordomo de palacio en Neustria Ragenfrido y el nuevo rey Chilperico II se enzarzaron en una guerra por el poder. Aunque Ragenfrido y Chilperico obtuvieron al principio algunas victorias y Plectruda y Teodoaldo pronto quedaron apartados de la contienda, fue Carlos el que finalmente se impuso a sus rivales. Después de su derrota en la , Chilperico y Ragenfrido se coligaron con Odón el Grande, duque independiente de Aquitania, y marcharon hacia Soissons.​ Para desgracia suya, Carlos Martel lo había previsto y los aguardaba al frente de un ejército de veteranos, muchos de los cuales pasaron su vida sirviéndolo en distintas campañas. Este ejército venció fácilmente a las huestes enemigas cerca de Soissons.​El rey huyó con el duque al sur del Loira y Ragenfrido se refugió en Angers.​ Odón pronto pactó con el vencedor y le entregó a Chilperico; Ragenfrido también hizo al poco las paces con Carlos. Así concluyó la guerra con la victoria clara de este.​ Carlos optó por no ajusticiar a sus enemigos; su sobrino, bien tratado, llegó incluso a servir en su ejército. El mismo trato cortés tuvo su abuela Plectruda. También perdonó la vida al rey depuesto, Chilperico, y a su mayordomo, Ragenfrido. Chilperico fue proclamado rey de todos los francos en el 719, a cambio de que nombrase mayordomo de los reinos a Carlos, pero falleció al año siguiente.​
rdf:langString La bataille de Néry ou bataille de Soissons de 719 a été la dernière bataille de la guerre civile entre l'héritier de Pépin de Herstal et celui des rois francs mérovingiens.
rdf:langString La battaglia di Soissons del 718 fu l'ultima battaglia della guerra civile che oppose gli eredi del maggiordomo di tutti i regni Franchi, Pipino di Herstal al re dei Franchi, Chilperico II e il suo maggiordomo di Neustria, Ragenfrido.
rdf:langString De Slag bij Soissons (718) was de laatste grote veldslag van de Frankische Burgeroorlog die uitbrak tussen de opvolgers van Pepijn van Herstal. Na Pepijns dood in december 714 begon de oorlog over de opvolging tussen zijn kleinzoon en opvolger Theudoald, zijn weduwe Plectrudis, zijn bastaardzoon Karel Martel, zijn opvolger als hofmeier in Neustrië Raganfrid en de nieuwe koning Chilperik II. Raganfrid en Chilperik kenden aanvankelijk veel succes, terwijl Plectrudis en Theudoald al snel van het strijdtoneel verdwenen. Karel Martel wist echter de oorlog in zijn voordeel te keren en dwong zijn tegenstanders zich over te geven. Na hun nederlaag in de Slag bij Vincy gingen Chilperik en Raganfrid een verbond aan met Odo van Aquitanië, de hertog van Aquitanië, en trokken richting Soissons. Karel had dit echter verwacht en wachtte hen op met een ervaren leger, waarvan velen hem nog lang zouden dienen. Karels leger versloeg zijn tegenstanders makkelijk, waarna ze zich overgaven en Karel Martel de feitelijke machthebber van heel het Frankische Rijk werd.
rdf:langString Сражение при Суасоне (битва при Не́ри; фр. bataille de Soissons или bataille de Néry) — состоявшееся 14 октября 719 года вблизи Суасона сражение, в котором войско майордома Карла Мартелла разгромило войско, возглавлявшееся майордомом Рагенфредом, королём Хильпериком II и герцогом Аквитании Эдом Великим. Последнее сражение Третьей гражданской войны во Франкском государстве 714—719 годов.
xsd:nonNegativeInteger 2442
<Geometry> POINT(3.3236110210419 49.38166809082)

data from the linked data cloud