Battle of Aizkraukle

rdf:langString Bitwa pod Aizkraukle

rdf:langString Bitwa pod Aizkraukle miała miejsce dnia 5 marca 1279 r. pomiędzy siłami Wielkiego Księstwa Litewskiego pod dowództwem wielkiego księcia Trojdena a rycerzami inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego. Do starcia doszło w pobliżu Aizkraukle (niem: Ascheraden) na terenie dzisiejszej Łotwy. Bitwa zakończyła się klęską rycerzy zakonnych, którzy stracili 71 ludzi, w tym mistrza krajowego Ernsta von Rassburg i stojącego na czele rycerstwa duńsko-estońskiego . W roku 1273 zakon kawalerów mieczowych zajął należący do księcia Trojdena Dyneburg, gdzie postawiono zamek obronny. Warownia posiadała duże znaczenie strategiczne - była bazą dla łupieżczych wypraw w głąb Litwy. Wielki Mistrz liczył na to, że sprowokowany książę litewski połączy się z Zemgalami, którzy w tym czasie wzniecili powstanie przeciwko zakonowi. Tym samym pojawi się pretekst do wyprawy zbrojnej na Litwę. Gdy wkrótce Trojden obległ zamek w Dyneburgu, zakon rozpoczął przygotowania do kampanii przeciwko Litwie. Liczono na zadanie Litwinom klęski w walnej bitwie. Armia zakonna dotarła w rejon Kiernowa. Nie napotykając po drodze oporu rozpoczęła plądrowanie licznych, znajdujących się nieopodal wiosek. Po zakończonej pacyfikacji rycerze rozpoczęli odwrót, nie wiedząc o nadciągających w ślad za nimi siłami litewskimi. Po dotarciu w rejon Aizkraukle, Wielki Mistrz odesłał część obładowanych łupami wojsk do domu. Wykorzystując ten fakt Litwini uderzyli na przeciwnika, zadając mu klęskę. W wyniku porażki zakon utracił na krótko zdobycze terytorialne z ostatnich 6 lat. Jednak już po śmierci Trojdena w roku 1282, Litwa nie była w stanie utrzymać odbitych terenów, rozpoczęły się nowe ataki zarówno z północy ze strony zakonu kawalerów mieczowych jak i z zachodu, gdzie w siłę rósł zakon krzyżacki.