Baroque architecture in Portugal
http://dbpedia.org/resource/Baroque_architecture_in_Portugal
استمرت عمارة الباروك في البرتغال نحو قرنين من الزمن (أواخر القرن السابع عشر والقرن الثامن عشر). زاد عهد كل من جون الخامس وجوزيف الأول من واردات الذهب والألماس في فترة زمنية سُميت بالملكية المطلقة، مما سمح للباروك البرتغالي بالازدهار.
rdf:langString
Baroque architecture in Portugal lasted about two centuries (the late seventeenth century and eighteenth century). The reigns of John V and Joseph I had increased imports of gold and diamonds, in a period called Royal Absolutism or Absolute monarchy, which allowed the Portuguese Baroque to flourish.
rdf:langString
La arquitectura barroca en Portugal se desarrolló durante unos dos siglos, desde finales del siglo XVII hasta el siglo XVIII. En los reinados de Juan V y José I aumentaron las importaciones de oro y diamantes, en el periodo llamado Absolutismo Real o Monarquía absoluta, lo que permitió el florecimiento de este estilo arquitectónico portugués.
rdf:langString
Португальське бароко (порт. Arquitetura barroca em Portugal) — важливий етап розвитку національної культури Португалії, котрий мав впливи як на землях країни, так і у португальських колоніях Південної Америки (особливо потужні у містах Бразилії), Азії (у Індії у Гоа та Діу, у Китаї — Макао).
rdf:langString
葡萄牙巴洛克，是17世紀和18世紀期間，在葡萄牙土地上普遍存在的一種建築風格。是當地建築傳統和歐洲巴洛克風格相結合的結果。由於約翰五世和若澤一世在位期間增加了黃金和鑽石的進口，這個時期的葡萄牙正於皇家專制主義或絕對君主制，使得葡萄牙巴洛克風格得以蓬勃發展。
rdf:langString
W Portugalii barok rozwijał się pod mecenatem króla Jana V. Fascynacja króla architekturą włoską i napływające bogactwa z kolonii w Brazylii umożliwiło rozkwit tego stylu. Jan V był zwolennikiem powierzania zadań architektonicznych artystom pochodzenia włoskiego. Związki dworu z dynastią Habsburgów sprzyjały wpływom form architektonicznych z południowych Niemiec i . Uczeń Ludwiga, , w latach 1747 – 1752 zbudował królewską rezydencję w Queluz. Do barokowo-rokokowej budowli w latach 1758 – 1760 dodano od strony ogrodu dwa skrzydła boczne zaprojektowane przez francuskiego artystę .
rdf:langString
A arquitetura barroca (AO 1945: arquitectura barroca) é o estilo arquitectónico praticado durante o período barroco, que, precedido pelo renascimento e maneirismo, inicia-se a partir do século XVII, durante o período do absolutismo,[1] e decorre até a primeira metade do século XVIII.[2] A palavra portuguesa "barroco" define uma pérola de formato irregular (Perola imperfeita)
rdf:langString
rdf:langString
Baroque architecture in Portugal
rdf:langString
عمارة الباروك في البرتغال
rdf:langString
Arquitectura barroca en Portugal
rdf:langString
Architektura barokowa w Portugalii
rdf:langString
葡萄牙巴洛克
rdf:langString
Португальське бароко
xsd:integer
16827793
xsd:integer
1076814100
rdf:langString
استمرت عمارة الباروك في البرتغال نحو قرنين من الزمن (أواخر القرن السابع عشر والقرن الثامن عشر). زاد عهد كل من جون الخامس وجوزيف الأول من واردات الذهب والألماس في فترة زمنية سُميت بالملكية المطلقة، مما سمح للباروك البرتغالي بالازدهار.
rdf:langString
Baroque architecture in Portugal lasted about two centuries (the late seventeenth century and eighteenth century). The reigns of John V and Joseph I had increased imports of gold and diamonds, in a period called Royal Absolutism or Absolute monarchy, which allowed the Portuguese Baroque to flourish.
rdf:langString
La arquitectura barroca en Portugal se desarrolló durante unos dos siglos, desde finales del siglo XVII hasta el siglo XVIII. En los reinados de Juan V y José I aumentaron las importaciones de oro y diamantes, en el periodo llamado Absolutismo Real o Monarquía absoluta, lo que permitió el florecimiento de este estilo arquitectónico portugués.
rdf:langString
A arquitetura barroca (AO 1945: arquitectura barroca) é o estilo arquitectónico praticado durante o período barroco, que, precedido pelo renascimento e maneirismo, inicia-se a partir do século XVII, durante o período do absolutismo,[1] e decorre até a primeira metade do século XVIII.[2] A palavra portuguesa "barroco" define uma pérola de formato irregular (Perola imperfeita) Na arquitetura barroca, a expressão típica são as Igrejas, construídas em grande quantidade durante o movimento de Contra Reforma. Rejeitando a simetria do renascimento, destacam o dinamismo e a imponência, reforçados pela emotividade conseguida através de meandros, elementos contorcidos e espirais, produzindo diferentes efeitos visuais, tanto nas fachadas quanto no desenho dos interiores. Quanto à arquitetura sacra, compõe-se de variados elementos que pretendem dar o efeito de intensa emoção e grandeza. O teto elevado e elaborado com elementos de escultura dá uma dimensão do infinito; as janelas permitem a penetração da luz de modo a destacar as principais esculturas; as colunas transmitem uma impressão de poder e de movimento Considerando que o Renascimento contou com a riqueza e o poder dos tribunais italianos e era uma mistura de forças seculares e religiosas, o Barroco foi, pelo menos inicialmente, diretamente ligada à Contra-Reforma, um movimento dentro da Igreja Católica a reformar-se, em resposta à Reforma Protestante.[3] A arquitetura barroca e seus enfeites eram por outro lado mais acessíveis para as emoções e, por outro lado, uma declaração visível da riqueza e do poder da Igreja. O novo estilo manifestou-se, em particular, no contexto das novas ordens religiosas, como os Teatinos e os jesuítas que visam melhorar a piedade popular.
rdf:langString
W Portugalii barok rozwijał się pod mecenatem króla Jana V. Fascynacja króla architekturą włoską i napływające bogactwa z kolonii w Brazylii umożliwiło rozkwit tego stylu. Jan V był zwolennikiem powierzania zadań architektonicznych artystom pochodzenia włoskiego. Związki dworu z dynastią Habsburgów sprzyjały wpływom form architektonicznych z południowych Niemiec i . W 1717 r., na zamówienie Jana V, architekt (urodzony w Niemczech, uczeń rzymskiego rzeźbiarza , w Portugalii znany jako João Frederico Ludovice) podjął się budowy zespołu pałacowo-klasztornego w Mafrze koło Lizbony. Projekt połączył elementy występujące w klasztornych założeniach południowo-niemieckich (np. Weingarten) z narożnymi pawilonami architektury pałacowej i rzymskimi motywami inspirowanymi szkołą . Kolejnym ciekawym zabytkiem z fundacji króla Jana V jest Biblioteka Królewska uniwersytetu w Coimbrze. Bogato zdobione wnętrza powstały w latach 1716 – 1728. Sporną sprawą jest czy biblioteka została zaprojektowana przez Ludwiga czy Gaspara Ferreirę. Wiadomo, że przy wystroju wnętrz pracował przede wszystkim francuski rzeźbiarz Claude de Laprade. Przedsięwzięciem zakrojonym na szerszą skalę było zamówienie niewielkiej kaplicy św. Jana Chrzciciela. Kaplicę wykonali w Rzymie architekci: Luigi Vanvitelli i (w 1742 r.). Po jej poświęceniu przez papieża kaplica została przewieziona droga morska do Lizbony i ustawiona pod nadzorem Ludwiga przy jezuickim kościele św. Rocha. Typowo portugalski, przesadnie bogaty (choć nieco bardziej stonowany w porównaniu do sąsiadującej z Portugalią Hiszpanii) wystrój kaplicy złożony z inkrustacji kością słoniową, kamieniami lapis-lazuli, ametystami, agatami, onyksami w oprawie srebra i złoconego brązu sprawił, że kaplica opisywana jest jako najdroższy klejnot architektury na świecie. Uczeń Ludwiga, , w latach 1747 – 1752 zbudował królewską rezydencję w Queluz. Do barokowo-rokokowej budowli w latach 1758 – 1760 dodano od strony ogrodu dwa skrzydła boczne zaprojektowane przez francuskiego artystę . Do cech charakterystycznych portugalskiego baroku należy zastosowanie w architekturze sakralnej rozwiązań z założeń pałacowo-ogrodowych świeckich rezydencji. Takim przeniesieniem były rozwiązania kościołów pielgrzymkowych sytuowanych wśród ogrodów. Przykładem są bogato zdobione schody, z bocznymi kaplicami mieszczącymi stacje Drogi Krzyżowej prowadzące do położonych na wzniesieniach kościołów pielgrzymkowych:
* Bom Jesus do Monte w pobliżu Bragi
* Nossa Senhora dos Remédios w Lamego Najważniejszym dziełem , architekta działającego w Porto, jest projekt kościoła São Pedro dos Clérigos (1732 – 1750). Połączył w nim elementy południowowłoskiej architektury z formami rokoko. Po trzęsieniu ziemi w 1755 r., które zniszczyło Lizbonę, odbudowę miasta powierzono markizowi de Pombal. Wytyczono nowe, przecinające się pod kątem prostym ulice. Przy nich powstało wiele budowli w stylu będącym uproszczoną formą rzymskiego baroku nazywaną stylem pombalińskim. Głównymi architektami odbudowy byli: i . Styl barokowy Portugalii wywarł spory wpływ na architekturę Brazylii, kolonię portugalską w Ameryce.
rdf:langString
Португальське бароко (порт. Arquitetura barroca em Portugal) — важливий етап розвитку національної культури Португалії, котрий мав впливи як на землях країни, так і у португальських колоніях Південної Америки (особливо потужні у містах Бразилії), Азії (у Індії у Гоа та Діу, у Китаї — Макао).
rdf:langString
葡萄牙巴洛克，是17世紀和18世紀期間，在葡萄牙土地上普遍存在的一種建築風格。是當地建築傳統和歐洲巴洛克風格相結合的結果。由於約翰五世和若澤一世在位期間增加了黃金和鑽石的進口，這個時期的葡萄牙正於皇家專制主義或絕對君主制，使得葡萄牙巴洛克風格得以蓬勃發展。
xsd:nonNegativeInteger
8087
