Bali Strait Incident

rdf:langString Incydent w cieśninie Bali

rdf:langString Incydent w cieśninie Bali – spotkanie pomiędzy silną eskadrą fregat francuskiej Marine nationale a konwojem uzbrojonych statków handlowych (tzw. East Indiamanów) brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej (dalej BEIC), do którego doszło 28 stycznia 1797 roku w cieśninie Bali. Incydent miał miejsce w związku z działaniami Kompanii w ramach ogólnoświatowych operacji I koalicji antyfrancuskiej, w czasie których podejmowano akcje zmierzające do wyeliminowania floty francuskiej z akwenów, które były wyjątkowo dochodowe dla Brytyjczyków, utrzymujących intratny handel pomiędzy Indiami Brytyjskimi i Chinami rządzonymi przez dynastię Qing. W roku 1796 na Ocean Indyjski przybyła eskadra francuskich okrętów pod dowództwem kontradmirała Pierre'a Césara Charles'a de Sercey. W lipcu rozpoczęła działania przeciwko żegludze brytyjskiej u wybrzeży Cejlonu, ale próba opanowania szlaków w cieśninie Malakka została uniemożliwiona 9 września przez dwa brytyjskie okręty liniowe w pobliżu Sumatry. Zmuszony do dokonania napraw, de Sercey skierował swą eskadrę do sojuszniczego portu w Batawii i pozostawał tam do stycznia 1797 roku. W czasie, gdy okręty de Sercey opuszczały Batawię, do wyjścia w morze z portugalskiego portu Makau szykował się konwój East Indiamanów. Towary pod pokładami statków konwoju warte były miliony funtów; ich zagarnięcie mogło być poważnym ciosem dla gospodarki brytyjskiej. Dowódca brytyjski na Dalekim Wschodzie, admirał , podzielił konwój i cztery statki wysłał pod silną eskortą przez cieśninę Malakka, zaś pozostałe sześć, bez eskorty, dłuższą, lecz bezpieczniejszą drogą przez cieśninę Bali. 28 stycznia, u wejścia do cieśniny u brzegów Jawy, konwój został wykryty przez eskadrę de Sercey. Dowódca konwoju, Charles Lennox, zdawał sobie sprawę z tego, że jeśli pozwoli statkom uciekać, zostaną bardzo szybko dopadnięte. Postanowił więc spróbować podstępu i przekonać de Sercey, że ma przed sobą nie słabo uzbrojone East Indiamany, a okręty liniowe, do których były nieco podobne. Kazał swym kapitanom płynąć wprost ku Francuzom, którzy – myśląc, że mają przed sobą potężnego przeciwnika – zawrócili i uciekli. De Sercey zastanawiał się przez chwilę dlaczego brytyjskie „okręty” nie zaatakowały chwilowo unieruchomionej fregaty „Forte”, ale w końcu wycofał się i pożeglował do swej bazy na Île de France, gdzie dopiero dowiedział się o swej pomyłce. Brytyjski konwój dopłynął na miejsce przeznaczenia ze stratą tylko jednego statku, który zatonął w sztormie dzień po spotkaniu z Francuzami.